مارکسیسم Marxism

مارکسیسم یک دکترین اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است که توسط فیلسوفان آلمانی کارل مارکس و فردریش انگلس در سال ۱۸۴۸ برای توصیف مبارزه طبقاتی بین سرمایه داران و کارگران ایجاد شد. این کتاب علل و آثار سرمایه داری را عمیقاً تحلیل می کند و از یک انقلاب اجتماعی برای جایگزینی آن با کمونیسم دفاع می کند.

اقتصاد سرمایه داری بر روی انباشت سرمایه و در عین حال تأثیرگذاری بر طبقه کارگر، بهره وری و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی تمرکز می کند. مارکس این سیستم را به دلیل غارت منابع و القای احساس نفرت در میان کارگران علیه صاحبان مشاغل مورد انتقاد قرار داد. تضاد طبقاتی مارکسیستی و اقتصاد مارکسیستی مبانی مارکسیسم هستند که عدم تعادل قدرت، مبارزه طبقاتی و دگرگونی اجتماعی را توضیح می دهند.

نظریه مارکسیسم چگونه کار می کند؟

تئوری مارکسیسم بر روی هدف واحد حذف نظم طبقه اجتماعی کار می کند. به عقیده مارکس، سرمایه داری منجر به استثمار و از خود بیگانگی کارگران و در نتیجه مبارزه طبقاتی می شود. او همچنین پیشنهاد کرد که وقتی سرمایه‌داران قدرت اقتصادی و سیاسی خود را از دست بدهند، کارگران ابزار تولید را تصاحب خواهند کرد.

مارکس برای ایجاد جامعه‌ای استدلال می‌کرد که در آن هیچ تمایزی بین افراد بر اساس طبقه اجتماعی یا موقعیت آنها وجود نداشته باشد و یا هیچ گونه تبعیضی وجود نداشته باشد. در عوض، هر شهروندی برای رسیدن به یک هدف و رفاه مشترک همکاری می کند.

مارکس قساوت ها، رنج ها و عذاب های طبقه کارگر را تحلیل کرد. در نتیجه، او این نظریه را مطرح کرد که چوننظام سرمایه داریبه نفع صاحبان مشاغل خصوصی و بخش ثروتمند جامعه، ناگزیر منجر به فقیرتر شدن و فقیرتر شدن طبقه کارگر خواهد شد. بنابراین، او پیشنهاد کرد که جامعه سرمایه داری از دو نوع طبقه تشکیل شده است: بورژوا (صاحبان مشاغل خصوصی) و پرولتاریا (کارگران).

1. بورژوازی: اینها سرمایه دارانی هستند که اکثریت ثروت را در اختیار دارند و ابزارهای تولید را کنترل می کنند، مانند امکانات، تجهیزات، مواد و غیره و پرولتاریا. آنها از لحاظ اقتصادی و سیاسی به اندازه کافی قدرتمند هستند که بر قوانین و حقوق مالکیت تأثیر بگذارند و در نتیجه کارگران را استثمار کنند.
2. پرولتاریا: اینها کارگرانی هستند که تغییر دین می دهندمواد خامبه کالاهای قابل فروش با این حال، آنها کنترلی بر ابزار تولید ندارند. آنها همچنین در دوران رکود با استثمار به شکل دستمزد کمتر و بیکاری مواجه می شوند، بنابراین انقلابی می شوند.

تئوری مارکسیسم

تئوری مارکسیسم نمونه ای عالی از نحوه عملکرد اقتصادهایی است که در آن بورژوازی و پرولتاریا همیشه وجود خواهند داشت. معروف است و در عین حال مورد مناقشه است زیرا مارکس معتقد بود که تضاد بین این دو می‌تواند تأثیر گسترده‌ای بر جامعه داشته باشد.

مارکس واقعاً معتقد بود که روزی طبقه کارگر انقلاب خواهد کرد و به سرمایه داری پایان خواهد داد. اما در دنیای مدرن اینطور نیست. نکات اصلی این نظریه به شرح زیر است:

• بورژوازی با پرداخت کمترین دستمزد به پرولتاریا سرکوب می کند.
• پرولتاریا علیه اقتصاد سرمایه داری که از نابرابری حمایت می کند، شورش می کند.
• طبقه کارگر را از اجتماعی و نابرابری درآمد با انقلاب
• تخریب جایگاه اجتماعی و تفکر سود محور با ایجاد برابری در جامعه
• سرمایه داری را جایگزین کمونیسم می کند .

نمونه های مارکسیسم

برای درک بهتر این مفهوم، به مثال‌های مارکسیسم زیر نگاه می‌کنیم:

مثال شماره ۱

فرض کنید دو نفر هستند، یکی از یک خانواده تجاری و دیگری از طبقه کارگر. در حالی که به نظر غیرممکن به نظر می رسد که آنها با هم دوست باشند، زیرا آنها از طبقات مختلف اجتماعی هستند، دوستی بین آنها منجر به درگیری می شود. از دست دادن در تجارت یا دارایی های مادی ممکن است آشنای سرمایه دار را آزار ندهد، اما می تواند جاه طلبی های یک فرد طبقه کارگر را از مسیر خارج کند. از سوی دیگر، این می تواند به معنای بقای دوست طبقه کارگر باشد.

دوست بورژوازی همیشه از طریق فلسفه سرمایه داری به مسائل نگاه خواهد کرد. اما دوست پرولتاریا همیشه چیزها را متفاوت می بیند. اینجاست که ایدئولوژی مارکسیسم وارد عمل می شود. مارکس پیشنهاد کرد که مارکسیسم صرفاً رابطه بین طبقه کارگر و سرمایه داران نیست، بلکه تضاد بی پایان افکار، اعمال، مبارزات و موفقیت هاست.

مثال شماره ۲

برخلاف آنچه تحلیلگران معتقد بودند که حزب کمونیست چین جامعه سرمایه داری مدرن را ترویج می کند، رئیس جمهور شی جین پینگ بر پذیرش فلسفه مارکسیسم تاکید کرد. در حال حاضر، زمانی که اختلاف درآمد و مصرف در سراسر کشور در حال افزایش است، شی  بر  ایده اتخاذ تئوری های مارکس به عنوان یک «تعقیب معنوی» و «شیوه زندگی» تاکید کرد. وی همچنین اضافه کرد که چین به عنوان بزرگترین کشور خودخوانده سوسیالیست، رشد و موفقیت فوق العاده ای را با چسبیدن به سوسیالیسم تجربه کرد. بنابراین، این باور او را نشان می دهد که فلسفه مارکس هنوز به چین مدرن مربوط است.

مارکسیسم در مقابل کمونیسم در مقابل سوسیالیسم در برابر سرمایه داری

مارکسیسم

این فلسفه به شدت از کمونیسم حمایت می کند و معتقد به انقلاب اجتماعی و اقتصادی است که از رنج های همیشگی طبقه کارگر شعله ور شده است. به دلیل استثمار در نظام سرمایه داری، پرولترها سرمایه داران را سرنگون خواهند کرد و کنترل نظام سرمایه داری را به دست خواهند گرفت.

کمونیسم

در این نوع نظام اقتصادی، جامعه مالک و کنترل ابزارهای تولید مانند کارخانه ها، زمین ها و خدمات است. بنابراین، مالکیت خصوصی را از بین می برد و جامعه ای را ایجاد می کند که در آن شکاف طبقاتی جز برابری وجود ندارد. بهترین نمونه آن زمانی است که مائو تسه تونگ، رهبر کمونیست چین، کنترل چین را در سال ۱۹۴۹ به دست گرفت. او کشوری کمونیستی تشکیل داد و نام آن را جمهوری خلق چین گذاشت. این چیزی است که ایدئولوژی مارکسیسم به دنبال آن است.

سوسیالیسم

در حالی که ممکن است شبیه کمونیسم به نظر برسد، اولی با دومی تفاوت دارد در این که همه افراد جامعه مالک ابزار تولید هستند. بنابراین، ایده مالکیت عمومی یا جمعی ویژگی اصلی سوسیالیسم است. از سوی دیگر، در کمونیسم، دولت مالک تمام اموال و خدمات به صورت اشتراکی و بدون مالک واحد است. اقتصاد سوسیالیستی در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند دانمارک، سوئد، ایسلند و غیره وجود دارد. در این نوع اقتصاد نیز می توان ردپایی از فلسفه مارکسیسم را یافت.

نظام سرمایه داری

اقتصاد سرمایه داری نظامی است که در آن شرکت های خصوصی به طور مسلط مالکیت و کنترل ابزارهای تولید را دارند. آنها همچنین آزادی تعیین دارند عرضه و تقاضا برای به حداکثر رساندن سود همچنین چارچوب قانونی را ایجاد می کند که از آزادی مالکیت و انتقال دارایی خصوصی محافظت می کند.

هنگ کنگ، سوئیس و سنگاپور نمونه هایی از اقتصاد سرمایه داری هستند. این کشورها مشتاقانه در جهت پویایی اقتصادی از طریق باز کردن درهای بازارهای خود به روی تجارت جهانی و بازسازی ساختار خود تلاش می کنند.سیاست های مالی. ایدئولوژی مارکسیسم که از درگیری های طبقه کارگر و روابط رو به وخامت نشات می گیرد، در مقابل این ترتیب می ایستد.

نقد

فلسفه مارکسیسم به دلیل ایدئولوژی ضدسرمایه داری اش انتقادات زیادی را دریافت کرده است. مارکس می ترسید که سرمایه داری به دلیل رقابت شدید و تولید کم کیفیت شکست بخورد، یا طبقه کارگر آن را یک بار برای همیشه از بین ببرد. در نهایت منجر به ظهور انحصارها، عدم تعادل عرضه و تقاضا، از دست دادن شغل و افسردگی خواهد شد. اما در طول این سال ها این اتفاق نیفتاده است.

برعکس، جهان به دلیل افزایش رقابت، مصرف، تقاضا و عرضه و دستمزدها شاهد انقلاب صنعتی شدن بوده است. با این حال، نمی توان انکار کرد که تضاد طبقاتی همیشه وجود داشته و در طول زمان، در کنار صنعتی شدن و نوآوری های تکنولوژیکی، شدت یافته است.

انتقاد دیگر از نظریه مارکسیسم این است که بسیاری از سوسیالیست ها و مورخان معتقدند انقلاب پرولتری همیشه نظم اجتماعی را به ارمغان نمی آورد.

سوالات متداول