کنت ارو که بود؟
کنت ارو Kenneth Arrow
کنت ارو (۱۹۲۱-۲۰۱۷) یک اقتصاددان نئوکلاسیک آمریکایی بود که به همراه جان هیکس در سال ۱۹۷۲ جایزه یادبود نوبل را در اقتصاد به دلیل مشارکت در تحلیل تعادل عمومی و اقتصاد رفاه دریافت کرد. تحقیقات ارو همچنین نظریه انتخاب اجتماعی، نظریه رشد درون زا، تصمیم گیری جمعی، اقتصاد اطلاعات و اقتصاد تبعیض نژادی را در میان موضوعات دیگر مورد بررسی قرار داده است.
به طور خلاصه:
- کنت ارو یک اقتصاددان نئوکلاسیک بود که به دلیل مشارکت های گسترده اش در نظریه اقتصاد خرد و اقتصاد کلان مورد توجه قرار گرفت.
- ارو در سال ۱۹۷۲ به خاطر فعالیت هایش در زمینه تعادل عمومی و اقتصاد رفاه جایزه نوبل را دریافت کرد.
- سهم عمده ارو در نظریه اقتصادی شامل پیشرفت در نظریه انتخاب اجتماعی، به ویژه قضیه عدم امکان ارو است.
بیوگرافی کنت ارو
ارو در سال ۱۹۲۱ در شهر نیویورک به دنیا آمد و در موسسات عالی دوره متوسطه مانند دانشگاه هاروارد، دانشگاه استنفورد و دانشگاه شیکاگو تدریس کرد. او دکترای خود را از کلمبیا با نوشتن پایان نامه ای در مورد قضیه غیرممکن عمومی گرفت.
در این قضیه، ارو پیشنهاد کرد که نتایج انتخابات را نمی توان به طور عادلانه تعیین کرد، زیرا زمانی که بیش از دو نامزد در ابتدا سعی می کردند معیارهای خاصی را برآورده کنند، روش های رای گیری ایده آل وجود نداشتند. معیارها شامل:
- حاکمیت فردی: رأی دهندگان باید بتوانند ترتیب انتخاب های خود را انتخاب کنند. اگر پیوندهایی وجود دارد، آنها باید بتوانند آن را بیان کنند.
- اتفاق آرا: اگر همه افراد یک نامزد را بر نامزد دیگر ترجیح دهند، رتبه بندی گروه باید همان را نشان دهد.
- غیردیکتاتوری: خواسته هر فرد باید در نظر گرفته شود.
- آزادی و استقلال از جایگزین های نامربوط: اگر گزینه ای حذف شود، نتایج نباید تغییر کند. به عنوان مثال، اگر نامزد چهارم انصراف داد، این نباید بر نحوه قرارگیری نامزد اول، دوم یا سوم قبل از رویداد تأثیر بگذارد.
- منحصر به فرد بودن رتبه گروه: نتایج باید بدون توجه به اولویت ها یکسان باشد.
قضیه عدم امکان عمومی کنت ارو اغلب هم در اقتصاد رفاه و هم در عدالت اجتماعی استفاده می شود. همچنین با پارادوکس لیبرال مرتبط بود. با هر دو نظریه، به نظر می رسد بین توزیع کالاها و خدمات با آزادی فردی تضاد وجود دارد، جایی که هر دو نمی توانند منطبق باشند و با هم وجود داشته باشند. Arrow همچنین برای کشف و معرفی منحنی یادگیری شناخته شده است.
مثالی از قضیه عدم امکان
قضیه عدم امکان را می توان به صورت زیر توصیف و ترسیم کرد:
از رای دهندگان خواسته می شود اولویت های خود را از نامزدهای C، D و E رتبه بندی کنند:
- ۵۰ نفر C را به D و D را به E ترجیح می دهند ( C ← D ← E )
- ۴۵ نفر D را به E ترجیح می دهند و E را به C ترجیح می دهند ( D ← E ← C )
- ۲۰ نفر E را به C ترجیح می دهند و C را به D ترجیح می دهند ( E ← C ← D )
بدیهی است که C بیشترین تعداد رای را دریافت کرده است. اما اگر D حذف می شد یا از نامزدی خارج می شد، تمام آرای باقی مانده به E می رسید. بنابراین E تعداد 65 رای دریافت می کند و از رتبه C پیشی می گیرد.
مهم است که بدانیم قضیه عدم امکان ارو به طور کلی زمانی قابل استفاده است که از رای دهندگان خواسته می شود تا همه نامزدها را در برگه رای رتبه بندی کنند. اگر روشهای رأیگیری دیگر، مانند رأیگیری تأیید یا رأیگیری چندگانه، بهجای آن یکپارچه شوند، قضیه عدم امکان نامعتبر میشود.
میراث کنت ارو
بینش نظری کنت ارو اهمیت خود را در طول دههها ثابت کرده است، اما او ادعا کرد که نتیجهگیریهای او در مورد عملکرد بازارهای رقابتی تنها تحت فرضیات ایدهآل یعنی غیر واقعی صادق است. این مفروضات وجود اثرات شخص ثالث را رد میکرد. نمونه ای از چنین تأثیری این ایده است که فروش یک محصول توسط هری به جو بر رفاه سالی تأثیر نمی گذارد. با این حال، این ایده به طور معمول در دنیای واقعی با فروش محصولاتی که به محیط زیست آسیب می رسانند، در کنار سایر اثرات نقض می شود.
تحقیقات بعدی کنت ارو ایدههای ساده را به ریاضیات ظریف تبدیل کرد، که سایر اقتصاددانان آن را به جهات پیشبینی نشده گسترش دادند. یکی از این مفاهیم «یادگیری با انجام دادن» بود، ایده ای که ارو در اوایل دهه ۱۹۶۰ بررسی کرد. ایده اصلی این بود که هر چه یک شرکت بیشتر تولید کند، هوشمندتر می شود. دههها بعد، اقتصاددانان این ایده را در تئوریهای پیچیده «رشد درونزا» گنجاندند، که بیان میکند رشد اقتصادی به سیاستهای داخلی شرکت بستگی دارد که نوآوری و آموزش را ترویج میکند.
کنت ارو در ۲۱ فوریه ۲۰۱۷ درگذشت…
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.