نگاهی دقیق تر به قانون اوکان

مهم ترین نکته این است که قانون اوکون یک رابطه آماری است که بر رگرسیون بیکاری و رشد اقتصادی تکیه دارد. به این ترتیب، اجرای رگرسیون می تواند منجر به ضرایب متفاوتی شود که برای حل تغییر بیکاری، بر اساس نحوه رشد اقتصاد استفاده می شود. همه اینها به دوره های زمانی استفاده شده و ورودی ها بستگی دارد که تولید ناخالص داخلی تاریخی و داده های اشتغال هستند. در زیر نمونه ای از رگرسیون قانون Okun آورده شده است:

این قانون واقعاً در طول زمان تکامل یافته است تا با شرایط فعلی اقتصادی و روند اشتغال سازگار باشد. یکی از نسخه های قانون اوکون بسیار ساده بیان کرده است که وقتی بیکاری 1٪ کاهش می یابد، تولید ناخالص ملی (GNP) 3٪ افزایش می یابد. نسخه دیگری از قانون اوکون بر رابطه بین بیکاری و تولید ناخالص داخلی تمرکز دارد که به موجب آن افزایش درصدی در بیکاری باعث کاهش 2 درصدی در تولید ناخالص داخلی می شود.

یک مقاله بلومبرگ که داده‌های دوره رکود بزرگ را ادغام می‌کند، اشاره می‌کند که «قاعده سرانگشتی نشان می‌دهد که برای هر درصد درصدی که رشد سال به سال از نرخ روند فراتر می‌رود که سیاست‌گذاران فدرال رزرو بین 2.3 تا 2.6 درصد تعیین می‌کنند بیکاری نیم درصد کاهش می یابد. به کاربردهای مختلف رشد اقتصادی، مانند GNP و GDP و همچنین آنچه که به عنوان معیارهای بالقوه رشد اقتصادی واجد شرایط است، توجه کنید.

آیا در طول زمان صادق است؟

مانند هر قانون دیگری در اقتصاد، علم یا هر رشته دیگری، تعیین اینکه آیا در شرایط مختلف و در طول زمان درست است یا خیر، مهم است. در رابطه با قانون اوکون، به نظر می رسد شرایطی وجود دارد که در آن کاملاً خوب عمل می کند و شرایط دیگری در جایی که اینطور نیست. به عنوان مثال، بررسی قانون اوکون توسط بانک فدرال رزرو شهر کانزاس به تفصیل توضیح داد که یکی از اولین روابط Okun به تغییرات سه ماهه بیکاری در مقایسه با رشد فصلی در تولید واقعی نگاه می کند و به نظر می رسد که به خوبی ادامه دارد.

همچنین راه‌های مختلفی برای ردیابی بیکاری وجود دارد و البته، زمینه آزمایش اولیه برای قانون اوکون، ایالات متحده بوده است. اوکون همچنین شکاف بین تولید اقتصادی بالقوه و نرخ تولید واقعی در اقتصاد را تحلیل کرد. مطالعه کانزاس سیتی نسخه‌های متفاوتی از قانون اوکون را به تفصیل شرح داد، که از رابطه سه ماهه اصلی او شروع می‌شود «نسخه شکاف» که به تفاوت‌ها در بازده واقعی و بالقوه نگاه می‌کند، از جمله اینکه آیا این قانون در شرایط اشتغال کامل یا حتی بیکاری بالا اجرا می‌شود. بر روی یک نسخه پویاتر قرار گرفت و گزینه هایی را برای متغیرها باقی گذاشت که بسته به سطوح رشد اقتصادی فعلی و تاریخی، کنار گذاشته یا اضافه شوند.

قانون اوکون چقدر مفید است؟

علیرغم این واقعیت که در واقع بخش های متحرک زیادی در رابطه بین بیکاری و رشد اقتصادی وجود دارد، به نظر می رسد حمایت تجربی از قانون وجود دارد. مطالعه فدرال رزرو کانزاس سیتی به این نتیجه رسید که “قانون اوکون یک رابطه تنگاتنگ نیست” اما “پیش بینی می کند که کاهش رشد معمولاً با افزایش بیکاری همزمان است.با توجه به این واقعیت که این قانون در طول بحران مالی چندان خوب نبود، برنانکی حدس زد که شکست ظاهری قانون اوکون می تواند تا حدی منعکس کننده سر و صدای آماری باشد.

مطالعات دیگر بیشتر از قانون اوکون حمایت کرده اند. بانک فدرال رزرو سنت لوئیس به این نتیجه رسید که “قانون اوکون می تواند راهنمای مفیدی برای سیاست پولی باشد، اما تنها در صورتی که نرخ طبیعی بیکاری به درستی اندازه گیری شود.

نتیجه

به طور کلی، بحث کمی وجود دارد که قانون اوکون یکی از ساده‌ترین و راحت‌ترین روش‌ها برای بررسی رابطه بین رشد اقتصادی و اشتغال است. یکی از مزایای کلیدی قانون اوکون، سادگی آن در بیان این است که کاهش 1 درصدی بیکاری زمانی رخ می دهد که اقتصاد حدود 2 درصد سریعتر از حد انتظار رشد کند. با این حال، با توجه به روندهای رشد اقتصادی، اتکا به آن برای پیش بینی های خاص در مورد بیکاری، چندان کارساز نیست.

به عنوان مثال، از زمانی که مورد مطالعه قرار گرفته است، مشخص شده است که در طول زمان تغییر می کند و تحت تاثیر شرایط اقتصادی غیرعادی تر، از جمله بهبود بیکاری و بحران مالی 2008 قرار می گیرد.

به دلیل پیچیدگی ورودی‌ها، دوره‌های زمانی متفاوتی که می‌توان استفاده کرد و عدم قطعیت اساسی که با اجرای رگرسیون‌های اقتصادی همراه است، تحلیل می‌تواند بسیار پیچیده شود. قانون اوکون ممکن است کاملاً پیش بینی کننده نباشد، اما می تواند به چارچوب بحث رشد اقتصادی، چگونگی تأثیر اشتغال بر آن و بالعکس کمک کند.