نرخ بهره را می توان به صورت اسمی یا واقعی بیان کرد. نرخ بهره اسمی، برابر با نرخ بهره واقعی به اضافه نرخ تورم پیش بینی شده است. نرخ بهره واقعی نشان دهنده هزینه واقعی وجوه برای وام گیرنده و بازده واقعی برای وام دهنده یا سرمایه گذار است.  

نرخ بهره نشان دهنده هزینه استقراض و بازده پس انداز و سرمایه گذاری است. آنها به عنوان درصدی از کل مبلغ یک وام یا سرمایه گذاری بیان می شوند. آنها می توانند کل بازدهی باشند که وام دهندگان هنگام ارائه وام دریافت می کنند یا بازدهی که افراد هنگام پس انداز و سرمایه گذاری به دست می آورند.

نرخ اسمی، نرخ بازدهی است که ارزش پولی را در نظر می گیرد اما در حین محاسبه از تورم غفلت می کند. در مقابل، نرخ واقعی شامل تورم محاسباتی می شود و بنابراین با بازتاب ارزش فرصت، شفافیت را برای سرمایه گذاران فراهم می کند.

با کمک معادله فیشر می توانیم تفاوت بین نرخ بهره اسمی و واقعی را درک کنیم. اثر فیشر بیان می کند که نرخ بهره اسمی به سادگی مجموع است نرخ بهره واقعی و تورم مورد انتظار.

.

ایده پشت اثر فیشر این است که نرخ‌های واقعی نسبتاً ثابت هستند و تغییرات در تورم مورد انتظار باعث تغییر در نرخ‌های بهره می‌شود. با این حال، سرمایه گذاران در معرض این خطر هستند که تورم و سایر نتایج آتی ممکن است با انتظارات متفاوت باشد. بنابراین، سرمایه‌گذاران برای تحمل این ریسک به بازده اضافی (حق بیمه ریسک) نیاز دارند که می‌توانیم آن را جزء سوم نرخ بهره اسمی در نظر بگیریم.

.

اساساً تفاوت بین این نرخ ها تورم است. درک این نرخ‌ها مهم است زیرا نرخ‌های اسمی کل داستان را برای بازده سرمایه‌گذاری یا بازده سرمایه‌گذاری نشان نمی‌دهند.

جدول مقایسه ای نرخ بهره اسمی در مقابل واقعی

چگونه نرخ بهره واقعی و اسمی را محاسبه می کنید؟

برای محاسبه نرخ بهره واقعی باید هم نرخ بهره اسمی و هم نرخ تورم را بدانید. فرمول نرخ بهره واقعی، نرخ بهره اسمی منهای نرخ تورم است. برای محاسبه نرخ اسمی، نرخ بهره واقعی و نرخ تورم را اضافه کنید.

آیا نرخ سود بانکی وام اسمی است یا واقعی؟

نرخ سودی که توسط بانک ها برای هر محصولی اعلام می شود، نرخ بهره اسمی است. آنها نرخ‌های بهره واقعی هستند که مقداری نرخ تورم تخمینی به آن اضافه می‌شود تا اطمینان حاصل شود که بانک می‌تواند از تراکنش خود سود کسب کند.

وقتی نرخ بهره واقعی افزایش می یابد چه اتفاقی می افتد؟

نرخ بهره واقعی بالاتر می تواند هزینه های وام را افزایش دهد. این می تواند باعث شود مردم از هزینه ها و استقراض خود جلوگیری کنند. این به نوبه خود می تواند فعالیت اقتصادی را کند کند. البته، نرخ‌های بهره واقعی بالاتر نیز می‌تواند بازدهی را که افراد ممکن است از سرمایه‌گذاری‌های خود کسب می‌کنند، بهبود بخشد.

آیا نرخ بهره اسمی بالاتر از نرخ بهره واقعی است؟

نرخ بهره اسمی، معمولا بالاتر از نرخ بهره واقعی است. به این دلیل که نرخ های اسمی با در نظر گرفتن نرخ های بهره واقعی و افزودن نرخ تورم پیش بینی شده به آنها تعیین می شود. بنابراین، اگر تورم صفر درصد باشد، نرخ اسمی بالاتر خواهد بود.

چگونه تورم بر نرخ بهره واقعی تأثیر می گذارد؟

با توجه به اثر فیشر، نرخ بهره واقعی با افزایش تورم کاهش می‌یابد تا زمانی که نرخ‌های اسمی نیز افزایش یابد. به طور کلی، افزایش تورم ممکن است فدرال رزرو را وادار کند تا نرخ های اسمی کوتاه مدت را برای معکوس کردن آن افزایش دهد. تورم باعث می‌شود محصولات و خدمات گران‌تر شوند و در نتیجه قدرت خرید مصرف‌کنندگان کاهش می‌یابد یا اینکه با افزایش قیمت‌ها چقدر می‌توانند با همان مقدار پول خریداری کنند. تورم همچنین بازده پس انداز و سرمایه گذاری را کاهش می دهد.

نتیجه

درک نرخ بهره مهم است زیرا به ارزیابی و مقایسه سرمایه گذاری های مختلف کمک می کند. در علم اقتصاد، نرخ بهره اسمی و واقعی دو مفهوم مهم هستند. تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) یک کشور به صورت اسمی و نرخ بهره واقعی ذکر می شود.

همانطور که در بالا گفته شد، معادله فیشر به تعیین دقیق این نرخ کمک می کند. نرخ اسمی نرخ بهره را بدون هیچ گونه اصلاحی برای اثرات تورم توصیف می کند. نرخ بهره واقعی به نرخ بهره تعدیل شده برای تاثیر تورم اشاره دارد.