سیستم اقتصاد سنتی Traditional economic system

سیستم اقتصاد سنتی سیستمی است که در آن تولید و توزیع کالا بر اساس اعتقادات، آداب و رسوم، فرهنگ و سنت های قدیمی هدایت می شود. این کشورها بیشتر به کشاورزی، گردآوری، شکار و ماهیگیری متکی هستند. سیستم مبادله کالایی مشخصه اقتصادهای سنتی است.این نشان دهنده تکامل اقتصاد بازار است.

از نظر تاریخی، هر کشوری از نوعی اقتصاد سنتی توسعه یافته است. اگرچه در معاصر، اکثر کشورهای سنتی به اقتصادهای مختلط تبدیل شده اند. کشورهای سنتی روابط تجاری، تبادل فرهنگ و توسعه علمی را از دست می دهند.

.

این اقتصاد چگونه کار می کند؟

اقتصاد سنتی اقتصادی است که برای تصمیم گیری های اقتصادی به آداب و رسوم فرهنگی، باورها و سنت های دیگر متکی است. پنج ویژگی اقتصاد سنتی عبارتند از:

1. تمرکز حول یک خانواده یا قبیله: اقتصادهای سنتی حول یک خانواده یا قبیله متمرکز می شوند. آنها از سنت های به دست آمده از تجربیات بزرگان برای هدایت زندگی روزمره و تصمیمات اقتصادی استفاده می کنند.
   
2. موجود در جامعه شکارچی و عشایری: اقتصاد سنتی در جامعه شکارچی-گردآورنده و عشایری وجود دارد. این جوامع مناطق وسیعی را برای یافتن غذای کافی برای حمایت از آنها پوشش می دهند. آنها به دنبال گله های حیواناتی هستند که آنها را نگهداری می کنند و با فصل ها مهاجرت می کنند. این شکارچیان عشایری بر سر منابع کمیاب طبیعی با گروه های دیگر رقابت می کنند. نیاز چندانی به تجارت نیست زیرا همه آنها چیزهای مشابهی مصرف و تولید می کنند. 
   
3. فقط آنچه را که نیاز دارد تولید می کند: اکثر اقتصادهای سنتی فقط آنچه را که نیاز دارند تولید می کنند. به ندرت مازاد یا باقی مانده وجود دارد. این باعث می شود تجارت یا ایجاد پول غیر ضروری باشد.
   
4. با تکیه بر سیستم مبادله: زمانی که اقتصادهای سنتی تجارت می کنند، بر مبادله کالا تکیه می کنند. این فقط می تواند بین گروه هایی رخ دهد که رقابت نمی کنند. برای مثال، قبیله ای که به شکار متکی است، غذا را با گروهی که به ماهیگیری متکی هستند مبادله می کنند. چون فقط گوشت را با ماهی معامله می کنند، نیازی به ارز دست و پا گیر نیست.
   
5. به محض شروع به کشاورزی و استقرار در حال تکامل است: در نهایت، اقتصادهای سنتی پس از شروع کشاورزی و مستقر شدن شروع به تکامل می کنند. آنها به احتمال زیاد مازادی مانند محصول سپر دارند که برای تجارت استفاده می کنند. وقتی این اتفاق می افتد، گروه ها نوعی پول ایجاد می کنند که تجارت در مسافت های طولانی را تسهیل می کند.
   

برای درک نظام اقتصادی سنتی، باید آن را از سایر نظام های اقتصادی متمایز کنیم. ویژگی های اقتصاد سنتی به شرح زیر است:

• تولید و توزیع ملت بر اساس آداب، تاریخ، سنت ها و باورهای مردم است.
• در کشورهای سنتی، تاریخ، باورها و سنت ها اغلب بر رشد اقتصادی غالب است.
• فعالیت‌های اقتصادی سنتی شامل فعالیت‌هایی مانند کشاورزی، شکار، ماهیگیری، جمع‌آوری و دامداری است.
• از نظر تاریخی، گروهی از افرادی که به کشاورزی یا شکار مشغول بودند، در نهایت ساکن شدند و به تدریج، این یک جامعه شد.
• در اقتصادهای موجود، هدف تولید برای تامین خود است. آنها هر چه تولید می کردند مصرف می کردند و بیشتر به سیستم های مبادله ای متکی بودند. قرار بود تجارت حداقل باشد.
• شباهت هایی بین نظام های اقتصادی سنتی و کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه ترسیم شده است.

مثال اقتصاد سنتی

در سال ۲۰۲۲، The World Population Review برزیل، هائیتی، آلاسکا، یمن، کانادا و گرینلند را به عنوان اقتصادهای سنتی معرفی کرد. اکثر سیستم های اقتصادی متعارف در آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و خاورمیانه یافت می شوند.

برزیل یک اقتصاد مختلط است که توسط مقررات دولتی و تقاضای بازار هدایت می شود. با این حال، جمعیت زیادی از جنگل های بارانی آمازون در برزیل هنوز با تولید همان کالاهایی که اجدادشان انجام می دادند، امرار معاش می کنند. آنها حتی این کالاها را با کالاهای دیگر با همسایگان خود مبادله می کنند.

مزایای سیستم اقتصاد سنتی

یک سیستم اقتصادی سنتی دارای مزایای زیر است:

• سنت ها و آداب و رسوم را زنده نگه می دارد: در کشورهای سنتی، مردم مهارت ها و هنر را در جوامع، قبایل و خانواده های مربوطه حفظ می کنند.
• عدم اتلاف کالا: از آنجایی که کالاها فقط برای برآورده ساختن نیازهای جامعه، قبیله یا خانواده تولید می شوند، هیچ مازادی وجود ندارد.
• دایره تکامل داشته باشید: این ساختار اقتصادی پتانسیل سازگاری را دارد. جذب ویژگی‌های ساختارهای مختلف اقتصادی. در واقع همه نظام های اقتصادی مدرن از سیستم سنتی تکامل یافته اند.
• دوستدار محیط زیست: به دلیل استفاده محدود از فناوری، روش های مرسوم انجام فعالیت های اقتصادی آسیب کمتری به طبیعت و محیط زیست وارد می کند.
• افراد ماهر و با استعداد: بومیان از طریق مهارت های کسب شده از خانواده و جامعه امرار معاش می کنند. طی قرن‌ها، این جوامع در زمینه خاصی مهارت بالایی پیدا کرده‌اند.
• شفافیت نقش و رضایت: افرادی که تجارت خانوادگی را اداره می کنند، جانشینان هستند. آنها هم مسئولیت ها و هم مهارت ها را به ارث می برند. آنها از سنین پایین وارد تجارت می شوند. همچنین از هر کاری که انجام می دهند راضی هستند و از آن درآمد کسب می کنند.
• ایمن از مشکلات جهانی: اقتصادهای خودپایدار اغلب از دنیای خارج جدا می مانند. آنها می توانند از شیوع بیماری های عفونی مختلف در سطح جهانی جلوگیری کنند.

معایب سیستم اقتصاد سنتی

معایب اقتصاد سنتی به شرح زیر است:

• گرسنگی: در صورت کمبود محصولات کشاورزی، شکار یا ماهیگیری، افراد ممکن است از کمبود مواد غذایی گرسنه بمانند.
• خطر بهره برداری: اقتصادهای توسعه یافته اغلب به اقتصادهای توسعه نیافته حمله می کنند تا از زمین و منابع طبیعی بهره برداری کنند.
• انقراض منابع طبیعی: اقتصادهایی که به شدت به ذخایر طبیعی برای غذا، سرپناه و پوشاک وابسته هستند، قادر به توسعه منابع جایگزین نیستند. آنها در خطر کمیاب شدن منابع طبیعی هستند.
• فرصت‌های رشد محدود: این اقتصادها بر حفظ سنت و آداب و رسوم تمرکز می‌کنند – توسعه روش‌های جدید تولید و توزیع در جایگاه اصلی قرار می‌گیرد. پیشرفت اقتصادی راکد است.
• امکانات پزشکی ضعیف: به دلیل مواجهه محدود با دنیای خارج، اقتصادهای معمولی فاقد امکانات پزشکی مدرن هستند. در نتیجه میزان مرگ و میر نوزادان بالاست و میانگین امید به زندگی بسیار پایین است.  
• بدون تعامل جهانی: کشورهای سنتی با جدا شدن از سایر اقتصادها، روابط تجاری، تبادل فرهنگ و توسعه تکنیک های جدید را از دست می دهند.
• از نظر فناوری عقب مانده: کشورهای سنتی به شدت به تولید قدیمی مدرسه متکی هستند. آنها تکنیک های جدیدی را که می تواند تولید، اوقات فراغت و کارایی هزینه را افزایش دهد، از دست می دهند.

سوالات متداول