اکثر دولت ها پول خود را از طریق مالیات به دست می آورند ، چه در سطح محلی، ایالتی یا فدرال باشد. این فرآیند اخذ مالیات از افراد و شرکت‌ها برای تأمین مالی پروژه‌ها و طرح‌های دولتی خاص، مانند زیرساخت‌ها ، آموزش، برنامه‌های بازنشستگی عمومی، و مراقبت‌های بهداشتی و غیره است. اما برخی از کشورها هستند که در این دسته قرار نمی گیرند. به این کشورها بهشت ​​مالیاتی می گویند.

اصطلاح بهشت ​​مالیاتی معمولاً به حوزه‌ای اطلاق می‌شود که مالیات بر درآمد کم یا بدون اعمال می‌کند و یک محیط سیاسی و اقتصادی باثبات را فراهم می‌کند. این مناطق ممکن است فراساحلی باشند ، به این معنی که در خارج از کشور اصلی یک نهاد واقع شده‌اند. به این دلیل که این مکان ها ممکن است نیازی به حضور ساکن یا شهروند نداشته باشند تا از سیاست های مالیاتی آنها استفاده کنید.

علیرغم آنچه ممکن است از نام آنها پیداست، بهشت ​​های مالیاتی کاملاً معاف از مالیات نیستند. در واقع این کشورها پول را از منابع دیگر تامین می کنند. به خواندن ادامه دهید تا درباره نحوه کسب درآمد این دولت ها از طریق اخذ انواع دیگر مالیات بیشتر بدانید.

1. عوارض گمرکی و واردات

حوزه های قضایی مالیاتی با درآمد پایین معمولاً با اعمال تعرفه ها، درآمدهای از دست رفته دولت را تکمیل می کنند. اینها مالیات هایی است که بر کالاهای مختلف وارد شده به کشور اعمال می شود. این هزینه ها به عنوان عوارض گمرکی و واردات نامیده می شود.

این عوارض مالیات غیر مستقیم هستند . در برخی موارد، عدم درآمد مالیات بر درآمد منجر به افزایش تعرفه ها می شود. این اغلب به معنای هزینه بالاتر زندگی است زیرا هزینه های بالاتری برای قیمت اقلام قبل از فروش محلی اعمال می شود.

جزایر کیمن یکی از معروف ترین بهشت ​​های مالیاتی جهان است. این کشور تقریباً 100000 شرکت را در خود جای داده است، حتی اگر جمعیت آن تنها حدود 65000 نفر باشد. افراد هیچ مالیات بر عایدی سرمایه نمی پردازند در حالی که شرکت ها و صندوق های تامینی از مالیات بر درآمد و سود سود آزاد هستند. اما انتظار دارید بین 22 تا 27 درصد عوارض واردات برای اکثر کالاها پرداخت شود. به عنوان مثال، یک مستند بی بی سی در سال 2016 در جزایر کیمن به بینندگان نشان داد که عوارض بالای واردات این جزیره باعث شده است که یک بسته چوب ماهی به قیمت 8.50 پوند به فروش برسد.

برمودا که بهشت ​​مالیاتی دیگری نیز محسوب می شود، بر اساس ارزش کل کالاها، عوارض دریافت می کند. این نرخ معمولاً در 22.25٪ تعیین می شود، اگرچه ممکن است برای اکثر مواد غذایی بین 5٪ تا 15٪ باشد. اگر از مردم با کالاهای شخصی از طریق دریا یا هوا وارد کشور شوند، دولت ۲۵ درصد هزینه دریافت می کند.

2. هزینه های ثبت و تمدید شرکت

پناهگاه های مالیاتی نه تنها برای افراد جذاب هستند، بلکه مکان مناسبی برای راه اندازی شرکت ها نیز هستند. اکثر مراکز مالی برون مرزی هیچ مالیات شرکتی اعمال نمی کنند . اما دولت های آنها هنوز از ثبت هزاران شرکت در حوزه قضایی خود سود می برند.

دولت های بهشت ​​مالیاتی معمولاً برای همه نهادهای تجاری تازه تأسیس شده مانند شرکت ها و شراکت ها هزینه ثبت می کنند. شرکت ها همچنین ملزم به پرداخت هزینه تمدید هر سال هستند تا همچنان به عنوان شرکت عامل شناخته شوند. هزینه ثبت شرکت در BVI از 22 ژوئن 2022 بین 8100 دلار برای یک شرکت تجاری بین المللی و حدود 17200 دلار برای یک شرکت مقیم متغیر است.

دولت ها همچنین برای ادامه فعالیت به صورت سالانه از شرکت های فردی ثبت شده در BVI هزینه های اضافی دریافت می کنند. این هزینه های تمدید به نوع فعالیت تجاری شرکت بستگی دارد. به عنوان مثال، بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و سایر شرکت‌های فعال در حوزه خدمات مالی معمولاً برای فعالیت در آن صنعت نیاز به پرداخت مجوز سالانه دارند.

همه این هزینه ها برای ایجاد یک منبع قوی درآمد مکرر برای دولت های بهشت ​​مالیاتی جمع می شوند. برای نشان دادن قدرت این جریان درآمد، تخمین زده می شود که دولت جزایر ویرجین بریتانیا بیش از 200 میلیون دلار هزینه شرکت را از سال 2016 به صورت سالانه جمع آوری کرده است.

3. مالیات خروج بهشت ​​مالیاتی

تعداد کمی از بهشت‌های مالیاتی صنعت سفر و گردشگری بسیار پر جنب و جوشی دارند که هر ساله از صدها هزار و حتی میلیون‌ها بازدیدکننده استقبال می‌کنند. این سطح بالای گردشگری یک منبع درآمد اضافی برای برخی از این کشورها در قالب مالیات خروج ایجاد می کند.

مالیات خروج هزینه ای است که هنگام خروج شخصی از کشور اخذ می شود. این هزینه ممکن است مالیات فرودگاهی نیز نامیده شود که از هر کسی که وارد یا از یک فرودگاه خاص عبور می کند دریافت می شود. پول جمع آوری شده توسط دولت برای ساخت و ساز، بهسازی، تعمیر و نگهداری و اداره کل فرودگاه ها استفاده می شود.

باربادوس اغلب به عنوان بهشت ​​مالیاتی در نظر گرفته می شود زیرا محیط مالیاتی پایینی دارد، به خصوص وقتی صحبت از شرکت های فراساحلی در جزیره کارائیب باشد . مسافران باید توجه داشته باشند که افراد بالای دو سال باید هنگام خروج از کشور حدود 28 دلار مالیات خروج بپردازند. 70 دلار اضافی برای افرادی که خارج از دریای کارائیب پرواز می کنند مورد نیاز است در حالی که افراد در صورت پرواز در داخل منطقه 35 دلار دریافت می کنند. این هزینه ها معمولاً به عنوان مالیات اضافی به بلیط هواپیما اضافه می شود.

اصلاحات مالیاتی، پناهگاه های مالیاتی و شفافیت

اصلاحات جامع مالیاتی موضوع بسیار داغی است و باعث بحث های زیادی شده است. شرکت‌ها و افراد با درآمد بالا اغلب از اینکه تحت فشار نرخ‌های مالیاتی با درآمد بالا و الزامات رعایت مالیات بسیار خسته‌کننده هستند، به‌ویژه آنهایی که در ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا هستند، شکایت دارند. این یکی از دلایلی است که بسیاری از شرکت ها به بهشت ​​های مالیاتی نگاه می کنند.

این به آنها امکان می دهد از پرداخت مالیات در کشور خود اجتناب کنند. سیستم‌های مالیاتی در کشورهایی مانند ایالات متحده به طور سنتی بسیاری از افراد ثروتمند، خانواده‌ها و شرکت‌ها را مجبور به استفاده از مراکز مالی فراساحلی برای به حداقل رساندن یا حتی حذف کل بدهی‌های مالیاتی درآمد و عایدی سرمایه خود کرده است. این مراکز معمولاً قوانین سختگیرانه بانکی و رازداری شرکتی دارند.

اما همه چیز در حال تغییر است. به عنوان مثال، ایالات متحده از یکی از کشورهایی که بالاترین نرخ مالیات شرکتی را دارد به میانه راه تغییر کرد. این به دلیل اصلاحات مالیاتی است که در سال 2017 انجام شد. در واقع، حتی در رتبه 20 برتر قرار نمی گیرد.

به دلیل فقدان الزامات شفافیت ، بهشت ​​های مالیاتی ملزم به گزارش اطلاعات صاحب حساب به سایر دولت ها نیستند. به این ترتیب، آنها اغلب مکانی عالی برای مردم هستند تا پول خود را بدون پرداخت مالیات در کشورهای خود ذخیره کنند. این معمولاً نوعی سوء استفاده مالیاتی است. با این حال، برخی کشورها در حال ایجاد تغییراتی در نحوه عملکرد خود هستند. به عنوان مثال، دولت سوئیس تغییراتی در سیستم گزارش دهی خود ایجاد کرد و گفت که از سال 2021 با افزایش شفافیت مالی برای سرمایه گذاران خارجی در برخی موارد موافقت خواهد کرد.

نتیجه بهشت ​​مالیاتی

مالیات بر درآمد منبع اصلی درآمد دولت برای اکثر کشورها است. اما تعداد انگشت شماری از کشورها وجود دارند که به عنوان پناهگاه های مالیاتی شناخته می شوند، که مالیات بر درآمد بسیار کم یا بدون مالیات بر درآمد شهروندان و شرکت های مقیم خود اعمال می کنند. برخی از راه‌هایی که دولت‌های آن‌ها از دست دادن درآمد مالیات بر درآمد بالقوه را جبران می‌کنند عبارتند از جمع‌آوری هزینه‌های مجوز سالانه از نهادهای ثبت‌شده و وضع عوارض گمرکی برای اکثر واردات وارداتی به کشور.