نقش فناوری در توسعه اقتصاد

فناوری های نوظهور مانند هوش مصنوعی و بلاک‌چین تأثیر عمیقی بر اقتصاد جهانی دارند. این فناوری‌ها نه تنها شکل کسب‌وکارها را تغییر داده‌اند، بلکه آینده اقتصادی را نیز شکل می‌دهند. بررسی تأثیر فناوری‌ها می‌تواند راهبردهای مناسبی برای مواجهه با چالش‌های جدید ارائه دهد.

با وجود نقش پررنگ فناوری در زندگی روزمره، برخی ناظران در مورد تأثیر واقعی آن بر اقتصاد جهانی تردید دارند. مطالعات نشان داده است که شرکت‌های دارای فناوری بالا سودآوری بیشتری دارند، اما تأثیر آن بر معیارهای کلان اقتصادی مثل GDP کم بوده است.

در دهه‌های اخیر، تأثیر فناوری بر رشد اقتصادی بیش از گذشته اهمیت یافته است. نمونه‌هایی از این تأثیرات شامل تجارت الکترونیک است که رقابت‌پذیری کسب‌وکارهای کوچک را افزایش داده است. همچنین، پیشرفت‌های فناورانه احتمالاً در آینده تأثیر بیشتری بر اقتصاد خواهند داشت.

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) موتور محرک توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب می‌شود. رشد و توسعه ICT می‌تواند فرصت‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری جدیدی ایجاد کرده و سطح رفاه عمومی را افزایش دهد. بنابراین، سیاست‌گذاران باید با درک عمیق‌تر این تغییرات، سیاست‌های مناسبی تدوین کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد که فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش کلیدی در کاهش فقر و افزایش بهره‌وری اقتصادی دارد. مطالعات بین‌المللی حاکی از آن است که دیجیتالی شدن می‌تواند تولید ناخالص داخلی سرانه را افزایش دهد و نرخ بیکاری را کاهش دهد.

تاریخچه پیشرفت های فناوری و توسعه اقتصادی

پیشرفت‌های تکنولوژیکی همواره نقش کلیدی در توسعه اقتصادی جوامع بشری ایفا کرده‌اند. در مراحل اولیه تمدن، اختراع ابزارهای ساده و فنون کشاورزی تأثیرات بزرگی بر جوامع گذاشت و به ایجاد ذخایر مواد غذایی، تشکیل روستاها و اولین نشانه‌های اقتصاد ساختارمند منجر شد. این پیشرفت‌ها نخستین گام‌ها به سوی توسعه اقتصادی پایدار و تقسیم کار را فراهم کردند.

در انقلاب صنعتی، این رابطه به شدت تقویت شد. اختراعاتی مانند ماشین بخار و مکانیزاسیون در صنایع مختلف، به‌ویژه نساجی و معدن، باعث تحول در تولید و ایجاد کارخانه‌ها شدند. این امر بهره‌وری را افزایش داد و به رشد عظیم اقتصادی و تغییرات اجتماعی نظیر شهرنشینی و جهانی شدن منجر شد. توسعه حمل و نقل نیز باعث افزایش تجارت و ارتباطات بین‌المللی شد.

در قرن بیستم، رشد تکنولوژیکی به اوج خود رسید و باعث تحولات بزرگی در صنعت، ارتباطات و حمل و نقل شد. برق رسانی به شهرها و ظهور سیستم‌های ارتباطی مانند تلفن، بازارهای جدیدی ایجاد کرد و امکان فعالیت‌های اقتصادی سریع‌تر و گسترده‌تر را فراهم کرد. همچنین، صنعت خودرو نقش مهمی در تحول حمل و نقل و گسترش بازارهای مصرف داشت.

در مجموع، پیشرفت‌های فناوری همواره عامل اصلی رشد اقتصادی بوده و این رابطه تا به امروز ادامه دارد.

ویژگی های موثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد اقتصادی

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) به عنوان کالای سرمایه‌ای با بازدهی بالا، بهره‌وری نیروی کار را افزایش می‌دهد. افزایش استفاده از ICT در بنگاه‌ها، کارایی و بهره‌وری کلی (MFP) را بهبود می‌بخشد و به کاهش هزینه‌های مبادله و هماهنگی کمک می‌کند.

این فناوری به کشف دانش پنهان در سازمان‌ها کمک می‌کند و ابداعات را به عنوان حلقه اصلی مدیریت دانش معرفی می‌کند. طبق نظر رابرت سالو، بخش عمده‌ای از رشد تولید سرانه به تکنولوژی وابسته است و سرمایه‌گذاری در ICT به رشد بهره‌وری کمک می‌کند.

دسترسی به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات و نیروی کار ماهر، معیارهای تعیین‌کننده برای ایجاد کسب و کارهای جدید هستند. در حال حاضر، اینترنت به عنوان ابزاری حیاتی برای تولید و گسترش بازارها شناخته می‌شود. سرمایه انسانی و نیروی کار آموزش‌دیده، از عوامل اساسی در موفقیت بنگاه‌ها و اقتصاد کشورها به شمار می‌روند.

در نهایت، گسترش ICT به طور مستقیم و غیرمستقیم به توسعه اقتصادی کشورها کمک می‌کند. این فناوری با افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها، به رشد اقتصادی و شکوفایی بنگاه‌ها کمک می‌نماید. در نتیجه، تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اقتصاد غیرقابل‌انکار است و به عنوان محرکی برای پیشرفت اقتصادی عمل می‌کند.

ابزارهای فناوری اطلاعات برای توسعه اقتصاد

فناوری اطلاعات، به‌ویژه اینترنت، شرایط جدیدی برای تعامل میان تولیدکنندگان، تأمین‌کنندگان، فروشندگان و مشتریان ایجاد کرده است. در این فضا، تمامی عوامل اقتصادی می‌توانند به‌راحتی اطلاعات، خدمات، محصولات و پول را به‌صورت آنلاین مبادله کنند.

اینترنت مفهوم «اشتغال پیوسته» را معرفی کرده است، جایی که افراد می‌توانند با استفاده از رایانه و اینترنت، کارهای خود را انجام داده و نتایج را به کارفرما یا مشتریان ارائه دهند. همچنین، پرداخت‌ها و دریافت دستمزدها از طریق حساب‌های اینترنتی و کارت‌های اعتباری صورت می‌گیرد. این تعاملات تحت عنوان تجارت الکترونیک قابل بررسی است.

تجارت الکترونیک به‌عنوان یک کاربرد ویژه فناوری اطلاعات، در کشورهای پیشرفته حجم وسیعی از تعاملات بازرگانی را به‌صورت الکترونیکی انجام می‌دهد. بنابراین، کشورهای در حال توسعه با استفاده از این استراتژی می‌توانند مراحل توسعه اقتصادی را سریع‌تر طی کنند.

گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات در این کشورها دسترسی به فناوری‌های مدرن را برای همه آحاد جامعه فراهم می‌آورد. این امر نه تنها موجب افزایش عرضه سرمایه انسانی می‌شود، بلکه به رشد و توسعه اقتصادی نیز کمک می‌کند و در نهایت منجر به گسترش صادرات تولیدات و خدمات فناوری می‌شود.

کاربردهای فناوری در توسعه اقتصاد

تاثیر فناوری در اشتغال و بهره‌وری

فناوری نقش مهمی در افزایش بهره‌وری و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید دارد. اتوماسیون و ابزارهای پیشرفته به افزایش کارایی کمک می‌کنند، اما ممکن است منجر به از دست رفتن شغل‌های قدیمی نیز شوند. در این راستا، ارتقاء مهارت‌ها و آموزش مجدد به افراد کمک می‌کند تا با تغییرات بازار سازگار شوند.

تأثیر فناوری در اشتغال‌زایی

فناوری با ارائه اطلاعات به‌روز و کیفی، برنامه‌ریزی اشتغال را تسهیل می‌کند و به مدیران امکان می‌دهد تا نیازهای جامعه را شناسایی کنند. همچنین، فناوری به ایجاد زمینه‌های کاری جدید و توسعه صنایع کمک می‌کند. این تحول موجب ظهور مشاغل جدید و بهبود وضعیت اشتغال می‌شود.

تأثیر فناوری در کارآفرینی

فناوری امکان راه‌اندازی کسب و کارهای نوآورانه را فراهم می‌کند. کارآفرینان می‌توانند با شناسایی نیازهای روز، از اینترنت و سایر فناوری‌ها برای ایجاد تحول در اقتصاد استفاده کنند. این نوع کارآفرینی نیاز به سرمایه‌گذاری و حمایت از مراکز کارآفرینی دارد.

فناوری و تجارت جهانی

فناوری با کاهش موانع ورود به بازارهای بین‌المللی و افزایش کارایی، تجارت جهانی را تسهیل می‌کند. با استفاده از فناوری، کارآفرینان می‌توانند در بازارهای جدید فعالیت کنند و تصمیمات بهتری بگیرند. این همکاری به رشد کسب و کارها در سطح جهانی کمک می‌کند.

فناوری در سرمایه‌گذاری و زیرساخت

توسعه فناوری برای جذب سرمایه‌گذاری و ایجاد زیرساخت‌های مؤثر ضروری است. فناوری به بهبود کیفیت پروژه‌های زیرساختی و انتخاب بهتر سرمایه‌گذاری کمک می‌کند. با پذیرش فناوری، می‌توان به رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی دست یافت.

نقش فناوری در آموزش و توسعه نیروی کار

فناوری آموزش و توسعه مهارت‌ها را دگرگون کرده و به یادگیری مادام‌العمر کمک می‌کند. دسترسی آسان به منابع آموزشی و استفاده از ابزارهای نوین، امکان کسب مهارت‌های جدید را فراهم می‌کند. به‌منظور برابری در دسترسی به آموزش، تلاش برای کاهش شکاف دیجیتالی ضروری است.

معایب فناوری اطلاعات و ارتباطات در در زمینه رشد اقتصادی

هزینه فناوری اطلاعات و ارتباطات

سرمایه‌گذاری در فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) به‌عنوان یک نیروی محرک برای رشد اقتصادی شناخته می‌شود. کشورهای در حال توسعه به‌طور قابل توجهی در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته در این زمینه محدودیت دارند. هزینه‌های ICT در کشورهای در حال توسعه به‌سرعت افزایش می‌یابد، اما هنوز هم نسبت به تولید ناخالص داخلی این کشورها فاصله زیادی با کشورهای توسعه‌یافته دارند. به‌طور مثال، در سال 2002، نسبت هزینه‌های ICT به تولید ناخالص داخلی برای 10 کشور پیشرفته 10 درصد بود، در حالی که برای هند و روسیه تنها 3.8 درصد بود.

دلایل بازگشت سرمایه پایین در کشورهای در حال توسعه شامل موارد زیر است:

1. نبود نهادهای قانونی و چارچوب‌های مقرراتی مناسب.
2. کمبود نیروی انسانی ماهر برای جذب و استفاده از فناوری.
3. نیاز به حداقل سرمایه‌گذاری برای دستیابی به اثرات شبکه‌ای و منافع فزاینده.

سرمایه‌گذاری و هزینه‌های عملیاتی بالا

تولید و ارائه خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات وابسته به زیرساخت‌های مناسب است. اکثر کشورهای در حال توسعه زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطی مناسبی ندارند که این امر به محدودیت و گرانی خدمات منجر می‌شود. اصلاحات در قوانین مخابرات و ارتباطات می‌تواند به افزایش رقابت و تشویق سرمایه‌گذاری در ICT کمک کند که در نهایت منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش استفاده از این فناوری‌ها خواهد شد.

کمبود سرمایه انسانی

استفاده بهینه از فناوری اطلاعات و ارتباطات نیازمند نیروی انسانی ماهر است. تحقیقات نشان داده است که تفاوت در میزان تولید و به‌کارگیری ICT در کشورهای مختلف ناشی از سطوح توسعه انسانی آن‌هاست. فناوری‌هایی مانند اینترنت عمدتاً برای کشورهای توسعه‌یافته طراحی شده‌اند و این امر به هزینه‌های تطبیق بیشتری در کشورهای در حال توسعه منجر می‌شود. این هزینه‌ها در ابتدا می‌تواند تأثیر منفی بر رشد بهره‌وری داشته باشد، اما پس از جذب فناوری توسط جامعه، رشد بهره‌وری بهبود می‌یابد.

مخارج تکنولوژی و رشد اقتصادی

برخلاف دیدگاه‌هایی که تأثیر تکنولوژی بر بهره‌وری را ناچیز تلقی می‌کنند، شواهد نشان می‌دهد که رابطه‌ای قوی بین مخارج تکنولوژی و رشد اقتصادی وجود دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش در مخارج تکنولوژی می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر اقتصاد کل داشته باشد.

به‌طور خاص، زمانی که شرکت‌ها به‌منظور تقویت سودها در دوران رکود اقتصادی، هزینه‌های اختیاری خود را کاهش می‌دهند، سرمایه‌گذاری‌های آن‌ها در زمینه تکنولوژی نیز به‌طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. این کاهش هزینه‌ها به سرعت بر تولید ناخالص داخلی (GDP) تأثیر می‌گذارد و معمولاً به افت شدید GDP منجر می‌شود.

در پی این کاهش سرمایه‌گذاری، بهره‌وری کار نیز در اقتصاد کاهش می‌یابد. این نکته حائز اهمیت است که نوآوری فناوری به‌عنوان یک جز کلیدی در ارتقای بهره‌وری محسوب می‌شود. بنابراین، حفظ و افزایش مخارج تکنولوژی در دوران اقتصادی چالش‌برانگیز، برای جلوگیری از افت بهره‌وری و رشد اقتصادی بسیار ضروری است.

مدیریت مخارج در حوزه فناوری

در دنیای امروز، مدیریت صحیح مخارج فناوری به عنوان یک عامل کلیدی برای رشد و پایداری شرکت‌ها مطرح می‌شود. در گذشته، عدم استفاده بهینه از تکنولوژی در دوران انقلاب صنعتی می‌توانست به کاهش بهره‌وری و شکست اقتصادی منجر شود. این موضوع اکنون نیز در دنیای مدرن حائز اهمیت است. در زیر به اهمیت مدیریت مخارج در حوزه فناوری و تأثیر آن بر رشد اقتصادی اشاره می‌شود:

۱. تأثیر سرمایه‌گذاری بر رشد

سرمایه‌گذاری در فناوری اطلاعات و اتوماسیون می‌تواند به عنوان یک عامل محرک برای رشد اقتصادی عمل کند. اگر شرکت‌ها به جای کاهش سرمایه‌گذاری در فناوری، بر روی بهبود آن تمرکز کنند، می‌توانند از مزایای بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عملیاتی بهره‌مند شوند.

۲. خودکارسازی و افزایش بهره‌وری

کاهش هزینه‌های عملیاتی از طریق خودکارسازی یکی از راه‌های مؤثر برای افزایش بهره‌وری است. با استفاده از تکنولوژی‌های نوین، شرکت‌ها می‌توانند فرآیندهای خود را بهینه کرده و منابع انسانی و مالی خود را به‌طور مؤثرتری مدیریت کنند.

۳. اهمیت مدیریت مخارج تکنولوژی

مدیریت مناسب مخارج در فناوری به شرکت‌ها کمک می‌کند تا از هدررفت منابع جلوگیری کنند و با استفاده بهینه از بودجه، به رشد و توسعه پایدار دست یابند. برای این منظور، شرکت‌ها باید:

• تحلیل هزینه‌ها:

  به‌طور منظم هزینه‌های مرتبط با فناوری را تحلیل کرده و درک کنند که کدام مخارج واقعاً ارزش افزوده ایجاد می‌کنند.

• برنامه‌ریزی استراتژیک:

  ایجاد یک برنامه‌ریزی استراتژیک برای سرمایه‌گذاری در فناوری، شامل شناسایی نیازها و فرصت‌ها، به شرکت‌ها کمک می‌کند تا منابع خود را به بهترین نحو تخصیص دهند.

• نوآوری و به‌روز رسانی:

  به‌روز نگه‌داشتن تکنولوژی و شناسایی نوآوری‌ها در صنعت، به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که با رقبا همگام باشند و از مزیت‌های رقابتی بهره‌مند شوند.

دلایل کند شدن بهره‌وری در دهه اخیر

بهره‌وری در دهه اخیر با چالش‌هایی مواجه بوده که به کاهش شدت فناوری و اثرات آن بر نیروی کار مربوط می‌شود. در اینجا به بررسی برخی از دلایل کند شدن بهره‌وری در این دوره می‌پردازیم:

۱. افت شدت فناوری

کاهش مخارج فناوری منجر به افت شدت فناوری در صنایع مختلف شده است. این کاهش می‌تواند تأثیر منفی بر نیروی کار داشته باشد، زیرا به مرور زمان کارکنان کمتری برای استفاده از فناوری‌های نوین تربیت می‌شوند و این مسأله به کاهش بهره‌وری منجر می‌شود. این تأثیر ممکن است تا سه سال پس از کاهش مخارج محسوس باشد.

۲. معیارهای نامناسب برای ارزیابی تأثیر فناوری

بسیاری از اقتصاددانان و رهبران تجاری از معیارهایی استفاده می‌کنند که به خوبی اثرات فناوری را نشان نمی‌دهد. در حالی که فناوری‌های دیجیتال به شکوفایی اقتصاد کمک می‌کنند، استفاده از معیارهای سنتی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) ممکن است نتواند به درستی این تحولات را نشان دهد.

۳. نیاز به تغییر در رویکرد اقتصادی

برای درک بهتر از چگونگی تأثیر فناوری بر اقتصاد، نیاز است که رویکرد سنتی به اقتصاد مادی جای خود را به دیدگاهی فراتر از دنیای عصر صنعتی بدهد. باید به جای تمرکز بر مقادیر فیزیکی، بر ابعاد دیجیتال و غیرملموس اقتصاد توجه کنیم.

۴. توجه به شاخص‌های جدید

ارقام و شاخص‌های جدیدی مانند قیمت ذخیره‌سازی ابری، سرعت پردازش اطلاعات، و سرعت پهنای باند، می‌توانند نشانه‌های بهتری از تأثیر فناوری بر بهره‌وری و رشد اقتصادی باشند. این عوامل به شکل‌گیری یک دیدگاه جامع‌تر از اقتصاد دیجیتال کمک می‌کنند.

۵. گسترش مهارت‌های قرن بیست و یکم

برای بهره‌برداری کامل از فناوری‌های نوین، نیاز به نیروی کار ماهر و آموزش‌دیده داریم. گسترش مهارت‌های مرتبط با فناوری، مانند برنامه‌نویسی، تجزیه و تحلیل داده‌ها، و مهارت‌های دیجیتال، برای افزایش بهره‌وری ضروری است.

جایگاه فناوری در جامعه اقتصادی امروز ایران

در دنیای امروزی، زمان گردش تکنولوژی به یک سال یا حتی کمتر رسیده و این تغییرات، تأثیرات عمیقی بر اقتصادهای مختلف به ویژه اقتصاد ایران گذاشته است. در ادامه به بررسی چندین جنبه کلیدی جایگاه فناوری در جامعه اقتصادی امروز ایران خواهیم پرداخت.

۱. تأثیر کاهش هزینه‌ها و فناوری‌های جدید

تحولات تکنولوژیکی و صرفه‌جویی در هزینه‌ها باعث شده تا استفاده از ماشین‌آلات جدید به سرعت گسترش یابد و فناوری‌های قدیمی به زودی مستهلک شوند. این مسأله به مجریان پروژه‌های کارآفرینی فشار می‌آورد که باید در مدت زمان کوتاهی سرمایه و سود خود را تأمین کنند.

۲. چالش انتخاب فناوری

انتخاب فناوری یکی از مباحث کلیدی اقتصاددانان و سیاستگذاران توسعه است. کشورهایی که مصرف‌کننده یا مقلد فناوری‌های جهانی هستند، مانند هند و چین، معمولاً با یک گام عقب‌تر از کشورهایی که در زمینه نوآوری پیشرو هستند، حرکت می‌کنند. این کشورها می‌توانند از قیمت‌های ارزان و امکانات کپی‌سازی بهره‌برداری کنند، در حالی که همچنان به روز بودن فناوری را حفظ می‌کنند.

۳. وابستگی به منابع نفت و گاز

اقتصاد ایران به منابع نفت و گاز وابستگی دیرینه‌ای دارد. این وابستگی می‌تواند به بیماری هلندی و افزایش هزینه‌های انرژی منجر شود که در نتیجه آن، صنایع انرژی‌بر در انتخاب فناوری‌های خود اولویت پیدا می‌کنند. این موضوع رقابت‌پذیری صنایع ایران را در سطح جهانی محدود می‌کند.

۴. بهره‌وری انرژی

بهره‌وری انرژی معیاری مهم در تولید است که به نسبت تولید به انرژی مصرفی اشاره دارد. افزایش بهره‌وری انرژی می‌تواند با استفاده بهینه از منابع و تکنولوژی‌های جدید حاصل شود. به عنوان مثال، ساختمان‌هایی که به طور هوشمند طراحی شده‌اند، می‌توانند تا ۱۰ برابر در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند.

۵. تأثیر یارانه‌های انرژی

مدت‌هاست که یارانه‌های انرژی در ایران باعث ایجاد انحراف قیمتی شده است. این انحراف به صنایع انرژی‌بر کمک می‌کند تا با تکیه بر قیمت‌های یارانه‌ای به تولید بپردازند، اما مانع از توسعه فناوری‌های رقابتی و پایدار می‌شود.

۶. ضرورت نوسازی صنایع

برای موفقیت در عرصه جهانی، ایران نیازمند نوسازی صنایع خود است. این نوسازی نمی‌تواند به طور ناگهانی انجام شود و نیازمند زمان و سرمایه‌گذاری است. پروژه‌های فناورانه باید به سمت فناوری‌های جدیدتر هدایت شوند تا بتوانند با استانداردهای جهانی رقابت کنند.

۷. مثال‌های عملی از عقب‌ماندگی فناوری

برخی از نمونه‌های عقب‌ماندگی فناوری در ایران عبارتند از:

• صادرات سنگ‌آهن با فناوری‌های قدیمی که نمی‌تواند با فناوری‌های نوین کشورهای دیگر رقابت کند.
• هزینه‌های بالای تولید در صنایع فولاد و سیمان ایران نسبت به استانداردهای جهانی.
• خودروهای داخلی که به دلیل قیمت نازل بنزین، انگیزه‌ای برای کاهش مصرف سوخت ندارند.

نقش فناوری در استارتاپ ها

فناوری می‌تواند با تأثیر بر دو قطب کلیدی اقتصادی، یعنی اشتغال‌زایی و کارآفرینی، موجب رشد اقتصادی و زمینه‌سازی برای آینده‌نگری در این حوزه شود. در این راستا، برنامه‌ریزان اقتصادی با حمایت از مراکز شتاب‌دهی به اشتغال‌زایی و تحقق اهداف کارآفرینان کمک کرده‌اند. شتاب‌دهنده‌ها به عنوان نهادهایی که شرایط لازم را برای استارتاپ‌ها فراهم می‌کنند، در اجرای این هدف موفق عمل کرده‌اند.

خدمات فناوری و شتاب‌دهنده‌ها:

1. ایجاد فضای کاری مناسب

   شتاب‌دهنده‌ها فضایی نظیر فضاهای کار اشتراکی را برای کارآفرینان فراهم می‌آورند. این فضاها به کاهش هزینه‌های شروع کسب و کار کمک کرده و فرصت‌هایی برای همکاری و تبادل تجربیات بین کارآفرینان ایجاد می‌کنند.

2. ارائه برنامه‌های آموزشی و توانمندسازی

   این مراکز دوره‌های آموزشی در زمینه‌های مختلف، از جمله تکنولوژی و مدیریت، برگزار می‌کنند. این آموزش‌ها به کارآفرینان کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم را برای پیشبرد کسب و کار خود کسب کنند.

3. ارائه خدمات مشاوره

   شتاب‌دهنده‌ها با قرار دادن منتورهای باتجربه در کنار استارتاپ‌ها، به کارآفرینان کمک می‌کنند تا چالش‌های پیش روی خود را شناسایی و برطرف کنند.

4. تامین سرمایه کسب و کار

   شتاب‌دهنده‌ها به تأمین سرمایه اولیه برای استارتاپ‌ها کمک می‌کنند و مسیرهای دسترسی به سرمایه‌گذاران را تسهیل می‌کنند.

5. شبکه‌سازی

   این مراکز با برقراری ارتباطات مؤثر بین کارآفرینان و متخصصین، به تقویت ایده‌ها و رشد استارتاپ‌ها کمک می‌کنند. این ارتباطات می‌تواند به اشتغال‌زایی در جامعه منجر شود.

نتیجه‌گیری

تحولات فناوری در جامعه اقتصادی امروز ایران به عنوان یک محور اساسی برای رشد و توسعه پایدار شناخته می‌شود. با توجه به وابستگی شدید ایران به منابع نفت و گاز و تأثیرات منفی یارانه‌های انرژی، صنایع این کشور در انتخاب فناوری و نوسازی دچار چالش‌های جدی هستند.

کاهش هزینه‌های فناوری و زمان گردش آن به سرعت در حال تغییر است، و کشورهایی که توانسته‌اند از مزایای فناوری‌های نوین بهره‌برداری کنند، به شکل چشمگیری از نظر اقتصادی پیشرفت کرده‌اند. در عوض، ایران به دلیل استفاده از فناوری‌های قدیمی و عدم توجه به تحولات جهانی، با مشکلاتی در بهره‌وری و رقابت‌پذیری روبروست.

بهره‌وری انرژی نیز یک عامل کلیدی در این زمینه است. استفاده بهینه از منابع انرژی و پیاده‌سازی فناوری‌های جدید می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش کارایی کمک کند. به علاوه، ضرورت نوسازی صنایع و تغییر نگرش به سرمایه‌گذاری‌های فناورانه، به ویژه در دوران پس از حذف یارانه‌های انرژی، یک فرصت حیاتی برای بهبود وضعیت اقتصادی و صنعتی کشور محسوب می‌شود.

در نهایت، برای دستیابی به رشد پایدار و رقابت‌پذیری در بازارهای جهانی، ایران باید به سمت نوسازی، انتخاب فناوری‌های نوین و افزایش بهره‌وری حرکت کند تا از مزایای فناوری‌های روز بهره‌مند شود و فاصله خود را با کشورهای پیشرفته کاهش دهد.

برای مشاهده مقالات کلیک کنید.

پیج اینستاگرام معین صادقیان کارشناس اقتصاد و مدرس بازار سرمایه