نرخ ارز شناور در مقابل نرخ ارز ثابت
تفاوت نرخ ارز شناور و نرخ ارز ثابت Floating Rate vs. Fixed Rate
تمام حجم معامله شده در بازارهای ارز حول یک نرخ مبادله ای معامله می شود، نرخی که یک ارز را می توان با ارز دیگری مبادله کرد. به عبارت دیگر، ارزش پول یک کشور دیگر در مقایسه با پول شما است.نرخ ارز شناور در مقابل نرخ ارز ثابت
اگر به کشور دیگری سفر می کنید، باید ارز محلی را “خرید” کنید. درست مانند قیمت هر دارایی، نرخ مبادله قیمتی است که شما می توانید آن ارز را با آن خریداری کنید. اگر به عنوان مثال به مصر سفر می کنید و نرخ تبدیل دلار آمریکا 1:5.5 پوند مصر است، به این معنی است که به ازای هر دلار آمریکا، می توانید پنج و نیم پوند مصر خریداری کنید. از نظر تئوری، دارایی های یکسان باید در کشورهای مختلف به یک قیمت بفروشند، زیرا نرخ ارز باید ارزش ذاتی یک ارز را در برابر ارز دیگر حفظ کند.
نرخ ارز ثابت به این معنی است که دو ارز همیشه با یک قیمت رد و بدل می شوند، در حالی که نرخ ارز شناور به این معنی است که قیمت بین هر ارز بسته به عوامل بازار می تواند تغییر کند. در درجه اول عرضه و تقاضا.
به طور خلاصه:
- نرخ ارز شناور توسط بازار خصوصی از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود.
- نرخ ثابت یا ثابت نرخی است که دولت (بانک مرکزی) به عنوان نرخ ارز رسمی تعیین و حفظ می کند.
- دلایل تثبیت ارز به ثبات مرتبط است. به خصوص در کشورهای در حال توسعه امروزی، یک کشور ممکن است تصمیم بگیرد که پول خود را برای ایجاد فضایی باثبات برای سرمایه گذاری خارجی ببندد.
نرخ ارز ثابت
نرخ ثابت یا ثابت نرخی است که دولت ( بانک مرکزی ) به عنوان نرخ ارز رسمی تعیین و حفظ می کند. قیمت تعیین شده در برابر یک ارز اصلی جهانی (معمولا دلار آمریکا، اما همچنین سایر ارزهای اصلی مانند یورو، ین یا سبدی از ارزها) تعیین می شود. بانک مرکزی برای حفظ نرخ ارز داخلی، در ازای ارزی که به آن وابسته است، ارز خود را در بازار ارز خریداری و می فروشد.
به عنوان مثال، اگر مشخص شود که ارزش یک واحد پول محلی معادل 3 دلار آمریکا است، بانک مرکزی باید اطمینان حاصل کند که می تواند این دلارها را به بازار عرضه کند. برای حفظ نرخ، بانک مرکزی باید سطح بالایی از ذخایر خارجی را حفظ کند.
این مقدار ذخیره شده ای از ارز خارجی است که توسط بانک مرکزی نگهداری می شود و می تواند برای آزاد کردن (یا جذب) وجوه اضافی در (یا خارج) بازار استفاده کند. این امر عرضه مناسب پول، نوسانات مناسب در بازار (تورم/ کاهش تورم) و در نهایت نرخ ارز را تضمین می کند. بانک مرکزی همچنین می تواند در صورت لزوم نرخ رسمی ارز را تعدیل کند.
نرخ ارز شناور
برخلاف نرخ ثابت، نرخ ارز شناور توسط بازار خصوصی از طریق عرضه و تقاضا تعیین می شود. نرخ شناور اغلب به عنوان “خود تصحیح کننده” نامیده می شود، زیرا هر گونه تفاوت در عرضه و تقاضا به طور خودکار در بازار اصلاح می شود.
به این مدل ساده نگاه کنید: اگر تقاضا برای یک ارز کم باشد، ارزش آن کاهش مییابد، در نتیجه کالاهای وارداتی گرانتر میشوند و تقاضا برای کالاها و خدمات داخلی تحریک میشود. این به نوبه خود مشاغل بیشتری ایجاد می کند و باعث اصلاح خودکار در بازار می شود. نرخ ارز شناور دائما در حال تغییر است.
در واقع، هیچ ارزی کاملاً ثابت یا شناور نیست. در یک رژیم ثابت، فشارهای بازار نیز می تواند بر تغییرات نرخ ارز تأثیر بگذارد. گاهی اوقات، زمانی که یک ارز محلی ارزش واقعی خود را در برابر ارز ثابت خود منعکس می کند، ممکن است یک بازار زیرزمینی (که بیشتر منعکس کننده عرضه و تقاضای واقعی است) ایجاد شود.
بانک مرکزی اغلب مجبور می شود نرخ رسمی را تجدید یا کاهش دهد تا نرخ با نرخ غیررسمی مطابقت داشته باشد و در نتیجه فعالیت بازار غیرقانونی را متوقف کند. در یک رژیم شناور، بانک مرکزی ممکن است در مواقعی که برای اطمینان از ثبات و اجتناب از تورم ضروری باشد، مداخله کند. با این حال، کمتر اتفاق می افتد که بانک مرکزی یک رژیم شناور دخالت کند.
نرخ ثابت یا شناور بهتر است؟
نرخ ارز ثابت برای اقتصادهای در حال رشدی که سیاست پولی ثابتی ندارند، به خوبی کار می کند. نرخ ارز ثابت به ایجاد ثبات در اقتصاد کشور و جذب سرمایه گذاری خارجی کمک می کند. نرخ ارز شناور برای کشورهایی که از قبل سیاست پولی باثبات و موثری دارند، بهتر عمل می کند.
آیا دلار آمریکا یک نرخ ثابت یا شناور است؟
دلار آمریکا یک ارز شناور است، مانند اکثر ارزهای اصلی جهان. ارزش دلار با تقاضای آن در بازارهای جهانی ارز شناور است. در مقطعی، دلار آمریکا یک ارز ثابت بود که با ارزش طلا پیوند داشت.
مزایای نرخ ارز شناور چیست؟
مزایای نرخ ارز شناور شامل نیاز کمتر به ذخایر، اجتناب از تورم، و نهادهای پولی و مالی مجاز به پیگیری کنترل های داخلی، مانند اشتغال کامل است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.