بانک های فدرال رزرو چه می کنند؟ در سال ۱۹۱۳، قانون فدرال رزرو، سیستم فدرال رزرو (FRS) را تأسیس کرد، یک نهاد دولتی مستقل که به عنوان یک بانک مرکزی برای دولت ایالات متحده عمل می کرد. این قانون علاوه بر هیئت حکام، هیئت مدیره و کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)، سیستمی متشکل از ۸ تا ۱۲ بانک فدرال رزرو را در سراسر ایالات متحده تشکیل داد. ماموریت بانک‌ها با هم این است که سیاست پولی باثبات و یک سیستم مالی امن و منعطف را برای ملت فراهم کنند، اما بانک‌های ذخیره واقعاً چه می‌کنند؟

بانک های فدرال رزرو چه می کنند؟

علاوه بر کمک به تعیین سیاست های پولی، مسئولیت های بانک های ذخیره شامل نظارت و بررسی بانک های عضو، ارائه خدمات مالی کلیدی، حمایت از دولت و خدمت به ناحیه آنها می باشد.

نظارت و بررسی بانک های عضو

بانک‌های رزرو بر ریسک مالی نظارت می‌کنند و بر بانک‌ها و شرکت‌های هلدینگ مالی (شرکت‌هایی که مالک بانک‌ها و سایر موسسات مالی هستند) و همچنین بانک‌های دارای مجوز دولتی که اعضای سیستم فدرال رزرو هستند نظارت می‌کنند تا از سلامت، ثبات و انطباق در امور مالی اطمینان حاصل کنند. سیستم. با یک سیستم پایدار، موسسات مالی و بازارها می توانند دسترسی خانوارها، مشاغل و جوامع را به منابع مورد نیازشان فراهم کنند.

بانک‌های فدرال رزرو بانک‌ها را بررسی می‌کنند تا از رعایت و اجرای قوانین حمایت از مصرف‌کننده و وام‌دهی منصفانه اطمینان حاصل کنند و توسعه جامعه محلی را ارتقا دهند تا اطمینان حاصل کنند که آنها به طور مسئولانه نیازهای مالی جوامع خود را برآورده می‌کنند.

ارائه خدمات کلیدی مالی

بانک های فدرال رزرو خدمات مالی کلیدی را به سیستم پرداخت کشور ارائه می دهند، از جمله توزیع پول نقد و سکه کشور به بانک ها و تسویه چک.

ارز و سکه در پاسخ به تغییرات نیاز عمومی به پول نقد وارد گردش می شوند یا از گردش خارج می شوند. بانک های رزرو روزانه پول نقد را پردازش می کنند تا مطمئن شوند که ارز تمیز و در شرایط خوب است. تقریباً تمام پول ایالات متحده اکنون از اسکناس های فدرال رزرو تشکیل شده است که اولین بار در سال ۱۹۱۴ منتشر شد.

بانک های فدرال رزرو همچنین خدمات جمع آوری و پردازش چک را به بانک ها و سایر موسسات مالی ارائه می دهند. با توجه به ظهور ابزارهای پرداخت الکترونیکی، تقریباً تمام چک های پردازش شده توسط بانک های ذخیره الکترونیکی هستند. در اوایل سال ۲۰۱۰، پردازش چک کاغذی از ۴۵ مکان در سال ۲۰۰۳ به یک مکان کاهش یافت.

علاوه بر این، بانک های فدرال رزرو خدماتی مانند وام، ذخیره ارز و سکه و خدمات نگهداری را به بانک ها ارائه می دهند. بانک‌های ذخیره، عملیات خود را از طریق ارائه این خدمات و همچنین سود اوراق بهادار دولتی تامین مالی می‌کنند. درآمدهای اضافی به خزانه داری ایالات متحده منتقل می شود.

حمایت از خزانه داری آمریکا  بانک های فدرال رزرو

یکی دیگر از نقش های کلیدی که بانک های رزرو دارند خدمت به عنوان یک بانک و انجام وظایف مالی برای دولت ایالات متحده است . این خدمات شامل نگهداری حساب های خزانه داری ایالات متحده، پردازش چک های دولتی و انجام حراج اوراق بهادار دولتی است. 

شناخت اقتصاد منطقه ای بانک های فدرال رزرو

اقتصاددانان و کارمندان در هر ناحیه دانش تخصصی در مورد اقتصاد محلی خود ارائه می دهند. این اطلاعات (ارائه شده در نشریه‌ای به نام « کتاب بژ ») برای آماده‌سازی روسای بانک‌ها برای جلسات FOMC و تصمیم‌گیری‌ها و عوامل سیاست‌های پولی برای تصمیم‌گیری‌های شورای حکام استفاده می‌شود. 

بانک‌های رزرو همچنین رفاه اقتصادی در ناحیه خود را ارتقا می‌دهند و اطلاعات مربوط به اقتصاد را از طریق انتشارات، سخنرانی‌ها، منابع آموزشی، تحقیقات و غیره در بین مردم توزیع می‌کنند.

شبکه ای از بانک های فدرال رزرو منطقه ای

۱۲ بانک ذخیره بر بانک های عضو منطقه نظارت می کنند، از منافع اقتصادی منطقه محافظت می کنند و اطمینان می دهند که مردم در تصمیمات بانک مرکزی نفوذ دارند. اگرچه بانک‌های فدرال رزرو برای کسب سود فعالیت نمی‌کنند، اما از سود اوراق بهادار دولتی که از طریق اقدامات سیاست پولی فدرال رزرو و خدمات مالی ارائه شده به مؤسسات سپرده‌گذاری به دست می‌آیند، درآمد ایجاد می‌کنند.

هر سال، پس از محاسبه هزینه های عملیاتی، بانک های منطقه ای هر گونه درآمد اضافی را به خزانه داری ایالات متحده باز می گردانند. به طور کلی، این بانک های منطقه ای با چهار وظیفه کلی درگیر هستند: تدوین سیاست پولی، نظارت بر موسسات مالی، تسهیل سیاست های دولت و ارائه خدمات پرداخت.

تسهیل سیاست پولی

بانک‌های منطقه‌ای سیاست‌های پولی را که هیئت مدیره تعیین می‌کند با اطمینان از اینکه همه موسسات سپرده‌گذاری بانک‌های پس‌انداز تجاری و متقابل، انجمن‌های پس‌انداز و وام و اتحادیه‌های اعتباری می‌توانند به پول نقد با نرخ تنزیل فعلی دسترسی داشته باشند، اجرا می‌کنند.

آنها همچنین با کمک به تدوین سیاست پولی به FOMC و فدرال رزرو کمک می کنند. هر بانک منطقه ای دارای کارکنانی از محققان است که اطلاعات مربوط به منطقه خود را جمع آوری می کند، داده های اقتصادی را تجزیه و تحلیل می کند و تحولات اقتصاد را بررسی می کند. این محققان به رؤسای بانک های منطقه ای در مورد مسائل سیاستی مشاوره می دهند و سپس اطلاعات را در حوزه انتخابیه خود به منظور بررسی افکار عمومی منتشر می کنند.

نظارت بر نهادهای عضو

شورای حکام بیشتر مسئولیت‌های نظارتی بر مؤسسات عضو را به بانک‌های ذخیره واگذار می‌کند که وظیفه آنها انجام معاینات در محل و خارج از محل، بازرسی بانک‌های رسمی دولتی و اجازه دادن به بانک‌ها برای وکالت است. آنها همچنین تضمین می کنند که مؤسسات سپرده گذاری نسبت ذخیره مناسب را حفظ می کنند شرطی که مشخص می کند نسبت سپرده هایی که باید در ذخیره به عنوان پول نقد نگهداری شوند. علاوه بر این، بانک‌های رزرو مسئول نوشتن مقررات برای قوانین اعتبار مصرف‌کننده و اطمینان از دسترسی جوامع به اعتبار کافی از بانک‌ها هستند.

خدمت به دولت

بانک های رزرو همچنین با عمل به عنوان رابط بین وزارت خزانه داری و موسسات سپرده گذاری در خدمات مالی به دولت فدرال مشارکت می کنند. بانک های منطقه ای مالیات بیکاری و درآمد، مالیات غیر مستقیم را برای سپرده گذاری به خزانه داری و انتشار و بازخرید اوراق قرضه و همچنین اوراق قرضه در تخصیص های مشخص شده جمع آوری می کنند تا سطح مورد نظر ذخایر بانک را حفظ کنند.

علاوه بر این، بانک‌های ذخیره، حساب‌های معاملاتی و عملیاتی وزارت خزانه‌داری را با نگه‌داشتن وثیقه‌ای برای سازمان‌های دولتی برای تضمین وجوهی که در حال حاضر در سپرده نزد مؤسسات خصوصی قرار دارد، نگهداری می‌کنند. بانک ها همچنین به طور منظم به تعهدات معوق دولت پرداخت می کنند.

خدمات موسسات سپرده گذاری

توزیع پول کاغذی به موسسات سپرده گذاری رسمی یکی دیگر از وظایف بانک های ذخیره است. وجه نقد مازاد در صورت کم بودن تقاضا در بانک های ذخیره سپرده می شود. وقتی تقاضا زیاد باشد، موسسات می توانند از بانک ها برداشت یا وام بگیرند. بانک های منطقه ای زیرساخت های الکترونیکی را برای رسیدگی به حواله های سیمی، جابجایی وجوه بین ۷۸۰۰ موسسه سپرده گذاری خود در اختیار دارند.

علاوه بر این، بانک های ذخیره یک سیستم تسویه چک است که از سال ۲۰۱۸ سالانه ۱۴٫۵ میلیارد چک را پردازش می کند و آنها را به موسسه سپرده گذاری صحیح هدایت می کند. بانک‌های رزرو همچنین اتاق‌های تسویه خودکار را فراهم می‌کنند که به مؤسسات سپرده‌گذاری اجازه می‌دهد تا پرداخت‌ها را به منظور انجام سپرده‌های مستقیم حقوق و دستمزد و پرداخت‌های وام مسکن مبادله کنند.

نتیجه

شبکه بانک‌های رزرو که اغلب به نام بانک برای بانک‌ها خوانده می‌شود، دستورات فدرال رزرو را انجام می‌دهد، از بانک‌های عضو در سراسر کشور پشتیبانی می‌کند و شیوه‌های بانکداری ایمن را پرورش می‌دهد. بسیاری از خدمات ارائه شده توسط این بانک ها مشابه خدماتی است که بانک های معمولی ارائه می دهند، با این تفاوت که بانک های ذخیره این خدمات را به بانک ها ارائه می دهند تا افراد یا مشتریان تجاری. بانک های ذخیره، ذخایر نقدی نگهداری می کنند و به موسسات سپرده گذاری وام می دهند، ارز را به گردش در می آورند و خدمات پرداخت را به هزاران بانک ارائه می کنند.

بدون این بانک‌های منطقه‌ای، فدرال رزرو نمی‌تواند سیاست‌های خود را در سراسر کشور تحریم کند، هزاران مؤسسه سپرده‌گذاری را اداره کند، یا تضمین کند که بانک مرکزی صدای مردم هر منطقه را هنگام قضاوت‌های سیاسی می‌شنود. آنها کارگزاران مالی و بازوهای عملیاتی بانک مرکزی هستند.