اثر فیشر Fisher Effect چیست؟
اثر فیشر Fisher Effect
اثر فیشر یک نظریه اقتصادی است که توسط اقتصاددان ایروینگ فیشر ایجاد شده است که رابطه بین تورم و نرخ بهره واقعی و اسمی را توصیف می کند. اثر فیشر بیان می کند که نرخ بهره واقعی برابر با نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم مورد انتظار است. بنابراین، نرخ بهره واقعی با افزایش تورم کاهش می یابد، مگر اینکه نرخ های اسمی با همان نرخ تورم افزایش یابد.
معادله فیشر نشان می دهد که نرخ بهره واقعی را می توان با کم کردن نرخ تورم مورد انتظار از نرخ بهره اسمی در نظر گرفت. در این معادله تمامی نرخ های ارائه شده ترکیب می شوند. هر بار که به بانک می‌روید، می‌توانید اثر فیشر را مشاهده کنید. نرخ بهره ای که یک سرمایه گذار در یک حساب پس انداز دارد در واقع نرخ بهره اسمی است.
به عنوان مثال، اگر نرخ سود اسمی یک حساب پس‌انداز ۴ درصد و نرخ تورم مورد انتظار ۳ درصد باشد، در این صورت پول حساب پس‌انداز واقعاً ۱ درصد رشد می‌کند. هرچه نرخ بهره واقعی کمتر باشد، از منظر قدرت خرید، رشد قابل ملاحظه سپرده‌های پس‌انداز بیشتر طول می‌کشد. کشورها هنگام تعیین اقدامات تورمی، شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) را به دقت رصد خواهند کرد.
به طور خلاصه:
- اثر فیشر یک نظریه اقتصادی است که توسط اقتصاددان ایروینگ فیشر ایجاد شده است که رابطه بین تورم و نرخ بهره واقعی و اسمی را توصیف می کند.
- اثر فیشر بیان می کند که نرخ بهره واقعی برابر با نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم مورد انتظار است.
- اثر فیشر به تجزیه و تحلیل عرضه پول و تجارت ارز بین المللی بسط داده شده است.
- وقتی نرخ بهره واقعی مثبت است، به این معنی است که وام دهنده یا سرمایه گذار قادر به شکست دادن تورم است.
- وقتی نرخ بهره واقعی منفی است، به این معنی است که نرخی که از وام دریافت می‌شود یا در حساب پس‌انداز پرداخت می‌شود، بر تورم غلبه نمی‌کند.
.
نرخ بهره اسمی و نرخ بهره واقعی
نرخ های بهره اسمی منعکس کننده بازده مالی یک فرد در هنگام سپرده گذاری است. به عنوان مثال، نرخ سود اسمی ۱۰٪ در سال به این معنی است که یک فرد ۱۰٪ اضافی از پول سپرده خود را در بانک دریافت می کند. برخلاف نرخ بهره اسمی، نرخ بهره واقعی قدرت خرید را در معادله در نظر می گیرد.
در اثر فیشر، نرخ بهره اسمی نرخ بهره واقعی ارائه شده است که نشان دهنده رشد پولی است که در طول زمان به مقدار خاصی از پول یا ارز بدهکار به یک وام دهنده مالی اضافه شده است. نرخ بهره واقعی مقداری است که منعکس کننده قدرت خرید پول قرض شده در طول زمان است.
اهمیت در عرضه پول
اثر فیشر چیزی بیش از یک معادله است: نشان می‌دهد که چگونه عرضه پول روی نرخ بهره اسمی و نرخ تورم به صورت پشت سر هم تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، اگر تغییر در سیاست پولی بانک مرکزی، نرخ تورم کشور را به ۱۰ واحد درصد افزایش دهد، آنگاه نرخ بهره اسمی همان اقتصاد نیز از همین روند پیروی می کند و ۱۰ واحد درصد نیز افزایش می یابد.
در این پرتو، ممکن است فرض شود که تغییر در عرضه پول بر نرخ بهره واقعی تأثیر نخواهد گذاشت زیرا نرخ بهره واقعی نتیجه تورم و نرخ اسمی است. با این حال، به طور مستقیم تغییرات در نرخ بهره اسمی را منعکس خواهد کرد. زمانی که کشوری دارای نرخ بهره اسمی بالاتری نسبت به کشور دیگری است، واحد پول کشور اول باید در برابر پول دوم کاهش یابد، زیرا ارز اول نیز دوره تورم فزاینده ای را تجربه می کند.
اثر بین المللی فیشر (IFE)
اثر بین المللی فیشر (IFE) یک مدل نرخ ارز است که اثر فیشر استاندارد را گسترش می دهد و در معاملات و تحلیل فارکس استفاده می شود. این بر اساس نرخ بهره اسمی بدون ریسک فعلی و آتی به جای تورم خالص است و برای پیش بینی و درک حرکات قیمت لحظه ای ارز فعلی و آتی استفاده می شود. برای اینکه این مدل در خالص‌ترین شکل خود عمل کند، فرض بر این است که جنبه‌های بدون ریسک سرمایه باید آزادانه بین کشورهایی که یک جفت ارز خاص را تشکیل می‌دهند، شناور شوند.
IFE اساساً در دوره‌هایی از سیاست‌های پولی استفاده می‌شد که در آن نرخ‌های بهره بیشتر و در مقادیر بیشتر تعدیل می‌شدند. با تجارت الکترونیک و ظهور معامله‌گر آربیتراژ خرده‌فروشی، ناهماهنگی‌های بین نرخ‌های ارز لحظه‌ای بیشتر نمایان می‌شود و بنابراین ناهماهنگی سریع‌تر مشاهده می‌شود و تجارت بیش از حد شلوغ می‌شود که به طور قابل‌توجهی سودآور باشد.
با این حال، IFE و همچنین روش‌های اضافی تأیید تجارت را می‌توان به اشتباه ارزیابی کرد. در این مورد، حتی اگر ممکن است یک مزیت تجربی برای یک معامله وجود نداشته باشد، اگر پیش‌بینی‌های نقطه‌ای به اشتباه ارزیابی شده و بر اساس آن عمل شده باشد، ممکن است مزیت روان‌شناختی وجود داشته باشد.
دلایل اصلی تورم چیست؟
دلایل زیادی برای تورم وجود دارد، اما برخی از رایج ترین آنها زمانی است که قیمت ها به دلیل افزایش هزینه تولید افزایش می یابد. به عنوان مثال، اگر شرکتی کالایی را از کشور دیگری دریافت کند و قیمت نفت افزایش یابد، آن کالاها گران تر می شوند، زیرا اکنون هزینه دریافت آن برای شرکت بیشتر است. تقاضا نیز تعیین کننده تورم خواهد بود. اگر افراد زیادی برای خرید یک کالا یا خدمات عجله کنند، قیمت آن افزایش می یابد. در محیط ۲۰۲۱/۲۰۲۲، تورم بیشتر تحت تأثیر سیاست مالی بود.
چگونه از تورم سود می کنید؟
در مورد تورم دو مکتب فکری وجود دارد: کسانی که تورم را شکست می دهند و آنهایی که به سادگی با آن مطابقت دارند. به دنبال تطبیق تورم به عنوان یک سرمایه گذار خرد با سرمایه گذاری در طبقات دارایی که احتمالاً در چنین دوره هایی عملکرد خوبی دارند، امکان پذیر است. دو طبقه متداول املاک و مستغلات و کالاها هستند. وام مسکن ثابت در یک محیط تورمی خوب عمل می کند، زیرا ارزش پرداخت های مورد نیاز را کاهش می دهد.
معمولاً، یک سرمایه گذار پول خود را در اوراق قرضه با شاخص تورم، مانند اوراق بهادار محافظت شده از تورم خزانه داری (TIPS) قرار می دهد. کسانی که به دنبال غلبه بر تورم هستند، می توانند سهام ارزشی و سایر شرکت هایی را در نظر بگیرند که به راحتی می توانند هزینه های متورم را به مصرف کنندگان خود منتقل کنند.
چگونه نرخ بهره واقعی را پیدا می کنید؟
نرخ بهره واقعی اساساً نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم است. بنابراین اگر نرخ اسمی ۶ درصد و تورم ۴ درصد باشد، نرخ بهره واقعی ۲ درصد است. این نرخ بهره را می توان با استفاده از اطلاعات موجود در حال حاضر محاسبه کرد، اما برخی از کسب و کارها برای محیط های نرخ بهره و تورم آتی برنامه ریزی می کنند تا بدانند در صورت افزایش یا کاهش تورم چگونه قیمت گذاری خود را تعدیل کنند.
نتیجه
اثر فیشر نظریه ای است که رابطه بین نرخ بهره واقعی و اسمی و تورم را توصیف می کند. این تئوری بیان می‌کند که نرخ اسمی برای منعکس‌کننده تغییرات نرخ تورم تنظیم می‌شود تا محصولات و راه‌های وام‌دهی رقابتی باقی بمانند. این نظریه ای است که گاهی اوقات برای جفت ارزها به منظور سود بردن از اختلاف قیمت ها از طریق سبک معاملاتی به نام آربیتراژ اعمال می شود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.