تورم به طرق مختلف بر قیمت سهام تأثیر می گذارد . مهم‌تر از همه، سرمایه‌گذاران مایلند زمانی که تورم بالا است، برای سطح معینی از درآمد کمتر و در زمانی که تورم پایین است (و انتظار می‌رود که همینطور باقی بماند) بیشتر برای سطح معینی از درآمد پرداخت کنند.

بررسی نسبت P/E

بیایید دو مفهوم درگیر را مرور کنیم: نسبت قیمت به درآمد (P/E) و تورم. نسبت P/E یک معیار ارزش گذاری است که نشان می دهد سرمایه گذاران چقدر حاضرند برای درآمد یک شرکت بپردازند. به عنوان مثال، اگر قیمت سهام 50 دلار و سود هر سهم 2 دلار باشد، نسبت P/E 25 (50 دلار / 2 دلار) است. این نشان می دهد که سرمایه گذاران حاضرند ۲۵ برابر سود شرکت برای یک سهم بپردازند. تورم معیاری برای سنجش نرخ افزایش قیمت در اقتصاد است.

کاوش در رابطه

تورم باثبات و متوسط ​​به معنای احتمال بیشتر توسعه اقتصادی است. تورم ملایم معمولاً به این معنی است که بانک مرکزی برای کاهش رشد اقتصادی نرخ بهره را افزایش نمی دهد. زمانی که تورم و نرخ بهره پایین باشد، فرصت بیشتری برای رشد درآمد واقعی بالاتر وجود دارد و میزان پرداختی مردم برای درآمد یک شرکت افزایش می‌یابد. هرچه افراد بیشتری مایل به پرداخت باشند، P/E بالاتر است.

زمانی که سطوح تورم ثابت و متوسط ​​باشد، سرمایه گذاران انتظارات کمتری از بازده بازار بالا دارند. برعکس، زمانی که تورم بالا باشد، انتظارات افزایش می یابد. وقتی تورم افزایش می‌یابد، قیمت‌ها در اقتصاد نیز افزایش می‌یابد، که باعث می‌شود سرمایه‌گذاران برای حفظ قدرت خرید خود به نرخ بازده بالاتری نیاز داشته باشند.

اگر سرمایه گذاران تقاضای نرخ بازده بالاتری داشته باشند، نسبت P/E باید کاهش یابد. از نظر تاریخی، هرچه P/E کمتر باشد، بازده بالاتری دارد. وقتی P/E کمتری می پردازید، برای درآمد بیشتر هزینه کمتری می پردازید و با افزایش درآمد، بازدهی که به دست می آورید بیشتر می شود. در دوره‌های تورم پایین، بازده مورد نیاز سرمایه‌گذاران کمتر و P/E بالاتر است. هرچه P/E بالاتر باشد، قیمت درآمد بالاتر است، که انتظارات شما را از بازده قوی کاهش می دهد.

در زمان تورم پایین، کیفیت درآمد بالا در نظر گرفته می شود. این به میزان درآمدی اشاره دارد که می تواند به رشد واقعی شرکت نسبت داده شود و نه به عوامل خارجی مانند تورم.

 مثال:

فرض کنید تورم 10 درصد در سال است (که زیاد است)، و یک شرکت یک ویجت را به قیمت 100 دلار خریداری می کند. در یک سال، شرکت قادر خواهد بود همان ویجت را به دلیل تورم حداقل به قیمت 110 دلار بفروشد. از آنجایی که هزینه آن برای ویجت 100 دلار است، به نظر می رسد که حاشیه سود خود را افزایش داده است ، در حالی که در واقع رشد تماماً مربوط به تورم است. به طور کلی، سرمایه گذاران تمایل بیشتری به پرداخت حق بیمه یا چند برابر بیشتر برای رشد واقعی در مقایسه با رشد مصنوعی ناشی از تورم دارند.

تورم و بازده سهام

بررسی  داده‌های بازده تاریخی  در دوره‌های تورم بالا و پایین می‌تواند تا حدودی شفافیت را برای سرمایه‌گذاران فراهم کند. مطالعات متعددی به تاثیر تورم بر بازده سهام پرداخته اند. متأسفانه، این مطالعات با در نظر گرفتن چندین عامل، یعنی جغرافیا و دوره زمانی، نتایج متناقضی را به همراه داشته است. مطالعات نتیجه می‌گیرند که تورم مورد انتظار بسته به دوره زمانی، همراه با توانایی سرمایه‌گذار برای  پوشش ریسک  و سیاست پولی دولت، می‌تواند بر سهام تأثیر مثبت یا منفی بگذارد.

تورم غیرمنتظره یافته های قطعی تری را نشان داد، به ویژه اینکه یک همبستگی مثبت قوی با بازده سهام در طول  انقباضات اقتصادی است که نشان می دهد زمان بندی  چرخه اقتصادی  به ویژه برای سرمایه گذارانی که تأثیر آن بر بازده سهام را ارزیابی می کنند، مهم است. همچنین تصور می‌شود که این همبستگی از این واقعیت ناشی می‌شود که تورم غیرمنتظره حاوی اطلاعات جدیدی در مورد قیمت‌های آتی است.

به این ترتیب، نوسانات بیشتر حرکات سهام با نرخ تورم بالاتر همبستگی دارد. این امر در کشورهای دارای بازارهای نوظهور که نوسانات سهام در آنها بیشتر از بازارهای توسعه یافته است، دیده شده است. هنگام بررسی بازده S&P 500 به تفکیک دهه و تعدیل تورم، نتایج نشان می‌دهد که میانگین بازده سالانه بین سال‌های 1928 و 2000 حدود 3 درصد کمتر از بازده اسمی بوده است.

نتیجه

تاریخ نشان داده است که سرمایه گذاران به این پدیده پی می برند و هنگام ارزش گذاری سهام، تورم را در نظر می گیرند. هنگامی که تورم بالا است، نسبت P/E پایین است. وقتی تورم پایین است، نسبت P/E بالاست.