مالیات بر خوداشتغالی Self-Employment Tax

مالیات خوداشتغالی به مالیاتی اطلاق می شود که افراد خوداشتغال نسبت به مزایای بیمه تامین اجتماعی و مدیکر پرداخت می کنند. کسانی که این مالیات برای آنها اعمال می شود شامل مالکان انحصاری، پیمانکاران و مشاغل آزاد با درآمد خالص 400 دلار یا بیشتر برای دوره مالیاتی مربوطه است.

این مسئولیت در قبال دولت فدرال از طریق فایل فرم 1040 Schedule SE گزارش شده است. این مالیات ها به افراد خوداشتغال کمک می کند تا مسئولیت های مالیاتی خود را انجام دهند و مطمئن شوند که در ایجاد درآمد برای اقتصاد سهیم هستند.

به طور خلاصه:

درک مالیات بر خوداشتغالی

مالیات بر خوداشتغالی فقط شامل مالیات تامین اجتماعی و مالیات مدیکر و هیچ مالیات دیگری از جمله مالیات بر درآمد نیست. ساختار مالیاتی پایه 12.4٪ برای مالیات بر تامین اجتماعی و 2.9٪ برای مالیات مدیکر است که در مجموع 12.4 + 2.9 = 15.3٪ است.

مالیات تامین اجتماعی نیز دارای دو جزء است – کارفرما مالیات تامین اجتماعی 6.2 درصد و کارمند مالیات تامین اجتماعی 6.2 درصد پرداخت می کند. بنابراین، فرد خوداشتغال ملزم به پرداخت هر دو نرخ است. این باعث می شود کل نرخ مالیات تامین اجتماعی 12.4 درصد باشد.

تفکیک مالیات بر خوداشتغالی در جدول زیر موجود است:

امتیاز 1

با این حال، کل درآمد خالص مشمول نرخ مالیات خوداشتغالی 15.3٪ نیست. 137700 دلار اول فقط مشمول مالیات تامین اجتماعی است. مبلغی فراتر از 137700 دلار هم مشمول مالیات تامین اجتماعی و هم مالیات مدیکر است.

با این حال، در صورتی که کل درآمد از 200,000 دلار (در مورد یک فایل پرکننده) یا بیش از 250,000 دلار (در مورد پرونده مشترک) بیشتر شود، ملزم به پرداخت 0.90٪ برای مدیکر اضافی هستید.

امتیاز 1-1

در صورت در نظر گرفتن مالیات اضافی مدیکر، کل مالیات مدیکر در برخی موارد 2.9 + 0.9 = 3.8٪ می شود. به این ترتیب مالیات اشتغال به 15.30+0.90= 16.20% می رسد.

چگونه محاسبه کنیم؟

برای درک نحوه محاسبه مالیات خوداشتغالی مثال های زیر را در نظر بگیرید:

مثال شماره 1

مثال شماره 2

راه حل:

مالیات دهندگان جزئیات زیر را ارائه کرده است:

راه حل:

کسر

IRS به طور منطقی سیستم مالیات بر خوداشتغالی را با اجازه کسر هزینه های مربوط به کسب و کار از درآمدها تنظیم کرده است. کسر مالیات به شرح زیر مشخص شده است:

• کسر برای دفتر خانه
• کسر حق بیمه سلامت
• وعده های غذایی
• مسافرت رفتن
• هزینه بهره
• بیمه کسب و کار
• هزینه های شروع
• کمک های برنامه بازنشستگی
• هزینه اجاره
• تحصیلات
• تبلیغات
• استفاده از وسیله نقلیه

نحوه پرداخت مالیات بر خوداشتغالی

اگر مطمئن باشید که بیش از 400 دلار در سال درآمد دارد، باید برای شماره تامین اجتماعی (SSN)، یا شماره شناسایی مالیات دهندگان، یا شماره شناسایی کارفرما درخواست دهد. این اعداد به دولت فدرال کمک می کند تا آنها را به راحتی شناسایی کند. قدم بعدی داشتن فرم های مالیاتی خوداشتغالی زیر است.

• فرم 1040-SR برای تعیین کمیت مزایای برنامه های تامین اجتماعی
• فرم 1040 (Schedule SE) برای گزارش درآمدهای خوداشتغالی
• فرم 1040 (برنامه C) برای گزارش درآمد یا زیان خالص
• فرم 8959 برای تعیین مسئولیت مالیات اضافی مدیکر
• فرم 1040-ES برای پرداخت مالیات تخمینی

پرداخت مالیات را می توان از طریق هر یک از روش های موجود انجام داد:

• راحت ترین و قابل اعتمادترین روش “برنامه موبایل IRS2Go” است.
• پرداخت آنلاین از طریق سایت
• حواله سیمی از طریق حساب بانکی
• EFTPS (یعنی سیستم الکترونیکی پرداخت مالیات فدرال)
• از طریق نقدی با مقداری کارمزد اضافی
• از طریق چک با جزئیاتی مانند نام، شماره شناسایی مالیاتی و سالی که مالیات برای آن پرداخت می شود.

فواید مالیات بر خوداشتغالی

مزایای مالیات بر خوداشتغالی به شرح زیر است:

• مالیات بر خوداشتغالی نشان دهنده حساسیت فرد نسبت به جامعه است.
• این کشور را با کیفیت بالاتر زیرساخت می سازد.
• دولت می تواند از طریق چنین مجموعه ای هزینه های یک فرد نیازمند را تامین کند.
• نرخ مالیات نیز متوسط و اسمی است.
• محاسبات برای افراد عادی و بدون ابهام آسان است.
• فرد به ساختن کشور کمک می کند.

اشکالات مالیات بر خوداشتغالی

معایب این سیستم مالیاتی به شرح زیر است:

• درآمد قابل تصرف افراد کاهش می یابد.
• خطر کلاهبرداری از پول عمومی توسط سیاستمداران.
• مالیات هزینه ای برای اوراق مالیاتی است. باید مطابق با سیستم نرخ اسلب باشد تا سودمندتر باشد.
• در حال حاضر، مالیات هر فرد حقوق بگیر را به دلایل مساوی در نظر می گیرد که ممکن است نادرست باشد.

ملاحظات خاص

کارگرانی که خوداشتغال هستند مشمول مالیات تکلیفی نمی شوند. به این ترتیب، IRS مالیات دهندگان را ملزم می کند تا علاوه بر تعهد مالیات بر درآمد فدرال و ایالتی، پرداخت های مالیاتی برآورد شده سه ماهه را برای پوشش تعهدات مالیاتی خوداشتغالی خود انجام دهند.

قانون کمک، امداد و امنیت اقتصادی کروناویروس (CARES) که توسط رئیس جمهور دونالد ترامپ در 27 مارس 2020 به تصویب رسید، پرداخت بخش کارفرما از مالیات های خوداشتغالی منتسب به تامین اجتماعی را برای دوره 27 مارس 2020 به تعویق انداخت. تا 31 دسامبر 2020. پرداخت 50 درصد از این مالیات ها را تا 31 دسامبر 2021 و 50 درصد دیگر را تا 31 دسامبر 2022 به تعویق انداخت.

مالیات بر خوداشتغالی در مقابل مالیات حقوق و دستمزد

در حالی که مالیات های خوداشتغالی دارای برخی ویژگی های منحصر به فرد برای افراد خوداشتغال است، این گونه نیست که این نوع مالیات ها از هیچ جا نیامده باشد. اگر شاغل بوده اید، مالیات های مشابهی را پرداخت کرده اید، فقط به روشی متفاوت.

در رابطه کارمند و کارفرما، هر یک از طرفین نیمی از مالیات تامین اجتماعی و مدیکر را می پردازند که با هم اغلب FICA یا مالیات حقوق و دستمزد نامیده می شوند. سهم کارمند و کارفرما هر کدام 7.65٪ (6.2٪ برای تامین اجتماعی و 1.45٪ برای مدیکر) است.

اگرچه این بدان معناست که افراد شاغل به طور مستقیم کمتر از افراد خوداشتغال برای این مالیات ها پرداخت می کنند، اما سهم کارفرما به این معنی است که نرخ کل یکسان است. علاوه بر این، اقتصاددانان پیشنهاد می کنند که اگر کارفرمایان مجبور به پرداخت سهم خود نباشند، دستمزد کارکنان احتمالاً بالاتر خواهد بود.مالیات بر درآمد. از این نظر، یک کارمند می تواند در یک موقعیت خالص مالی مشابه یک فرد خوداشتغال که نرخ کامل 15.3 درصد را پرداخت می کند، به پایان برسد.

افراد خوداشتغالی همچنین می‌توانند نیمی از مبلغی را که در مالیات خوداشتغالی بدهی دارند کسر کنند تا به حساب کارفرمایی پرداخت کنند.2به عنوان مثال، سگ واکر که 60000 دلار درآمد داشته و 8478 دلار مالیات بر خوداشتغالی بدهکار است می تواند 4239 دلار را کسر کند تا درآمد ناخالص تعدیل شده خود را به 55761 دلار کاهش دهد، جدای از سایر کسرها. این می تواند به آنها کمک کند در مالیات بر درآمد صرفه جویی کنند.

سوالات متداول