مالیات بر ارزش افزوده (VAT) مالیات بر مصرفی است که به طور مکرر از یک محصول در هر نقطه فروش که ارزش افزوده شده است اخذ می شود. یعنی زمانی که یک تولیدکننده مواد خام محصولی را به یک کارخانه می‌فروشد، زمانی که کارخانه محصول نهایی را به یک عمده‌فروش می‌فروشد، زمانی که عمده‌فروش آن را به یک خرده‌فروش می‌فروشد، و در نهایت وقتی خرده‌فروش آن را به یک خرده‌فروش می‌فروشد، مالیات اضافه می‌شود. مصرف کننده ای که از آن استفاده خواهد کرد.

در نهایت، مصرف کننده خرده فروشی مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت می کند. خریدار در هر مرحله اولیه تولید محصول، مالیات بر ارزش افزوده را توسط خریدار بعدی در زنجیره بازپرداخت می کند. مالیات بر ارزش افزوده معمولاً در کشورهای اروپایی استفاده می شود. ایالات متحده از سیستم مالیات بر ارزش افزوده استفاده نمی کند.

مالیات بر ارزش افزوده معمولاً به عنوان درصدی از هزینه کل بیان می شود. به عنوان مثال، اگر یک محصول 100 دلار قیمت داشته باشد و 15٪ مالیات بر ارزش افزوده وجود داشته باشد، مصرف کننده 115 دلار به تاجر می پردازد. تاجر 100 دلار نگه می دارد و 15 دلار به دولت حواله می دهد.

مالیات بر ارزش افزوده در مقابل مالیات بر فروش

سیستم مالیات بر ارزش افزوده اغلب با مالیات فروش ملی اشتباه گرفته می شود. اما مالیات بر فروش فقط یک بار دریافت می شود – در آخرین نقطه خرید توسط مصرف کننده. بنابراین، فقط مشتری خرده فروشی آن را پرداخت می کند.

سیستم مالیات بر ارزش افزوده مبتنی بر فاکتور است و در حین تولید محصول نهایی در چندین نقطه جمع آوری می شود. هر بار که ارزش افزوده می شود، فروش انجام می شود و مالیات اخذ می شود و به دولت واریز می شود.

نمونه

نمونه ای از 10% مالیات بر ارزش افزوده به صورت متوالی از طریق زنجیره تولید ممکن است به صورت زیر رخ دهد:

یک تولید کننده قطعات الکترونیکی مواد خام ساخته شده از فلزات مختلف را از یک فروشنده خریداری می کند. فروشنده فلزات در این مرحله از زنجیره تولید فروشنده است. فروشنده 1 دلار به اضافه 10 سنت مالیات بر ارزش افزوده را از سازنده دریافت می کند و سپس 10 درصد مالیات بر ارزش افزوده را به دولت ارسال می کند.

سازنده از مواد خام برای تولید قطعات الکترونیکی استفاده می کند و سپس آنها را به قیمت 2 دلار به اضافه 20 سنت مالیات بر ارزش افزوده به یک شرکت تولیدکننده تلفن همراه می فروشد. سازنده 10 سنت از مالیات بر ارزش افزوده را که جمع آوری کرده است به دولت می فرستد و 10 سنت دیگر را نگه می دارد و دولت آن را بابت مالیات بر ارزش افزوده ای که قبلاً به فروشنده فلزات پرداخت کرده است بازپرداخت می کند.

این سازنده تلفن همراه با ساخت تلفن های همراه خود ارزش افزوده ای را به همراه دارد و سپس آن ها را به قیمت 3 دلار به اضافه 30 سنت مالیات بر ارزش افزوده به یک فروشنده تلفن همراه می فروشد. 10 سنت از مالیات بر ارزش افزوده را به دولت پرداخت می کند. 20 سنت دیگر، مالیات بر ارزش افزوده ای را که به سازنده قطعات الکترونیکی پرداخت کرده است، به سازنده تلفن همراه بازپرداخت می کند.

در نهایت، خرده فروش یک گوشی را به یک مصرف کننده به قیمت 5 دلار به اضافه 50 سنت مالیات بر ارزش افزوده می فروشد که 20 سنت آن به دولت پرداخت می شود و مابقی آن را به عنوان بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده که قبلا پرداخت کرده بود، نگه می دارد.

مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شده در هر نقطه فروش در طول مسیر، 10 درصد ارزش افزوده شده توسط فروشنده را نشان می دهد.

مالیات بر ارزش افزوده در بریتانیا

مالیات بر ارزش افزوده استاندارد در بریتانیا از سال 2011 تاکنون 20 درصد بوده است. این نرخ برای خریدهای خاصی مانند صندلی ماشین کودک و انرژی خانه به 5 درصد کاهش می یابد. برای برخی از اقلام مانند غذا و لباس کودکان مالیات بر ارزش افزوده وجود ندارد. معاملات مالی و دارایی نیز معاف است.

استدلال به نفع مالیات بر ارزش افزوده

کسانی که طرفدار مالیات بر ارزش افزوده هستند استدلال می کنند که سیستم مالیات بر ارزش افزوده از تلاش برای اجتناب از مالیات جلوگیری می کند. این واقعیت که مالیات بر ارزش افزوده در هر مرحله از تولید محاسبه می شود (و ثبت می شود) به تبعیت مالیات پاداش می دهد و به عنوان یک بازدارنده برای فعالیت در بازار زیرزمینی عمل می کند.

برای پرداخت مالیات بر ارزش افزوده به تولیدکنندگان و تامین کنندگان، آنها مسئول جمع آوری مالیات بر ارزش افزوده بر خروجی خود هستند: کالاهایی که ایجاد می کنند یا می فروشند.

کسب و کارهای خرده فروشی انگیزه ای برای دریافت مالیات از مشتریان خود دارند، زیرا این تنها راه برای آنها برای دریافت اعتبار مالیات بر ارزش افزوده است که باید برای خرید کالاهای خود به صورت عمده بپردازند.

بهتر از مالیات پنهان

مالیات بر ارزش افزوده نیز مسلماً بهتر از مالیات های به اصطلاح پنهان است . اینها مالیات هایی هستند که مصرف کنندگان بدون آگاهی کامل از آنها پرداخت می کنند، مانند مالیات بر بنزین و الکل. در ایالات متحده، این هزینه‌ها علاوه بر مالیات بر فروش اضافه می‌شوند، اما در آن مشخص نمی‌شوند.

از آنجایی که آنها بر روی بسیاری یا بیشتر محصولات و خدمات با درصد یکسانی وضع می شوند، مالیات بر ارزش افزوده تأثیر کمتری بر تصمیمات اقتصادی فردی نسبت به مالیات بر درآمد دارد.

با این حال، می تواند در اقتصاد یک کشور ثبت شود. مالیات بر ارزش افزوده راهی موثر برای بهبود رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) ، افزایش درآمدهای مالیاتی و حذف کسری بودجه دولت در نظر گرفته می شود.

استدلال علیه مالیات بر ارزش افزوده

مخالفان مالیات بر ارزش افزوده استدلال می کنند که این مالیات به طور ناعادلانه ای بار مردم را با درآمدهای پایین تر تحمیل می کند.

بر خلاف مالیات بر درآمد تصاعدی مانند سیستم ایالات متحده که در آن افراد با درآمد بالاتر درصد بیشتری مالیات پرداخت می کنند، مالیات بر ارزش افزوده یک مالیات ثابت است : همه مصرف کنندگان صرف نظر از درآمد، درصد یکسانی را پرداخت می کنند.

بدیهی است که 20 درصد مالیات بر ارزش افزوده در بریتانیا، برای مثال، بودجه شخصی را که پول کمتری به دست می آورد کاهش می دهد.

در تلاش برای کاهش این نابرابری درآمد، اکثر کشورهایی که مالیات بر ارزش افزوده دارند، از جمله کانادا و بریتانیا، معافیت‌ها یا تخفیف‌هایی را برای موارد ضروری مانند پوشاک کودکان و خواربار ارائه می‌دهند.