مالیات قهقرایی Regressive Tax

مالیات رگرسیون مالیاتی است که به نحوی اعمال می شود که با افزایش درآمد مؤدی، نرخ مالیات کاهش می یابد . این نوع مالیات به جای جمعیت پردرآمد، بار بیشتری را بر جمعیت افراد کم درآمد تحمیل می کند. بار تحمیلی با درصد مبلغ مالیات نسبت به درآمد تعیین می شود.

به طور کلی، مالیات قهقرایی مالیاتی است که یک مقدار ارز مطلق است که به طور یکسان از همه جمعیت اخذ می شود. بنابراین، جمعیت کم درآمد بار بزرگ تری نسبت به افراد با درآمد بالا دارند، زیرا میزان مالیات درصد بیشتری از درآمد آنها را می گیرد، اگرچه مقدار دلار مالیات یکسان است.

سیستم مالیاتی رگرسیون معمولاً برای مالیات بر درآمد استفاده نمی شود. با این حال، با بسیاری از مالیات های دیگر مانند مالیات فروش یا مالیات استفاده می شود. مالیات قهقرایی مستقیماً در مقابل مالیات تصاعدی است .

به طور خلاصه:

انواع مالیات های پسرونده

مالیات قهقرایی را می توان در مالیات های مختلف با مقدار مالیات یکسان مشاهده کرد. با این وجود، درجه رگرسیون متفاوت است.

مالیات رگرسیون نسبت بیشتری از درآمدهای خانوارهای کم درآمد را نسبت به آنهایی که درآمد بالاتری دارند، می گیرد. این به این دلیل است که هنگام مصرف به عنوان افرادی که درآمد بیشتری دارند، مالیات یکسانی به آنها تعلق می‌گیرد – 100 دلار زمانی که ارزش خرید برای افراد با درآمد پایین‌تر از ارزش خرید برای افراد با درآمد بالاتر است، بنابراین مالیات از آنها بیشتر می‌گیرد.

مؤسسه مالیات و سیاست اقتصادی دریافت که پنجمین کم درآمد 11.4 درصد از درآمد خود را به صورت مالیات ایالتی و محلی پرداخت می کنند. اینها شامل فروش، دارایی و مالیات بر درآمد است. اکثر پنجمین پردرآمد از 8% تا 8.9% و پردرآمدترین 1% تنها 7.4% از درآمد خود را پرداخت کردند. گروه کم درآمد بالاترین درصد درآمد را به عنوان مالیات بر فروش پرداخت می کردند، در حالی که گروه پردرآمد با نرخ های بالاتر مالیات بر درآمد پرداخت می کردند.2

مالیات بر مصرف

بیشتر مالیات بر مصرف قهقرایی است. تنها مالیات بر مصرف تصاعدی – مالیات‌هایی که بر اساس درآمد افزایش می‌یابد – مالیات‌هایی است که بر روی اقلام لوکس مانند جواهرات خوب، قایق‌های تفریحی و جت‌های شخصی وجود دارد.

مالیات فروش

مالیات بر فروش به عنوان درصدی از قیمت فروش اعمال می شود. ایالت ها آنها را برای اکثر کالاها بجز خواربار، داروهای تجویزی و مسکن اعمال می کنند. بسیاری از ایالت ها نیز آنها را بر خدمات خاصی وضع می کنند. با حذف این مالیات‌ها از هزینه‌های غذا، سرپناه و بهداشت، بار کمتری بر دوش افراد کم‌درآمد وارد می‌کند.

مالیات غیر مستقیم

مالیات غیر مستقیم مالیات ثابتی است که بر اقلام خاصی مانند سوخت، تنباکو و الکل اعمال می شود. اگر بر کالاها و خدماتی تحمیل شود که خانواده‌های کم‌درآمد بیشتر از آن استفاده می‌کنند، قهقرایی‌تر می‌شود.

از سوی دیگر، مالیات بر الکل آنقدرها هم پسرفتی نیست. نظرسنجی گالوپ در سال 2021 نشان داد که 44 درصد از افرادی که کمتر از 40000 دلار درآمد دارند، مشروب می نوشند، در حالی که 62 درصد از کسانی که درآمدشان از 40،000 دلار تا 100،000 دلار است، و 81 درصد از کسانی که درآمد آنها 100،000 دلار یا بیشتر است، مشروب می نوشند.4

مالیات بر بنزین

مالیات بر بنزین یک مالیات مالیات غیر مستقیم با پسرفت ملایم است. مالیات گاز فدرال 18.4 سنت به ازای هر گالن بود، در حالی که متوسط ​​مالیات ایالتی 30.63 سنت در هر گالن تا ژوئیه 2021 بود.5این قهقرایی است زیرا افراد کم درآمد هنوز همان درصدی را با درآمدهای بالاتر پرداخت می کنند.

مالیات گاز نیز یک مالیات پیگووی است (مالیاتی بر فعالیت ها یا اقلامی که می تواند اثرات منفی بر دیگران داشته باشد)، با مجموعه ای از مزایا و معایب خاص خود. مالیات سوخت برای پوشش هزینه استفاده از جاده و اثرات زیست محیطی طراحی شده است.

تعرفه ها

تعرفه ها  مالیات غیر مستقیمی هستند که از واردات اخذ می شود. آنها واپسگرا هستند زیرا قیمت کالاها و خدمات را افزایش می دهند. برای پوشش قیمت مالیات، خرده‌فروشان باید قیمت‌هایی را که اعمال می‌کنند افزایش دهند و در واقع مالیات را به مصرف‌کنندگان منتقل کنند. ایالات متحده بر مواد غذایی، کالاهای تولیدی، مواد شیمیایی و پوشاک تعرفه اعمال می کند. این کشور از تعرفه واردات از کشورهایی که با آنها توافقنامه تجارت آزاد دارد چشم پوشی می کند.

مالیات بر ارزش افزوده

مالیات بر ارزش افزوده (VAT) نوع خاصی از مالیات غیر مستقیم است که در ایالات متحده استفاده نمی شود و در سطح ملی آغاز می شود و توسط مشاغل به مصرف کنندگان منتقل می شود. این در اتحادیه اروپا و سایر کشورها محبوب است  ، اما ایالات متحده ممکن است نتواند آن را به کار ببندد، زیرا جای مالیات بر فروش دولتی را می گیرد – که جایگزین کردن آن با مالیات یک اندازه ساده نیست.

هزینه کاربر

هزینه کاربر هزینه ای است که دولت برای استفاده از امکانات یا خدمات عمومی دریافت می کند. ایالت ها برای رانندگی در جاده های عوارضی هزینه ای دریافت می کنند. خدمات پارک ملی هزینه ورود به امکانات خود را دریافت می کند. برخی از ایالت ها برای مراقبت های بهداشتی از زندانیان هزینه دریافت می کنند.

شهرها برای ورود به زمین های گلف شهرداری و امکانات تنیس هزینه دریافت می کنند. آنها همچنین برای خدماتی مانند مجوزهای ساختمانی، ثبت نام خودرو، هزینه های بازرسی، و جلسات دادرسی منطقه بندی هزینه دریافت می کنند. این یک روش قابل قبول سیاسی برای افزایش درآمد بدون افزایش نرخ مالیات است. هزینه های کاربر پسرفتی هستند زیرا درصد بیشتری از درآمدهای پایین را به خود اختصاص می دهند.

مالیات بر درآمد

کسر مالیات و تامین اجتماعی مالیات بر حقوق و دستمزد هستند که در مجموع به عنوان مالیات FICA (قانون مشارکت های بیمه فدرال) نیز شناخته می شوند. در سطح معینی از درآمد، کسر برای تامین اجتماعی محدود است، اما هیچ سقفی برای درآمد مالیات مدیکر که 1.45٪ از درآمد است، وجود ندارد. کارمندان 6.2 درصد از درآمد خود را تا سقف 147000 دلار در سال 2022 و 160200 دلار در سال 2023 برای مالیات تأمین اجتماعی پرداخت می کنند.6

هنگامی که یک کارگر بیش از این مبلغ درآمد داشته باشد، دیگر مجبور نیست برای سال مالیات تامین اجتماعی بپردازد. به عنوان مثال، اگر یک کارگر با درآمد بالا تا پایان سپتامبر این سقف را به دست آورد، دیگر مجبور نیست مالیات حقوق و دستمزد را برای بقیه سال بپردازد – برخلاف کارگری که 50000 دلار درآمد دارد و در طول سال پرداخت می کند.