چگونه اندیکاتورهای پیشرو و پسرو به تحلیل بازار ارز دیجیتال کمک می‌کنند؟

اندیکاتورهای پیشرو و پسرو از محبوب‌ترین ابزارهای استفاده شده در تحلیل بازار ارزهای دیجیتال هستند.

اندیکاتورهای پیشرو (Leading) و اندیکاتورهای پسرو یا تأخیری (Lagging) از دسته‌ی ابزارهایی هستند که برای پیش‌بینی و ارزیابی کلی از یک بازار استفاده می‌شوند. این اندیکاتورها بر اساس نوع رفتار در یکی از این دو دسته تقسیم‌بندی می‌شوند. در ادامه، با اندیکاتورهای پیشرو و پسرو آشنا می‌شوید و می‌توانید از آن‌ها در تحلیل بازار ارزهای دیجیتال بهره‌برداری کنید.

دربره اندیکاتورهای پیشرو و پسرو

در اوایل قرن بیستم، استفاده از اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال آغاز شد. این اندیکاتورها و شاخص‌ها از تئوری داو الهام می‌گیرند که می‌گوید حرکت‌های قیمتی پیش‌بینی‌پذیر است اگر به دقت رفتارهای گذشته را تحلیل کنیم. این تئوری معتقد است که تاریخ در واقع تکرار می‌شود. در مورد بازارهای مالی، اندیکاتورها به علاوهٔ دیگر متغیرها و شاخص‌های اقتصادی در تحلیل عملکرد اقتصادی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. اندیکاتورها به دو نوع پیشرو و پسرو تقسیم می‌شوند، هرچند دسته‌بندی دیگری به نام اندیکاتورهای منطبق یا هم‌زمان نیز وجود دارد اما کمتر استفاده می‌شود.

اندیکاتورهای پیشرو تغییرات را پیش از وقوع یک چرخه اقتصادی یا روند بازار نشان می‌دهند. در مقابل، اندیکاتورهای پسرو بر اساس رویدادهای گذشته و داده‌های تاریخی یک بازار یا اقتصادی تعیین می‌شوند و به همین دلیل این شاخص‌ها به نام “با تأخیر” شناخته می‌شوند. این دو نوع اندیکاتور را می‌توان با عناوین مختلفی نظیر متقدم و متأخر یا پیشرو و پیرو نیز یافت.

این اندیکاتورها به طور گسترده‌ای در معاملات سهام، فارکس و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند و هرکدام از آنها بر دیگری برتری ندارد. استفاده متناسب و حرفه‌ای از هر اندیکاتور می‌تواند منجر به سودهای قابل توجهی شود.

جهت تهیه اندیکاتور پامپ و دامپ کلیک کنید.

جهت تهیه اندیکاتور نوسان گیری کلیک کنید.

اندیکاتورهای پیشرو و پسرو بر چه اساسی کار می‌کنند؟

اندیکاتورهای پیشرو (Leading indicators)

همانطور که گفته شد، شاخص‌های پیشرو می‌توانند به ما اطلاعاتی در مورد روندی که هنوز واضح نشده است، ارائه دهند. این شاخص‌ها ممکن است برای پیش‌بینی نزولی یا افزایشی و حتی بهبود بازارهای مختلف مورد استفاده قرار بگیرند. این شاخص‌ها می‌توانند مختلف باشند. به عنوان مثال، عملکرد بازار سهام، میزان فروش خرده‌فروشی، و حتی تعداد مجوزهای ساختمانی ممکن است انواع شاخص‌های پیشرو باشند.

لذا، شاخص‌های پیشرو در حرکت‌های اقتصادی پیش‌ازآمد می‌شوند و برای تجزیه و تحلیل کوتاه‌مدت و میان‌مدت گزینه‌ای مناسب هستند. به عنوان مثال، بررسی مجوزهای ساختمانی می‌تواند نوعی شاخص اقتصادی پیشرو باشد و بر اساس آن می‌توان تقاضای آینده برای نیروی کار ساختمانی و سرمایه‌گذاری در بازار املاک را پیش‌بینی کرد.

اندیکاتورهای پسرو یا تأخیری (Lagging indicators)

برخلاف شاخص‌های پیشرو، از اندیکاتورهای پسرو برای شناسایی روندهای موجود استفاده می‌شود، حتی اگر این روندها به طور آشکار و ملموس نباشند. این نوع شاخص‌ها معمولاً در پشت چرخه‌های اقتصادی حرکت می‌کنند.

اندیکاتورهای پسرو برای تحلیل‌های بلندمدت استفاده می‌شوند که بر اساس تاریخچه عملکرد اقتصادی یا داده‌های گذشته قیمتی انجام می‌شوند. به عبارت دیگر، سیگنال‌های حاصل از اندیکاتورهای پسرو بر اساس روند بازار یا رویدادهای مالی است که پیشتر آغاز شده‌اند یا در حال حاضر ادامه دارند.

اندیکاتورهای هم‌زمان یا منطبق (Coincident indicators)

دسته‌بندی سوم اندیکاتورها به نام شاخص‌های منطبق یا هم‌زمان وجود دارد. این شاخص‌ها در میان دو دسته اندیکاتورهای پیشرو و اندیکاتورهای پسرو قرار دارند. آن‌ها اطلاعاتی از وضعیت اقتصادی حال را نشان می‌دهند.

به عنوان مثال، می‌توان با اندازه‌گیری ساعات کار گروهی از کارکنان یا میزان تولید بخش خاصی از صنعت، مانند بخش تولید یا معدن، یک شاخص هم‌زمان را ایجاد کرد.

هرچند تعریف‌های شاخص‌های پیشرو، پسرو و هم‌زمان همیشه واضح نیستند و بسته به روش مورد استفاده می‌توان آن‌ها را در دسته‌های مختلف قرار داد. این موضوع به ویژه در شاخص‌های اقتصادی مثل تولید ناخالص داخلی (GDP) رخ می‌دهد.

به طور سنتی، تولید ناخالص داخلی به عنوان یک شاخص پسرو در نظر گرفته می‌شود چرا که بر اساس داده‌های تاریخی محاسبه می‌شود. با این حال، در برخی موارد ممکن است تغییرات اقتصادی را تقریباً به صورت آنی هم نشان دهد. این ممکن است این اندیکاتور را به یک شاخص هم‌زمان تبدیل کند.

رد پای شاخص‌ها در تحلیل تکنیکال

شاخص‌های اقتصادی، بخش مهمی از بازارهای مالی هستند. معامله گران از ابزارهای تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند که به عنوان شاخص‌های پیشرو یا پسرو شناخته می‌شوند.

شاخص‌های پیشرو اطلاعاتی در مورد روند‌های آینده بازار ارائه می‌دهند. این پیش‌بینی‌ها معمولاً بر اساس قیمت‌ها و حجم معاملات صورت می‌گیرند، اما هیچ‌گاه به طور دقیق عمل نمی‌کنند.

مثال‌هایی از شاخص‌های پیشرو در تحلیل تکنیکال شامل شاخص قدرت نسبی (RSI) و Stochastic RSI هستند. همچنین، الگوهایی مانند کندل‌ها نیز می‌توانند نشانگرهای پیشرو باشند.

در مقابل، شاخص‌های پسرو بر اساس داده‌های گذشته کار می‌کنند و درباره آنچه قبلاً اتفاق افتاده است، نظر می‌دهند. این شاخص‌ها می‌توانند به تشخیص روندهای جدید بازار کمک کنند. به عنوان مثال، زمانی که قیمت به زیر میانگین متحرک می‌رسد، این ممکن است نشان دهنده شروع یک روند نزولی باشد.

به طور کلی، شاخص‌های پیشرو و پسرو در تحلیل تکنیکال مزایا و معایب خود را دارند. شاخص‌های پیشرو ممکن است پیش‌بینی نادرستی ارائه دهند، در حالی که شاخص‌های پسرو قابل‌اعتمادتر هستند اما واکنش آن‌ها به تحولات بازار کند است.

شاخص‌های اقتصادی بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می‌دهند. معامله‌گران از ابزارهای تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند که معمولاً به عنوان شاخص‌های پیشرو یا پسرو شناخته می‌شوند.

اندیکاتورهای پیشرو اطلاعاتی در مورد روند آینده بازار ارائه می‌دهند و بر اساس قیمت‌ها و حجم معاملات محاسبه می‌شوند. این پیش‌بینی‌ها هرگزینه دقیق نیستند اما ممکن است به معامله‌گران در تصمیم‌گیری در مورد آینده بازار کمک کنند. به عنوان مثال، شاخص قدرت نسبی (RSI) و Stochastic RSI از جمله شاخص‌های پیشرو هستند که برای پیش‌بینی جهت حرکت بازار استفاده می‌شوند.

از سوی دیگر، شاخص‌های پسرو بر اساس داده‌های گذشته کار می‌کنند و نمایانگر وضعیت گذشته بازار هستند. این شاخص‌ها به معامله‌گران در درک و تحلیل تغییرات بازار کمک می‌کنند اما واکنش آن‌ها به تغییرات نسبتاً کند است. هر چند، همچنان این اندیکاتورها می‌توانند در پیش‌بینی رفتارهای آینده بازار مفید باشند و در این راستا می‌توان از آن‌ها بهره برد.

جهت تهیه اندیکاتور پامپ و دامپ کلیک کنید.

جهت تهیه اندیکاتور نوسان گیری کلیک کنید.

اندیکاتورها در اقتصاد کلان

همان‌طور که قبلاً اشاره شد، شاخص‌ها به عنوان ابزارهای ارزیابی برای تحلیل آینده بازار و همچنین برای درک روندهای اقتصادی کلان به کار می‌روند. این شاخص‌ها در دو دسته‌بندی پسرو و پیشرو قرار می‌گیرند.

به عنوان مثال، شاخص‌های پیشرو شامل خرده فروشی، قیمت مسکن و سطوح فعالیت تولیدی است. این شاخص‌ها به عنوان نمایانگرهای فعالیت اقتصادی آینده مورد استفاده قرار می‌گیرند و یا حداقل دیدگاهی ارائه می‌دهند تا بتوان آینده را پیش‌بینی کرد.

در مقابل، اندیکاتورهای پسرو شامل نرخ بیکاری و تورم می‌شوند که به همراه شاخص‌هایی مانند تولید ناخالص داخلی و قیمت‌های مصرف برای ارزیابی رشد کشور در مقایسه با سال‌ها و دهه‌های گذشته استفاده می‌شوند.

نتیجه

اندیکاتورهای پیشرو و اندیکاتورهای پسرو در تحلیل تکنیکال و اقتصاد کلان کاربرد دارند و در مطالعات مالی مختلف مهم هستند. این شاخص‌ها اطلاعات متنوعی را تفسیر می‌کنند و مفاهیم مختلفی را با یکدیگر ترکیب می‌کنند.

این شاخص‌ها می‌توانند روندهای آینده را پیش‌بینی کنند یا رویدادهایی که در حال وقوع هستند را تأیید کنند. همچنین، در ارزیابی عملکرد اقتصادی یک کشور، سابقه‌ای که با سال‌های گذشته و کشورهای دیگر مقایسه می‌شود، مفید هستند. برای فعالان بازار، انتخاب شاخص‌ها و اندیکاتورهای درست و درک اینکه از کدام دسته استفاده می‌کنند، در جلوگیری از اشتباهات و خطاهای محاسباتی بسیار مهم است.