نرخ بهره اسمی Nominal interest rate

در امور مالی و اقتصاد، نرخ بهره اسمی به نرخ بهره بدون تعدیل تورم اشاره دارد. این نرخ «همانطور که بیان شد»، «همانطور که تبلیغ می‌شود» و غیره است که تورم، اثر ترکیبی بهره، مالیات یا هیچ کارمزدی را در حساب نمی‌گیرد. به آن نرخ درصد سالانه نیز می گویند. سودی است که سالی یک بار مرکب یا محاسبه می شود. از نظر ریاضی می توان آن را با استفاده از فرمول زیر محاسبه کرد که در زیر نشان داده شده است.

فرمول نرخ بهره اسمی = [(۱ + نرخ بهره واقعی) * (۱ + نرخ تورم)] – ۱

به طور خلاصه:

نرخ بهره اسمی به نرخ بهره قبل از در نظر گرفتن تورم اشاره دارد.
نرخ وجوه فدرال، نرخ بهره تعیین‌شده توسط فدرال رزرو، نرخ بهره اسمی کوتاه‌مدتی است که مبنای سایر نرخ‌های بهره‌ای است که توسط بانک‌ها و مؤسسات مالی تعیین می‌شود.
برای جلوگیری از فرسایش قدرت خرید از طریق تورم، سرمایه گذاران به جای نرخ بهره اسمی، نرخ بهره واقعی را در نظر می گیرند.
APY (بازده درصدی سالانه) نرخ بهره موثری است که بیشتر از نرخ بهره اسمی یا اعلام شده برای وام گیرندگان و وام دهندگان مرتبط است.

درک نرخ بهره اسمی

بانک‌های مرکزی نرخ‌های سود اسمی کوتاه‌مدت را تعیین می‌کنند که مبنایی برای سایر نرخ‌های بهره‌ای است که توسط بانک‌ها و مؤسسات مالی دریافت می‌شود. نرخ‌های بهره اسمی ممکن است پس از یک رکود اقتصادی در سطوح پایین مصنوعی نگه داشته شوند تا فعالیت‌های اقتصادی را از طریق نرخ‌های بهره پایین پایین تحریک کنند، که مصرف‌کنندگان را تشویق به گرفتن وام و خرج کردن پول می‌کند.

با این حال، شرط لازم برای چنین اقدامات محرکی این است که تورم نباید یک تهدید فعلی یا کوتاه مدت باشد. در ایالات متحده، نرخ وجوه فدرال، نرخ بهره تعیین شده توسط فدرال رزرو، نیز می تواند به عنوان نرخ اسمی نامیده شود.

برعکس، در دوران تورم، بانک‌های مرکزی تمایل دارند نرخ‌های اسمی را بالا تعیین کنند. متأسفانه، آنها ممکن است سطح تورم را بیش از حد برآورد کنند و نرخ بهره اسمی را خیلی بالا نگه دارند. افزایش سطح نرخ های بهره ممکن است پیامدهای اقتصادی جدی داشته باشد، زیرا آنها تمایل دارند هزینه ها را متوقف کنند.

اهمیت

اکنون می دانیم که نرخ اسمی تورم را در نظر نمی گیرد. بنابراین برای جلوگیری از فرسایش قدرت خرید از طریق تورم، سرمایه گذاران نباید نرخ بهره اسمی اعلام شده توسط بانکداران یا دیگران را در نظر بگیرند. بلکه باید نرخ بهره واقعی را برای ارزیابی واقعی سرمایه گذاری و بازگشت سرمایه در نظر داشته باشند.
با در نظر گرفتن نرخ بهره واقعی، آنها متوجه خواهند شد که آیا در طول دوره سود می کنند یا ضرر می کنند. این به سرمایه گذار کمک می کند تا تصمیم بگیرد که آیا ابزارهای پس انداز مانند سپرده های ثابت، صندوق های بازنشستگی یا ابزارهای سرمایه گذاری مانند سهام را انتخاب کند.صندوق سرمایه گذاری مشترک و غیره.
همچنین، هنگام ارزیابی هزینه وام، وام گیرنده نباید نرخ اسمی اخذ شده توسط وام دهنده را در نظر بگیرد. بلکه باید نرخ بهره موثر را در نظر بگیرند. نرخ بهره موثر تصویر واضحی از ترکیب چند دوره سود در یک سال به دست می دهد. اگر شخصی ۲۰۰۰۰ دلار در سال ۲۰% بدهکار باشد، ۴۰۰۰ روپیه به عنوان بهره پرداخت خواهد کرد. اگر او همان ۲۰۰۰۰ دلار با کارت اعتباری مرکب روزانه بدهکار باشد، نرخ بهره موثر ۲۲٫۱۳ درصد خواهد بود. او باید ۴۴۲۶ دلار به عنوان بهره پرداخت کند.

معایب

نرخ اسمی تورم را در نظر نمی گیرد و از این رو نمی توان آن را به عنوان یک شاخص واقعی از هزینه استقراض یا سرمایه گذاری در نظر گرفت.
این گزینه سودآوری در این زمینه نیست، زیرا تورم اجتناب ناپذیر است.

مثال نرخ بهره اسمی

فرض کنید نرخ بهره واقعی سرمایه گذاری ۳ درصد و نرخ تورم ۲ درصد باشد. نرخ بهره اسمی را محاسبه کنید.

بنابراین با استفاده از فرمول زیر قابل محاسبه است

فرمول نرخ بهره اسمی= [(۱ + ۳٪) * (۱ + ۲٪)] – ۱

بنابراین، نرخ اسمی خواهد بود:

نرخ اسمی = ۵٫۰۶٪

برنامه های کاربردی

به طور گسترده در بانک ها برای توصیف سود وام های مختلف استفاده می شود.
به طور گسترده در زمینه سرمایه گذاری برای پیشنهاد سرمایه گذاران برای راه های سرمایه گذاری مختلف موجود در بازار استفاده می شود.
به عنوان مثال، وام خودرو با ۱۰ درصد نرخ بهره در دسترس است. این صورت نرخ بهره ۱۰ درصد نرخ اسمی است. این کارمزد یا هزینه های دیگری را در یک حساب دریافت نمی کند.
اوراق قرضه موجود با ۸ درصد استنرخ کوپنزیرا تورم فعلی را در نظر نمی گیرد. این سود ظاهری ۸ درصد نرخ اسمی است.

محاسبه نرخ بهره موثر از نرخ اسمی

نرخ بهره موثر برنامه ای است که به دوره های مرکب در طول طرح پرداخت وام پاسخ می دهد. نرخ بهره موثر به صورت سالانه، شش ماهه، ماهانه یا روزانه ترکیب می شود. از طرف دیگر، نرخ اعلام شده یا اسمی کمتر از نرخ بهره موثر است. نرخ بهره ای است که در آن سود تنها یک بار در سال محاسبه می شود.

فرمول نرخ بهره موثر:

نرخ بهره موثر = (۱ + r/m)^m – 1

جایی که،

r نرخ اسمی (به صورت اعشاری)،
و “m” تعداد دوره های ترکیب در سال.

XYZ با محاسبه نرخ بهره موثر سالانه، ۲۵۰۰۰۰ روپیه با بهره ۱۲ درصد مرکب در سه ماهه سرمایه گذاری کرد.

در مثال، سرمایه گذاری با نرخ اسمی ۱۲٪ انجام شده است.فصلی مرکب می شود.

r = 0.12
m = 4

نرخ بهره موثر = (۱ + r/m)^m – 1

=(۱+۰٫۱۲/۴)^۴ – ۱
=۰٫۱۲۵۵۱
=۱۲٫۵۵٪

نرخ بهره اسمی در مقابل واقعی

برخلاف نرخ اسمی، نرخ بهره واقعی نرخ تورم را در نظر می گیرد. معادله ای که نرخ بهره اسمی و واقعی را به هم مرتبط می کند را می توان به صورت نرخ اسمی = نرخ بهره واقعی + نرخ تورم یا نرخ اسمی – نرخ تورم = نرخ بهره واقعی تقریب زد.

برای جلوگیری از فرسایش قدرت خرید از طریق تورم، سرمایه گذاران به جای نرخ اسمی، نرخ بهره واقعی را در نظر می گیرند. یکی از راه‌های تخمین نرخ بازده واقعی در ایالات متحده، مشاهده نرخ‌های بهره اوراق بهادار محافظت‌شده با تورم خزانه‌داری (TIPS) است. تفاوت بین بازده اوراق قرضه خزانه داری و بازده TIPS با سررسید یکسان تخمینی از انتظارات تورمی در اقتصاد ارائه می دهد.

به عنوان مثال، اگر نرخ سود اسمی ارائه شده برای سپرده سه ساله ۴ درصد و نرخ تورم در این مدت ۳ درصد باشد، نرخ بازده واقعی سرمایه گذار ۱ درصد است. از سوی دیگر، اگر نرخ سود اسمی در محیطی با تورم سالانه ۳ درصد ۲ درصد باشد، قدرت خرید سرمایه گذار سالانه ۱ درصد کاهش می یابد.

تفاوت بین نرخ سود اسمی و واقعی چیست؟

نرخ‌های بهره اسمی تورم را در نظر نمی‌گیرند در حالی که نرخ‌های بهره واقعی این کار را می‌کنند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، نرخ وجوه فدرال، نرخ بهره تعیین شده توسط فدرال رزرو، می تواند مبنایی برای نرخ بهره اسمی ارائه شده باشد. با این حال، بهره واقعی، نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم است که معمولاً با CPI (شاخص قیمت مصرف کننده) اندازه گیری می شود.

چرا سرمایه گذاران بیشتر به نرخ های بهره واقعی اهمیت می دهند؟

تفاوت بین نرخ اسمی و APY چیست؟

APY ( بازده درصدی سالانه ) نرخ بهره موثری است که بیشتر مربوط به وام گیرندگان و وام دهندگان است. مصرف کننده، معمولاً وام گیرنده، نرخ مؤثری را می پردازد که از نرخ اسمی (اعلام شده) بر اساس کارمزد و اثر ترکیب متفاوت است. برای این منظور، نرخ موثر (APY) اغلب بالاتر از نرخ اسمی است.

اگر نرخ اسمی مشخص باشد، چگونه نرخ موثر را محاسبه می کنید؟

نرخ موثر، که کدام عوامل در ترکیب، را می توان از نرخ اسمی که اغلب نرخی است که بیان می شود، محاسبه کرد. فرمول نرخ بهره موثر (e) به صورت زیر است:

e = (1 + n/m)^m – 1

(که در آن n = نرخ اسمی و m = تعداد دوره های ترکیبی)

نتیجه

پس از مطالعه در مورد نرخ سود اسمی، می توان نتیجه گرفت که سود اسمی یک نرخ سود اعلام شده است. بنابراین، این یک اصطلاح جذاب است و می تواند وام گیرندگان یا سرمایه گذاران را فریب دهد، زیرا تصویر واقعی از هزینه وام گرفتن یا بازده خالص سرمایه گذاری را ارائه نمی دهد.

از آنجایی که تورم، مالیات، هزینه های سرمایه گذاری را در نظر نمی گیرد ما باید از نرخ‌های بهره متناوب مانند نرخ‌های بهره واقعی یا نرخ‌های بهره موثر برای ارزیابی واقعی هزینه استقراض یا سرمایه‌گذاری‌مان به‌عنوان و در جایی که مناسب است، استفاده کنیم.

جهت تهیه دوره جامع اقتصاد از سایت کلیک کنید.

جهت مشاهده دوره رایگان و جامع اقتصاد در یوتیوب کلیک کنید.

جهت ورود به پیج اینستاگرام معین صادقیان کارشناس اقتصاد و مدرس بازار سرمایه کلیک کنید.

وبلاگ

نرخ بهره اسمی چیست؟