هر دو شاخص قیمت عمده فروشی (WPI) و شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) تغییر در قیمت کالاها یا خدمات مختلف در اقتصاد هستند که در آن شاخص قیمت عمده فروشی درصد تغییر قیمت را در شاخص عمده فروشی اندازه گیری می کند، در حالی که قیمت مصرف کننده شاخص درصد تغییر قیمت در بازار خرده فروشی را اندازه گیری می کند و از این رو بیشتر برای مصرف کنندگان مفید است تا یک فرد تجاری.

تورم وضعیتی در بازار است که در آن قیمت کالاها و خدمات به طور مداوم در یک دوره زمانی افزایش می یابد. تورم ابزار مهمی برای کنترل جریان پول در اقتصاد است و برای اندازه گیری تورم در اقتصاد از WPI و CPI استفاده می شود.

WPI شاخص قیمت عمده فروشی است که برای اندازه گیری میانگین تغییر قیمت در فروش کالا یا خدمات به صورت عمده توسط عمده فروش استفاده می شود. CPI شاخص قیمت مصرف کننده است که تغییر قیمت در فروش کالا یا خدمات در خرده فروشی را اندازه گیری می کند یا قیمت کالاها یا خدمات فروخته شده مستقیم به مصرف کنندگان را اندازه گیری می کند. شاخص قیمت به معنای عدد شاخصی است که به میزان افزایش قیمت کالا یا خدمات با توجه به سال پایه اشاره دارد.

در این مقاله، تفاوت‌های بین WPI در مقابل CPI را با جزئیات بررسی می‌کنیم.

شاخص قیمت عمده فروشی (WPI) چیست؟

WPI یک استشاخص قیمت عمده فروشیبرای اندازه گیری میانگین تغییر قیمت در فروش کالاها به صورت عمده توسط عمده فروش استفاده می شود. WPI همچنین تغییرات قیمت کالاها را در سطح انتخاب شده قبل از رسیدن به سطح نهایی، یعنی مصرف کننده، اندازه گیری می کند. WPI اولین سطحی است که در آن اولین قیمت کالاها افزایش می یابد. توسط مشاور اقتصادی وزارت بازرگانی و صنعت منتشر شده است. محدود به کالاهای تحت پوشش WPI است، عمدتاً محصولات سوخت، نیرو و تولید. هر هفته برای مقالات اولیه، سوخت و نیرو منتشر می شود. سال پایه WPI سال مالی است.

شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) چیست؟

CPI یک شاخص قیمت مصرف کننده است که تغییر قیمت در فروش کالاها یا خدمات در خرده فروشی یا قیمت کالاها یا خدمات فروخته شده مستقیم به مصرف کنندگان را اندازه گیری می کند. CPI آخرین سطحی است که در آن قیمت کالا یا خدمات افزایش می یابد. که توسط اداره مرکزی احصائیه در وزارت احصائیه و تطبیق برنامه منتشر شده است. هم برای کالاها و هم برای خدمات تحت پوشش CPI است: آموزش، غذا، حمل و نقل، ارتباطات، تفریح، پوشاک، مسکن و مراقبت های پزشکی. ماهانه منتشر می شود. سال پایه برای CPI سال تقویمی است.

شاخص قیمت مصرف کننده در مقابل شاخص قیمت عمده فروشی

تفاوت های کلیدی بین WPI در مقابل CPI به شرح زیر است:

• شکل کامل WPI، شاخص قیمت عمده فروشی و شکل کامل CPI، شاخص قیمت مصرف کننده است.
• WPI برای اندازه‌گیری میانگین تغییر قیمت در فروش کالاها به صورت عمده توسط عمده‌فروش استفاده می‌شود، در حالی که CPI تغییر قیمت در فروش کالا یا خدمات را در خرده‌فروشی یا مستقیماً به مصرف‌کننده اندازه‌گیری می‌کند.
• WPI فقط برای کالاها است، در حالی که CPI برای کالاها و خدمات است.
• تورم در مرحله اول در WPI و مرحله آخر در CPI اندازه گیری می شود.
• قیمت توسط سازنده و عمده فروش در WPI و در CPI توسط مصرف کننده پرداخت می شود.
• اقلام تحت پوشش WPI عبارتند از سوخت، نیرو و محصولات تولیدی، و در CPI، آموزش، غذا، حمل و نقل، ارتباطات، تفریح، پوشاک، مسکن و مراقبت های پزشکی پوشش داده شده است.
• WPI توسط کشورهای بسیار کمی استفاده می شود، در حالی که ۱۵۷ کشور از CPI استفاده می کنند.
• تاریخ انتشار WPI مبنای هفتگی برای مقالات اولیه، سوخت و نیرو برای بقیه موارد در انتشار ماهانه است، در حالی که برای CPI، ماهانه منتشر می شود.
• WPI بر قیمت کالاهای مبادله شده بین خانه های تجاری تمرکز دارد، در حالی که CPI بر روی کالاهای خریداری شده توسط مصرف کنندگان تمرکز دارد.

تفاوت سر به سر WPI در مقابل CPI

بیایید اکنون به تفاوت سر به سر بین WPI در مقابل CPI نگاه کنیم

نتیجه

هر دو WPI و CPI برای محاسبه نرخ تورم استفاده می شوند. WPI برای اندازه گیری میانگین تغییر قیمت در فروش کالاها به صورت عمده توسط عمده فروش استفاده می شود و CPI برای اندازه گیری تغییر قیمت در فروش کالا یا خدمات در خرده فروشی یا مستقیماً به مصرف کننده استفاده می شود. در اوایل، WPI فقط مورد استفاده قرار می گرفت، اما از آنجایی که دولت نمی توانست تأثیر آن را بر مردم عادی بداند، CPI معرفی شد. WPI در مورد تورم در سطح کسب و کار و CPI در مورد تورم در سطح مصرف کننده می گوید.

WPI عمدتاً بر قیمت کالاهای معامله شده بین خانه های تجاری تمرکز دارد، در حالی که CPI بر قیمت کالاهای خریداری شده توسط مصرف کنندگان متمرکز است. از آنجایی که CPI وضوح بیشتری در مورد تورم و تأثیر آن بر اقتصاد کلی ارائه می دهد، به طور گسترده ای برای محاسبه تورم در مقایسه با WPI استفاده می شود. بنابراین، سیاست های پولی در درجه اول بر روی ثبات قیمت تمرکز می کند، که می تواند با کنترل تورم حاصل شود که می تواند توسط WPI و CPI ردیابی و اندازه گیری شود.