قانون تطبیق بودجه Omnibus (COBRA) یک قانون مهم فدرال است که در سال 1985 تصویب شد و ادامه پوشش بیمه درمانی گروهی را برای برخی از کارکنان و خانواده‌های آنها پس از از دست دادن شغل یا سایر رویدادهای واجد شرایط فراهم می‌کند. Omnibus (COBRA) یک قانون مهم فدرال است که در سال 1985 تصویب شد و ادامه پوشش بیمه درمانی گروهی را برای برخی از کارکنان و خانواده‌های آنها پس از از دست دادن شغل یا سایر رویدادهای واجد شرایط فراهم می‌کند.

درک قانون تطبیق بودجه جامع (COBRA)

قانون بودجه تلفیقی (به اختصار COBRA، یا قانون COBRA که گاهی اوقات به آن گفته می‌شود، علی‌رغم تعدیل کار) ادامه پوشش پزشکی را برای کارگرانی که در غیر این صورت با از دست دادن شغل خود بیمه سلامت خود را از دست می‌دهند، ارائه می‌دهد. اساسا، COBRA به آنها اجازه می دهد تا در برنامه سلامت گروهی کارفرمای خود باقی بمانند، البته با هزینه بیشتر. علاوه بر خود کارمندان، COBRA همچنین می‌تواند برای همسران، همسران سابق و فرزندان تحت تکفل پوشش بهداشتی ارائه کند.

COBRA فقط برای طرح های بهداشتی که توسط مشاغل و شرکت های بخش خصوصی با بیش از 20 کارمند و همچنین برای دولت های ایالتی و محلی ارائه می شود اعمال می شود. این برای برنامه هایی که توسط دولت فدرال، کلیساها یا برخی سازمان های مرتبط با کلیسا ارائه می شود، اعمال نمی شود.

رویدادهایی که ممکن است یک کارمند یا خانواده او را برای پوشش COBRA واجد شرایط کند شامل از دست دادن داوطلبانه یا غیرارادی شغل، کاهش ساعات کار، مرگ کارمند، یا طلاق یا جدایی قانونی کارمند و همسرش است.

پوشش COBRA به طور کلی حداکثر 18 ماه طول می کشد اما ممکن است تحت شرایط خاص تا 36 ماه افزایش یابد. کارفرمایان همچنین می توانند پوشش را برای مدت طولانی تری نسبت به نیاز COBRA تمدید کنند.

مزایا و معایب COBRA

COBRA رایگان نیست. شرکت کنندگان اغلب ملزم به پرداخت حق بیمه کامل برای پوشش خود هستند – یعنی هم سهم خود و هم سهمی که کارفرمای آنها ممکن است قبلا پرداخت کرده باشد – به اضافه هزینه اداری، در مجموع تا 102٪ از هزینه طرح.

از آنجایی که کارفرمایان معمولاً 72 تا 83 درصد حق بیمه را پرداخت می‌کنند، طبق نظرسنجی مزایای سلامت کارفرمایان بنیاد خانواده کایزر در سال 2020، انتخاب پوشش COBRA اغلب به این معنی است که هزینه‌های پرداختی افراد برای پوشش به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد.

اگرچه شرکت‌کنندگان COBRA معمولاً بیشتر از کارکنان فعال برای بیمه خود پرداخت می‌کنند، COBRA ممکن است کم‌هزینه‌تر از خرید یک طرح سلامت فردی (غیر گروهی) با مزایای مشابه باشد، به خصوص اگر شرکت‌کننده واجد شرایط دریافت یارانه قانون مراقبت مقرون به صرفه نباشد.

خود پوشش سلامت نباید تغییر کند. در واقع، همانطور که اداره امنیت مزایای کارکنان ایالات متحده اشاره می کند، “اگر پوشش ادامه دهنده را انتخاب کنید، پوششی که به شما داده می شود باید با پوششی که در حال حاضر تحت این طرح در دسترس است برای کارکنان فعال با موقعیت مشابه و خانواده های آنها یکسان باشد (به طور کلی، این یکسان است. پوششی که بلافاصله قبل از رویداد مقدماتی داشتید).

ملاحظات خاص

برنامه های بهداشتی گروهی لازم است تا کارکنان را از واجد شرایط بودن پوشش COBRA پس از اخراج یا سایر رویدادهای واجد شرایط آگاه کنند. پوشش COBRA معمولاً برای کارکنان تمام وقت (و برخی پاره وقت) در صورتی که طرح سلامت گروهی شرکت آنها در سال قبل اجرا شده باشد، در دسترس است.

واجد شرایط بودن برای پوشش COBRA معمولاً از روز پس از پایان کار یک کارمند یا تجربه یک رویداد واجد شرایط دیگر آغاز می شود. به کارمندان باید حداقل 60 روز فرصت داده شود تا در مورد پذیرش یا رد پوشش تصمیم بگیرند. اگر کارمند تصمیم بگیرد که پوشش COBRA را دریافت کند، گاهی اوقات کارفرما اولین پرداخت را انجام می دهد. پس از آن، مسئولیت پرداخت حق بیمه برای فعال نگه داشتن پوشش بر عهده شرکت کننده است.

شرکت هایی که مزایای بهداشتی گروهی را به کارکنان خود ارائه نمی دهند، از ارائه پوشش COBRA معاف هستند. به طور مشابه، شرکت‌هایی که از کار خارج می‌شوند، معمولاً مجبور نیستند به الزامات COBRA پایبند باشند، به استثنای برخی موارد برای بازنشستگانی که در زمان ورشکستگی تحت پوشش یک طرح شرکت هستند. پوشش COBRA را می توان تحت شرایط خاصی نیز رد کرد، مانند زمانی که کارکنان به دلیل رفتار نادرست مرتبط با شغلشان اخراج شدند.

علاوه بر مقررات فدرال، بسیاری از ایالت ها قوانین خاص خود را دارند که بر ادامه پوشش بهداشتی پس از یک رویداد واجد شرایط حاکم است. به عنوان مثال، در حالی که COBRA فدرال به طور کلی برای شرکت هایی با بیش از 20 کارمند اعمال می شود، برخی از ایالت ها پوشش COBRA را برای شرکت هایی با کمتر از دو کارگر الزامی می کنند.0