کاهش دهنده تولید ناخالص داخلی GDP Deflator

کاهش دهنده تولید ناخالص داخلی که به عنوان کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی یا کاهش دهنده قیمت ضمنی نیز شناخته می شود، تغییرات قیمت ها را برای همه کالاها و خدمات تولید شده در یک اقتصاد اندازه گیری می کند.

تولید ناخالص داخلی (GDP) کل تولید کالاها و خدمات را نشان می دهد. با این حال، با افزایش و کاهش تولید ناخالص داخلی، این معیار تاثیری بر تورم یا افزایش قیمت ها بر نتایج آن ندارد. کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی با نشان دادن تأثیر تغییرات قیمت بر تولید ناخالص داخلی، ابتدا با تعیین سال پایه و دوم، با مقایسه قیمت های فعلی با قیمت های سال پایه، به این موضوع می پردازد.

به بیان ساده، کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی نشان می دهد که تغییر در تولید ناخالص داخلی تا چه اندازه به تغییرات در سطح قیمت بستگی دارد. این میزان تغییرات سطح قیمت یا تورم را در اقتصاد با ردیابی قیمت‌های پرداخت شده توسط مشاغل، دولت و مصرف‌کنندگان بیان می‌کند.

مزایای کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی

کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی به شناسایی میزان تورم قیمت ها در یک دوره زمانی خاص کمک می کند. این مهم است زیرا همانطور که در مثال قبلی دیدیم، مقایسه تولید ناخالص داخلی از دو سال مختلف می تواند نتیجه فریبنده ای را در صورت تغییر در سطح قیمت بین دو سال به دست آورد.

بدون هیچ راهی برای توضیح تغییر در قیمت ها، اقتصادی که تورم قیمت را تجربه می کند، به نظر می رسد در حال رشد بر حسب دلار باشد. با این حال، همان اقتصاد ممکن است رشد کمی داشته باشد، اما با افزایش قیمت ها، ارقام کل تولید بالاتر از آنچه واقعاً تولید می شد به نظر می رسد.

فرمول

فرمول کاهش قیمت تولید ناخالص داخلی مورد استفاده برای محاسبه به شرح زیر است:

• تولید ناخالص داخلی اسمی با استفاده از قیمت های فعلی بازار ارزیابی می شود.
• تولید ناخالص داخلی واقعی نشان دهنده معیار تعدیل تورم تمام کالاها و خدمات تولید شده توسط یک اقتصاد در یک سال است.

مثال محاسبه

اجازه دهید مثال زیر را در نظر بگیریم تا نحوه محاسبه کاهش قیمت تولید ناخالص داخلی را مشاهده کنیم:

داده های مورد استفاده در زیر ارائه شده است:

در اینجا، کاهش قیمت برای سال ۲۰۱۰ با استفاده از فرمول ذکر شده در بالا محاسبه می شود:

بنابراین، محاسبه کاهش قیمت تولید ناخالص داخلی برای سال ۲۰۱۰ به صورت زیر است:

کاهش دهنده تولید ناخالص داخلی برای سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ نیز به روشی مشابه محاسبه می شود.

بنابراین، محاسبه کاهش تورم تولید ناخالص داخلی برای همه سال ها به شرح زیر خواهد بود:

تورم‌زدا در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ نسبت به سال پایه ۲۰۱۰ کاهش یافته است. بنابراین، نشان می‌دهد که سطوح کل قیمت‌ها در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ کمتر بوده است که نشان‌دهنده تأثیر تورم بر تولید ناخالص داخلی، اندازه‌گیری قیمت تورم/ کاهش تورم نسبت به سال پایه است.

همچنین برای محاسبه سطوح تورم با فرمول زیر می توان از کاهش دهنده قیمت ضمنی استفاده کرد:

تورم = (GDP سال جاری – تولید ناخالص داخلی سال قبل) / GDP سال قبل 

با بسط مثال بالا، سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ را محاسبه کرده ایم.

تورم در سال ۲۰۱۱

تورم برای سال ۲۰۱۱ = [(۱۱۰٫۶ – ۱۰۰)/۱۰۰] =  ۱۰٫۶٪

تورم در سال ۲۰۱۲

تورم برای سال ۲۰۱۲ = [(۱۱۵٫۶ – ۱۱۰٫۶)/۱۰۰] =  ۵٪

نتایج نشان می دهد که چگونه قیمت کلی همه کالاها و خدمات از ۱۰٫۶ درصد در سال ۲۰۱۱ به ۵ درصد در سال ۲۰۱۲ کاهش یافته است.

کاهش دهنده تولید ناخالص داخلی در مقابل CPI

در حالی که کاهش دهنده قیمت تولید ناخالص داخلی ارزش تمام کالاها، محصولات و خدمات تولید شده در کشور را در نظر می گیرد، شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) بر اساس سبد محدودی از کالاها و خدمات است. در نتیجه، دومی نمایانگر کل اقتصاد نیست. 

در حالی که داده های CPI به صورت ماهانه در دسترس هستند، پس از انتشار تولید ناخالص داخلی، کاهش تورم با تاخیر سه ماهه یا سالانه همراه است. بنابراین، کاهش دهنده تورم نمی تواند تغییرات تورم ماهانه را ردیابی کند، که بر سودمندی پویا آن تأثیر می گذارد. با این وجود، اجازه دهید از طریق جدول مقایسه زیر به تفاوت های بین کاهش دهنده قیمت و CPI نگاه کنیم:

سوالات متداول