عرضه پول (Money Supply) یک کشور عامل اصلی در وقوع تورم است. همانطور که یک دولت شرایط اقتصادی، اهداف ثبات قیمت و بیکاری عمومی را ارزیابی می کند، سیاست های پولی و مالی خاصی را برای ارتقای رفاه بلندمدت شهروندان خود اعمال می کند. این سیاست های پولی و مالی ممکن است عرضه پول را تغییر دهد و این تغییرات ممکن است باعث تورم شود.

در صورتی که  Money Supply در شرایط عادی اقتصادی سریعتر از تولید اقتصادی رشد کند، تورم ممکن است رخ دهد. تورم یا نرخی که میانگین قیمت کالاها یا خدمات در طول زمان افزایش می‌یابد نیز می‌تواند تحت تأثیر عواملی فراتر از عرضه پول باشد.

درک چگونگی تأثیر عرضه پول بر تورم

فدرال رزرو مسئول ارزیابی شرایط فعلی بازار و تصمیم گیری در مورد اعمال تغییرات در Money Supply است. فدرال رزرو با کاهش یا افزایش نرخ تنزیل پرداختی بانک ها برای وام های کوتاه مدت، تغییراتی در عرضه پول ایجاد می کند. فدرال رزرو همچنین برای افزایش یا کاهش مقدار پولی که این بانک ها در ذخایر دارند، اوراق بهادار را از بانک ها خریداری یا می فروشد.

هنگامی که فدرال رزرو سریعتر از رشد اقتصاد عرضه پول را افزایش می دهد، تورم رخ می دهد. در این شرایط، افزایش گردش پول در یک اقتصاد بیشتر از افزایش کالاهای تولید شده است. در حال حاضر پول بیشتری به دنبال کالاهای زیادی در این اقتصاد وجود دارد.

به عنوان مثال، اقتصادی با 100 دلار و 100 موز را تصور کنید. اگر قرار باشد همه پول خود را بگیرند و همه موز را بخرند، میانگین قیمت هر موز 1 دلار خواهد بود. حالا تصور کنید که دولت عرضه پول را 10 درصد به 110 دلار افزایش داد، اما این اقتصاد ساختگی تنها توانست تولید موز را با 5 درصد افزایش به 105 موز برساند. از آنجایی که مقدار پول بیش از تعداد موز افزایش یافت، میانگین قیمت هر موز اکنون به حدود 1.05 دلار افزایش یافته است.

نظریه کمیت

نظریه ای که بیشتر در هنگام بررسی پیوند بین تورم و Money Supply مورد بحث قرار می گیرد، نظریه کمیت پول (QTM) است. نظریه کمیت پول پیشنهاد می کند که ارزش مبادله ای پول مانند هر کالای دیگری (از طریق عرضه و تقاضا) تعیین می شود. QTM پیشنهاد می کند که ارزش مبادله ای پول با حجم معاملات (یا درآمد) و سرعت پول در اقتصاد تعیین می شود.

مبنای مفهومی نظریه کمیت در ابتدا توسط اقتصاددانان بریتانیایی دیوید هیوم و جان استوارت میل ایجاد شد. معادله اصلی برای نظریه کمیت معادله تبادل نامیده می شود. معادله معادله فیشر نیز نامیده می شود زیرا توسط اقتصاددان آمریکایی ایروینگ فیشر ایجاد شده است.

چالش های نظریه کمیت

اقتصاددانان کینزی و دیگر اقتصاددانان غیر پولی، تفسیرهای ارتدکس نظریه کمیت را رد می کنند. تعاریف آنها از تورم بیشتر بر افزایش قیمت واقعی با یا بدون ملاحظات عرضه پول متمرکز است.

به گفته اقتصاددانان کینزی، تورم دو گونه است: کشش تقاضا و فشار هزینه. تورم کشش تقاضا زمانی رخ می دهد که مصرف کنندگان کالاها را احتمالاً به دلیل عرضه پول بیشتر، با نرخی سریعتر از تولید تقاضا کنند. تورم فشار هزینه زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت نهاده‌ها برای کالاها، احتمالاً به دلیل Money Supply بیشتر، با نرخی سریع‌تر از تغییر ترجیحات مصرف‌کننده افزایش می‌یابد.

تغییرات در عرضه پول باعث تورم نمی شود

چندین موقعیت وجود دارد که در آن افزایش Money Supply باعث تورم نمی شود.

1. رشد اقتصادی ممکن است با رشد عرضه پول مطابقت داشته باشد. اگر سطح رشد اقتصادی با سطح رشد عرضه پول برابر باشد، قیمت ها به طور سنتی ثابت می مانند.
2. تغییراتی در سرعت گردش پول وجود دارد. در شرایط رکود، فدرال رزرو ممکن است افزایش عرضه پول را انتخاب کند. با این حال، الگوهای هزینه مصرف کنندگان در این دوره متفاوت خواهد بود از جمله دوره های کاهش هزینه به دلیل بیکاری بیشتر و درآمد قابل تصرف کمتر.
3. اقتصاد فضای خالی برای رشد دارد. در دوران رکود اقتصادی، اقتصاد با ظرفیت کامل کار نمی کند. اگرچه افزایش عرضه پول منابع اضافی را فراهم می کند، اما ممکن است تقاضا برای سرمایه اضافی حداقل تا عدم وجود تقاضا وجود داشته باشد زیرا اقتصاد با کاهش رشد اقتصادی دست و پنجه نرم می کند.

سایر اثرات تغییرات عرضه پول

علاوه بر تورم، تغییرات در Money Supply ممکن است به شرایط اقتصادی مشابهی منجر شود. اگر اختلاف بین عرضه پول و رشد اقتصادی به اندازه کافی بزرگ شود، ارزش یک ارز به سرعت شروع به زوال می کند و کشور وارد دوره تورم فوق العاده می شود.

از طرف دیگر، تغییرات در Money Supply می‌تواند باعث دوره‌های کاهش تورم شود. فدرال رزرو می تواند نرخ بهره را افزایش دهد یا خرید اوراق بهادار از بانک ها را کاهش دهد. هر دوی این شیوه ها باعث کاهش عرضه پول می شود. وقتی عرضه پول کاهش می یابد، رقابت کمتری برای کالاها وجود دارد و قیمت ها به طور سنتی کاهش می یابد.

نمونه ای از تاثیر عرضه پول بر تورم

در حالی که جهان با کووید-19 دست و پنجه نرم می کرد، فدرال رزرو سیاست هایی را برای مبارزه با پیامدهای مالی این همه گیری وضع کرد. در مارس 2020، فدرال رزرو اعلام کرد که نرخ وجوه فدرال خود را بین 0٪ تا 0.25٪ نگه می دارد. همچنین اعلام کرد که قصد دارد در ماه های آینده حداقل 500 میلیارد دلار اوراق بهادار خزانه داری خریداری کند.

با ادامه رشد اقتصادی فدرال رزرو، ایالات متحده از این همه گیری خارج شد. پس از رسیدن به اوج 14.7٪ در آوریل 2020، نرخ بیکاری این کشور تنها دوازده ماه بعد به 6.0٪ کاهش یافت. پس از دو فصل متوالی سقوط، تولید ناخالص داخلی از سه ماهه سوم 2020 افزایش یافت.

با این حال، در ازای ارتقای رشد اقتصادی در این دوره، کشور شروع به تجربه بی ثباتی قیمت کرد. در می 2020، درصد تغییر 12 ماهه در شاخص قیمت مصرف کننده 0.1٪ بود. کمتر از دو سال بعد، این نرخ 7.9 درصد بود.6کشور رکود اقتصادی را با موفقیت پشت سر گذاشته بود، اما رشد عرضه پول کشور باعث تورم شده بود.

نتیجه

هنگامی که فدرال رزرو Money Supply را افزایش می دهد، ممکن است تورم رخ دهد. در اغلب موارد، اگر فدرال رزرو بخواهد اقتصاد را با افزایش عرضه پول تحریک کند، قیمت ها افزایش می یابد، قیمت تمام شده کالاها ناپایدار خواهد بود و احتمالا تورم رخ خواهد داد.

سوالات متداول