سوآپ تورمی چیست؟
سوآپ تورمی Inflation Swap
سوآپ تورمی یک قرارداد مشتقه بین دو طرف مقابل برای انتقال ریسک تورم از طریق مبادله جریان های نقدی ثابت است که شامل پرداخت ثابت یکی از طرفین می شود، در حالی که دیگری بر اساس نرخ شناور بر روی شاخص تورم پرداخت می کند.
به طور خلاصه:
- سوآپ تورمی یک قرارداد مشتقه بین دو طرف مقابل برای انتقال ریسک تورم از طریق مبادله جریان های نقدی ثابت است.
- طرفی که به دنبال پوشش ریسک تورمی است، در ازای دریافت جریان نقدی با نرخ ثابت، جریار ن نقدی مرتبط با تورم شناور را می پردازد.
- طرف مقابل که افزایش تورم آتی را حدس می زند به دنبال افزایش تورم با پرداخت نرخ ثابت برای شناور است.
درک مبادلات تورمی
سوآپ های تورمی توسط متخصصان مالی برای کاهش (حفاظ) ریسک تورم و استفاده از نوسانات قیمت به نفع خود استفاده می شود. بسیاری از انواع مؤسسات، مبادلات تورمی را ابزار ارزشمندی می دانند. پرداخت کنندگان تورم معمولاً مؤسساتی هستند که جریان های نقدی تورمی را به عنوان خط اصلی تجارت خود دریافت می کنند.
یک مثال خوب ممکن است یک شرکت آب و برق باشد زیرا درآمد آن (به طور صریح یا ضمنی) با تورم مرتبط است. یکی از طرفین سوآپ تورمی یک پرداخت متغیر (شناور) مرتبط با نرخ تورم دریافت می کند و مبلغی را بر اساس نرخ بهره ثابت می پردازد، در حالی که طرف دیگر آن پرداخت وابسته به نرخ تورم را پرداخت می کند و پرداخت نرخ بهره ثابت را دریافت می کند.
مبالغ فرضی برای محاسبه جریان های پرداخت استفاده می شود. سوآپ های کوپن صفر رایج ترین هستند، جایی که جریان های نقدی فقط در سررسید مبادله می شوند. همانند سایر سوآپ ها، سوآپ تورمی در ابتدا برابر یا ارزش اسمی است. با تغییر نرخهای بهره و تورم، ارزش پرداختهای شناور معوق سوآپ به مثبت یا منفی تغییر میکند. در زمان های از پیش تعیین شده، ارزش بازار سوآپ محاسبه می شود. یک طرف مقابل بسته به ارزش مبادله، وثیقه را به طرف دیگر و بالعکس ارسال می کند.
مزایای سوآپ تورمی
مزیت سوآپ تورم این است که تخمین نسبتاً دقیقی از آنچه که بازار به عنوان نرخ تورم «نقطه سربه سر» در نظر می گیرد به تحلیلگر ارائه می دهد. از نظر مفهومی، بسیار شبیه به روشی است که یک بازار قیمت هر کالا را تعیین می کند ، یعنی توافق بین خریدار و فروشنده (بین تقاضا و عرضه) برای انجام معاملات با نرخ مشخص. در این حالت، نرخ مشخص شده، نرخ تورم مورد انتظار است.
به بیان ساده، دو طرف سوآپ بر اساس برداشت های مربوطه خود در مورد میزان احتمالی نرخ تورم برای دوره زمانی مورد نظر به توافق می رسند. همانند سوآپهای نرخ بهره ، طرفین جریانهای نقدی را بر اساس مبلغ اصلی فرضی مبادله میکنند (این مقدار در واقع رد و بدل نمیشود)، اما به جای پوشش ریسک یا سفتهبازی در مورد ریسک نرخ بهره ، تمرکز آنها صرفاً بر نرخ تورم است.
مثال سوآپ تورمی
دو طرف وارد یک سوآپ تورم کوپن صفر می شوند. آنها در مورد نرخ ثابت ۲% و نرخ شناور مرتبط با CPI توافق دارند. مبلغ واقعی قرارداد ۱۰ میلیون دلار و سررسید آن ۵ سال از امروز است. در آغاز، سطح CPI در ۱۲۸ است.
در سررسید، طرفین جریان نقدی یکجا را مبادله می کنند. فرض کنید CPI به ۱۳۹ افزایش یابد.
پرداخت کننده تورم باید جریان نقدی را بر اساس نرخ شناور بپردازد: ۱۰ میلیون x [(128/139) – 1] = 859,375 دلار
گیرنده تورم باید جریان نقدی را با نرخ سوآپ ثابت بپردازد: ۱۰ میلیون x [(1+0.02) 5 – ۱) = ۱,۰۴۰,۸۰۸ دلار
در این سناریو، پرداختکننده تورم از سوآپ سود میبرد، زیرا نرخ تورمی جریان نقدی که پرداخت میکند کمتر از جریان نقدی با نرخ ثابت است که دریافت میکند.
در یک سناریوی جایگزین، فرض کنید که CPI به جای آن به ۱۴۳ افزایش یابد.
پرداخت کننده تورم جریان نقدی را پرداخت می کند: ۱۰ میلیون x [(143/128) – 1] = 1,171,875 دلار
جریان نقدی گیرنده تورم ثابت می ماند: ۱,۰۴۰,۸۰۸ دلار
از آنجایی که شاخص CPI بالاتر از نرخ سوآپ ثابت بود، دریافت کننده تورم از قرارداد سوآپ سود می برد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.