جورج برنارد شاو نمایشنامه‌نویس مشهور، زمانی به طعنه‌ای معروف گفت: «اگر همه اقتصاددانان سر به سر گذاشته می‌شدند، به نتیجه‌ای نمی‌رسیدند»

بنابراین، چگونه است که دو اقتصاددان با تجربه و آگاه به مطالعه و تجزیه و تحلیل داده های یکسان می پردازند و هر کدام پیش بینی متفاوتی از اقتصاد کشور ارائه می دهند؟ چرا این کارشناسان اغلب با یکدیگر اختلاف نظر دارند؟

همانطور که خواهیم دید هیچ پاسخ ساده ای وجود ندارد. دلایل زیادی برای نظرات متفاوت اقتصاددانان وجود دارد.

دو مکتب فکری رقیب

اختلاف اصلی بین اقتصاددانان یک موضوع فلسفه اقتصادی است. دو مکتب عمده در اندیشه اقتصادی وجود دارد: اقتصاد کینزی و اقتصاد بازار آزاد یا لایسزفر.

اقتصاددانان کینزی به نام جان مینارد کینز که برای اولین بار این ایده ها را در یک نظریه اقتصادی فراگیر در دهه ۱۹۳۰ فرموله کرد، بر این باورند که ممکن است با ترکیبی از بخش خصوصی و کمک دولت، یک اقتصاد خوب کارکرد و شکوفا ایجاد شود. منظور کینز از کمک دولت، یک سیاست پولی و مالی فعال است که برای کنترل عرضه پول و تعدیل نرخ بهره فدرال رزرو مطابق با شرایط متغیر اقتصادی کار می کند .

در مقابل اقتصاددانان بازار آزاد از سیاست «دست‌بردار» دولت حمایت می‌کنند و این نظریه را که مداخله دولت در اقتصاد سودمند است را رد می‌کنند. اقتصاددانان بازار آزاد و بسیاری از طرفداران برجسته این نظریه، از جمله برنده جایزه یادبود نوبل، میلتون فریدمن ترجیح می دهند اجازه دهند بازار مشکلات اقتصادی را حل کند.

این بدان معناست که هیچ کمک مالی دولتی بدون یارانه دولتی برای کسب و کار، هیچ هزینه دولتی که صراحتاً برای تحریک اقتصاد طراحی شده است، و هیچ تلاش دیگری از سوی دولت برای کمک به آنچه که اقتصاددانان معتقدند توانایی اقتصاد آزاد برای تنظیم خود است، نیست.

هر دو فلسفه اقتصادی دارای شایستگی و نقص هستند اما این باورهای شدیداً مورد حمایت و متضاد عامل اصلی اختلاف نظر در میان اقتصاددانان است. علاوه بر این هر فلسفه ای به شیوه ای که این اقتصاددانان متخاصم هم اقتصاد کلان و هم اقتصاد خرد را می بینند رنگ می دهد. در نتیجه هر اظهار نظر و پیش‌بینی اقتصادی آن‌ها تا حد زیادی تحت تأثیر سوگیری‌های فلسفی مربوطه است.

سایر عوامل مؤثر بر نظرات اقتصاددانان

علاوه بر تفاوت های ابتدایی فلسفی آنها، اختلاف نظرها بین اقتصاددانان به دلیل عوامل مختلف دیگری به وجود می آید. بیایید قید کنیم که اقتصاد یک علم دقیق نیست و اغلب ممکن است تأثیرات پیش‌بینی نشده‌ای رخ دهد تا موفق‌ترین پیش‌بینی‌کننده شرایط اقتصادی را از مسیر خارج کند.

اینها شامل بلایای طبیعی  (زلزله، سونامی، خشکسالی، طوفان و غیره)، جنگ، تحولات سیاسی، بیماری های همه گیر، بیماری های همه گیر، و فجایع منزوی یا گسترده مشابه است اما محدود به آنها نیست. در نتیجه، یک ضریب x باید در هر معادله اقتصادی گنجانده شود تا مجهولات و غیرقابل پیش بینی ها را محاسبه کند.

انواع داده های اقتصاددانان 

هنگام پیش‌بینی آینده اقتصاد، کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، اقتصاددانان ممکن است برخی یا همه داده‌های زیر و همچنین داده‌های اضافی را مطالعه کنند:

• تولید ناخالص داخلی (GDP)
• نرخ تورم یا کاهش تورم
• شماره های استخدام
• اعداد بیکاری
• شاخص های بازار
• مسکن شروع می شود
• فروش مسکن موجود
• نرخ بهره خزانه
• نرخ بهره فدرال رزرو
• منبع مالی
• قیمت دلار آمریکا در برابر ارزهای خارجی
• روند استقراض و وام، نرخ بهره وام
• سطوح بدهی در دسته های مختلف
• نرخ پس انداز شخصی
• نرخ ورشکستگی مشاغل و شخصی
• بدهی ملی
• کسری بودجه فدرال
• قیمت کالا، بازار آتی و لحظه ای
• درآمد شخصی
• بخش های صنعت
• معوقات و معوقات وام مسکن
• عرضه و تقاضا برای کالاها و خدمات مصرفی مختلف
• هزینه های سرمایه ای مشاغل و صنایع
• هزینه های مصرف کننده
• بدهی مصرف کننده
• اعتماد مصرف کننده
• چرخه تجارت
• سیاست های پولی و مالی

اختلاف نظر اقتصاددانان 

اکنون فرض کنید که سه اقتصاددان به برخی یا همه داده های بالا نگاه کرده و سه پیش بینی متفاوت برای اقتصاد ایالات متحده داشته باشند.

• اقتصاددان A ممکن است بگوید اقتصاد در دو سه ماهه مالی آینده رشد خواهد کرد.
• اقتصاددان B ممکن است بگوید اقتصاد در دو سه ماهه مالی آینده منقبض خواهد شد.
• اقتصاددان C ممکن است بگوید اقتصاد برای دو سه ماهه بعدی ثابت خواهد ماند.

تحلیل و تفسیر داده های اقتصادی هم هنر است و هم علم. در ساده ترین جنبه علمی خود، اقتصاد به طور کلی قابل پیش بینی است. به عنوان مثال اگر تقاضا برای یک محصول زیاد باشد و محصول کمیاب باشد، قیمت آن بالا خواهد رفت. با افزایش قیمت محصول، تقاضا برای آن کاهش می یابد. در یک نقطه قیمت بالا، تقاضا برای محصول تقریبا متوقف می شود.

تعداد اشتغال نیز یک شاخص قابل پیش بینی است. اگر اشتغال ملی نزدیک به ۱۰۰٪ باشد، اقتصاد به طور کلی شکوفا می شود و کارفرمایان باید برای جذب پرسنل دستمزد بیشتری بپردازند. در مقابل، زمانی که بیکاری گسترده است و مشاغل کمیاب هستند، دستمزدها و مزایا کاهش می‌یابد به دلیل عرضه بیش از حد متقاضیان کار که تأثیر منفی بر اقتصاد دارد.

عوامل فوق از جمله عناصر قابل پیش بینی علم اقتصاد هستند و معمولاً اقتصاددانان بر روی آنها اتفاق نظر دارند. با این حال، هنگام تفسیر سایر داده‌ها، تصویر اقتصادی آنقدر واضح نیست و اختلاف نظرها در این زمینه بیشتر در بین کارشناسان بروز می‌کند.

نتیجه

اگرچه علم اقتصاد با داده های عددی و فرمول های تثبیت شده ای سر و کار دارد که برای حل مسائل مختلف و ارائه بینشی نسبت به فعالیت های اقتصادی کار می کند اما این علم کاملاً تجربی نیست. همانطور که گفته شد فاکتورهای x زیادی در دنیای پیچیده اقتصاد رخ می دهد، بنابراین کارشناسان را شگفت زده می کند و پیش بینی های آنها را به چالش می کشد.

اقتصاددانان ممکن است در مشاغل مختلفی به کار گرفته شوند. آنها ممکن است برای دولت، برای تجارت یا در بانکداری، کارگزاری یا صنایع مالی کار کنند. آنها ممکن است در وال استریت یا دانشگاه ها پست داشته باشند یا به عنوان روزنامه نگار کار کنند. هر یک از این کارفرمایان ممکن است اهداف یا برنامه هایی داشته باشند که نظرات اقتصاددانانشان را رنگ آمیزی می کند و دیدگاه های فلسفی متفاوت همه اقتصاددانان زمینه را برای اختلاف نظر صادقانه فراهم می کند.