اعتبار مالیاتی غیرقابل استرداد کاهش در میزان مالیات بر درآمدی است که مالیات دهندگان بدهکار هستند. می تواند مبلغ بدهی را به صفر کاهش دهد، اما نه بیشتر. به عبارت دیگر، مالیات دهنده هر اعتباری را که بیش از کل مبلغ مالیات بدهی باشد، از دست می دهد.

در مقابل، اعتبار مالیاتی قابل استرداد منجر به بازپرداخت از خدمات درآمد داخلی (IRS) می شود اگر اعتبار بدهی مالیات دهندگان را به عدد زیر صفر کاهش دهد.

اعتبارات مالیاتی قابل استرداد و غیرقابل استرداد هر دو به طور مستقیم از مقدار مالیاتی که یک مالیات دهنده بدهکار است کسر می شود. از سوی دیگر، کسر مالیات از درآمد مشمول مالیات مالیات دهندگان کسر می شود. اعتبارات مالیاتی معمولاً منجر به پس‌اندازهای بزرگ‌تر می‌شود، به‌ویژه برای پرونده‌کنندگان با درآمد پایین‌تر.

اعتبار مالیاتی غیرقابل استرداد چگونه کار می کند؟

کد مالیاتی ایالات متحده معافیت‌های مالیاتی خاصی را در قالب اعتبارات مالیاتی ارائه می‌کند که مسئولیت مالیاتی مالیات دهندگان واجد شرایط را کاهش می‌دهد. پس از اینکه سایر کسورات مجاز از درآمد مشمول مالیات شخص انجام شود، اعتبار مالیاتی به میزان مالیات بدهکار مالیات دهندگان اعمال می شود.

اعتبار مالیاتی کل صورت حساب مالیاتی یک دلار را به دلار کاهش می دهد.

انواع اعتبارات مالیاتی غیر قابل استرداد چیست؟

اعتبارات مالیاتی غیرقابل استرداد کمی وجود دارد که به مالیات دهندگان امکان می دهد مبالغ استفاده نشده را به عقب یا جلو ببرند. اینها شامل اعتبار مالیات خارجی (FTC) و اعتبار تجاری عمومی (GBC) است. با این حال، قوانین انتقال خاصی اعمال می شود و به نوع خاص اعتبار بستگی دارد.

در اینجا برخی از رایج ترین نمونه های اعتبارات مالیاتی غیر قابل استرداد آورده شده است:

• اعتبار وسیله نقلیه موتوری جایگزین
• اعتبار تجاری عمومی (GBC)
• اعتبار املاک کارآمد انرژی مسکونی
• اعتبار برای دارندگان اوراق اعتبار مالیاتی
• اعتبار مالیاتی پذیرش
• اعتبار مالیاتی خارجی (FTC)
• اعتبار پس انداز
• اعتبار یادگیری مادام العمر (LLC)
• اعتبار مالیاتی حق بیمه
• اعتبار تجاری فدرال
• اعتبار مالیات بر دارایی کارآمد
• اعتبار مالیاتی فرانشیز
• اعتبار مالیاتی انرژی های تجدیدپذیر
• اعتبار مراقبت از کودک
• و سایر اعتبارات مالیاتی اضافی

اعتبارات قابل استرداد در مقابل اعتبارات غیر قابل استرداد

اعتبار مالیاتی می تواند قابل استرداد یا غیرقابل استرداد باشد. اگر اعتبار مالیاتی بیش از کل بدهی مالیاتی فرد باشد، اعتبار مالیاتی قابل استرداد معمولاً منجر به بررسی بازپرداخت می شود.

به عنوان مثال، مالیات دهنده ای که اعتبار مالیاتی قابل استرداد 3400 دلاری را برای یک صورتحساب مالیاتی 3000 دلاری اعمال می کند، صورتحساب به صفر کاهش می یابد و بخش باقی مانده اعتبار – 400 دلار – به مالیات دهنده بازپرداخت می شود.

اعتبار مالیاتی غیرقابل استرداد منجر به بازپرداخت به مالیات دهندگان نمی شود، زیرا فقط مالیات بدهی را به صفر کاهش می دهد.

به تبعیت از مثال بالا، اگر اعتبار مالیاتی 3400 دلاری غیرقابل استرداد باشد، فرد به دولت بدهی ندارد اما 400 دلاری را که پس از اعمال اعتبار بلااستفاده باقی می‌ماند، از دست می‌دهد.

کسر مالیات در مقابل اعتبارات مالیاتی

کسر مالیات، درآمد مشمول مالیات را کاهش می‌دهد، اما اعتبار مالیاتی میزان مالیات‌هایی را که بر اساس دلار به دلار بدهکار است، کاهش می‌دهد.

اینکه کدام سود بهتر است بستگی به نرخ مالیات نهایی مالیات دهندگان دارد . اگر مالیات دهنده حق دریافت 100 دلار کسر مالیات را داشته باشد و نرخ مالیات نهایی 30 درصد باشد، این کسر باعث صرفه جویی 30 دلاری برای مالیات دهنده خواهد شد. اگر همان مالیات دهنده حق دریافت اعتبار مالیاتی 50% از مخارج 100 دلاری را داشته باشد، پس انداز 50 دلار است. با این حال، اگر همان مالیات دهنده ادعای اعتبار مالیاتی 20٪ از 100 دلار کند، پس انداز فقط 20 دلار است.