چرخه گزارش Reporting Cycle

چرخه گزارشگری شامل اجرا، مدیریت، به روز رسانی و گزارش حساب های یک شرکت است. این چرخه معمولاً همزمان با چرخه های برنامه ریزی و بودجه اجرا می شود. این تضمین می کند که شرکت برای شروع دوره بعدی آماده است. چرخه‌های برنامه‌ریزی/بودجه‌گیری و چرخه گزارش‌دهی یک شرکت معمولاً مستقل از یکدیگر هستند، اما می‌توانند افراد مشابهی را در تهیه آن‌ها مشارکت دهند.

چرخه برنامه ریزی شامل برآوردهای آتی در هزینه ها و جریان های نقدی درآمد است در حالی که چرخه گزارشگری وضعیت فعلی شرکت را با توجه به دارایی ها ، درآمدها و هزینه ها پس از یک دوره زمانی مشخص از زمان تجاری نشان می دهد. بنابراین، چرخه برنامه ریزی از نظر زمانی به آینده نگاه می کند، در حالی که چرخه گزارشگری به فعالیت های تجاری و آخرین رتبه بندی ها به عقب نگاه می کند.

مقررات

گزارش عملکرد تجاری، به ویژه برای شرکت های دولتی ، در سراسر جهان اجباری است. چرخه گزارش باید حداکثر یک سال یا کمتر باشد. چنین مقرراتی به شفافیت در اداره شرکت های دولتی کمک می کند. سرمایه گذاران از طریق خرید سهام مالک شرکت های سهامی عام می شوند و از طریق خواندن گزارش های مالی شرکت ها بینشی در مورد عملیات آنها به دست می آورند. بنابراین گزارش های مالی سرمایه گذاران را قادر می سازد تا عملکرد شرکت را به راحتی دنبال کنند.

صورت های مالی که شرکت ها موظف به گزارش آن هستند شامل صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد، صورت سود انباشته و صورت وضعیت مالی است. آنها بیانیه های اساسی هستند که به مردم اجازه می دهند عملکرد مالی شرکت را در یک دوره معین درک کنند.

مزایا

چرخه گزارشگری هر شرکتی در ارائه اطلاعات حیاتی به سهامداران، مدیران، کارکنان، رقبا و تحلیلگران مالی اهمیت دارد. صورت های مالی منتشر شده در طول چرخه گزارشگری یک نمای کلی از عملکرد شرکت ارائه می دهد.

به عنوان مثال، صورت سود و زیان درآمد حاصل از فروش برای یک دوره خاص، هزینه های انجام شده توسط شرکت، درآمدهای بهره به دست آمده و سود خالص دوره را مشخص می کند. صورت وضعیت مالی که به عنوان ترازنامه نیز شناخته می شود، ارزش خالص دارایی های متعلق به شرکت را در پایان یک دوره مالی نشان می دهد.

ارزش خالص کلیه دارایی ها در استهلاک آنها و ارزش جاری آنها در بازار موثر است. صورت سود انباشته نشان می دهد که مدیران شرکت چگونه سود خالص دوره را به حساب سود انباشته و حساب سود تقسیمی برای توزیع بین سهامداران تخصیص داده اند.

یک حساب در چرخه گزارش

حساب بلوک اصلی یک چرخه گزارشگری است و هر تراکنش انجام شده توسط شرکت را ثبت می کند. از سوی دیگر، معامله، فعالیتی است که کسب و کار برای خدمت به مشتری انجام می دهد. معاملات باعث تغییر در درآمدهای مالی می شود، چه به عنوان درآمد برای شرکت یا هزینه ای که در آن پول خرج می کند.

حساب ها در دسته بندی هایی مانند درآمد، بدهی، حقوق صاحبان سهام، دارایی ها و هزینه ها قرار می گیرند. یک حساب کاربری باید از سایر حساب های موجود در شرکت منحصر به فرد باشد. بنابراین، هر حساب دارای یک شماره حساب و نام مشخص است. موجودی حساب همیشه یا بدهی یا اعتبار است.

یک معامله در چرخه گزارش

معامله می تواند مالی یا غیر مالی باشد. معاملات را می توان به عنوان معاملات تعهدی یا نقدی ثبت کرد. تعداد و وضعیت معاملات به ندرت به اندازه شرکت و ترافیک فعالیت ها در آن بستگی دارد. نمونه هایی از معاملات عبارتند از هزینه ها، پرداخت سود سهام، تحصیل دارایی ها، رد بدهی های بد، فروش، درآمدهای به دست آمده و غیره.

تراکنش ها به ترتیب زمانی وارد مجله می شوند. ترتیب وقوع معاملات ترتیب آنها را دیکته می کند. در صورت نیاز به توضیح بهتر در مورد محتوای گزارش مالی، امکان پیگیری آسان را فراهم می کند.

بستن چرخه گزارش

چرخه گزارشگری با تهیه و انتشار صورتهای مالی بسته می شود. اظهارات گزارش شده باید از طریق ممیزی برای انجام اصلاحات نهایی قبل از انتشار برای عموم، از نظر وجود خطا بررسی شوند. صورتهای مالی قبل از انتشار با مدیران مورد بحث قرار می گیرد. گزارش نهایی باید قبل از انتشار برای عموم مورد بررسی حسابرس قرار گیرد.

حسابرس باید بین سطرها را مطالعه کند تا هرگونه ناهماهنگی و اشتباه آشکار در گزارش را برجسته کند. حسابرس بررسی می کند که آیا گزارش با اصول حسابداری ارائه شده مطابقت دارد و آیا وضعیت مالی واقعی شرکت را نشان می دهد یا خیر. در صورتی که حسابرس از گزارش راضی باشد و نظر غیرمجاز بدهد، گزارش از طریق رسانه های اصلی یا کانال های ارتباطی خود شرکت در اختیار سرمایه گذاران، سهامداران و عموم مردم قرار می گیرد.

عناصر چرخه گزارش

چرخه گزارش دهی دارای سه عنصر است:

1- حساب

حساب تمام تراکنش های شرکت را پیگیری می کند و به عنوان بلوک اصلی یک چرخه گزارشگری عمل می کند.  انواع مختلفی از حساب ها مانند درآمد، بدهی، حقوق صاحبان سهام، دارایی ها و هزینه ها وجود دارد. هر حساب باید خود را از سایر حساب های شرکت متمایز کند. بنابراین، هر حساب دارای شماره حساب و نام متفاوتی است. موجودی بدهکار یا اعتباری همیشه در حساب وجود دارد.

2 معامله

هم معاملات مالی و هم غیر مالی امکان پذیر است. تراکنش های نقدی یا تعهدی هر دو می توانند برای ثبت تراکنش ها استفاده شوند. اندازه کسب و کار و حجم فعالیت های آن می تواند بر تعداد و ماهیت معاملات تأثیر بگذارد.

تراکنش ها شامل هزینه ها، پرداخت سود سهام، خرید دارایی، رد بدهی های بد، فروش و سایر فعالیت های مولد درآمد است.

مجله معاملات را به ترتیب زمانی معکوس پیگیری می کند. تراکنش ها به ترتیبی که در آن انجام می شوند فهرست می شوند. اگر کسی نیاز به توجیه کامل تری از محتوای گزارش مالی داشته باشد، این امکان پیگیری ساده را فراهم می کند.

3- بسته شدن

تهیه و انتشار صورتهای مالی چرخه گزارشگری را به پایان می رساند. پیش از انتشار عمومی، اظهارات گزارش شده باید در طول ممیزی از نظر عدم دقت بررسی شوند. هر گونه اصلاحات لازم در این زمان انجام خواهد شد. قبل از انتشار، حساب های مالی با مدیران مورد بحث قرار می گیرد. قبل از انتشار عمومی، گزارش نهایی باید توسط حسابرس بررسی شود.

یک حسابرس سعی می کند تناقضات و اشتباهات آشکار را در گزارش تشخیص دهد. حسابرس انطباق گزارش با اصول پذیرفته شده حسابداری و صحت آن را در ارائه وضعیت مالی شرکت بررسی می کند.

اگر حسابرس از گزارش راضی باشد و نظر غیرمجاز ارائه دهد، گزارش از طریق رسانه های جریان اصلی یا کانال های ارتباطی شرکت در دسترس سرمایه گذاران، سهامداران و/یا عموم مردم قرار می گیرد.

چرا چرخه های گزارش برای کسب و کارها اهمیت دارد؟

کلیه سوابق مالی و داده های شرکت باید در طول دوره های حسابداری جاری و دقیق باشد. برای درک شرایط یک شرکت، به دلایل داخلی و بررسی خارجی توسط مقامات نظارتی، سوابق دقیق و جاری ضروری است.

این سوابق که در چرخه حسابداری تولید می شوند، توسط صاحبان یا مدیران کسب و کار برای ارزیابی موقعیت کلی شرکت در بازار با ارزیابی عملکرد، سرمایه در گردش ، درآمد خالص و تولید استفاده می شوند. در نتیجه، تمام صورت‌های مالی، حساب‌های دفتر، ورودی‌های مجله و تعدیلات باید بدون خطا باشد.

این گزارش ها باید با سرمایه گذاران، سرمایه گذاران و سهامداران به اشتراک گذاشته شود زیرا منافع آنها مستقیماً تحت تأثیر شرایط شرکت است. دقت تمام اسناد مالی، از جمله صورت سود و زیان، ترازنامه ، صورت جریان وجوه نقد و صورت سود انباشته به این دلیل بسیار مهم است.

این گزارش‌ها باید برای سایر طرف‌ها، مانند سازمان‌های حاکم و صادرکننده مجوز، در دسترس باشد تا تأیید شود که کسب‌وکارها به پروتکل‌ها و قوانین پایبند هستند. محدودیت‌های شدید تضمین می‌کند که شرکت‌ها در تعاملات خود با دیگران باز و صادق هستند.

چرخه های گزارشگری مالی چه زمانی و چقدر طولانی است؟

معمولاً از چهار دوره زمانی برای توصیف چرخه های مالی استفاده می شود. این دوره ها با دوره های گزارشی زیر مطابقت دارد:

• ماهانه: هر ماه
• فصلی: هر سه ماه یکبار
• به صورت دوسالانه: هر شش ماه یکبار
• سالانه: هر سال