در علم اقتصاد، قانون عرضه و تقاضا یک اصطلاح رایج و یکی از مبانی نظریه اقتصادی است. عرضه و تقاضا بیانگر رابطه مستقیمی بین آنچه تولیدکنندگان عرضه می کنند و آنچه مصرف کنندگان در یک اقتصاد تقاضا می کنند و اینکه این رابطه چگونه بر قیمت یک محصول یا خدمات خاص تأثیر می گذارد. عرضه کل و تقاضای کل عبارتند از کل عرضه و تقاضای کل در یک اقتصاد در یک دوره زمانی خاص و یک آستانه قیمتی خاص.

عرضه کل تقاضای کل تولید ناخالص داخلی (GDP) یک اقتصاد است، کل مقداری که یک کشور تولید و می فروشد. تقاضای کل کل مبلغی است که برای کالاها و خدمات داخلی در یک اقتصاد هزینه می شود. عرضه کل و تقاضای کل نشان می دهد که شرکت ها چقدر مایل به تولید هستند و مصرف کنندگان چقدر مایل به تقاضا در یک قیمت خاص هستند. تقاضای کل کل مخارج یک شرکت است که شامل مصرف مصرف کننده، سرمایه گذاری، مخارج دولت و صادرات خالص می شود.

تقاضای کل چیست؟

تقاضای کل مقدار ناخالص خدمات و کالاهای مورد نیاز برای تمام محصولات نهایی در یک اقتصاد است.

در بلندمدت، این تقاضای کل برابر با تولید ناخالص داخلی در بازار است. اگرچه تولید ناخالص داخلی و تقاضای کل به طور همزمان افزایش و کاهش می یابد، تقاضای کل تنها پس از تعدیل سطح قیمت در بلندمدت با تولید ناخالص داخلی برابری می کند. با این حال، تغییرات دیگری نیز می تواند بر اساس اجزا و روش های مورد استفاده رخ دهد.

تقاضای کل از کالاهای سرمایه ای، کالاهای مصرفی، واردات، صادرات و مخارج دولتی تشکیل شده است. از جمله عواملی که می‌توانند بر تقاضای کل تأثیر بگذارند، می‌توان به تغییرات در نرخ بهره، تغییرات در انتظارات تورمی ، تغییرات در نرخ ارز  مبادله‌ای و تغییرات ثروت درآمد اشاره کرد.

تقاضای کل را می توان از مجموع هزینه های مصرف کننده، مخارج شرکت ها و سرمایه گذاری های خصوصی ، مخارج دولتی و خالص صادرات به دست آورد.

عرضه کل چیست؟

همچنین به عنوان تولید کل نیز گفته می شود، این عبارت است از کل عرضه خدمات و کالاها در یک قیمت معین و در یک دوره معین.

وقتی عرضه در میان افزایش تقاضا ثابت است، مصرف کنندگان قیمت های بالاتری برای کالاها می پردازند. این امر شرکت ها را مجبور به افزایش تولید و در نتیجه افزایش عرضه می کند که سپس قیمت ها و تولید را عادی می کند.

تغییرات در عرضه کل می تواند ناشی از نوآوری های تکنولوژیکی، تغییر در کیفیت و اندازه نیروی کار، افزایش هزینه های تولید، افزایش دستمزدها، تغییر در یارانه ها، مالیات ها و تورم باشد.

در عرضه کل، افزایش تقاضا منجر به افزایش استفاده از نهاده های جاری در فرآیند تولید در کوتاه مدت می شود. با این حال، عرضه کل در بلندمدت تحت تأثیر سطوح قیمتی قرار نمی گیرد. این تنها با بهره وری و بهبود در بهره وری هدایت می شود.

تفاوت بین تقاضای کل و عرضه کل

تعریف

تقاضای کل مقدار ناخالص خدمات و کالاهای مورد تقاضا برای تمام محصولات نهایی در یک اقتصاد است. از سوی دیگر، عرضه کل عبارت است از کل عرضه خدمات و کالاها در یک قیمت معین و در یک دوره معین.

متاثر از 

تقاضای کل متاثر از تغییرات در نرخ بهره، تغییرات در انتظارات تورمی، تغییرات در نرخ ارز مبادله ای و تغییرات در ثروت درآمدی است. از سوی دیگر، عرضه کل متاثر از نوآوری های تکنولوژیکی، تغییر در کیفیت و اندازه نیروی کار، افزایش هزینه های تولید، افزایش دستمزدها، تغییر در یارانه ها، مالیات ها و تورم است.

اجزاء

تقاضای کل توسط کالاهای سرمایه ای، همه کالاهای مصرفی، واردات، صادرات و برنامه های مخارج دولتی هدایت می شود. از سوی دیگر، عرضه کل با صرفه جویی و مصرف هدایت می شود.

شباهت بین تقاضای کل و عرضه کل

• هر دو در چارچوب نظریه های اقتصادی استفاده می شوند.
• وقتی این دو با هم نمودار می شوند، تعادل را تعیین می کنند.

نوسانات عرضه و تقاضا و منحنی ها

افزایش عرضه عموماً در پاسخ به افزایش تقاضا رخ می دهد و در طول زمان منجر به کاهش قیمت ها می شود. مدت زمان لازم برای پاسخگویی کسب و کارها به افزایش تقاضا با افزایش تولید، بسته به محصول و صنعت، به میزان قابل توجهی متفاوت است.

اگر بدست آوردن مواد دشوار باشد، مدت زمان لازم برای عرضه محصولات اضافی به بازار ممکن است در یک مدل اقتصادی که کمتر به تغییرات تقاضا پاسخ می دهد افزایش یابد. افزایش قیمت ممکن است منجر به کاهش تقاضا و عرضه بیش از حد شود.تقاضای کل

نتیجه

همانطور که بحث شد، این رابطه بین عرضه و تقاضا را می توان با استفاده از منحنی عرضه کل یا تقاضای کل بیان کرد. با استفاده از این قانون اقتصادی، کسب‌وکارها پیش‌بینی‌های بهتری برای نیازهای تولید آتی برای بهبود سودآوری ایجاد می‌کنند. ملاحظات قیمت گذاری و بازاریابی نیز مستقیماً تحت تأثیر عرضه و تقاضا قرار می گیرند و جنبه دیگری از این مدل سازی اقتصادی را نشان می دهند.