ابر تورم Hyperinflation

انواع ابر تورم

اگر افزایش قیمت تا ۳% در سال باشد، خزنده است، نرخ ۳% تا ۱۰% به عنوان راه رفتن و بیش از ۱۰% به عنوان galloping شناخته می شود. زمانی که نرخ تورم غیرعادی یا خیلی زیاد باشد (مثلاً ۵۰ درصد)، به آن ابرتورم می گویند.

علل

• برنامه اصلاحات ارضی
• بودجه جنگ     
• سوء مدیریت اقتصادی

اگرچه شرایط متعددی می تواند باعث تورم شدید شود، در اینجا شایع ترین علل تورم بیش از حد ذکر شده است.

عرضه بیش از حد پول

بانک های مرکزی عموماً عرضه پول در گردش را کنترل می کنند. در شرایطی که از نظر تاریخی افزایش عرضه پول را تضمین می‌کند – مانند رکود یا رکود – بانک‌های مرکزی می‌توانند حجم پول در گردش را افزایش دهند. هدف از این اقدام تشویق بانک ها به وام دادن و مصرف کنندگان و کسب و کارها برای استقراض و خرج کردن است.

با این حال، اگر افزایش عرضه پول توسط رشد اقتصادی حمایت نشود – همانطور که با تولید ناخالص داخلی (GDP) اندازه‌گیری می‌شود – می‌تواند منجر به ابرتورم شود. اگر تولید ناخالص داخلی – معیار تولید یک اقتصاد – در حال رشد نباشد، کسب‌وکارها قیمت‌ها را افزایش می‌دهند تا سود را افزایش دهند و سرپا بمانند.

از آنجایی که مصرف کنندگان پول بیشتری دارند، قیمت های بالاتری می پردازند و تورم را تغذیه می کنند. اگر تولید اقتصادی به رکود یا کاهش ادامه دهد و تورم همچنان در حال افزایش باشد، شرکت‌ها هزینه بیشتری دریافت می‌کنند، مصرف‌کنندگان بیشتر پرداخت می‌کنند و بانک مرکزی پول بیشتری چاپ می‌کند. چرخه ای از افزایش نرخ تورم رخ می دهد که منجر به ابر تورم می شود.

تورم تقاضا – کشش

تورم کشش تقاضا سناریویی است که در آن تقاضای کل برای عرضه کل بسیار زیاد می شود. این امر به سرعت قیمت ها را افزایش می دهد زیرا کالاها و خدمات کافی برای پاسخگویی به افزایش تقاضای کلی مصرف کنندگان و مشاغل وجود ندارد

اثرات ابر تورم

• تورم دائماً بسیار بالاست
• بیکاری شدید
• کاهش امید به زندگی
• بحران غذایی شدید    
• بیماری های گسترده و میزان مرگ و میر بالا

تورم بیش از حد می تواند عواقب نامطلوبی ایجاد کند. مردم ممکن است شروع به احتکار کالاهایی مانند غذا کنند. به نوبه خود، ممکن است کمبود مواد غذایی وجود داشته باشد.

هنگامی که قیمت ها بیش از حد افزایش می یابد، ارزش پول کاهش می یابد زیرا تورم باعث می شود قدرت خرید کمتری داشته باشد. قدرت خرید کمتر به این معنی است که مصرف کنندگان برای خرید کمتر هزینه بیشتری می کنند. در نتیجه، پول کمتری برای پرداخت قبوض و دلار کمتری برای استفاده در اقلام ضروری دارند.

همچنین، مردم ممکن است پول خود را در مؤسسات مالی واریز نکنند که منجر به خروج بانک ها و وام دهندگان از تجارت می شود. در صورتی که مصرف کنندگان و مشاغل نتوانند پرداخت کنند، درآمدهای مالیاتی نیز ممکن است کاهش یابد و در نتیجه دولت ها خدمات ضروری را ارائه ندهند.

نمونه های دنیای واقعی ابر تورم

یوگسلاوی

یکی از مخرب‌ترین و طولانی‌ترین دوره تورم شدید در یوگسلاوی سابق در دهه ۱۹۹۰ رخ داد. در آستانه انحلال ملی، این کشور قبلاً با نرخ‌های بیش از ۷۶ درصد در سال تجربه کرده بود. در سال ۱۹۹۱، مشخص شد که اسلوبودان میلوسویچ، رهبر استان صربستان وقت، خزانه ملی را با واداشتن بانک مرکزی صربستان به ۱٫۴ میلیارد دلار وام برای نزدیکان خود غارت کرده است.

این دزدی بانک مرکزی دولت را مجبور کرد برای رسیدگی به تعهدات مالی خود مقادیر زیادی پول چاپ کند. در نتیجه، ابر تورم به سرعت اقتصاد را در بر گرفت و آنچه را که از ثروت کشور باقی مانده بود پاک کرد و مردم آن را مجبور به مبادله کالاها کرد. نرخ تورم هر روز تقریباً دو برابر می‌شد تا اینکه به نرخ غیرقابل‌حساب ۳۱۳،۰۰۰،۰۰۰ درصد در ماه رسید.

دولت به سرعت کنترل تولید و دستمزدها را در دست گرفت که به کمبود مواد غذایی منجر شد. در نتیجه، درآمد بیش از ۵۰ درصد کاهش یافت و تولید متوقف شد. در نهایت، دولت، واحد پول خود را با مارک آلمان جایگزین کرد که به ثبات اقتصاد کمک کرد.

مجارستان

مجارستان پس از جنگ جهانی دوم دچار تورم شدید شد. در اوج تورم مجارستان، قیمت ها روزانه ۲۰۷ درصد افزایش یافت.

زیمبابوه

در مارس ۲۰۰۷، زیمبابوه وارد دوره ابر تورم شد که تا اوایل سال ۲۰۰۹ با نرخ تورم روزانه ۹۸ درصد برابری می کرد. دوره ابر تورمی کشور در سال ۱۹۹۹ پس از تجربه چندین دوره خشکسالی و کاهش تولید ناخالص داخلی در کشور آغاز شد.

در نتیجه، کشور مجبور شد بیش از آنچه تولید می کرد وام بگیرد و دولت شروع به هزینه های بیشتر کرد. برای پرداخت پاداش به کهنه سربازان استقلال، مالیات ها را افزایش داد، درگیر جنگ در کنگو شد و از صندوق بین المللی پول برای بهبود توسعه و استانداردهای زندگی شهروندان وام گرفت.

دولت شروع به چاپ پول برای پرداخت هزینه ها کرد که باعث افزایش تورم شد و ساکنان برای فرار از اقتصاد شروع به مهاجرت به کشورهای دیگر کردند. تا سال ۲۰۱۰، نزدیک به ۱٫۳ میلیون نفر ترک کرده بودند و اقتصاد در حال نابودی بود.

بدترین تورم در تاریخ چه بوده است؟

ابر تورم چه زمانی اتفاق می افتد؟

ابر تورم وضعیتی است که در آن تورم کاملاً از کنترل خارج می شود. اگرچه این یک رویداد نادر در نظر گرفته می شود، اما در ^قرن بیستم، این رویداد در ۵۵ کشور از جمله اقتصادهای بزرگ مانند چین و آلمان رخ داده است. در چنین شرایطی، مفهوم تورم شروع به بی معنی شدن می کند. ابر تورم زمانی اتفاق می افتد که کاهش قابل توجهی در تولید ناخالص داخلی (GDP) وجود داشته باشد.

با این حال، عرضه پول به طور تصادفی در حال افزایش است. منجر به عدم تعادل بزرگ بین عرضه و تقاضا در اقتصاد می شود. اگر برای مدتی همین موضوع کنترل نشود، قیمت ارز به دنبال افزایش قیمت کالاها شروع می شود.

اغلب گفته می شود که ابر تورم یک فاجعه غیرطبیعی است. اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که کاهش شدید ارزش پول وجود داشته باشد و شهروندان اعتماد خود را از دست بدهند. در چنین شرایطی، از آنجایی که مردم تصور می کنند ارز ارزشی ندارد، شروع به احتکار کالاها و کالاهای با ارزش می کنند. از آنجایی که تقاضا برای چنین کالاهایی شروع به افزایش می کند، قیمت ها نیز به سرعت افزایش می یابد.

همچنین دارای اثر موج دار است. با افزایش سریع قیمت ها، کالاهای اساسی مانند سوخت و مواد غذایی کمیاب می شوند، که در چرخه دوم افزایش سرسام آور قیمت کالاهای اساسی آغاز می شود.مرحله سوم مشکل از زمانی شروع می شود که دولت برای تثبیت قیمت ها و افزایش نقدینگی در سیستم در واکنش به این افزایش، شروع به چاپ پول بیشتری می کند. این فقط مشکل را افزایش می دهد.

اگر ابر تورم وجود داشته باشد چه اتفاقی می افتد؟

چگونه می توان کمیت کرد که تورم طبیعی است یا ابر تورم؟

مشاهده شده است که به طور کلی تورم نرمال ماهانه اندازه گیری می شود. بنابراین، از نظر اقتصادی گفته شده است. ابرتورم زمانی اندازه گیری می شود که قیمت کالاها روزانه بین ۵ تا ۱۰ درصد افزایش یابد. ابر تورم وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که قیمت کالاها طی یک ماه ۵۰ درصد افزایش یابد.

بانک مرکزی برای حفظ تورم چه می کند؟

در دنیای امروزی، بانک های مرکزی کشور مسئول کنترل تورم هستند. وظیفه اصلی بانک مرکزی کنترل تورم تحت کنترل است. با مدیریت نرخ بهره در اقتصاد و کنترل عرضه پول انجام می شود. محدود کردن عرضه پول به کاهش تورم کمک می کند در حالی که افزایش عرضه پول با افزایش تورم همراه است. فدرال رزرو آمریکا نرخ تورم هدف ۲ درصد را برای اقتصاد در نظر گرفته است. اگر نرخ تورم در اقتصاد به بالای ۲ درصد برسد، فدرال رزرو نرخ وجوه فدرال رزرو را افزایش می دهد (معیاری برای نرخ بهره در اقتصاد). باعث کاهش عرضه پول در سیستم و کاهش تورم در اقتصاد خواهد شد.