عوامل تعیین کننده عرضه Determinants Of Supply

عوامل تعیین کننده عرضه، متغیرهایی هستند که می توانند عرضه یک کالا را در بازار تغییر داده یا تحت تأثیر قرار دهند. مدیران کسب و کار برای مطالعه و پیش‌بینی عرضه آینده یک محصول، عوامل تعیین‌کننده عرضه را تجزیه و تحلیل می‌کنند و بر این اساس استراتژی می‌بندند.

عوامل تعیین کننده عرضه ممکن است شامل متغیرهای قیمت یا غیرقیمت باشند. عوامل مختلفی می توانند بر عرضه تأثیر بگذارند، تأثیر بگذارند و تصمیم بگیرند، و تمایل دارند وضعیت، ویژگی و روند آن را در طول زمان تعریف کنند. این عوامل به صورت مثبت یا منفی بر عرضه کالا تأثیر می گذارد . مطالعه عوامل تعیین کننده عرضه برای مدیران برای پیش بینی شرایط و آماده سازی بر اساس آن مهم است. با این حال، همه عوامل موثر بر عرضه را نمی توان پیش بینی یا کنترل کرد، اگرچه یک رویکرد فعال ممکن است در مقابله با تغییرات احتمالی کمک کند.

عوامل تعیین کننده عرضه در اقتصاد

اجازه دهید نگاهی به عوامل تعیین کننده ای داشته باشیم که بر عرضه به شیوه ای مطلوب یا نامطلوب تأثیر می گذارند. با این حال، شایان ذکر است که همه این عوامل ممکن است در هر محصولی وجود نداشته باشد، اما متفاوت است.

1- قیمت محصول یا خدمات

قیمت محصول یا خدمات بارزترین عامل در تعیین عرضه است. اگر همه متغیرهای دیگر ثابت بمانند، عرضه محصول در صورت افزایش قیمت نسبی آن افزایش می یابد. به بیان دیگر، یک شرکت کالا یا خدماتی را برای ایجاد سود ارائه می دهد و زمانی که قیمت ها افزایش می یابد، عرضه نیز برای افزایش سود افزایش می یابد. از این رو، افزایش عرضه یک محصول با انگیزه افزایش قیمت است. با این حال، ممکن است بازدهی کاهشی مرتبط با تلاش برای افزایش منابع مورد نیاز برای تولید یک محصول در مدت زمان کوتاهی وجود داشته باشد.

افزایش قیمت اغلب باعث بهبود سود می شود، که انگیزه اصلی فروشندگان برای ایجاد بیشتر است. در نتیجه، تأثیر قیمت عرضه به قیمت منابع (یا ورودی) نیز بستگی دارد. اگر قیمت منابع با سرعت بیشتری نسبت به قیمت عرضه افزایش یابد، تولیدکنندگان انگیزه کمتری برای تولید بیشتر خواهند داشت. به طور مشابه، با کاهش قیمت منابع، درآمد برای همان سطح قیمت افزایش می یابد، بنابراین فروشندگان بیشتر تولید خواهند کرد.

2- قیمت سایر اقلام مرتبط

در صورت افزایش قیمت اقلام مرتبط، شرکت عرضه کالاهای با قیمت بالاتر را افزایش خواهد داد. این امر باعث کاهش عرضه اقلام ارزان قیمت می شود.

فرض کنید قیمت گندم افزایش یابد. در نتیجه، برای کسب و کارها سودآوری بیشتری نسبت به ذرت یا سویا دارد. در نتیجه عرضه گندم افزایش می یابد و ذرت و سویا کاهش می یابد. اگر یک محصول خاص در مقادیر هنگفت تولید شود، شرکت هایی که کالاهای مشابهی مانند مواد شوینده تولید می کنند، تولید خود را به آن کالا منتقل می کنند. این باعث افزایش قیمت و کاهش عرضه می شود.

برای مثال دیگر؛ می گویند یک شرکت هم توپ فوتبال و هم توپ بسکتبال تولید می کند. با افزایش قیمت توپ‌های فوتبال، این شرکت توپ‌های فوتبال بیشتری و توپ‌های بسکتبال کمتری ایجاد می‌کند و در نتیجه عرضه توپ بسکتبال کاهش می‌یابد.

3- قیمت عناصر یا عوامل تولید

هزینه های زیادی با تولید یک کالا مرتبط است. اگر قیمت یک عنصر خاص از تولید افزایش یابد، هزینه تولید اقلامی که به شدت به آن عامل متکی هستند به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت.

در حالی که افزایش قیمت یک نهاده باعث افزایش کمی در هزینه های ساخت محصولی می شود که از مقدار کمتری از آن نهاده استفاده می کند. به عنوان مثال، افزایش قیمت زمین به طور قابل توجهی بر هزینه کشت گندم تأثیر می گذارد اما تأثیر کمی بر هزینه ساخت وسایل نقلیه خواهد داشت.

در نتیجه، تغییر در قیمت یک عامل تولید بر سود نسبی چندین خط تولید تأثیر می گذارد. این امر تولیدکنندگان را مجبور می‌کند از یک خط به خط دیگر سوئیچ کنند و در نتیجه عرضه کالاها تغییر کند.

مخارج اجزای تولید – با فرض ثابت بودن قیمت، افزایش هزینه‌ها، مانند هزینه‌های نیروی کار، تمایل و ظرفیت شرکت را برای ارائه کاهش می‌دهد. کاهش هزینه، تمایل و ظرفیت شرکت برای ارائه را افزایش می دهد. به عنوان مثال، افزایش دستمزد سرورهای رستوران، هزینه ارائه وعده‌های غذایی را افزایش می‌دهد و در نتیجه رستوران وعده‌های غذایی کمتری را با همه نرخ‌ها ارائه می‌کند. تغییر در نرخ ارز بر هزینه مواد خام وارداتی تاثیر می گذارد. کاهش نرخ ارز باعث افزایش هزینه های واردات و افزایش قیمت های وارداتی می شود.

4- مداخله فناوری

نوآوری ها و اختراعات در فناوری معمولاً امکان تولید چیزهای با کیفیت بالاتر و/یا مقادیر بیشتر با همان مقدار منابع را فراهم می کند. در نتیجه، درجه فناوری می تواند عرضه اقلام خاص را افزایش یا کاهش دهد.

5- سیاست اداری

مالیات‌های کالایی مانند مالیات غیر مستقیم ، هزینه‌های واردات، و مالیات کالاها و خدمات به شدت بر هزینه‌های تولید تأثیر می‌گذارند. این مالیات ها ممکن است کل هزینه ها را افزایش دهد. در نتیجه، عرضه کالاهایی که تحت تأثیر این عوارض قرار می‌گیرند تنها زمانی رشد می‌کند که قیمت‌ها افزایش یابد. از طرف دیگر، یارانه ها هزینه های تولید را کاهش می دهد و معمولاً منجر به افزایش عرضه می شود.

می توان عرضه را به سیاست دولت نسبت داد. دولت چندین قانون، مالیات و یارانه تولید را اعمال می کند که همه آنها بر عرضه تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، می‌گویند مالیات‌های تولیدی روی کالاها، هزینه نهایی تولید را افزایش می‌دهد . برعکس، یارانه تولید هزینه های حاشیه ای را کاهش می دهد. بنابراین، حداقل قیمتی که قرار است کالاها با آن تحویل شوند، افزایش یا کاهش می یابد.

6- انتظارات / حدس و گمان از قیمت

همچنین می‌تواند بر عرضه فعلی تأثیر بگذارد، زیرا اگر عرضه‌کنندگان کاهش قیمت را در آینده نزدیک پیش‌بینی کنند، ممکن است تلاش کنند تمام موجودی فعلی خود را نقد کنند. به همین ترتیب، اگر تامین‌کنندگان پیش‌بینی کنند که قیمت‌ها در آینده افزایش خواهد یافت، ممکن است تا زمانی که قیمت‌ها افزایش یابد، به موجودی خود ادامه دهند.

7- سایر عناصر

چندین عنصر اضافی وجود دارد که بر عرضه محصولات یا خدمات تأثیر می گذارد، مانند سیاست های بین المللی، اهداف شرکت، امکانات زیرساختی، ساختار بازار و علل طبیعی و غیره.

مثال عوامل تعیین کننده عرضه

با فرض اینکه کشاورزی که در زمینه کشاورزی اقدام می کند به مدت هفت سال با تکنیک های کشت دستی کار می کند. برای دوره ذکر شده بدیهی است که اگر همه چیز برابر باشد، مقدار تولید و عرضه شده به یک بازار یکسان خواهد ماند.

اگر کشاورز برای یک سال معین با دولت مواجه شود که بتواند با تهیه ماشین آلات کشاورزی مکانیزه از او حمایت کند، این به معنای کاهش تلاش، کاهش حجم نیروی انسانی و در صورت تملک زمین های بیشتر، در سال هشتم خواهد بود. مرد احتمالاً بیش از مقدار رسمی کالا برای فروش تولید می کند. این نشان می دهد که عرضه تحت تأثیر یک عامل تعیین کننده است – فناوری جایگزین وسایل دستی.

عوامل تعیین کننده تحلیل عرضه

یک نکته خوب در مورد عرضه این است که “تغییر در عرضه” به تغییر در کل منحنی عرضه اشاره دارد، در مقابل حرکت در امتداد منحنی، که می تواند به عنوان “تغییر در مقدار عرضه شده” نامیده شود. اگر منفعت فروش خروجی اضافی نسبت به هزینه تولید آن افزایش یابد، فروشنده واحدهای بیشتری را عرضه خواهد کرد و از آنجایی که سود فروش محصول در یک بازار کاملاً رقابتی، قیمت ثابتی در بازار است که خارج از کنترل فروشنده است، یک نگرانی در مورد عوامل تعیین‌کننده عرضه که بر عرضه تأثیر می‌گذارند، طبیعتاً بر روی هزینه محاسبه متمرکز می‌شود.

موارد قبلی نشان می دهد که عوامل زیر، در میان سایر موارد، بر احتمال اینکه یک محصول از آزمون هزینه-فایده برای یک تامین کننده معین راضی باشد، تأثیر می گذارد.

تغییرات پیش بینی شده

انتظارات در مورد تغییرات قیمت در آینده می تواند بر میزان انتخاب فروشندگان برای عرضه در بازار فعلی تأثیر بگذارد. مثلاً فرض کنید یک تولیدکننده صابون به دلیل استفاده روزافزون از منابعش انتظار دارد قیمت آتی محصولش بسیار بالاتر از قیمت فعلی باشد. در این صورت تولیدکننده منطقی انگیزه ای خواهد داشت که برخی از محصولات خود را با قیمت پایین تر امروز از بازار خودداری کند تا در آینده محصولات بیشتری برای فروش با قیمت بالاتر داشته باشد.

تنوع قیمت

تغییر در قیمت سایر کالاها و خدماتی که فروشندگان ممکن است تولید کنند عامل مهم دیگری است. به عنوان مثال، کاوشگران به دنبال آن دسته از فلزات گرانبها خواهند بود که مازاد سود بیش از هزینه برای آنها بیشتر است. هنگامی که قیمت نقره افزایش می یابد، بسیاری از آنها به دنبال طلا نمی روند و به دنبال نقره می گردند. استخراج نقره با قیمت فعلی در حال حاضر سود بیشتری نسبت به طلا دارد. این تغییر بر عرضه طلا در بازار تاثیر خواهد گذاشت.

هزینه های فناوری

یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده هزینه تولید، فناوری است. پیشرفت در فناوری تولید واحدهای اضافی خروجی را با هزینه کمتر امکان پذیر می کند. این امر هر منحنی عرضه را به سمت پایین (یا به طور معادل به راست) تغییر می دهد و از این رو منحنی عرضه بازار را نیز به سمت پایین تغییر می دهد. با گذشت زمان، معرفی ماشین آلات پیشرفته تر منجر به افزایش چشمگیر تعداد کالاهای تولید شده در هر ساعت تلاش شده است.

هر تحولی از این دست باعث تغییر به سمت راست در منحنی عرضه بازار می شود. اما چگونه می دانیم که تغییرات تکنولوژیکی هزینه تولید کالا و خدمات را کاهش می دهد؟ اگر تجهیزات جدید آنقدر گران باشد که تولیدکنندگانی که از آن استفاده می کنند هزینه های بیشتری نسبت به کسانی که به طراحی های قبلی متکی هستند، داشته باشند چه؟ اگر چنین است، پس تولیدکنندگان منطقی به سادگی از تجهیزات جدید استفاده نمی کنند.

در حالی که تغییرات تکنولوژیکی به طور کلی (اگرچه نه همیشه) منجر به تغییرات تدریجی در عرضه می‌شود، تغییرات در قیمت نهاده‌های مهم می‌تواند به معنای واقعی کلمه یک شبه منجر به تغییرات بزرگ عرضه شود. به عنوان مثال، قیمت نفت خام که مهمترین نهاده در تولید بنزین است، اغلب به شدت در نوسان است و تغییرات ناشی از آن در عرضه باعث می شود قیمت بنزین نوسانات مربوطه را نشان دهد.

نرخ های نیروی کار

به طور مشابه، وقتی نرخ دستمزد افزایش می‌یابد، هزینه نهایی هر کسب‌وکاری که نیروی کار را استخدام می‌کند نیز افزایش می‌یابد و منحنی‌های عرضه را به سمت چپ (یا به طور معادل، به سمت بالا) تغییر می‌دهد. هنگامی که نرخ بهره کاهش می یابد، هزینه فرصت تجهیزات سرمایه ای نیز کاهش می یابد و باعث می شود عرضه به سمت راست تغییر کند.

شرکت کاملاً رقابتی با منحنی تقاضای افقی برای محصول خود مواجه است، به این معنی که می تواند هر مقداری را که بخواهد به قیمت بازار بفروشد. در کوتاه مدت، هدف شرکت انتخاب سطحی از خروجی است که سود آن را به حداکثر برساند. این کار را با انتخاب سطح تولیدی که هزینه نهایی آن برابر با قیمت بازار محصولش است، انجام می دهد، مشروط بر اینکه قیمت از میانگین هزینه متغیر بیشتر باشد.

سوالات متداول