مالیات در دولت ایالتی آمریکا

سیستم مالیاتی ایالات متحده آمریکا از دو سطح فدرال و ایالتی تشکیل شده است. مالیات‌های فدرال توسط دولت مرکزی از طریق سازمان خدمات درآمدی (IRS) جمع‌آوری می‌شوند، در حالی که مالیات‌های در دولت ایالتی آمریکا به‌طور مستقل توسط هر ایالت تعیین و وصول می‌شود.

این بدین معناست که هر ایالت حق دارد قوانین مالیاتی مختص خود را وضع کرده و از طریق آن منابع مالی مورد نیاز خود را تأمین کند. به همین دلیل، سیستم مالیات در دولت ایالتی آمریکا می‌تواند تفاوت‌های قابل توجهی بین ایالت‌ها داشته باشد.

در این مقاله، به بررسی انواع مالیات‌هایی که در دولت ایالتی آمریکا اعمال می‌شود، پرداخته خواهد شد. این مقاله همچنین به نحوه جمع‌آوری مالیات‌ها، تأثیرات آن‌ها بر اقتصاد ایالتی، تفاوت‌های موجود میان ایالت‌ها و چالش‌هایی که در اجرای این سیستم‌های مالیاتی به‌وجود می‌آید، خواهد پرداخت.

مالیات ایالتی

مالیات ایالتی (State Income Tax) مالیاتی است که افراد به ایالتی که در آن زندگی می‌کنند پرداخت می‌کنند و میزان آن در هر ایالت متفاوت است. برخی ایالات مالیات کمتری دریافت می‌کنند، در حالی که برخی دیگر نرخ‌های بالاتری دارند.

در بین ایالات آمریکا، برخی از ایالت‌ها هیچ گونه مالیات بر درآمد دریافت نمی‌کنند. از جمله این ایالات می‌توان به تگزاس، فلوریدا، نوادا، آلاسکا، واشنگتن و چند ایالت دیگر اشاره کرد.

در ایالاتی مانند کالیفرنیا، نرخ مالیات بر درآمد بین 1 تا 13 درصد متغیر است و در ایالت‌هایی مثل نیویورک، این نرخ بین 4 تا 11 درصد است.

علاوه بر مالیات‌های ایالتی، در برخی از شهرها، مالیات شهری (City Tax) نیز وجود دارد که بسته به قوانین محلی، ممکن است بر درآمد افراد اعمال شود.

تاریخچه مالیات ایالتی در آمریکا

مالیات‌های ایالتی در آمریکا ریشه در دوران استعمار دارد، زمانی که مستعمرات برای تأمین هزینه‌های محلی خود از مالیات‌های مختلف استفاده می‌کردند. پس از تشکیل ایالات متحده آمریکا، قانون اساسی اختیار وضع مالیات را به‌طور همزمان به دولت فدرال و دولت‌های ایالتی واگذار کرد. با این حال، در ابتدا و تا اوایل قرن بیستم، مالیات‌های ایالتی عمدتاً محدود به مالیات بر دارایی و مالیات بر مصرف می‌شد.

اما در قرن بیستم، به‌ویژه با افزایش نیازهای مالی دولت‌های ایالتی و گسترش تقاضا برای خدمات عمومی مانند آموزش، بهداشت، و زیرساخت‌ها، بسیاری از ایالت‌ها شروع به وضع مالیات‌های جدید کردند، از جمله مالیات بر درآمد و مالیات بر فروش. این تغییرات به‌طور قابل توجهی باعث شد که مالیات‌های ایالتی به بخش عمده‌ای از درآمدهای دولت‌های محلی تبدیل شوند.

این سیستم‌ها نه تنها منابع مالی لازم برای اجرای برنامه‌های دولتی را تأمین کردند، بلکه به‌عنوان ابزارهایی برای تنظیم اقتصاد محلی، کمک به توزیع منابع و کاهش نابرابری‌ها در میان ایالت‌ها عمل کردند.

امروزه، مالیات‌های ایالتی نقش حیاتی در تأمین بودجه دولت‌های ایالتی دارند و به‌طور مؤثری به آن‌ها در مدیریت منابع و توسعه اقتصادی کمک می‌کنند.

چالش‌های مالیات‌های ایالتی در آمریکا

مالیات‌های ایالتی با چالش‌های مختلفی مواجه هستند که تأثیرات مستقیم و غیرمستقیمی بر اقتصاد ایالت‌ها و کل کشور دارند. این چالش‌ها می‌توانند بر عملکرد اقتصادی ایالت‌ها، خدمات عمومی، و رضایت ساکنان تأثیرگذار باشند.

در اینجا به برخی از مهم‌ترین چالش‌ها در سیستم مالیاتی ایالتی اشاره می‌کنیم:

رقابت مالیاتی بین ایالت‌ها

رقابت مالیاتی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های موجود در سیستم مالیاتی ایالات متحده است. بسیاری از ایالت‌ها برای جذب کسب‌وکارها و ساکنان جدید سعی می‌کنند نرخ‌های مالیاتی خود را کاهش دهند. این رقابت می‌تواند منجر به کاهش درآمدهای ایالتی و فشار بر خدمات عمومی شود.

به‌طور خاص، ایالت‌هایی که نرخ‌های مالیاتی کمتری دارند، معمولاً به‌عنوان مقصدهای جذاب برای شرکت‌ها و افراد با درآمد بالا شناخته می‌شوند. این موضوع می‌تواند باعث کاهش منابع مالی در ایالت‌های دیگر شود که قادر به کاهش نرخ‌های مالیاتی خود نیستند. به همین دلیل، برخی ایالت‌ها با بحران‌هایی مانند کاهش منابع مالی برای آموزش، بهداشت و زیرساخت‌ها مواجه می‌شوند.

فرار مالیاتی

یکی دیگر از چالش‌های مالیاتی ایالتی، فرار مالیاتی است. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که افراد و شرکت‌ها برای کاهش بار مالیاتی خود به ایالت‌هایی با نرخ‌های مالیاتی پایین‌تر نقل مکان می‌کنند. این مسأله به ویژه در مورد شرکت‌های بزرگ و افراد ثروتمند مشاهده می‌شود که با جابه‌جایی به ایالت‌هایی با مالیات بر درآمد پایین‌تر، می‌توانند هزینه‌های مالیاتی خود را به طور چشمگیری کاهش دهند.

به عنوان مثال، بسیاری از افرادی که در ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا یا نیویورک زندگی می‌کنند، ممکن است برای کاهش مالیات‌های خود به ایالت‌های بدون مالیات بر درآمد مانند تگزاس یا فلوریدا مهاجرت کنند. این امر می‌تواند باعث کاهش درآمدهای ایالتی و ایجاد نابرابری‌های مالی در این ایالت‌ها شود.

وابستگی به منابع درآمدی خاص

برخی ایالت‌ها به شدت به یک منبع درآمدی خاص مانند مالیات بر فروش یا منابع طبیعی مانند نفت وابسته هستند. این وابستگی می‌تواند در صورت کاهش درآمد از آن منبع، مشکلات مالی جدی ایجاد کند.

به عنوان مثال، ایالت‌هایی مانند تگزاس که وابسته به مالیات بر نفت هستند، در شرایطی که قیمت نفت کاهش می‌یابد یا استخراج نفت کاهش پیدا می‌کند، با کسری بودجه و بحران‌های مالی روبرو می‌شوند. این وابستگی به منابع خاص باعث می‌شود که بودجه ایالتی به طور قابل توجهی نوسان کند و ایالت‌ها مجبور به تغییر سریع سیاست‌های مالیاتی خود شوند.

نابرابری درآمدی

نرخ‌های مالیات و معافیت‌های مالیاتی می‌توانند به افزایش نابرابری درآمدی در سطح ایالتی و ملی منجر شوند. برخی ایالت‌ها نرخ‌های مالیات بر درآمد بالاتری دارند که این موضوع به طور مستقیم بر طبقات بالاتر جامعه تأثیر می‌گذارد.

در عین حال، ایالت‌هایی با مالیات‌های فروش بالا می‌توانند بار بیشتری را بر دوش خانوارهای با درآمد پایین بگذارند، زیرا این نوع مالیات‌ها به‌طور مستقیم بر هزینه‌های مصرفی افراد تأثیر دارند. این نابرابری‌ها می‌توانند موجب افزایش شکاف بین طبقات اجتماعی و اقتصادی شوند و تأثیرات منفی بر عدالت اجتماعی داشته باشند.

تأثیر همه‌گیری کووید-19

پاندومی کووید-19 یکی دیگر از چالش‌های مهم برای سیستم مالیاتی ایالات متحده بود. همه‌گیری کووید-19 باعث تعطیلی کسب‌وکارها، کاهش درآمدهای مالیاتی و افزایش هزینه‌های بهداشتی شد. این بحران باعث کاهش قابل توجه درآمدهای مالیاتی بسیاری از ایالت‌ها شد، زیرا درآمدهای مالیاتی معمولاً از کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان به دست می‌آید که در دوران همه‌گیری کاهش پیدا کرد.

علاوه بر این، هزینه‌های اضافی مربوط به سیستم بهداشتی و برنامه‌های حمایتی برای مردم بیکار نیز فشار زیادی به بودجه ایالتی وارد کرد. این وضعیت بسیاری از ایالت‌ها را با مشکلات مالی و کسری بودجه روبرو کرد و آنها مجبور به افزایش بدهی‌ها یا کاهش خدمات عمومی شدند.

انواع مالیات ایالتی در آمریکا

مالیات‌های ایالتی در آمریکا به‌طور کلی بخشی از سیستم مالیاتی پیچیده این کشور به شمار می‌روند که به دولت‌های ایالتی اجازه می‌دهد برای تأمین منابع مالی مورد نیاز خود و ارائه خدمات عمومی، قوانین مالیاتی خاص خود را وضع کنند. در این سیستم، مالیات‌های ایالتی به روش‌های مختلفی از جمله مالیات بر درآمد، فروش، دارایی و بسیاری دیگر جمع‌آوری می‌شوند. در اینجا به تفصیل به انواع مختلف مالیات‌های ایالتی در ایالات متحده خواهیم پرداخت.

مالیات بر درآمد ایالتی (State Income Tax)

یکی از رایج‌ترین انواع مالیات‌های ایالتی در آمریکا، مالیات بر درآمد است. تقریباً 43 ایالت از 50 ایالت آمریکا مالیات بر درآمد وضع می‌کنند. این نوع مالیات معمولاً به‌صورت تصاعدی عمل می‌کند، یعنی هرچه درآمد فرد بیشتر باشد، نرخ مالیات بر آن نیز بالاتر می‌رود. نرخ‌های مالیات بر درآمد از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است و می‌تواند از کمتر از 1% تا بیش از 13% (مانند کالیفرنیا) باشد.

در عین حال، برخی ایالت‌ها مانند تگزاس، فلوریدا و واشنگتن مالیات بر درآمد ایالتی ندارند. این ایالت‌ها برای تأمین منابع مالی خود به جای مالیات بر درآمد، به مالیات‌های دیگر مانند مالیات بر فروش تکیه می‌کنند. این سیستم متفاوت می‌تواند تأثیر زیادی بر اقتصاد و رفاه مالی ساکنان آن ایالت‌ها داشته باشد.

مالیات بر فروش (Sales Tax)

مالیات بر فروش، یکی از مهم‌ترین منابع درآمد برای بسیاری از ایالت‌هاست. این مالیات بر خرید کالاها و خدمات اعمال می‌شود و نرخ آن می‌تواند از ایالتی به ایالت دیگر متغیر باشد. معمولاً نرخ مالیات بر فروش بین 4% تا 7% است، اما در برخی ایالت‌ها مانند اورگان، مونتانا و دلاور، هیچ مالیاتی بر فروش کالاها و خدمات اعمال نمی‌شود.

در ایالت‌هایی که مالیات بر فروش دارند، این مالیات معمولاً برای تأمین منابع مالی ایالتی و محلی برای پروژه‌های زیرساختی، خدمات عمومی و سایر هزینه‌های دولتی استفاده می‌شود. این نوع مالیات به‌ویژه برای ایالت‌هایی که مالیات بر درآمد ندارند، به‌عنوان یک ابزار مالی مهم محسوب می‌شود.

مالیات بر دارایی (Property Tax)

مالیات بر دارایی معمولاً توسط دولت‌های محلی (مانند شهرستان‌ها، شهرها و دیگر مقامات محلی) اعمال می‌شود، اما در برخی ایالت‌ها دولت ایالتی نیز از این مالیات بهره می‌برد. این مالیات بر اساس ارزش املاک و مستغلات، شامل خانه‌ها، زمین‌ها و ساختمان‌ها تعیین می‌شود.

در بسیاری از ایالت‌ها، درآمد حاصل از مالیات بر دارایی به‌ویژه برای تأمین مالی مدارس عمومی، خدمات آتش‌نشانی، پلیس و سایر خدمات عمومی استفاده می‌شود. مالیات بر دارایی یکی از اصلی‌ترین منابع مالی برای دولت‌های محلی است و می‌تواند به طور قابل توجهی بر مالیات‌دهندگان تاثیر بگذارد.

مالیات بر بنزین و سوخت (Gasoline and Fuel Taxes)

مالیات بر سوخت یکی از منابع درآمدی مهم برای تأمین هزینه‌های حمل‌ونقل و نگهداری زیرساخت‌های جاده‌ای و بزرگراه‌ها است. این مالیات به‌ویژه در ایالت‌هایی که نیاز به تعمیر و نگهداری جاده‌ها دارند، نقش مهمی ایفا می‌کند. نرخ مالیات بر بنزین در ایالات مختلف متفاوت است و معمولاً به ازای هر گالن سوخت محاسبه می‌شود.

این نوع مالیات به‌طور مستقیم تأثیرگذار بر صنعت حمل‌ونقل، هزینه‌های سفر و حتی قیمت بنزین است. افزایش یا کاهش مالیات بر سوخت می‌تواند بر هزینه‌های زندگی افراد در ایالت‌های مختلف تأثیر بگذارد.

مالیات‌های گناهی (Sin Taxes)

مالیات‌های گناهی به مالیات‌هایی اطلاق می‌شود که بر کالاهای مضر و غیرضروری مانند الکل و تنباکو وضع می‌شوند. هدف از وضع این نوع مالیات‌ها علاوه بر تأمین درآمد، کاهش مصرف این کالاها و بهبود سلامت عمومی است.

این نوع مالیات‌ها معمولاً در سطح ایالتی و محلی به‌ویژه برای کالاهایی مانند سیگار، الکل و سایر مواد مضر اجرا می‌شود. ایالت‌ها از این مالیات‌ها نه تنها برای تأمین منابع مالی استفاده می‌کنند، بلکه به‌عنوان ابزاری برای کاهش مصرف این کالاها و کاهش هزینه‌های بهداشتی مرتبط با آن‌ها نیز استفاده می‌کنند.

مالیات بر شرکت‌ها (Corporate Income Tax)

مالیات بر درآمد شرکت‌ها یکی از مهم‌ترین انواع مالیات‌هایی است که بسیاری از ایالت‌ها برای تأمین درآمدهای خود از آن استفاده می‌کنند. این مالیات معمولاً به‌عنوان درصدی از سود شرکت‌ها محاسبه می‌شود و نرخ آن از ایالتی به ایالت دیگر متغیر است.

این مالیات‌ها معمولاً بین 1% تا 12% متغیر هستند و می‌توانند به‌طور قابل توجهی بر تصمیمات تجاری و استراتژی‌های توسعه شرکت‌ها تأثیر بگذارند. در برخی ایالت‌ها، نرخ مالیات شرکتی بسیار پایین است یا اصلاً وجود ندارد، به‌ویژه در ایالت‌هایی که به‌دنبال جذب سرمایه‌گذاری‌های تجاری و شرکت‌های بزرگ هستند.

مالیات بر املاک

مالیات بر املاک از جمله منابع درآمد مناطق محلی (شهرها، شهرستان‌ها و مناطق آموزشی) است و بر اساس ارزش ملک محاسبه می‌شود. در ایالت‌هایی مانند نیوجرسی و ایلینوی، این مالیات بالاست، درحالی‌که برخی ایالات مانند هاوایی و آلاباما نرخ‌های پایین‌تری دارند. کاربرد مالیات املاک معمولاً برای تأمین بودجه خدمات عمومی مانند مدارس، پلیس و زیرساخت‌های شهری است.

سیاست‌های مالیاتی ایالتی در آمریکا

سیاست‌های مالیاتی ایالتی در ایالات متحده به طور قابل توجهی تحت تأثیر اولویت‌های سیاسی و اقتصادی هر ایالت قرار دارند. این اولویت‌ها معمولاً بازتاب‌دهنده نیازهای محلی، وضعیت اقتصادی، و ارزش‌های اجتماعی و سیاسی ساکنان ایالت‌ها هستند.

به همین دلیل، هر ایالت در آمریکا ممکن است رویکرد متفاوتی نسبت به سیاست‌های مالیاتی داشته باشد، که این تفاوت‌ها می‌تواند تأثیرات عمیقی بر اقتصاد ایالتی و رفاه عمومی داشته باشد.

در ادامه به بررسی سیاست‌های مالیاتی در ایالت‌های مترقی و محافظه‌کار پرداخته می‌شود.

سیاست‌های مالیاتی در ایالت‌های مترقی

ایالت‌های مترقی معمولاً تمایل دارند تا با وضع مالیات‌های بالاتر بر ثروتمندان و شرکت‌ها، منابع مالی لازم برای تأمین خدمات عمومی و برنامه‌های اجتماعی خود را فراهم کنند.

این سیاست‌ها اغلب با هدف کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی، بهبود دسترسی به خدمات بهداشتی، آموزشی، و اجتماعی و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر طراحی می‌شوند. در این ایالت‌ها، مالیات‌های بر درآمد اغلب تصاعدی هستند، به این معنی که افراد با درآمد بالاتر درصد بیشتری از درآمد خود را به عنوان مالیات پرداخت می‌کنند.

به عنوان مثال، ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا، نیویورک و نیوجرسی در این دسته قرار دارند. این ایالت‌ها معمولاً مالیات بر درآمد بالاتری دارند، به ویژه برای افراد با درآمد بالا و شرکت‌ها. هدف این سیاست‌ها تأمین منابع مالی برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، برنامه‌های رفاهی و کاهش فقر است.

علاوه بر این، ایالت‌های مترقی ممکن است از مالیات‌های دیگری مانند مالیات بر مصرف، مالیات بر الکل و تنباکو و حتی مالیات بر ثروت استفاده کنند تا به تأمین بودجه‌های اجتماعی و محیط زیست کمک کنند.

سیاست‌های مالیاتی در ایالت‌های محافظه‌کار

در مقابل، ایالت‌های محافظه‌کار معمولاً تمایل دارند که مالیات‌ها را پایین نگه دارند تا با جذب کسب‌وکارها و سرمایه‌گذاران، رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی را تشویق کنند.

این ایالت‌ها بر این باورند که کاهش مالیات‌ها می‌تواند باعث افزایش رقابت‌پذیری اقتصادی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی، و تقویت بازار کار شود. ایالت‌های محافظه‌کار به دنبال ایجاد محیطی مالیاتی هستند که کسب‌وکارها و افراد با درآمد بالا را به سرمایه‌گذاری و فعالیت اقتصادی بیشتر ترغیب کند.

ایالت‌هایی مانند تگزاس، فلوریدا، و وایومینگ نمونه‌های برجسته‌ای از ایالت‌های محافظه‌کار هستند که مالیات بر درآمد شخصی ندارند و بر مالیات‌های فروش یا مالیات‌های خاص مانند مالیات بر املاک و سوخت تکیه دارند.

در این ایالت‌ها، دولت‌ها تمایل دارند که از طریق کاهش مالیات‌ها، هزینه‌های عمومی را مدیریت کنند و به این ترتیب به رشد اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاران خارجی کمک کنند. این سیاست‌ها معمولاً با هدف ایجاد یک اقتصاد پویا و انعطاف‌پذیر طراحی می‌شوند که در آن بخش خصوصی نقش اصلی را در تأمین خدمات عمومی ایفا می‌کند.

تأثیرات این سیاست‌ها بر جامعه

سیاست‌های مالیاتی ایالتی، چه در ایالت‌های مترقی و چه در ایالت‌های محافظه‌کار، می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر رفاه اجتماعی، توزیع ثروت و رشد اقتصادی داشته باشند.

در ایالت‌های مترقی، با توجه به افزایش مالیات‌ها بر ثروتمندان و شرکت‌ها، ممکن است منابع مالی کافی برای تأمین خدمات عمومی مانند آموزش، بهداشت، و زیرساخت‌های عمومی فراهم شود. این امر می‌تواند به کاهش نابرابری‌ها و ایجاد فرصت‌های برابر برای تمامی افراد جامعه منجر شود.

از سوی دیگر، ایالت‌های محافظه‌کار با کاهش مالیات‌ها ممکن است از رشد سریع‌تر اقتصادی و ایجاد شغل بیشتر بهره‌مند شوند، اما ممکن است با چالش‌هایی در تأمین منابع مالی برای خدمات عمومی مانند آموزش، بهداشت و حمل‌ونقل روبه‌رو شوند. این ایالت‌ها ممکن است مجبور شوند هزینه‌ها را در بخش‌های مختلف کاهش دهند و یا به سمت مدل‌های خصوصی‌سازی و واگذاری برخی خدمات به بخش خصوصی حرکت کنند.

تعادل میان سیاست‌های مالیاتی و اقتصاد ایالتی

در نهایت، سیاست‌های مالیاتی ایالتی باید تعادلی میان نیاز به تأمین منابع مالی برای خدمات عمومی و حفظ رقابت‌پذیری اقتصادی ایجاد کنند. برخی ایالت‌ها تلاش می‌کنند تا با اجرای سیاست‌های مالیاتی متعادل، هم به تأمین نیازهای اجتماعی و رفاهی بپردازند و هم از رشد اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری حمایت کنند.

در این راستا، سیاست‌های مالیاتی ایالتی به‌طور مستمر توسط مقامات دولتی بازنگری می‌شود تا به‌طور بهینه به نیازهای اجتماعی و اقتصادی پاسخ دهند.

تأثیر رقابت بر نرخ مالیات ایالتی بر فروش

در ایالات متحده، تفاوت در نرخ مالیات بر فروش میان مناطق مختلف می‌تواند باعث تغییر رفتار مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها شود. در مناطقی که مالیات بر فروش بالاتر است، مردم تمایل دارند برای خریدهای عمده به مناطقی با مالیات کمتر، مانند حومه شهرها، سفر کنند.

برای مثال، در منطقه شیکاگو که نرخ مالیات بر فروش 10.25 درصد است، بسیاری از خریداران ترجیح می‌دهند خریدهای خود را از حومه‌های اطراف یا به‌صورت آنلاین انجام دهند تا از پرداخت مالیات بالاتر اجتناب کنند.

این موضوع نه‌تنها بر مصرف‌کنندگان تأثیر می‌گذارد، بلکه بر تصمیمات تجاری نیز اثرگذار است. برخی کسب‌وکارها ترجیح می‌دهند دقیقاً در خارج از مرزهای مناطقی که نرخ مالیات بالایی دارند مستقر شوند. نمونه بارز این موضوع در منطقه نیوانگلند دیده می‌شود، جایی که کسب‌وکارها در سمت نیوهمپشایر (که مالیات بر فروش ندارد) مستقر می‌شوند تا از پرداخت مالیات در ورمونت اجتناب کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که از دهه 1950 تاکنون، فروش سرانه در شهرستان‌های مرزی نیوهمپشایر سه برابر شده، درحالی‌که در مناطق مرزی ورمونت بدون تغییر باقی مانده است.

دولت‌های ایالتی باید در تعیین نرخ مالیات بر فروش دقت کنند، زیرا افزایش بیش از حد نرخ مالیات نسبت به ایالت‌های مجاور، ممکن است به کاهش درآمد منجر شود. در مواردی حتی دیده شده است که با وجود افزایش نرخ مالیات، درآمد حاصل از آن کاهش یافته، زیرا خریداران و کسب‌وکارها راه‌هایی برای دور زدن آن پیدا کرده‌اند.

پایه مالیاتی فروش در ایالت‌ها

نرخ مالیات بر فروش تنها بخشی از معادله مالیاتی ایالتی است؛ ساختار مالیاتی و نحوه تعیین کالاها و خدمات مشمول مالیات نیز بسیار مهم است. برخی ایالت‌ها مواد غذایی را از مالیات بر فروش معاف می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر آن را با نرخ کمتری مشمول مالیات می‌دانند یا همان نرخ استاندارد را اعمال می‌کنند. علاوه بر این، در برخی ایالت‌ها، پوشاک نیز از مالیات بر فروش معاف است یا با نرخ کمتری مشمول مالیات می‌شود.

متخصصان مالیاتی معمولاً پیشنهاد می‌کنند که مالیات بر فروش تنها به فروش نهایی کالاها و خدمات اعمال شود و از مالیات بر معاملات تجاری در زنجیره تولید خودداری شود. این کار باعث می‌شود که مالیات تنها یک‌بار بر هر کالا اعمال شود و از ایجاد هزینه‌های اضافی در تولید جلوگیری گردد. بااین‌حال، بسیاری از ایالت‌ها هنوز این مدل را به‌طور کامل پیاده‌سازی نکرده‌اند.

برای مثال، ایالت هاوایی یکی از گسترده‌ترین پایه‌های مالیاتی فروش را دارد، اما بسیاری از کالاها را در چندین مرحله مشمول مالیات می‌کند. تخمین زده شده است که مجموع مالیات بر فروش این ایالت معادل 119 درصد از درآمد شخصی آن است، درحالی‌که میانگین ملی، مالیات بر فروش را در حدود 36 درصد از درآمد شخصی اعمال می‌کند.

اهمیت تنظیم دقیق مالیات ایالتی بر فروش

در تعیین نرخ مالیات ایالتی، باید تأثیر آن بر اقتصاد محلی و رفتار مصرف‌کنندگان در نظر گرفته شود. ایالت‌هایی که نرخ مالیاتی خود را بیش‌ازحد افزایش می‌دهند، ممکن است با کاهش درآمد مواجه شوند، زیرا مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها به دنبال راه‌هایی برای اجتناب از پرداخت مالیات خواهند بود. از سوی دیگر، ایالت‌هایی که پایه مالیاتی گسترده‌تری دارند و نرخ‌های متعادلی را اعمال می‌کنند، معمولاً درآمد پایدارتری از مالیات بر فروش کسب می‌کنند.

نرخ‌های ترکیبی مالیات بر فروش ایالتی و محلی

پنج ایالت در ایالات متحده هیچ مالیات بر فروش ایالتی وضع نمی‌کنند: آلاسکا، دلاور، مونتانا، نیوهمپشایر و اورگان. از این میان، تنها آلاسکا به محلی‌ها اجازه می‌دهد که مالیات‌های محلی خود را اعمال کنند.

پنج ایالتی که بالاترین نرخ مالیات ترکیبی ایالتی و محلی را دارند، عبارتند از: لوئیزیانا (9.56 درصد)، تنسی (9.55 درصد)، آرکانزاس (9.45 درصد)، واشنگتن (9.38 درصد) و آلاباما (9.29 درصد). در مقابل، پنج ایالت با پایین‌ترین نرخ‌های مالیات ترکیبی عبارتند از: آلاسکا (1.82 درصد)، هاوایی (4.50 درصد)، وایومینگ (5.44 درصد)، مین (5.50 درصد) و ویسکانسین (5.70 درصد).

نرخ‌های مالیات بر فروش ایالتی

کالیفرنیا بالاترین نرخ مالیات بر فروش ایالتی را با 7.25 درصد دارد. چهار ایالت دیگر نرخ مالیات ایالتی برابر با 7 درصد دارند که شامل ایندیانا، میسی‌سی‌پی، رود آیلند و تنسی می‌شود. کمترین نرخ مالیات ایالتی غیرصفر در کلرادو با 2.9 درصد است. پنج ایالت دیگر با نرخ 4 درصد عبارتند از: آلاباما، جورجیا، هاوایی، نیویورک و وایومینگ.

از زمان کاهش نرخ مالیات ایالتی در داکوتای جنوبی در سال 2023، هیچ‌یک از نرخ‌های مالیات ایالتی تغییر نکرده‌اند. این کاهش نرخ تا سال 2026 ادامه خواهد داشت.

داکوتای جنوبی در پی کاهش نرخ مالیات بر فروش در نیومکزیکو، که نرخ مالیات خود را از 5.125 درصد به 5 درصد کاهش داد، این اقدام را انجام داده است. این کاهش نرخ در صورتی که درآمد از مالیات در هر سال مالی از 2026 تا 2029 کمتر از 95 درصد درآمد سال قبل باشد، به 5.125 درصد باز خواهد گشت.

نرخ‌های مالیات بر فروش محلی

پنج ایالتی که بالاترین نرخ مالیات محلی را دارند عبارتند از: آلاباما (5.29 درصد)، لوئیزیانا (5.11 درصد)، کلرادو (4.91 درصد)، نیویورک (4.53 درصد) و اوکلاهاما (4.49 درصد). در ایالات متحده، برخی از ایالات به دلیل افزایش مالیات‌های محلی در مناطق پرجمعیت‌تر تغییرات رده‌ای را تجربه کرده‌اند.

به‌طور مثال، مینیاپولیس در ایالت مینه‌سوتا نرخ مالیات بر فروش را 1 درصد افزایش داده است، که به بخش حمل‌ونقل و مسکن تقسیم شده است. همچنین، میلواکی در ایالت ویسکانسین یک مالیات جدید 2 درصدی از اول ژانویه 2024 اعمال کرده است.

در نیوجرسی، برخی از شهرها در «مناطق بنگاه‌های تجاری شهری» قرار دارند که فروشندگان واجد شرایط می‌توانند نیم‌نگر از نرخ مالیات ایالتی 6.625 درصدی را دریافت و پرداخت کنند. این سیاست به‌منظور رقابت با دلاور که مالیات بر فروش ندارد، ایجاد شده است.

در مجموع، به‌نظر می‌رسد که تغییرات مالیات بر فروش محلی و ایالتی باید به‌طور دقیق مورد توجه قرار گیرد، زیرا می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر رفتار مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها داشته باشد.

آینده مالیات‌های ایالتی در ایالات متحده

آینده مالیات‌های ایالتی در ایالات متحده تحت تأثیر تغییرات اقتصادی، اجتماعی و فناوری قرار خواهد گرفت. این تغییرات می‌توانند منجر به تحولات مهمی در نحوه جمع‌آوری مالیات‌ها، توزیع منابع مالی، و تخصیص خدمات عمومی در ایالات مختلف شوند.

به‌طور کلی، سیستم مالیاتی ایالتی با چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی مواجه خواهد بود که برخی از مهم‌ترین روندها و تحولات آینده آن عبارتند از:

افزایش استفاده از مالیات بر فروش آنلاین

با رشد سریع تجارت الکترونیک و خریدهای اینترنتی، بسیاری از ایالت‌ها در تلاش هستند تا راهکارهایی برای وضع مالیات بر فروش آنلاین پیدا کنند. به‌ویژه از زمانی که دیوان عالی کشور آمریکا در پرونده South Dakota v. Wayfair (2018) تصمیم گرفت که ایالت‌ها می‌توانند مالیات بر فروش آنلاین را از فروشندگانی که در ایالت حضور فیزیکی ندارند نیز مطالبه کنند، بسیاری از ایالت‌ها به این روند پیوسته‌اند.

این حکم دیوان عالی، به ایالت‌ها اجازه داد تا با فروشندگان آنلاین مالیات دریافت کنند حتی اگر آن فروشندگان به طور فیزیکی در ایالت مستقر نباشند.

این اقدام نه‌تنها به ایالت‌ها کمک می‌کند تا از تجارت الکترونیک که روز به روز در حال گسترش است، درآمد بیشتری کسب کنند، بلکه می‌تواند در جبران کاهش درآمدهای حاصل از مالیات‌های دیگر، مانند مالیات بر فروش سنتی، مؤثر باشد. در آینده، احتمالاً شاهد گسترش این نوع مالیات در ایالت‌های مختلف و بهبود سازوکارهای اجرایی و نظارتی برای جمع‌آوری مالیات‌های آنلاین خواهیم بود.

اصلاحات مالیاتی برای کاهش نابرابری و افزایش کارایی

یکی از مهم‌ترین مسائل اقتصادی که ایالات متحده با آن مواجه است، نابرابری درآمدی است. بسیاری از ایالت‌ها به دنبال اصلاحات مالیاتی برای کاهش این شکاف‌ها و تأمین منابع مالی برای برنامه‌های اجتماعی هستند. این اصلاحات ممکن است شامل تغییر در نرخ‌های مالیات بر درآمد، افزایش مالیات‌های تصاعدی، یا ایجاد سیستم‌های مالیاتی جدید مانند مالیات بر ثروت باشد.

در این راستا، برخی ایالت‌ها ممکن است مالیات‌های تصاعدی بیشتری برای افراد با درآمد بالا وضع کنند تا بتوانند منابع بیشتری برای تأمین خدمات عمومی و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر جمع‌آوری کنند.

علاوه بر این، اصلاحات مالیاتی می‌تواند به هدف بهبود کارایی سیستم مالیاتی نیز انجام گیرد. برای مثال، برخی ایالت‌ها ممکن است به دنبال ساده‌سازی فرآیند جمع‌آوری مالیات، کاهش کاغذبازی، و استفاده از فناوری‌های جدید برای تسهیل اجرای قوانین مالیاتی باشند.

تأثیر تغییرات آب‌وهوایی و مالیات‌های مرتبط

تغییرات آب‌وهوایی به یکی از چالش‌های بزرگ قرن بیست و یکم تبدیل شده است. در این راستا، برخی ایالت‌ها ممکن است برای مقابله با پیامدهای تغییرات آب‌وهوایی و ترویج استفاده از انرژی‌های پاک، مالیات‌های جدیدی وضع کنند. به عنوان مثال، مالیات بر انتشار کربن و مالیات‌های زیست‌محیطی می‌توانند به ابزاری برای کاهش آلودگی هوا و تغییر جهت به سمت اقتصاد سبز تبدیل شوند.

این مالیات‌ها می‌توانند در کاهش آلاینده‌ها و تحریک ابتکارات سبز و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مؤثر باشند. برخی ایالت‌ها ممکن است برای تشویق به کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، از طریق وضع مالیات‌های بالا بر سوخت‌های آلاینده، برای ایجاد بازارهایی برای انرژی‌های پاک و تکنولوژی‌های پایدارتر اقدام کنند.

این نوع مالیات‌ها نه‌تنها به حفاظت از محیط‌زیست کمک می‌کند، بلکه می‌تواند منابع مالی جدیدی برای حمایت از برنامه‌های اجتماعی و زیست‌محیطی ایجاد کند.

تأثیر فناوری و دیجیتالی شدن بر سیستم مالیاتی

با پیشرفت فناوری و دیجیتالی شدن بیشتر فرایندهای تجاری و اقتصادی، ایالت‌ها به دنبال استفاده از فناوری‌های جدید برای بهبود کارآیی سیستم مالیاتی و کاهش فرار مالیاتی خواهند بود. استفاده از ابزارهای دیجیتال و داده‌های بزرگ (Big Data) می‌تواند به ایالت‌ها کمک کند تا فرآیند جمع‌آوری مالیات را کارآمدتر کنند و از فرار مالیاتی جلوگیری نمایند.

همچنین، با پیشرفت‌های فناوری، ممکن است ایالت‌ها به سمت سیستم‌های مالیاتی دیجیتال حرکت کنند که پردازش و جمع‌آوری مالیات‌ها به‌طور خودکار انجام شود و شفافیت بیشتری را به سیستم مالیاتی ایالاتی بیاورد. این تحولات می‌توانند باعث تسهیل در روند گزارش‌دهی و جمع‌آوری مالیات‌ها شوند و به کاهش هزینه‌های اجرایی دولت‌ها کمک کنند.

مالیات‌های دیجیتال و برقراری مالیات بر خدمات آنلاین

یکی دیگر از روندهای احتمالی در آینده مالیات‌های ایالتی، وضع مالیات‌های جدید بر خدمات آنلاین است. با افزایش استفاده از پلتفرم‌های دیجیتال و اشتراکی مانند اپلیکیشن‌های حمل‌ونقل، غذا، و سایر خدمات آنلاین، برخی ایالت‌ها ممکن است تصمیم به وضع مالیات بر این خدمات بگیرند. این نوع مالیات‌ها می‌توانند به عنوان ابزاری برای افزایش درآمدهای ایالتی و تأمین مالی پروژه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

تفاوت‌های مالیاتی بین ایالت‌های مختلف

تفاوت‌های مالیاتی بین ایالت‌های مختلف در ایالات متحده آمریکا نتیجه‌ای از عوامل مختلف تاریخی، اقتصادی و سیاسی است. این تفاوت‌ها به‌طور مستقیم بر تصمیمات افراد، کسب‌وکارها و حتی مهاجرت‌ها تأثیر می‌گذارند. هر ایالت به‌طور مستقل برای تعیین سیاست‌های مالیاتی خود تصمیم می‌گیرد، بنابراین نرخ‌ها و انواع مالیات‌ها می‌توانند به‌طور قابل توجهی از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت باشند.

در اینجا به برخی از مهم‌ترین تفاوت‌های مالیاتی بین ایالت‌های مختلف آمریکا می‌پردازیم:

ایالت‌های بدون مالیات بر درآمد

برخی ایالت‌ها از مالیات بر درآمد شخصی صرف‌نظر کرده‌اند تا به‌عنوان مقصدی جذاب برای افراد و کسب‌وکارها تبدیل شوند. این ایالت‌ها به‌جای مالیات بر درآمد، به‌طور عمده به منابع درآمدی دیگری مانند مالیات بر فروش و مالیات بر دارایی تکیه می‌کنند.

برخی از این ایالت‌ها عبارتند از:

• تگزاس
• فلوریدا
• نوادا
• واشنگتن
• وایومینگ

وجود مالیات صفر بر درآمد شخصی در این ایالت‌ها باعث می‌شود که آنها گزینه‌های جذابی برای افرادی باشند که به‌دنبال کاهش مالیات بر درآمد خود هستند. در این ایالت‌ها، مالیات‌های دیگر، مانند مالیات بر فروش و مالیات بر دارایی، معمولاً جایگزین این مالیات می‌شوند.

ایالت‌های با مالیات بر درآمد بالا

در مقابل ایالت‌های بدون مالیات بر درآمد، برخی ایالت‌ها نرخ‌های بالای مالیات بر درآمد دارند. این ایالت‌ها معمولاً به دلیل هزینه‌های بالای خدمات عمومی و زیرساخت‌های پیچیده‌تر مالیاتی، نرخ‌های مالیاتی بالایی را برای جبران این هزینه‌ها وضع می‌کنند. از جمله ایالت‌هایی که مالیات بر درآمد بالایی دارند می‌توان به:

• کالیفرنیا (بالاترین نرخ 13.3%)
• نیویورک
• هاوایی

این ایالت‌ها با نرخ‌های مالیات بر درآمد بالا به‌ویژه برای افرادی که درآمدهای بالایی دارند، بار مالی زیادی ایجاد می‌کنند. این نرخ‌های بالای مالیات معمولاً برای تأمین بودجه برای خدمات عمومی مانند بهداشت، آموزش و زیرساخت‌ها استفاده می‌شود.

ایالت‌های با مالیات بر فروش بالا

مالیات بر فروش یکی از مهم‌ترین منابع درآمد ایالت‌ها است، و برخی ایالت‌ها نرخ‌های بالای مالیات بر فروش را اعمال می‌کنند تا از این طریق منابع مالی بیشتری به‌دست آورند. از جمله ایالت‌هایی که نرخ مالیات بر فروش بالایی دارند، می‌توان به:

• کالیفرنیا (7.25%)
• ایندیانا
• می‌سی‌سی‌پی

این ایالت‌ها با نرخ‌های مالیات بر فروش بالا معمولاً تأکید بیشتری بر هزینه‌های مصرفی دارند و سعی می‌کنند از این طریق منابع مالی برای خدمات دولتی و برنامه‌های اجتماعی جمع‌آوری کنند.

ایالت‌های با مالیات بر دارایی بالا

در برخی ایالت‌ها، مالیات بر دارایی یکی از مهم‌ترین منابع درآمد است. این مالیات معمولاً بر ارزش املاک و مستغلات اعمال می‌شود و نرخ‌های آن ممکن است از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت باشد. برخی از ایالت‌هایی که نرخ‌های بالای مالیات بر دارایی دارند عبارتند از:

• نیوجرسی
• ایلینوی
• نیوهمپشایر

این ایالت‌ها معمولاً از مالیات بر دارایی به‌عنوان ابزار اصلی تأمین بودجه برای مدارس عمومی، خدمات محلی و پروژه‌های زیرساختی استفاده می‌کنند. در این ایالت‌ها، افرادی که صاحب املاک گران‌قیمت هستند، معمولاً بیشتر تحت تأثیر این نوع مالیات قرار می‌گیرند.

تأثیر این تفاوت‌ها بر جذب سرمایه و نیروی کار

این تفاوت‌های مالیاتی می‌توانند تأثیرات بزرگی بر مهاجرت افراد و تصمیمات تجاری داشته باشند. ایالت‌هایی که مالیات‌های کمتری دارند، معمولاً به‌عنوان مقاصدی جذاب برای کسب‌وکارها و افراد با درآمد بالا شناخته می‌شوند، زیرا مالیات کمتر به معنی هزینه کمتر برای فعالیت‌های اقتصادی و زندگی روزمره است.

از سوی دیگر، ایالت‌هایی با مالیات‌های بالاتر، ممکن است برای افرادی که به دنبال کاهش هزینه‌های مالیاتی خود هستند، کمتر جذاب باشند. با این حال، این ایالت‌ها معمولاً خدمات عمومی و زیرساخت‌های بهتری ارائه می‌دهند که می‌تواند تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی و عملکرد کسب‌وکارها داشته باشد.

در نهایت، تصمیمات مالیاتی ایالات متحده، به‌ویژه در سطح ایالتی، نقش کلیدی در شکل‌گیری الگوهای مهاجرت، جذب سرمایه‌گذاری و رفاه اقتصادی دارند. این تفاوت‌ها باعث می‌شود که افراد و کسب‌وکارها باید با دقت انتخاب کنند که در کدام ایالت زندگی و کار کنند، زیرا تأثیرات مالیاتی می‌تواند بر هزینه‌ها، سودآوری و کیفیت زندگی آنها تأثیر مستقیم داشته باشد.

برای مشاهده مقالات کلیک کنید.

پیج اینستاگرام معین صادقیان کارشناس اقتصاد و مدرس بازار سرمایه