پل کروگمن اقتصاددان نئوکینزی برنده جایزه نوبل، دانشگاهی، نویسنده و ستون نویس رسانه ای است که به دلیل کارش در زمینه تئوری تجارت بین الملل و جغرافیای اقتصادی شناخته شده است.

پل کروگمن که یکی از تاثیرگذارترین اقتصاددانان جهان به حساب می‌آید، به دلیل بازتعریف نظریه‌های موجود در مورد تجارت بین‌الملل و بنیان‌گذاری یا تأسیس چندین رشته جدید در اقتصاد بین‌الملل، از نظریه تجارت جدید (NTT) و جغرافیای اقتصادی جدید (NEG) تا مدل‌های بحران های مالی و تغییرات نرخ ارز. در سال ۲۰۰۸، کروگمن تنها برنده جایزه نوبل در علوم اقتصادی “به دلیل تحلیل الگوهای تجاری و موقعیت فعالیت های اقتصادی” بود.

پل کروگمن در دانشکده های ییل، موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، پرینستون، استنفورد و مدرسه اقتصاد لندن تدریس کرده است. در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهر نیویورک (CUNY)، او از سال ۲۰۱۵ به عنوان استاد برجسته اقتصاد و محقق برجسته در مرکز سنگ در نابرابری اجتماعی-اقتصادی خدمت کرده است.

وبلاگ کروگمن، وجدان یک لیبرال، از سال ۲۰۰۰، به عنوان ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز ، او را به دلیل دیدگاه های صریح خود در مورد مسائل اقتصادی و سیاسی برای مخاطبان گسترده ای شناخته است. او در طول زندگی حرفه‌ای خود نویسنده‌ای پرکار و متنوع بوده است، با فهرست بلندبالایی از نشریات از پرفروش‌ترین مقالات در زمینه اقتصاد و سیاست برای مخاطبان عمومی گرفته تا کتاب‌های درسی و مقالات دانشگاهی در مورد اقتصاد کلان، نظریه نرخ ارز، توسعه بین‌المللی، تجارت بین‌الملل، و جغرافیای اقتصادی از مارس ۲۰۲۲، او نویسنده یا ویراستار ۲۷ کتاب و بیش از ۲۰۰ مقاله دانشگاهی در مجلات حرفه ای است.

تحصیلات و مشاغل اولیه پل کروگمن

پل کروگمن که در سال ۱۹۵۳ در خانواده ای متوسط ​​در آلبانی، نیویورک متولد شد، مدرک لیسانس اقتصاد را از دانشگاه ییل در سال ۱۹۷۴ و دکترا گرفت. نقش های اولیه دانشگاهی شامل استادیار اقتصاد در دانشگاه ییل (۱۹۷۵ تا ۱۹۸۰) و دانشیار اقتصاد در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) (1980 تا ۱۹۸۴) بود. از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۰، او به عنوان استاد در هر دو دانشگاه MIT و استنفورد خدمت کرد و در مدرسه اقتصاد لندن تدریس کرد، جایی که او عنوان استاد صدمین سالگرد را دارد.

پس از MIT و استنفورد، کروگمن ۱۵ سال (۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵) را به عنوان استاد اقتصاد و امور بین‌الملل در دانشگاه پرینستون گذراند. پس از بازنشستگی در سال ۲۰۱۵، عنوان پروفسور ممتاز به او داده شد. در سال ۲۰۱۵، او به عنوان استاد برجسته اقتصاد و محقق برجسته در مرکز سنگ در نابرابری اجتماعی-اقتصادی به هیئت علمی دانشگاه سیتی نیویورک پیوست.=

شایان ذکر است، در دوران تصدی خود در MIT، او یک سال (۱۹۸۲ تا ۱۹۸۳) را ترک کرد تا به عنوان رئیس ستاد اقتصاد بین‌الملل در شورای مشاوران اقتصادی رئیس جمهور رونالد ریگان کار کند.

جایزه نوبل مدل جدید تجارت بین الملل

هنگامی که پل کروگمنجایزه نوبل ۲۰۰۸ را به دلیل «تحقیقاتش در تجارت بین‌الملل و جغرافیای اقتصادی» دریافت کرد، کمیته نوبل به کارهای اولیه او اشاره کرد که «تئوری کاملاً جدیدی از تجارت بین‌الملل را معرفی کرد». اعلامیه نوبل ادامه داد: «با نشان دادن تأثیرات صرفه‌جویی در مقیاس بر الگوهای تجارت و مکان فعالیت اقتصادی، ایده‌های او باعث تغییر جهت‌گیری گسترده‌ای در تحقیقات درباره این موضوعات شده است».

نظریه تجارت جدید پل کروگمن

در اواخر دهه ۱۹۷۰، در آغاز تصدی خود در ییل، پل کروگمن هنوز در فکر این بود که در تحقیقات خود کدام جهت را انتخاب کند. طی گفتگو با رودی دورنبوش، دکترای سابق وی. مشاور MIT او شروع به ساختن نظریه تجارت جدید (NTT) به عنوان جایگزینی برای نظریه های قدیمی کرد که الگوهای تجارت بین المللی را بر اساس مزیت نسبی توضیح می دهد: توانایی یک کشور برای تولید یک محصول خاص با هزینه فرصت کمتر از شرکای تجاری خود با توجه به منابع طبیعی مختلف و عوامل دیگر.

پل کروگمن در مجله اقتصاد بین‌الملل در سال ۱۹۷۹، مقاله‌ای با عنوان «افزایش بازده، رقابت انحصاری و تجارت بین‌المللی» منتشر کرد که برای اولین بار استدلال‌ها و مدل‌های خود را برای نظریه تجارت جدید (NTT) ارائه کرد. کمیته نوبل در سال ۲۰۰۸ این مقاله ۱۹۷۹ را به عنوان نماینده اهمیت سهم کروگمن در تحلیل تجارت خارجی به شرح زیر ذکر کرد: «ایده اساسی کاملاً بدیهی است، اما گام از حدس و گمان به یک نظریه دقیق و منسجم قابل توجه است. و این دقیقاً گامی بود که کروگمن برداشت.

همانطور که کروگمن توضیح داد، مدل‌های قبلی تجارت بین‌الملل تجارت بین کشورهایی با مزیت‌های نسبی کاملاً متفاوت را پیش‌بینی می‌کردند، مانند کشوری با تولید کشاورزی بالا که با کشوری با تولید صنعتی بالا مبادله محصولات بسیار متفاوت را انجام می‌داد. با این حال، کروگمن و اقتصاددانان همکارش الگوهای تجارت در دنیای واقعی را با انحراف فزاینده از الگوهای پیش‌بینی‌شده توسط این مدل‌های سنتی مشاهده می‌کردند به‌ویژه این واقعیت که از زمان جنگ جهانی دوم، تجارت بین‌المللی بیشتر و بیشتری بین کشورهای مشابه با مقایسه‌های مشابه انجام می‌شد. مزایای تبادل محصولات مشابه به عنوان مثال، ایالات متحده و آلمان چندین دهه است که وسایل نقلیه، داروها، تجهیزات پزشکی و ماشین آلات صنعتی را با یکدیگر مبادله می کنند.

محرک نظریه تجارت جدید کروگمن، بینش او بود مبنی بر اینکه عوامل مهمی وجود دارد که الگوهای تجارت بین‌المللی را در عصر مدرن تعیین می‌کنند که مدل‌های اقتصادی قدیمی از قلم افتاده بودند:

۱) اینکه مصرف‌کنندگان تنوع برند را ترجیح می‌دهند و ۲) اینکه تولید به نفع صرفه‌جویی در مقیاس است. مزیت های هزینه ای که شرکت ها با افزایش تولید کارآمد و با بازده بالا به دست می آورند. (هرچه خروجی بیشتر باشد، هزینه ثابت هر واحد کمتر است.)

طبق NTT کروگمن، زمانی که ترجیح مصرف کننده برای برندهای متنوع در مدل لحاظ می شود، این واقعیت که چندین محصول مشابه بین کشورهای مشابه مبادله می شوند، به یک نتیجه قابل پیش بینی تبدیل می شود.

یک استدلال اضافی که کروگمن در NTT مطرح می کند این است که ترجیح برای صرفه جویی در مقیاس نتیجه دیگری را توضیح می دهد که اقتصاددانان قادر به پیش بینی آن با مدل های سنتی نبودند: این واقعیت که کشورهایی که تقاضای داخلی بالایی برای یک محصول خاص دارند نیز تمایل به افزایش فروش خارجی خود دارند.

به گفته NTT، منشأ این اثر بازار خانگی این است که ترجیح برای صرفه‌جویی در مقیاس نه تنها باعث ایجاد تخصص در محصولات خاصی می‌شود که تقاضای بالایی در بازار داخلی دارند، جایی که می‌توان به صرفه‌جویی در مقیاس دست یافت، بلکه منجر به مازادهایی نیز می‌شود. باعث فروش بیشتر آن محصولات در بازارهای خارجی شود. اگرچه اثر بازار داخلی برای اولین بار توسط اقتصاددان سوئدی استفان لیندر فرض شده بود، مدل NTT کروگمن اولین مدلی بود که الگویی را رسمیت بخشید که مدل‌های تجاری فقط بر اساس مزیت نسبی هرگز پیش‌بینی نکرده بودند: ارتباط حیاتی بین اندازه بازار داخلی و رشد صادرات.

در مدل NTT خود، افزودن هزینه‌های حمل‌ونقل توسط کروگمن به‌عنوان مؤلفه‌ای کلیدی از تأثیر بازار داخلی نشان داد که نه تنها تمرکز تولید در یک مکان، بلکه مکان‌یابی تولید در منطقه‌ای با تقاضای بالا برای محصولات منطقی است. این مشاهدات به کار بعدی او در زمینه جغرافیای اقتصادی جدید (NEG) کمک می کند.

جغرافیای اقتصادی جدید

در دهه پس از انتشار تحقیق خود در سال ۱۹۷۹ در مورد نظریه تجارت جدید، کروگمن شروع به گسترش مدل اولیه خود کرد تا نه تنها پیش‌بینی کند که چه کالاهایی در کجا تولید می‌شوند، بلکه همچنین چرا نیروی کار و سرمایه در کشورها و مناطق خاصی متمرکز می‌شوند و نه در کشورهای دیگر.

کروگمن در کتاب “افزایش بازده و جغرافیای اقتصادی” که در مجله اقتصاد سیاسی در سال ۱۹۹۱ منتشر شد، این تحقیقات بعدی را در نظریه دوم ترکیب کرد: جغرافیای اقتصادی جدید (NEG)، که توضیح می دهد چرا به جای گسترش یکنواخت در سراسر جهان صنایعی که به صرفه‌های مقیاس در تولید دست یافته‌اند، تمایل دارند در مناطق و کشورهای خاص، به عنوان مثال، دره سیلیکون، خوشه‌بندی شوند.

علاوه بر اثر بازار خانگی که کروگمن قبلاً مدلسازی کرده بود، NEG یک پدیده جغرافیایی دیگر تراکم را به عنوان یکی از مزایای اصلی دستیابی به صرفه‌جویی در مقیاس شناسایی کرد. اثرات انباشتگی همه مزایای وجود شرکت ها و افراد در مشاغل مختلف (اما مرتبط) است که در نزدیکی یکدیگر در خوشه های صنعتی با بازارهای محلی قوی برای محصولات قرار دارند.

از آنجایی که مزایا در سطح منطقه ای است به عنوان مثال، استخرهای نیروی کار بزرگ، هزینه های حمل و نقل کمتر و فرصت هایی برای به اشتراک گذاری دانش انبوه سازی را می توان به عنوان صرفه جویی در مقیاس در نظر گرفت که برای هر شرکتی خارجی است اما در یک منطقه جغرافیایی داخلی است. سپس اثر بازار داخلی، تراکم، و همه اثرات مثبت مرتبط، برای ایجاد یک حلقه بازخورد مثبت که باعث رشد بیشتر اقتصادی در آن مناطق یا کشورهای خاص می‌شود، تعامل دارند.

امور مالی و اقتصاد کلان

از زمان بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۹ و رکود بزرگ، تحقیقاتی که کروگمن در طول زندگی حرفه‌ای خود در مورد بحران‌های ارزی بین‌المللی، بی‌ثباتی نرخ ارز و انتقال شوک‌های مالی انجام داده است، بسیار تأثیرگذار بوده است. به عنوان مثال، کروگمن به عنوان یک دانشجوی کارشناسی ارشد در MIT، مدلی برای بازار ارز ایجاد کرد و مقاله ای را که اغلب مورد استناد قرار می گرفت در مورد بحران های ارزی منتشر کرد که یکی از کمک های اصلی به نسل اول مدل های بحران ارزی تلقی می شود.

کروگمن در پاسخ به بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸، مقاله ای غیررسمی به نام ضریب بین المللی مالی نوشت و در آن گفت که دلیل سرعت غیرمنتظره و سرایت سریع بحران این بود که موسسات مالی با اهرم بالا (HLIs) درگیر فعالیت های متقابل بودند. سرمایه‌گذاری مرزی به شدت در یک بازار از دست رفت و سرمایه‌ای ناچیز شد، که آنها را مجبور به فروش دارایی‌های سراسری کرد باعث کاهش قیمت‌ها و فشار بر سایر HLI‌ها در اثر آبشاری شد. به محض اینکه کروگمن این مقاله را در وبلاگ خود اعلام کرد، در وبلاگ های اقتصاد مورد بحث قرار گرفت و تقریباً بلافاصله در مقالات دانشگاهی ذکر شد.

کروگمن بارها به دلیل توصیف دهه از دست رفته ژاپن به عنوان نمونه ای از خطرات تله های نقدینگی که بحران های مالی را به اقتصاد واقعی گسترش می دهد، ذکر شده است. کروگمن از مدافعان اصلی سیاست پولی انبساطی برای تقویت تورم و سیاست مالی تهاجمی برای افزایش تقاضای کل است. در سال ۲۰۱۶، او گفت: “همه چیز در مورد تجربه اخیر نشان می دهد که جهان به شدت به توسعه مالی برای افزایش تقاضا نیاز دارد و اینکه تنها اتکای ما به بانک های مرکزی کارساز نیست.”۱۶به عنوان مثال، کروگمن در وبلاگ خود در سال ۲۰۱۵ به همبستگی مثبت بین هزینه های دولت و رشد اقتصادی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ اشاره کرد.

نتیجه

کمیته جایزه نوبل در سال ۲۰۰۸ به کار اولیه کروگمن اشاره کرد که «تئوری کاملاً جدیدی از تجارت بین‌الملل (و جغرافیای اقتصادی) را معرفی کرد و باعث «جهت‌یابی مجدد گسترده‌ای در تحقیقات در مورد این موضوعات شد».

محرک نظریه تجارت جدید کروگمن بینش او بود که عوامل مهمی وجود دارد که الگوهای تجارت بین‌المللی را در عصر مدرن تعیین می‌کنند که مدل‌های اقتصادی قدیمی از آن غافل بودند: ۱) اینکه مصرف‌کنندگان تنوع نام تجاری را ترجیح می‌دهند و ۲) اینکه تولید به نفع صرفه‌جویی در مقیاس است.

پل کروگمن در طول زندگی حرفه‌ای خود به دلیل توانایی‌اش در نوشتن و صحبت درباره اقتصاد به زبانی واضح و قابل دسترس که برای دستیابی به مخاطبان گسترده طراحی شده است، مورد تحسین قرار گرفته است.کروگمن نقش برجسته ای در احیای اقتصاد کینزی در پی رکود بزرگ ایفا کرد.