افسردگی بزرگ Great Depression

افسردگی بزرگ در اقتصاد یک رکود شدید و طولانی مدت در فعالیت اقتصادی است. در علم اقتصاد رکود معمولاً به عنوان یک رکود شدید تعریف می شود که سه سال یا بیشتر طول بکشد یا منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی واقعی (GDP) حداقل ۱۰٪ شود. در یک سال معین رکود نسبتاً کمتر از رکودهای خفیف است و معمولاً با بیکاری بالا و تورم پایین همراه است.

رکود بزرگ به بحران مالی طولانی مدت در تاریخ دنیای مدرن اشاره دارد. در ایالات متحده در ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ با سقوط وال استریت آغاز شد و تا سال ۱۹۳۹ ادامه یافت. شکست فدرال رزرو در تنظیم عرضه پول، در دسترس بودن اعتبار و نرخ بهره نیز به این فاجعه اقتصادی در سراسر جهان کمک کرد.

رکود اقتصادی به شدت بر صنایع در غرب و سراسر جهان تأثیر گذاشت. تولید ناخالص داخلی جهانی به دلیل کاهش مصرف، سیاست‌های اشتباه دولت و… کاهش یافت و در نهایت، کشورها با بیکاری شدید مواجه شدند. با این حال، معرفی نیو دیل و جنگ جهانی دوم به اقتصاد جهان کمک کرد تا از آن بهبود یابد.

.

درک افسردگی بزرگ

در زمان رکود، اعتماد مصرف کننده و سرمایه گذاری کاهش می یابد و باعث تعطیلی اقتصاد می شود. عوامل اقتصادی که مشخصه افسردگی هستند عبارتند از:

• افزایش قابل توجه بیکاری
• کاهش اعتبار موجود
• کاهش تولید و بهره وری
• رشد منفی مداوم تولید ناخالص داخلی
• ورشکستگی ها
• عدم پرداخت بدهی های دولتی
• کاهش تجارت و تجارت جهانی
• کاهش بازار در سهام
• ثبات قیمت دارایی ها و کاهش ارزش ارز
• تورم کم تا بدون تورم یا حتی کاهش تورم
• افزایش نرخ پس انداز (در میان کسانی که می توانند پس انداز کنند)

اقتصاددانان در مورد مدت زمان رکود اختلاف نظر دارند. برخی بر این باورند که رکود تنها دوره ای را در بر می گیرد که با کاهش فعالیت اقتصادی مواجه شده است. سایر اقتصاددانان استدلال می کنند که رکود تا جایی ادامه می یابد که بیشتر فعالیت های اقتصادی به حالت عادی بازگشته است.

علل افسردگی بزرگ

هنگام بررسی دوره رکود بزرگ، بیش از یک دلیل پشت آن وجود داشت. سال های رکود بزرگ پس از سال ۱۹۲۸ آغاز شد، زمانی که بازار سهام ایالات متحده شاهد یک گسترش عظیم بود. مردم سهام را از پول وام گرفته شده از بانک ها خریداری کردند. پس از افزایش قیمت سهام در اوایل اکتبر ۱۹۲۹،سهامداران وحشت کردند و سعی کردند سرمایه گذاری های خود را نقد کنند که باعث کاهش بیش از ۳۰ درصدی شاخص قیمت مصرف کننده شد. بنابراین، بدنام سقوط بازار سهام در ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ رخ داد.

فدرال رزرو ایالات متحده به همان اندازه در مدیریت نادرست عرضه پول، تخصیص اعتبار و نرخ بهره در طول دهه ۱۹۲۰ مقصر بود. افزایش حجم پول منجر به انبساط و حباب بازار سهام شد، در حالی که کاهش به دنبال سقوط بازار و ترکیدن حباب باعث مشکلات نقدینگی و وحشت بانک‌ها شد. تا پایان سال ۱۹۳۳، بیش از ۶۵۰ بانک تعطیل شدند.

دلیل مهم دیگر کاهش اعتماد سرمایه گذاران بود. علاوه بر این، کاهش تجارت جهانی به دلیل سطوح پایین تولید، کاهش دستمزدها و بیکاری وضعیت را بدتر کرد. در همان زمان، هزاران کشاورز مزارع خود را از دست دادند، زیرا آنها قادر به برداشت محصول نبودند. بنابراین آنها به کالیفرنیا و مناطق دیگر مهاجرت کردند، که باعث ایجاد کاسه گرد و غبار، یک رویداد کلیدی در رکود اقتصادی شد.

اگرچه کارشناسان اقتصادی دولت‌های آن زمان را به دلیل کند بودن یا عدم تمایل به تنظیم سیاست‌های اقتصادی خود سرزنش می‌کنند، دو نظریه رایج که دلایل رکود بزرگ را توضیح می‌دهند عبارتند از:

1. نظریه پول گرایی: این نظریه عدم موفقیت فدرال رزرو در اجرای اقدامات در دوران رکود را نشان می دهد که منجر به بحران بانکی و از دست دادن ثروت می شود.
2. نظریه کینزی: این تئوری دولت ها را مسئول عدم ایجاد کسری، افزایش مخارج بخش عمومی، کاهش مالیات ها و افزایش نرخ اشتغال در دوران رکود می دانست.

جدول زمانی افسردگی بزرگ (تاریخ و سال)

بحران

• دهه ۱۹۲۰: اقتصاد در ایالات متحده اوج گرفت و منجر به دو برابر شدن ثروت کلی آن بین سال‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۲۹ شد که «دهه‌ی خروشان دهه‌ی بیست» نامیده شد.
• ۱۹۲۹:  رکود خفیف در تابستان باعث کاهش سرعت تولید کارخانه شد، اما قیمت سهام همچنان به افزایش خود ادامه داد.
• ۲۴ اکتبر ۱۹۲۹ (پنجشنبه سیاه): با معامله بیش از ۱۲٫۹ میلیون سهم در یک روز، بازار سهام سقوط کرد زیرا بسیاری از سرمایه گذاران با فروش سهام بیش از حد ارزش گذاری شده شروع به خروج از بورس کردند.
• ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ (سه شنبه سیاه): با معامله بیش از ۱۶ میلیون سهم که بسیاری از آنها بی ارزش بودند و کسانی که آنها را با پول اعتباری خریدند، به طرز بدبختی از بین رفتند.
• ۱۹۳۰: کاسه گرد و غبار منجر به مهاجرت هزاران کشاورز به کالیفرنیا و مناطق دیگر شد. آنها یک شبه مزارع خود را برای اشتغال یا هر کاری ترک کردند، زیرا توانایی برداشت محصول را نداشتند.
• ۱۹۳۱-۱۹۳۳: معرفی قانون تعرفه اسموت هاولی نتیجه معکوس داد. و در بهار و پاییز ۱۹۳۱ و ۱۹۳۲ تا اوایل سال ۱۹۳۳، بانک‌های بسیاری کاملاً نابود شدند یا دستور تعطیلی آنها صادر شد.

بازیابی

• ۱۹۳۲: فرانکلین دی. روزولت در میان افزایش بیکاری در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شد. او اقدامات فوری برای حمایت از اقتصاد ایالات متحده، ایجاد اشتغال و تحریک تولید صنعتی و کشاورزی انجام داد. روزولت شرکت بیمه سپرده فدرال و کمیسیون بورس و اوراق بهادار را برای نظارت و تنظیم مجدد بازار سهام به روشی بهتر ایجاد کرد.
• ۱۹۳۳: روزولت مجموعه ای از برنامه ها را معرفی کرد و بیش از ۴۰ آژانس را تحت نیو دیل راه اندازی کرد و دخالت دولت در بازار سهام را تسهیل کرد.
• ۱۹۳۵: روزولت در پی تداوم رکود اقتصادی، دومین نیو دیل را معرفی کرد که قاطعانه تر و تهاجمی تر از قبلی بود. در آوریل ۱۹۳۵، او اداره پیشرفت کار را برای ایجاد اشتغال افتتاح کرد.
• ۱۹۳۳-۱۹۴۱: مقررات نیو دیل به تعدیل نرخ بهره کمک کرد و فرصت های شغلی کوچک و برنامه های کاری ایجاد کرد. روزولت با ایجاد پست های منشی بیشتر در دفاتر دولتی، زنان را تشویق کرد که به نیروی کار بپیوندند.
• ۱۹۴۱: ایالات متحده در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ وارد جنگ جهانی دوم شد، زیرا ژاپن به پرل هاربر حمله کرد. جنگ عملاً با تنظیم کار صنعتی به رکود اقتصادی پایان داد.

اثرات افسردگی بزرگ

• صنایع ساختمانی، معدن، کشاورزی و تولیدی همگی ضربه خورده اند و منجر به کاهش مصرف، درآمد، درآمد مالیاتی، سود و قیمت در سراسر جهان شده است.
• نرخ بیکاری ایالات متحده از حدود ۳ درصد در سال ۱۹۲۹ به تقریباً ۲۵ درصد در سال ۱۹۳۳ در طول رکود اقتصادی افزایش یافت. در دهه ۱۹۴۰ زمانی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد، این رقم بالای ۱۰ درصد باقی ماند.
• بین سالهای ۱۹۲۹ و ۱۹۳۲، تولید ناخالص داخلی جهانی حدود ۱۵ درصد کاهش یافت، در حالی که تولید ناخالص داخلی و تولید صنعتی ایالات متحده به نصف کاهش یافت، از ۱۰۳ میلیارد دلار به ۵۵ میلیارد دلار، که فعالیت اقتصادی را خفه کرد.تجارت بین المللی همچنین بیش از ۶۰ درصد کاهش یافته است.
• بازار سهام آمریکا ۹۰ درصد از ارزش خود را از دست داد و مردم تمام امید خود را برای بهبود آن از دست دادند. علاوه بر این، کسانی که سرمایه گذاری نکردند، پول خود را از دست دادند زیرا بانک ها در نهایت وجوه حساب های پس انداز خود را در بازار سهام سرمایه گذاری کردند.
• تقریباً ۶۵۰ بانک آمریکایی با از دست دادن اعتماد سرمایه گذاران به سیستم مالی ایالات متحده پس از سقوط بازار سهام، شکست خوردند. همچنین شاخص قیمت مصرف کننده از نوامبر ۱۹۲۹ ۲۷ درصد کاهش یافت و تا نوامبر ۱۹۳۹ در آنجا ماند. نظام سرمایه داریکه سیاست آمریکا را به زانو درآورد.
• رکود بزرگ سال ۱۹۲۹ کاسه گرد و غبار بدنام را به ارمغان آورد. این به دشت های جنوبی متاثر از خشکسالی از تگزاس تا نبراسکا اشاره کرد که منجر به از بین رفتن محصولات در سراسر منطقه شد و منجر به مرگ مردم و دام های آن شد. بسیاری از کشاورزان مزارع خود را به دلیل کاهش تولیدات کشاورزی از دست دادند.
• قانون تعرفه اسموت هاولی که در سال ۱۹۳۰ برای حفاظت از صنایع و کارگران داخلی تصویب شد، قیمت مواد غذایی را افزایش داد و به طور غیرمستقیم به جنگ جهانی دوم کمک کرد.

افسردگی در مقابل رکود

رکود یک بخش عادی از چرخه تجاری است که معمولاً زمانی رخ می دهد که تولید ناخالص داخلی حداقل برای دو فصل منقبض شود . از سوی دیگر، رکود یک سقوط شدید در فعالیت اقتصادی است که سال‌ها طول می‌کشد، نه چند ربع. این امر رکود را بسیار رایج تر می کند: از سال ۱۸۵۴، ۳۳ رکود در ایالات متحده و فقط یک رکود وجود داشته است. علاوه بر این، رکود اقتصادی توسط اقتصاددانان به عنوان دو فصل متوالی رشد منفی تولید ناخالص داخلی مشخص می شود، حتی اگر آن دوره های انقباض نسبتاً خفیف باشند. از سوی دیگر، رکود با کاهش تولید ناخالص داخلی سالانه بیش از ۱۰٪ یا بیشتر مشخص می شود.

سوالات متداول