اختیار خرید Call Option

اختیار خرید یا آپشن خرید (Call Option) یکی از انواع قراردادهای آپشن (Option Contract) و ابزارهای مالی مشتقه است که به دارنده آن حق (اما نه تعهد) می‌دهد تا دارایی پایه‌ای (مانند سهام، شاخص، کالا، ارز یا سایر دارایی‌ها) را در قیمتی مشخص (قیمت اعمال یا Strike Price) و تا تاریخ معینی (تاریخ انقضا یا Expiration Date) خریداری کند. این ابزار در بازارهای مالی برای مدیریت ریسک، کسب سود از افزایش قیمت دارایی، یا ایجاد استراتژی‌های سرمایه‌گذاری پیچیده استفاده می‌شود.

آپشن خرید توافقی است بین دو طرف: خریدار اختیار خرید (Holder) و فروشنده اختیار خرید (Writer). خریدار با پرداخت مبلغی به نام پرمیوم (Premium)، حقی را به دست می‌آورد که می‌تواند دارایی پایه را با قیمت اعمال مشخص تا تاریخ انقضا خریداری کند. فروشنده اختیار خرید در ازای دریافت پرمیوم، متعهد می‌شود که در صورت تصمیم خریدار به اعمال اختیار، دارایی پایه را با قیمت تعیین‌شده تحویل دهد.

در این مقاله، به‌صورت جامع به تعریف آپشن خرید، نحوه کارکرد، انواع، کاربردها، مزایا و معایب، عوامل مؤثر بر قیمت، استراتژی‌های مرتبط، و مثال‌های عملی می‌پردازیم.

دوره جامع معاملات آپشن، راهی ساده برای درآمد دلاری در اوقات فراغت | همین حالا کلیک کن.

آپشن خرید چگونه کار می‌کند؟

فرض کنید شما یک قرارداد اختیار خرید برای سهام شرکت “الف” با قیمت اعمال 100 هزار تومان و پریمیوم 5 هزار تومان خریداری کرده‌اید. اگر در تاریخ سررسید، قیمت سهام این شرکت به 120 هزار تومان برسد، شما می‌توانید سهام را با قیمت 100 هزار تومان خریداری کرده و آن را در بازار با قیمت 120 هزار تومان بفروشید، بنابراین شما سود کرده‌اید.

اما اگر در تاریخ سررسید، قیمت سهام شرکت الف به 90 هزار تومان برسد، شما اختیار دارید که این سهام را نخرید و تنها مقدار پریمیوم را که 5 هزار تومان بوده از دست داده‌اید. در این صورت، شما هیچ الزامی به خرید سهام ندارید.

اجزای اصلی Call Option

برای درک کامل‌تری از Call Option، باید با اجزای اصلی آن آشنا شویم:

1. دارایی پایه (Underlying Asset): دارایی که قرارداد اختیار خرید بر اساس آن بسته می‌شود، می‌تواند سهام، ارز، کالا یا هر دارایی مالی دیگری باشد.
2. قیمت اعمال (Strike Price): قیمت مشخصی که خریدار اختیار خرید، اجازه دارد دارایی را در تاریخ انقضا یا قبل از آن خریداری کند.
3. پریمیوم (Premium): مبلغی که خریدار برای خرید قرارداد اختیار خرید به فروشنده پرداخت می‌کند. این مبلغ به‌طور کامل در زمان خرید پرداخت می‌شود و غیرقابل استرداد است.
4. تاریخ سررسید (Expiration Date): تاریخ خاصی که قرارداد اختیار خرید منقضی می‌شود و پس از آن، دیگر قابلیت استفاده ندارد.

انواع اختیار خرید

Call Option بر اساس زمان مجاز برای اعمال به دو نوع تقسیم می‌شود:

1. اختیار خرید آمریکایی (American Call Option): خریدار می‌تواند اختیار را در هر زمان تا تاریخ انقضا اعمال کند. این نوع انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و در بازارهای سهام رایج است.
2. اختیار خرید اروپایی (European Call Option): خریدار فقط می‌تواند اختیار را در تاریخ انقضا اعمال کند. این نوع معمولاً در بازارهای شاخص یا برخی ابزارهای خاص استفاده می‌شود.

تفاوت: Call Option آمریکایی به دلیل انعطاف‌پذیری بیشتر ممکن است پرمیوم بالاتری داشته باشد.

ارزش آپشن خرید

ارزش یک اختیار خرید به دو بخش تقسیم می‌شود:

1. ارزش ذاتی (Intrinsic Value): تفاوت بین قیمت فعلی دارایی پایه و قیمت اعمال، اگر قیمت دارایی بالاتر از قیمت اعمال باشد. اگر قیمت دارایی کمتر یا برابر با قیمت اعمال باشد، ارزش ذاتی صفر است. فرمول: ارزش ذاتی = max (0, قیمت دارایی پایه – قیمت اعمال)
2. ارزش زمانی (Time Value): ارزش اضافی ناشی از زمان باقی‌مانده تا انقضا و احتمال افزایش قیمت دارایی پایه. این ارزش با نزدیک شدن به تاریخ انقضا کاهش می‌یابد.

مثال: اگر قیمت سهام یک شرکت 120 دلار و قیمت اعمال اختیار خرید 100 دلار باشد، ارزش ذاتی 20 دلار است. اگر پرمیوم اختیار 25 دلار باشد، ارزش زمانی 5 دلار (25 – 20) خواهد بود.

انتخاب‌های خریدار Call Option

خریدار می‌تواند:

• تا تاریخ انقضا صبر کند و اگر قیمت بازار بالاتر از قیمت توافقی بود، قرارداد را اجرا کرده و دارایی را بخرد.
• اگر قیمت بازار پایین‌تر باشد، قرارداد را اجرا نکند.
• یا قبل از رسیدن به تاریخ انقضا، قرارداد را در بازار به قیمت روز بفروشد.

نکته مهم: اگر قیمت دارایی در تاریخ انقضا پایین‌تر از قیمت توافقی باشد، قرارداد بی‌ارزش می‌شود و اصطلاحاً “Out of the Money” است.

انواع موقعیت‌ها در Call Option

دو نوع اصلی برای معامله Call Option وجود دارد:

۱. اختیار خرید بلندمدت (Long Call)

در این حالت، شما قرارداد اختیار خرید را می‌خرید. یعنی:

• حق دارید (اما مجبور نیستید) دارایی را با قیمت مشخصی در آینده بخرید.
• اگر قیمت دارایی بالا برود، سود می‌کنید.
• اگر بالا نرود، فقط مبلغ پریمیوم را از دست می‌دهید.

مثلاً بسیاری از معامله‌گران برای سهام‌هایی که سود نقدی (Dividend) پرداخت می‌کنند، از Long Call استفاده می‌کنند تا قبل از تاریخ تقسیم سود، سهام را با قیمت پایین بخرند.

۲. اختیار خرید کوتاه‌مدت (Short Call)

در این حالت، شما فروشنده‌ی قرارداد هستید. یعنی:

• متعهد می‌شوید که اگر خریدار خواست، دارایی را با قیمت توافقی به او بفروشید.
• اگر قیمت دارایی بالا برود و شما مالک آن نباشید، ممکن است ضرر زیادی کنید.
• اگر دارایی را قبلاً داشته باشید (Covered Call)، ریسک شما کمتر است.

نکته: اگر بدون اینکه دارایی را داشته باشید اختیار خرید بفروشید، به آن “فروش برهنه” (Naked Call) می‌گویند که ریسک بالایی دارد.

دوره جامع معاملات آپشن، راهی ساده برای درآمد دلاری در اوقات فراغت | همین حالا کلیک کن.

عوامل مؤثر بر قیمت آپشن خرید (پرمیوم)

قیمت پرمیوم اختیار خرید تحت تأثیر عوامل زیر است:

• قیمت دارایی پایه: اگر قیمت دارایی پایه افزایش یابد، ارزش اختیار خرید نیز افزایش می‌یابد، زیرا احتمال سودآوری بیشتر می‌شود.
• قیمت اعمال: فاصله بین قیمت اعمال و قیمت فعلی دارایی بر ارزش اختیار تأثیر می‌گذارد. اختیارهایی که قیمت اعمال آن‌ها نزدیک به قیمت فعلی است (At-the-Money) معمولاً گران‌تر هستند.
• زمان تا انقضا: هرچه زمان بیشتری تا انقضا باقی باشد، ارزش زمانی اختیار بیشتر است، زیرا احتمال افزایش قیمت دارایی بیشتر می‌شود.
• نوسانات بازار (Volatility): نوسانات بالاتر در قیمت دارایی پایه باعث افزایش پرمیوم می‌شود، زیرا احتمال تغییرات بزرگ در قیمت افزایش می‌یابد.
• نرخ بهره بدون ریسک: نرخ بهره بالاتر معمولاً ارزش اختیار خرید را افزایش می‌دهد، زیرا هزینه فرصت نگهداری پول نقد بیشتر می‌شود.
• سود تقسیمی (برای سهام): اگر دارایی پایه سهام باشد و سود تقسیمی پرداخت کند، ارزش اختیار خرید ممکن است کاهش یابد، زیرا قیمت سهام معمولاً پس از پرداخت سود تقسیمی افت می‌کند.

مدل‌های قیمت‌گذاری مانند مدل بلک-شولز (Black-Scholes) یا مدل دوجمله‌ای (Binomial Model) برای محاسبه دقیق پرمیوم استفاده می‌شوند. فرمول بلک-شولز برای اختیار خرید به‌صورت زیر است:

[ C = S_0 N(d_1) – K e^{-rT} N(d_2) ] که در آن:

(C): قیمت اختیار خرید

(S_0): قیمت فعلی دارایی پایه

(K): قیمت اعمال

(r): نرخ بهره بدون ریسک

(T): زمان تا انقضا

(N): تابع توزیع تجمعی نرمال

(d_1, d_2): پارامترهای محاسباتی مبتنی بر نوسانات و سایر عوامل

کاربردهای آپشن خرید

اختیار خرید در موقعیت‌های مختلف مالی استفاده می‌شود:

سفته‌بازی (Speculation): سرمایه‌گذاران از اختیار خرید برای کسب سود از افزایش قیمت دارایی پایه بدون نیاز به خرید مستقیم آن استفاده می‌کنند. این روش اهرم مالی بالایی فراهم می‌کند. مثال: به جای خرید 1000 سهم 100 دلاری (100,000 دلار سرمایه)، می‌توانید اختیار خریدی با پرمیوم 5 دلار (5000 دلار) بخرید و از افزایش قیمت سود ببرید.

مدیریت ریسک (Hedging): اختیار خرید می‌تواند به‌عنوان بخشی از استراتژی‌های پیچیده برای کاهش ریسک پرتفوی استفاده شود، اگرچه این کاربرد کمتر رایج است.

استراتژی‌های ترکیبی: اختیار خرید در استراتژی‌هایی مانند Bull Call Spread، Straddle، یا Covered Call (برای فروشندگان) استفاده می‌شود.

کنترل دارایی با سرمایه کم: اختیار خرید به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد با هزینه کم، کنترل مقدار زیادی از دارایی پایه را به دست آورند.

مزایای اختیار خرید

اختیار خرید مزایای زیادی برای سرمایه‌گذاران دارد:

• پتانسیل سود بالا: به‌ویژه در شرایطی که قیمت دارایی پایه افزایش می‌یابد، اختیار خرید می‌تواند منجر به سودهای بالایی برای خریدار شود، چرا که می‌تواند دارایی را با قیمت پایین‌تری نسبت به قیمت بازار خریداری کند.
• محدودیت زیان: در اختیار خرید، زیان فقط به اندازه پریمیوم پرداختی محدود است. حتی اگر بازار برخلاف پیش‌بینی حرکت کند، بیشترین ضرر برای خریدار همان پریمیوم پرداختی است.
• انعطاف‌پذیری: خریدار اختیار خرید اختیار دارد که از حق خود استفاده نکند و فقط پریمیوم را از دست دهد. این انعطاف‌پذیری به سرمایه‌گذار این امکان را می‌دهد که ریسک‌های خود را به‌طور مؤثری مدیریت کند.
• استفاده از اهرم: با پرداخت مبلغی کم (پریمیوم)، خریدار می‌تواند به سود قابل‌توجهی دست یابد. این قابلیت از آن جهت اهمیت دارد که سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری اولیه کم، از حرکات بزرگ بازار سود ببرند.

معایب اختیار خرید

در کنار مزایای فراوان، قرارداد اختیار خرید معایبی نیز دارد که باید به آن‌ها توجه کرد:

• پریمیوم از دست می‌رود: اگر در تاریخ سررسید، قیمت دارایی پایه به میزان کافی افزایش نیافته باشد، خریدار فقط مقدار پریمیوم را از دست می‌دهد.
• محدود بودن زمان: قرارداد اختیار خرید یک تاریخ انقضا دارد و خریدار باید تصمیم بگیرد که آیا از اختیار خود استفاده کند یا خیر. در صورتی که بازار در آن زمان به سمت پیش‌بینی خریدار حرکت نکند، او زیان خواهد دید.
• پیچیدگی در درک: قراردادهای اختیار خرید ممکن است برای افراد تازه‌کار پیچیده به نظر برسند، به‌ویژه زمانی که با استراتژی‌های مختلف مانند اسپردها یا ترکیب با سایر قراردادها ترکیب می‌شوند.

دوره جامع معاملات آپشن، راهی ساده برای درآمد دلاری در اوقات فراغت | همین حالا کلیک کن.

مثال عددی از آپشن خرید

مثال 1: سفته‌بازی با اختیار خرید

فرض کنید سهام شرکت X در حال حاضر 50 دلار است و شما پیش‌بینی می‌کنید که قیمت آن در سه ماه آینده به 70 دلار افزایش خواهد یافت. شما یک اختیار خرید با قیمت اعمال 55 دلار و پرمیوم 4 دلار خریداری می‌کنید.

1. اگر قیمت سهام به 70 دلار برسد، ارزش ذاتی اختیار 15 دلار (70 – 55) خواهد بود. سود شما پس از کسر پرمیوم 11 دلار به ازای هر سهم (15 – 4) است.
2. اگر قیمت سهام به 50 دلار یا کمتر باقی بماند، اختیار بی‌ارزش می‌شود و شما 4 دلار پرمیوم را از دست می‌دهید.

مثال 2: استفاده در استراتژی Covered Call

شما 1000 سهم شرکت Y به قیمت 80 دلار دارید. برای کسب درآمد اضافی، یک اختیار خرید با قیمت اعمال 85 دلار و پرمیوم 3 دلار می‌فروشید.

1. اگر قیمت سهام به 90 دلار برسد، خریدار اختیار سهام را با قیمت 85 دلار از شما می‌خرد. شما 3 دلار پرمیوم به‌علاوه 5 دلار سود سرمایه (85 – 80) کسب می‌کنید.
2. اگر قیمت سهام زیر 85 دلار باقی بماند، اختیار اعمال نمی‌شود و شما پرمیوم 3 دلار را به‌عنوان درآمد نگه می‌دارید.

نحوه محاسبه سود و زیان Call Option

برای خریدار:

فرض کنید:

• شما یک اختیار خرید با قیمت توافقی ۵۰ دلار خریده‌اید.
• پریمیوم ۲ دلار بوده است.
• اگر قیمت سهام در تاریخ انقضا به ۵۵ دلار برسد، سود شما برابر خواهد بود با:

برای فروشنده:

• اگر شما قرارداد را فروخته باشید و قیمت سهام به ۴۹ دلار برسد:

استراتژی‌های مختلف با آپشن خرید

سرمایه‌گذاران می‌توانند از استراتژی‌های مختلفی برای استفاده از اختیار خرید بهره ببرند:

• خرید ساده اختیار خرید: ساده‌ترین استراتژی، خرید یک اختیار خرید برای بهره‌برداری از افزایش قیمت دارایی است.
• اسپرد خرید (Bull Call Spread): در این استراتژی، سرمایه‌گذار همزمان یک اختیار خرید با قیمت اعمال پایین‌تر و یک اختیار خرید با قیمت اعمال بالاتر خریداری می‌کند. این استراتژی برای کاهش هزینه‌ها و ریسک‌های مربوط به خرید اختیار خرید است.
• استراتژی‌های پیچیده‌تر: مانند استراتژی‌های ترکیبی (Collar, Straddle) که در آن‌ها ترکیبی از اختیار خرید و فروش به کار می‌رود تا در برابر تغییرات قیمت‌های بزرگ محافظت شود.

ریسک‌های آپشن خرید

• از بین رفتن ارزش زمانی (Time Decay): ارزش زمانی Call Option با نزدیک شدن به تاریخ انقضا کاهش می‌یابد. حتی اگر قیمت دارایی پایه ثابت بماند، ارزش اختیار خرید به مرور زمان کم می‌شود.
• نوسانات (Volatility): قیمت اختیار خرید به شدت تحت تأثیر نوسانات مورد انتظار دارایی پایه قرار دارد. افزایش نوسانات معمولاً منجر به افزایش قیمت اختیار خرید می‌شود و کاهش آن باعث کاهش قیمت می‌شود.
• ریسک برای فروشنده: فروشندگان Call Option با ریسک بالقوه نامحدود مواجه هستند، زیرا در صورت افزایش شدید قیمت دارایی پایه، آن‌ها مجبور به فروش آن با قیمت اعمال پایین‌تر خواهند بود و متحمل زیان می‌شوند.

چرا افراد آپشن خرید می‌خرند؟

• انتظار افزایش قیمت: اصلی‌ترین دلیل خرید Call Option، پیش‌بینی افزایش قیمت دارایی پایه است. خریدار با پرداخت مبلغ اندکی (پریم)، اهرمی ایجاد می‌کند تا در صورت تحقق پیش‌بینی‌اش، سود قابل توجهی کسب کند.
• اهرم (Leverage): Call Option به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا با سرمایه کمتری نسبت به خرید مستقیم دارایی پایه، در معرض تغییرات قیمت آن قرار بگیرند. درصد سود (یا زیان) در مقایسه با سرمایه اولیه (پریم) می‌تواند بسیار بالا باشد.
• محدود کردن ریسک: حداکثر زیان خریدار Call Option محدود به مبلغ پریم پرداختی است. در مقابل، سود بالقوه می‌تواند نامحدود باشد (در صورت افزایش نامحدود قیمت دارایی پایه).
• استراتژی‌های ترکیبی: Call Option می‌تواند به عنوان بخشی از استراتژی‌های معاملاتی پیچیده‌تر مورد استفاده قرار گیرد، مانند اسپردها و استرادل‌ها.

چرا افراد آپشن خرید می‌فروشند؟

• انتظار عدم افزایش قیمت یا کاهش اندک: فروشندگان Call Option معمولاً انتظار دارند که قیمت دارایی پایه تا تاریخ انقضا افزایش قابل توجهی نداشته باشد یا حتی کاهش یابد. در این صورت، Call Option بی‌ارزش منقضی می‌شود و آن‌ها سود حاصل از پریم دریافتی را حفظ می‌کنند.
• کسب درآمد (Income Generation): فروش Call Option می‌تواند راهی برای کسب درآمد اضافی از سرمایه‌گذاری‌های موجود باشد.
• استراتژی‌های ترکیبی: فروش Call Option نیز می‌تواند بخشی از استراتژی‌های معاملاتی پیچیده‌تر باشد.

خرید اختیار خرید یعنی دید صعودی داری یا نزولی؟

• خرید اختیار خرید یعنی صعودی فکر می‌کنی (Bullish): فقط اگه قیمت بالا بره، سود می‌کنی.
• فروش اختیار خرید یعنی نزولی فکر می‌کنی (Bearish): اگه قیمت بالا نره، تو سود کردی، چون فقط اون پول اولیه (پریمیوم) رو گرفتی.

خریدار می‌تونه سود خیلی زیادی بکنه (در تئوری، سودش نامحدوده)، ولی فروشنده فقط همون پول اولیه رو می‌گیره و ممکنه ضرر زیادی بکنه اگه قیمت خیلی بره بالا.

دوره جامع معاملات آپشن، راهی ساده برای درآمد دلاری در اوقات فراغت | همین حالا کلیک کن.

کی باید “اختیار خرید” بخری؟

وقتی فکر می‌کنی قیمت یه سهم قراره بره بالا، اما نمی‌خوای یا نمی‌تونی الان اون سهم رو بخری، می‌تونی اختیار خرید بخری.
این‌طوری:

• اگه قیمت بالا رفت، می‌تونی ارزون بخری و گرون بفروشی = سود
• اگه قیمت بالا نرفت، فقط پریمیوم (هزینه اولیه) رو از دست دادی = زیان محدود

مزیت: با پول کمتر (پریمیوم)، می‌تونی یه سود بزرگ کنی، چون اهرم (Leverage) داری.

کی باید “اختیار خرید” بفروشی؟

وقتی فکر می‌کنی قیمت یه سهم قراره بالا نره یا حتی بیاد پایین، می‌تونی اختیار خرید بفروشی.

دو روش فروش داریم:

۱. فروش بدون پوشش (Naked Call)

یعنی تو سهم رو نداری ولی اختیار خریدش رو می‌فروشی.
ریسک خیلی بالاست، چون اگه قیمت بره بالا، باید سهم رو گرون بخری تا به خریدار تحویل بدی.

۲. فروش با پوشش (Covered Call)

یعنی سهم رو داری و همزمان اختیار خریدش رو هم می‌فروشی.
کم‌ریسک‌تره، چون اگه خریدار بخواد از اختیارش استفاده کنه، سهم رو از خودت می‌دی.

نکات مهم برای سرمایه‌گذاری در آپشن خرید

• تحلیل بازار: پیش از خرید اختیار خرید، تحلیل تکنیکال و بنیادی انجام دهید تا احتمال افزایش قیمت دارایی را ارزیابی کنید.
• مدیریت ریسک: مقدار سرمایه‌ای که می‌توانید از دست بدهید (پرمیوم) را مشخص کنید و از اهرم مالی بیش از حد اجتناب کنید.
• آموزش: با مفاهیم اختیار خرید و استراتژی‌های مرتبط از طریق کتاب‌ها، دوره‌های آنلاین، یا حساب‌های دمو آشنا شوید.
• نظارت بر بازار: اخبار شرکت‌ها، عوامل کلان اقتصادی، و نوسانات بازار را رصد کنید، زیرا این عوامل بر قیمت دارایی پایه تأثیر می‌گذارند.
• زمان‌بندی: به تاریخ انقضا توجه کنید، زیرا ارزش زمانی با نزدیک شدن به انقضا کاهش می‌یابد.

تفاوت “اختیارهای هفتگی” و “ماهیانه”

تفاوت Call Option و Put Option

تعریف ساده:

در هر دو حالت، تو فقط «حق» داری، نه «اجبار»!

۲. چه زمانی ازش استفاده می‌کنن؟

۳. سود و زیان چطور کار می‌کنه؟

اختیار خرید (Call Option) یکی از ابزارهای مالی است که به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد بدون نیاز به خرید فوری دارایی، از افزایش قیمت آن سود ببرند. این قرارداد، به‌ویژه در بازارهایی که نوسان زیادی دارند، می‌تواند ابزاری بسیار مفید باشد. مزایای آن از جمله پتانسیل سود بالا و محدودیت زیان، آن را برای بسیاری از سرمایه‌گذاران جذاب کرده است، اما برای استفاده مؤثر از آن نیاز به تحلیل دقیق بازار و مدیریت ریسک وجود دارد.

اگر شما هم به معامله در بازارهای مالی علاقه دارید و می‌خواهید از این ابزار استفاده کنید، لازم است که با استراتژی‌های مختلف و نکات آن آشنا شوید تا به‌درستی از پتانسیل‌های سودآور آن بهره‌برداری کنید.

سوالات متداول 

1. آپشن خرید (Call Option) چیست؟

اختیار خرید یک قرارداد است که به خریدار آن حق (ولی نه الزام) می‌دهد که یک دارایی خاص را در تاریخ معین و با قیمت مشخص خریداری کند.

2. تفاوت اختیار خرید و اختیار فروش در چیست؟

اختیار خرید (Call) به خریدار حق خرید دارایی در آینده می‌دهد، در حالی که اختیار فروش (Put) به خریدار حق فروش دارایی در آینده را می‌دهد.

3. چه کسانی از اختیار خرید استفاده می‌کنند؟

سرمایه‌گذارانی که پیش‌بینی می‌کنند قیمت یک دارایی در آینده افزایش می‌یابد، از اختیار خرید استفاده می‌کنند تا از این افزایش قیمت بهره‌مند شوند.

4. چه چیزی باعث افزایش قیمت یک آپشن خرید می‌شود؟

افزایش قیمت دارایی پایه، افزایش نوسانات بازار و کاهش زمان باقی‌مانده تا تاریخ سررسید از عواملی هستند که می‌توانند قیمت اختیار خرید را افزایش دهند.

5. چه تفاوتی بین اختیار خرید و خرید سهام مستقیم وجود دارد؟

در اختیار خرید، شما به‌جای خرید مستقیم سهام، حق خرید آن را با یک قیمت مشخص در آینده دارید. بنابراین ریسک شما محدود به پریمیوم است، اما پتانسیل سود ممکن است بیشتر باشد.

6. آیا در اختیار خرید، خریدار مجبور به خرید دارایی است؟

خیر. خریدار اختیار خرید فقط حق خرید دارایی را دارد، اما الزام به انجام معامله ندارد.

7. پریمیوم در آپشن خرید چیست؟

پریمیوم مبلغی است که خریدار به فروشنده برای خرید اختیار خرید پرداخت می‌کند. این مبلغ غیرقابل‌استرداد است و هزینه اصلی معامله محسوب می‌شود.

8. آیا آپشن خرید برای افراد تازه‌کار مناسب است؟

اختیار خرید می‌تواند برای سرمایه‌گذاران مبتدی پیچیده باشد، زیرا نیاز به درک دقیق از استراتژی‌های مختلف و مدیریت ریسک دارد. پیشنهاد می‌شود ابتدا مفاهیم پایه را یاد بگیرید.

9. در صورت عدم استفاده از آپشن خرید، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر اختیار خرید تا تاریخ سررسید استفاده نشود، قرارداد منقضی می‌شود و تنها پریمیوم پرداخت‌شده از بین می‌رود.

10. چگونه می‌توانم از آپشن خرید سود ببرم؟

اگر قیمت دارایی پایه بالاتر از قیمت اعمال شود، شما می‌توانید آن را با قیمت پایین‌تر بخرید و در بازار با قیمت بالاتر بفروشید. این تفاوت قیمت منجر به سود می‌شود.

11. چه زمانی استفاده از آپشن خرید مناسب است؟

اختیار خرید زمانی مناسب است که پیش‌بینی شما این باشد که قیمت دارایی پایه در آینده افزایش خواهد یافت.

12. آیا آپشن خریدقابلیت معامله مجدد دارد؟

بله، اختیار خرید می‌تواند قبل از تاریخ سررسید در بازارهای ثانویه به فروش برسد. این به شما امکان می‌دهد بدون نیاز به خرید دارایی پایه، از تغییرات قیمت سود ببرید.

13. آیا می‌توانم از آپشن خرید برای هجینگ استفاده کنم؟

بله. در برخی شرایط، سرمایه‌گذاران از اختیار خرید برای پوشش ریسک و هجینگ در برابر کاهش قیمت دارایی‌های دیگر استفاده می‌کنند.

14. آیا خطرات زیادی در آپشن خرید وجود دارد؟

خطر اصلی برای خریدار اختیار خرید محدود به پریمیوم پرداختی است، اما برای فروشنده، خطرات می‌تواند بی‌پایان باشد زیرا ممکن است مجبور به فروش دارایی به قیمت پایین‌تر از بازار شود.

15. چه عواملی روی قیمت آپشن خرید تأثیر می‌گذارند؟

عوامل اصلی شامل قیمت دارایی پایه، قیمت اعمال، زمان باقی‌مانده تا سررسید، نوسانات بازار، و نرخ‌های بهره است.