مالیات مضاعف Double Taxation

مالیات مضاعف وضعیتی است که در آن مالیات در دو سطح متفاوت از یک منبع درآمد اخذ می شود. این بدان معناست که افراد و نهادها باید دو بار مالیات بر همان درآمد یا سود کسب شده بپردازند. در دو سناریو – تجارت بین‌المللی و شرکت‌ها – اهمیت دارد.

مالکان شرکت ابتدا در مقابل سود واحد تجاری و سپس به عنوان سهامدار آن مشمول مالیات می شوند. برعکس، در تجارت بین‌الملل، مالیات بر درآمد ابتدا در سطح بین‌المللی و سپس در سطح ملی اعمال می‌شود.

به طور خلاصه:

• مالیات مضاعف به مالیات بر درآمد اشاره دارد که دو بار بر یک منبع درآمد پرداخت می شود.
• مالیات مضاعف زمانی اتفاق می‌افتد که بر درآمد هم در سطح شرکت و هم در سطح شخصی مالیات می‌شود، مانند مورد سود سهام.
• مالیات مضاعف همچنین به درآمد یکسانی اشاره دارد که توسط دو کشور متفاوت مالیات می‌گیرد.
• در حالی که منتقدان استدلال می کنند که مالیات مضاعف سود ناعادلانه است، مدافعان می گویند که بدون آن، سهامداران ثروتمند عملاً می توانند از پرداخت هرگونه مالیات بر درآمد اجتناب کنند.

درک مالیات مضاعف

مالیات مضاعف، همانطور که از نام آن پیداست، باعث می شود درآمد یا درآمد یکسان دو بار در سطوح مختلف مشمول مالیات شود. این اصل مالیات ممکن است هم در سطوح شرکتی و هم در سطوح شخصی اعمال شود. علاوه بر این، زمانی که تجارت بین المللی وجود دارد، این مالیات در دو کشور مختلف اعمال می شود.

به عنوان مثال، زمانی که به دست می‌آید، سود شرکت به عنوان مالیات شرکتی مشمول مالیات می‌شود و پس از تقسیم مجدد به عنوان سود سهام بین سهامداران، مجدداً به عنوان درآمد شخصی مشمول مالیات می‌شود.

مالک باید مالیاتی را که از درآمد یک واحد تجاری اخذ می شود بپردازد. به علاوه، اگر مالک نیز سهامداری باشد که سود سهام را از شرکت دریافت می کند، در مرحله بعدی مالیات در سطح شخصی اخذ می شود.

انواع

مالیات مضاعف به دو صورت وجود دارد – شرکتی و بین المللی.

1- مالیات دوگانه شرکتی

برای مالیات شرکت ها، زمانی که یک سازمان سود و درآمد کسب می کند، مالیات بر درآمد کلی که به عنوان یک واحد تجاری ایجاد می کند، اخذ می شود. پس از کسر مالیات، زمانی که مقدار باقیمانده بین سهامداران توزیع می شود، در سطح فردی و همچنین برای سود سهامی که در سطح شخصی دریافت می کنند، مشمول مالیات می شوند. به این ترتیب پرداخت مالیات دو بار برای یک شرکت انجام می شود.

تا آنجا که به مالیات شرکت ها مربوط می شود، فقط شرکت های C باید مالیات مضاعف بپردازند. این به این دلیل است که شرکت‌های S شبیه به سرمایه‌گذاری‌های مشارکتی هستند، زیرا توزیع سود بین شرکا را تسهیل می‌کنند و فقط در سطح شخصی مالیات می‌گیرند و نه به عنوان یک نهاد.

به طور مشابه، شرکت‌های با مسئولیت محدود (LLC) و شرکت‌های سرمایه‌گذاری انفرادی از پرداخت مالیات مضاعف معاف می‌مانند، زیرا آنها نهادهای عبوری را نمایندگی می‌کنند. در چنین شرکت‌هایی، سود از طریق مالکان و مالکان مشترک به عنوان اشخاص حقیقی عبور می‌کند و در نتیجه آنها را فقط در سطح فردی مسئول مالیات می‌کند.

2- مالیات دوگانه بین المللی

در تجارت بین المللی، که در آن دو کشور کالاها و محصولات را در ازای پول مبادله می کنند، طرفین معامله کننده در این اقلام باید مالیات های اخذ شده از آن محصولات را در هر دو کشور بپردازند. این روشی است که مالیات دوقلو هنگام خرید و فروش محصولات مربوط به دو کشور اعمال می شود.

کشورهایی که می خواهند از مالیات مضاعف اجتناب کنند، جایگزینی برای امضای معاهده مالیات مضاعف با کشورهای مورد نیاز دارند. چنین معاهداتی رهنمودها و قوانین خاصی را تعیین می کنند که بر کلیه امور مالیاتی مربوط به تجارت و سرمایه گذاری کشورهای درگیر حاکم است. به عنوان مثال، ملت الف و ملت ب می توانند به طور متقابل بر سر بندهای خاصی به توافق برسند و توافق نامه ای برای اجتناب از پرداخت مالیات دوگانه در محدوده یکدیگر امضا کنند.

مثال ها

برای درک بهتر معنای مالیات مضاعف مثال های زیر را در نظر می گیریم:

مثال 1

شرکت SRP در سال 2022 سود 500 میلیون دلاری را ثبت کرد. در وهله اول، مالیات 21 درصدی از آن به عنوان یک شرکت اخذ شد. شرکت مابقی مبلغ را بین سه سهامدار شرکت تقسیم کرد. سپس هر سهم از سود یا سود سهام مشمول مالیات 37 درصدی در سطح فردی بود. این گونه مالیات ها از شرکت ها و بازیکنان اخذ می شود.

مثال 2

ایالات متحده و کرواسی در دسامبر 2022 یک توافقنامه اجتناب از مالیات مضاعف امضا کردند. این به عنوان تضمینی بود که آنها مجبور نیستند برای تجارت بین المللی خود مالیات مضاعف بپردازند. این معاهده مالیات‌های تکلیفی را که کشور مبدأ بر مشمولان مالیات وضع می‌کند، کاهش می‌دهد

مزایا و مشکلات

اجازه دهید نگاهی به مزایا و معایب این سیستم مالیاتی دوگانه بیندازیم:

در حالی که مالیات مضاعف به دولت های کشورها کمک می کند تا درآمد قابل توجهی کسب کنند، بار مالیاتی شهروندان را افزایش می دهد.
به طور خلاصه، این سیستم مالیاتی منبع درآمد اضافی برای ملت ها است، اما مسئولیت مالیاتی اضافی را برای افراد در سطوح فردی تحمیل می کند.
در مالیات شرکت ها، مشاغل ابتدا مالیات بر درآمد را پرداخت می کنند. سپس، سهامداران در برابر سود تقسیم شده از همان درآمد، مالیات پرداخت می کنند. از این رو، این یک مالیات اضافی برای همان منبع درآمد است.
در تجارت خارجی، مشاغل به کشور مبدا مالیات می پردازند، جایی که درآمد حاصل می شود. سپس برای محصولاتی که برمی‌گردانند، مالیات را در کشور خود می‌پردازند.

نحوه اجتناب؟

تدوین قوانین در قالب معاهدات یا موافقت نامه ها بهترین راه برای کاهش مالیات مضاعف است. شرکت ها همچنین می توانند خود را به عنوان سرمایه گذاری غیر از شرکت ها ثبت کنند. این بدان معناست که اگر سرمایه گذاری ها به عنوان یک شرکت سهامی انفرادی، واحد مشارکت یا LLC ثبت نام کنند، هیچ سیستمی از سود سهام وجود نخواهد داشت. و جایی که سود سهام وجود ندارد، مالیات دوگانه وجود ندارد.
چگونه از مالیات مضاعف اجتناب کنیم.

اگر کسب‌وکارها بخواهند از مالیات دوگانه اجتناب کنند، می‌توانند درآمد خود را حفظ کنند و آن را بیشتر توزیع نکنند. در نهایت، آنها می توانند درآمد خود را تقسیم کنند و دستمزد و حقوق کارمندان را برای کاهش بار مالیاتی خود بپردازند.

اقداماتی برای جلوگیری از مالیات مضاعف شرکتی

1. قانونگذاری

باید برای حذف عناصر مالیات مضاعف که ناکارآمد است و سرمایه گذاری را کاهش می دهد، قانون وضع شود. اگر سرمایه‌گذاران بتوانند سود سهام خود را بدون مالیات دریافت کنند، به‌ویژه برای شرکت‌های بالغی که نیاز به سرمایه زیادی ندارند، تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری به جای حفظ سود خواهند داشت.

2. مالیات عبوری

این شامل ساختار کسب و کار به عنوان یک مالکیت انحصاری ، یک شراکت یا یک LLC است که ویژگی های مالیاتی عبوری را اتخاذ می کند. هیچ سود سهامی در چنین ساختارهایی وجود ندارد، زیرا سود بین مالک(ها)/شرکاء تقسیم می شود. با این حال، این استراتژی فقط برای سازمان های کوچک قابل اجرا است.

3. عدم پرداخت سود سهام

اجتناب از پرداخت سود سهام و حفظ سود در تجارت برای ایجاد رشد. این استراتژی برای استارت آپ ها و سازمان هایی که در مرحله رشد چرخه حیات کسب و کار هستند، کار می کند . برای رشد دامنه محصول و سهم بازار بسیار مهم است. سهامداران شرکت های بالغ با جریان های نقدی پایدار و اشتهای نقدی بسیار کم انتظار جبران سود سهام دارند.

4. وضعیت مالیات بر درآمد شخصی

سهامداران می توانند خود را به عنوان کارمند در شرکت های کوچکتر یا به عنوان مدیران اجرایی در شرکت های بزرگتر اضافه کنند و حقوق دریافت کنند. با این حال، آنها همچنان بر حقوق خود از طریق نرخ مالیات شخصی مشمول مالیات می شوند. مشمول مالیات مضاعف نمی شود.

مدیریت مالیات مضاعف بین المللی

بهترین راه برای مدیریت چالش مالیات مضاعف بین المللی، تدوین معاهدات مالیاتی بین کشورها و حوزه های قضایی قانونی است. این معاهدات شامل همکاری بین حوزه های قضایی و تبادل اطلاعات است. آنها برای کاهش یا حذف شیوه های مالیاتی غیرقانونی، ارتقای کارایی تجارت بین کشورها، جلوگیری از فرار مالیاتی و تضمین اطمینان مالیاتی ایجاد شده اند.

قراردادهای مالیات مضاعف (DTA)

توافقنامه مالیات مضاعف (DTA) به توافق نامه ای اطلاق می شود که بین دو کشور برای جلوگیری یا به حداقل رساندن مالیات مضاعف سرزمینی از همان درآمد توسط دو کشور امضا شده است. DTAها برای اطمینان از کاهش مالیات مضاعف ایجاد می شوند که بدون شک تجارت بین المللی را دلسرد می کند. با توجه به دهکده جهانی که جهان به آن تبدیل شده است، مالیات مضاعف نتیجه معکوس دارد و جریان سرمایه گذاری را متوقف می کند.

DTA تجارت و سرمایه گذاری فرامرزی بین کشورها را تشویق می کند. هنگامی که تجارت بین دو کشور در حال رشد است و هر دو کشور رشد بیشتری را پیش بینی می کنند، معمولا امضای یک DTA را برای حذف مالیات مضاعف و بهبود تجارت بین آنها تسهیل می کنند. DTA قوانین و مقرراتی را در مورد نحوه برخورد با درآمد حاصل از معاملات برون مرزی وضع می کند و تضمین می کند که درآمد از طریق مالیات مضاعف به خطر نیفتد.

یک DTA می تواند ایجاب کند که مالیات در کشور اصلی سرمایه گذار اخذ شود و در کشوری که درآمد ایجاد می شود معاف است. از طرف دیگر، ممکن است از یک سرمایه گذار مالیات اخذ شود که درآمد حاصل شود و سرمایه گذار اعتبار مالیاتی خارجی در کشور خود دریافت کند.

معافیت مالیات مضاعف

1. روش معافیت

بر اساس روش معافیت، مالیات دهندگان از مالیات در کشور مقیم یا حوزه قضایی خود صرف نظر از محل تولید درآمد معاف هستند. با این حال، مالیات دهندگان مکلف به پرداخت مالیات در کشور میزبان هستند که در آن درآمد ایجاد می شود. روش معافیت سرمایه‌گذاری‌های فرامرزی توسط سرمایه‌گذاران در کشورهای مقیم آنها را تشویق می‌کند و موانع تجارت آزاد را از بین می‌برد و در نتیجه تجارت و جهانی شدن تجارت را افزایش می‌دهد.

کشورهایی که صرفاً از روش معافیت استفاده می‌کنند، بهشت ​​مالیاتی نامیده می‌شوند ، زیرا آن‌ها مالیات – یا نرخ‌های مالیاتی پایین را برای – درآمد کسب‌شده خارجی توسط شرکت‌ها و افراد مقیم اعمال نمی‌کنند. اکثر بهشت ​​های مالیاتی افراد ثروتمند، شرکت های چند ملیتی و موسسات مالی را جذب می کنند که به دنبال به حداقل رساندن بدهی های مالیاتی هستند.

با این حال، بهشت ​​های مالیاتی به دلیل کمک به محافظت از تراکنش های مالی مجرمان و مشاغل مشکوک و تسهیل پولشویی مورد انتقاد قرار می گیرند. نمونه هایی از بهشت ​​های مالیاتی عبارتند از جزایر کیمن، برمودا، باهاما و قبرس.

2. اعتبار مالیاتی خارجی (FTC)

روش اعتبار مالیاتی خارجی بر درآمد ساکنان بدون در نظر گرفتن جایی که ایجاد می شود مالیات می دهد. روش FTC کشور خود را ملزم می‌کند که در صورت پرداخت مالیات در کشوری که درآمد حاصل می‌شود، نسبت به بدهی مالیاتی داخلی اعتبار بپردازد.

مالیات پرداخت شده در یک کشور برای جبران بدهی مالیاتی در کشور دیگر استفاده می شود. این روش به کسب و کارها کمک می کند تا به طور معمول در چارچوب مقررات مالیاتی موجود فعالیت کنند. FTC همچنین می تواند سیستم خنثی صادرات سرمایه نامیده شود .

مالیات مضاعف بین المللی

کسب و کارهای بین المللی اغلب با مسائل مالیات مضاعف مواجه هستند. درآمد ممکن است در کشوری که در آن به دست آمده است مشمول مالیات شود و پس از بازگرداندن آن به کشور محل کسب و کار مجدداً مشمول مالیات شود. در برخی موارد، نرخ کل مالیات آنقدر بالاست که باعث می‌شود تجارت بین‌المللی برای دنبال کردن آن بسیار گران باشد.

برای اجتناب از این مسائل، کشورهای سراسر جهان صدها معاهده برای اجتناب از مالیات مضاعف امضا کرده اند که اغلب بر اساس مدل های ارائه شده توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (IECD) است. در این معاهدات، کشورهای امضاکننده موافقت می‌کنند که مالیات خود را بر تجارت بین‌المللی محدود کنند تا تجارت بین دو کشور را افزایش دهند و از مالیات مضاعف اجتناب کنند.

سوالات متداول

آیا مالیات مضاعف قانونی است؟

بله، مالیات مضاعف قانونی است. دولت مالیات ها را وضع می کند و آنها مرجع نهایی تعیین کننده نرخ مالیات هستند. خواه مالیات شرکتی یا بین المللی، مالیات ها بر اساس مقررات فدرال در صورت اعمال بر واحدهای تجاری یا افراد توسط دولت وضع می شود.

قرارداد اجتناب از مالیات مضاعف (DTAA) چیست؟

DTAA توافقی است که دو یا چند کشور پس از توافق متقابل با قوانین و دستورالعمل ها در قالب بندهایی امضا می کنند. هنگامی که آنها سند را امضا می کنند، به یکدیگر این آزادی را می دهند که از پرداخت مالیات دوگانه بر تجارتی که در محدوده یکدیگر انجام می شود اجتناب کنند. به طور خلاصه، آنها به یکدیگر اجازه می دهند تا بدون پرداخت مالیات در داخل مرزهای خود فعالیت کنند.

چگونه می توان مالیات مضاعف را به حداقل رساند؟

مالیات مضاعف پرداختی را می توان با کمک برنامه های امدادی که در قوانین تنظیم شده یا تقسیم درآمد یا درآمدهای حفظ شده توسط واحدهای تجاری منعکس می شود به حداقل رساند. به این ترتیب، آنها باید تنها یک بار در سطح فردی یا به عنوان یک واحد تجاری مالیات بپردازند.