صندوق های بازنشستگی و مالیات

صندوق‌های بازنشستگی در طول زمان دارایی‌هایی را ایجاد می‌کنند و پس از بازنشستگی برای کارکنان، مزایایی را ارائه می‌کنند. هر کارمند معمولاً این انتخاب را دارد که در زمان بازنشستگی خود مبلغی را از حقوق بازنشستگی بپذیرد یا درآمد ماهانه دریافت کند.

مالیات بر عایدی سرمایه ناشی از سود حاصل از فروش انواع خاصی از دارایی ها مانند سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) است. مالیات بر عایدی سرمایه به دو نوع تقسیم می شود: مالیات بر عایدی سرمایه کوتاه مدت و مالیات بر عایدی سرمایه بلند مدت.

مالیات بر عایدی سرمایه کوتاه مدت به سود حاصل از فروش اوراق بهاداری اطلاق می شود که در یک سال یا کمتر خریداری و فروخته شده است. مالیات بر عایدی سرمایه بلندمدت به سود حاصل از فروش اوراق بهادار خرید و فروش شده در دوره بیش از یک سال اطلاق می شود.

نرخ مالیات بر این سودها متفاوت است. برای دارایی هایی مانند سهام، اوراق قرضه و وجوه، نرخ مالیات بر عایدی سرمایه بلندمدت بسته به سطح درآمد فرد یا واحد تجاری می تواند 0، 15، یا 20 درصد باشد. مالیات بر عایدی سرمایه کوتاه مدت همان نرخ درآمد عادی فرد یا واحد تجاری است.

از آنجایی که صندوق های بازنشستگی معمولاً در این نوع دارایی ها سرمایه گذاری می کنند، می توان انتظار داشت که آنها باید این مالیات ها را بپردازند. با این حال، صندوق های بازنشستگی از پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه معاف هستند. این فرصت های منحصر به فردی برای رشد دارایی در صندوق های بازنشستگی ایجاد می کند.

چگونه یک صندوق بازنشستگی از پرداخت نکردن مالیات بر عایدی سرمایه سود می برد

به طور معمول، صندوق‌های بازنشستگی مجبور نیستند مالیات بر عایدی سرمایه بپردازند، که باعث می‌شود دارایی‌های صندوق‌ها سریع‌تر رشد کنند. صندوق بازنشستگی را با موجودی اولیه 10 میلیون دلار در نظر بگیرید که هر سال 10 درصد به مدت پنج سال رشد می کند و مالیات بر عایدی سرمایه را صفر می پردازد.

فرض کنید در پایان هر سال کل پرتفوی مجدداً متعادل می شود و همه سرمایه گذاری ها فروخته می شوند و با سرمایه گذاری های مختلف جایگزین می شوند. در پایان پنج سال، این صندوق به حدود 16.1 میلیون دلار افزایش می یابد و در این فرآیند هیچ مالیات بر عایدی سرمایه پرداخت نمی کند.

حال، سناریوی دوم فرضی را تصور کنید که در آن صندوق های بازنشستگی باید مالیات بپردازند. صندوقی با موجودی اولیه 10 میلیون دلار و رشد 10 درصدی در هر سال در پایان پنج سال 15.04 میلیون دلار ارزش خواهد داشت اگر در پایان هر سال به طور کامل متعادل شود و مالیات بر عایدی سرمایه 15 درصد باشد. با این حال، صندوق باید 889000 دلار مالیات بر عایدی سرمایه را بپردازد.

از آنجایی که صندوق بازنشستگی در سناریوی اول مجبور نیست مالیات بر عایدی سرمایه بپردازد، این پول را پس انداز می کند (889000 دلار در این سناریو). از آنجایی که این پول در صندوق بازنشستگی باقی می ماند، رشد می کند و 180000 دلار سرمایه دیگر به موجودی بازنشستگی اضافه می کند.

مالیات بر توزیع کارکنان صندوق های بازنشستگی

در حالی که خود صندوق بازنشستگی مجبور به پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه نیست، توزیع‌ها بین کارکنان با نرخ درآمد ذینفعان مشمول مالیات خواهد بود.

اگر کارمندی از توزیع صندوق بازنشستگی خود برای سرمایه گذاری خود استفاده کند، آن پول مشمول مالیات بر عایدی سرمایه در سالی می شود که هر گونه سود محقق شده رخ می دهد. با این حال، از آنجایی که صندوق بازنشستگی قبل از توزیع معاف از مالیات است، مزایای بازنشستگی بیشتری را برای کارمند به همراه دارد.

ملاحظات خاصصندوق های بازنشستگی

در حالی که صندوق‌های بازنشستگی ملزم به پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه نیستند، شرکت‌هایی که صندوق‌های بازنشستگی را تامین می‌کنند، مالیات شرکت‌ها را می‌پردازند. این مبلغ ممکن است بر مبلغی که شرکت ها به صندوق های بازنشستگی کارکنان خود می پردازند تأثیر داشته باشد که ممکن است بر موجودی سرمایه گذاران تأثیر بگذارد.

نتیجه صندوق های بازنشستگی

صندوق‌های بازنشستگی وسیله‌ای برای بازنشستگی افراد شاغل هستند که در آن آنها، کارفرمایشان یا هر دو در طرح مشارکت دارند. پس از بازنشستگی، صاحبان حساب یک مبلغ یکجا یا پرداخت ماهانه دریافت می کنند.

و اگرچه پول در صندوق های بازنشستگی در اوراق بهادار سرمایه گذاری می شود، مانند سهام و اوراق قرضه، که در هنگام فروش نیاز به پرداخت مالیات دارند، صندوق های بازنشستگی نیازی به پرداخت مالیات ندارند، که آنها را فرصتی عالی برای رشد ثروت می کند.