عرضه پول Money Supply

عرضه پول در یک اقتصاد، حجم کل ارز در گردش در یک مقطع زمانی خاص است. می تواند شامل پول نقد و معادل های آن مانند اسکناس ارز، سکه و سپرده های بانکی باشد. این یک مفهوم حیاتی است که به شدت بر وضعیت مالی و اقتصادی یک کشور تأثیر می گذارد.

عرضه پول ارتباط تنگاتنگی با تورم و مصرف دارد. بنابراین، دولت، به ویژه بانک مرکزی یک کشور، گردش پول را از طریق سیاست پولی خود کنترل می کند. اندازه‌گیری عرضه پول بر اساس نقدینگی شامل انواع M0، M1، M2، M3 و M4 است.

درک عرضه پول

عرضه پول، یک شاخص مالی بسیار مهم است و از جهات مختلف بر اقتصاد تأثیر می گذارد. بنابراین، دولت و بانک مرکزی به دقت گردش پول در یک اقتصاد را زیر نظر دارند. بنابراین، باید بهینه باشد، نه زیاد و نه کمتر.  افزایش  عرضه به معنای این است که مردم بیشتر هزینه می کنند و این امر تقاضا برای محصولات و خدمات را در اقتصاد افزایش می دهد. در نتیجه تقاضای بالا به افزایش قیمت ها کمک می کند. بنابراین گردش بالای پول باعث افزایش نرخ تورم می شود.

در چنین شرایطی، بانک‌های مرکزی یک سیاست پولی انقباضی را برای کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده اعمال می‌کنند. معمولاً با افزایش نرخ بهره وام های مصرفی انجام می شود. از این رو، مشتریان وام گرفتن را متوقف می کنند و باید هزینه های خود را کاهش دهند. بنابراین گردش پول را کاهش می دهد.

با این حال، دوره های طولانی کاهش عرضه نیز به همان اندازه مضر هستند. اگر مشتریان به طور کلی از هزینه صرف نظر کنند، اقتصاد راکد خواهد شد و منجر به بیکاری گسترده خواهد شد. بنابراین، دولت یک سیاست پولی انبساطی را معرفی خواهد کرد که در آن نرخ بهره وام کاهش می‌یابد. در نتیجه مردم بیشتر وام می گیرند و بیشتر خرج می کنند. بانک های مرکزی نیز پول بیشتری به اقتصاد تزریق می کنند.

اکثر دولت ها سوابق گردش پول و عرضه را عمومی نگه می دارند و هر کسی می تواند به آنها دسترسی داشته باشد. به عنوان مثال، فدرال رزرو ایالات متحده جدیدترین اقدامات مربوط به سهام پول را در  28 ژوئن 2022 منتشر کرد. اطلاعات دقیق در مورد ارزش پایه پولی، ذخایر، استقراض و غیره را می توان در این سوابق یافت.

اهمیت عرضه پول

در طول تاریخ ایالات متحده عرضه پول، همراه با اقتصاد گسترش یافته و کاهش یافته است. به همین دلیل، چندین اقتصاددان مانند میلتون فریدمن به عرضه پول به عنوان یک شاخص مفید برای وضعیت اقتصاد ملی اشاره کردند.

با این حال، طی دهه‌های اخیر، این تصور از عرضه پول تغییر کرده است. در دهه 1990، مردم شروع به برداشت پول از حساب های پس انداز کم بهره خود کردند و آن را در بازار پررونق سهام سرمایه گذاری کردند. در نتیجه، حتی با رشد اقتصاد، M2 سقوط کرد. آلن گرینسپن، رئیس فدرال رزرو در آن زمان، سودمندی اندازه‌گیری عرضه پول را زیر سوال برد و به این نتیجه رسید که اگر اقتصاد برای رشد به M2 وابسته باشد، در رکود خواهد بود. فدرال رزرو دیگر محدوده های هدفی را برای رشد عرضه پول تعیین نمی کند.

اندازه گیری

از آنجایی که عرضه پول، یک پارامتر مهم اقتصادی است، دولت ها دائماً آن را نظارت و تنظیم می کنند. بنابراین، آنها مقدار پول را مرتباً اندازه گیری می کنند تا آن را کنترل کنند. معیارهای استاندارد عرضه پول شامل M1، M2، M3 و M4 است.

اندازه گیری عرضه با M0 یا پایه پولی شروع می شود. این مقدار ارز در گردش است، یعنی اسکناس ارز، سکه، و ذخایر بانکی.

• عرضه پول M1 : که « پول باریک » نیز نامیده می شود، شامل M0 و سایر سپرده های با نقدینگی بالا در بانک می شود.
• عرضه پول M2 : شاید متداول ترین معیار پذیرفته شده باشد زیرا علاوه بر اوراق بهادار قابل بازار و سپرده های نقدی کمتر، از M1 نیز تشکیل شده است.
• عرضه پول M3 : معروف به “پول گسترده”، M2 و وجوه بازار پول مانند صندوق های سرمایه گذاری مشترک، قراردادهای بازخرید، اوراق تجاری و غیره را تشکیل می دهد.
• عرضه پول M4 : شامل M3 و سایر دارایی های کم نقدینگی است که معمولاً خارج از بانک های تجاری است.

بنابراین، انواع اندازه‌گیری حجم پول بالا و فرمول‌های آنها را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

M0 = اسکناس + سکه + ذخایر بانکی

M1 = M0 + سپرده های مطالبه

M2 = M1 + اوراق بهادار قابل معامله + سایر سپرده های بانکی با نقدشوندگی کمتر

M3 = M2 + وجوه بازار پول

M4 = M3 + دارایی کمترین نقدینگی

این معیارهای عرضه پول معمولاً بسته به کشور متفاوت است. به عنوان مثال، فدرال رزرو معمولاً بر روی انواع M1 و M2 برای نظارت بر  عرضه پول ایالات متحده تمرکز می کند، در حالی که بانک انگلستان انواع M4 را نیز اندازه گیری می کند.

عوامل تعیین کننده عرضه پول

گردش پول در یک کشور جنبه های زیادی دارد. یکی از این جنبه‌ها عوامل تعیین‌کننده هستند که به تأثیرگذاری و تعیین دقیق وضعیت عرضه اقتصاد کمک می‌کنند.

1. پول پرقدرت: وجه نقد و معادل های آن در دسترس عموم و سپرده های بانکی در پول پرقدرت گنجانده می شود. از آنجایی که نقدینگی بالایی دارند، مستقیماً بر عرضه پول در یک اقتصاد تأثیر می‌گذارند.
2. سطح ذخایر بانک های تجاری: بانک مرکزی بانک های تجاری را موظف می کند تا در مواقع اضطراری درصد ثابتی از سپرده ها را به عنوان اندوخته نگهداری کنند. بانک ها مقدار ذخیره اضافی را به مصرف کنندگان قرض می دهند و گردش پول را افزایش می دهند.
3. نسبت ذخایر:نسبت ذخیره نقدی به سپرده ها طبق دستور بانک مرکزی است. اگر بانک مرکزی این نسبت را افزایش دهد، بانک‌ها مجبور خواهند بود پول بیشتری را در ذخایر نگهداری کنند که این امر توانایی بانک‌ها را کاهش می‌دهد.
4. نقدینگی مایع که توسط مردم نگهداری می شود: اگر مردم پول نقد مایع بیشتری در خانه داشته باشند، فقط بخش کوچکی را خرج می کنند. اما اگر همین نقدینگی در بانک سپرده شود، عرضه در اقتصاد زیاد می شود.

عرضه پول چگونه تعیین می شود؟

تأثیر عرضه پول بر اقتصاد

افزایش عرضه پول معمولاً نرخ های بهره را کاهش می دهد که به نوبه خود سرمایه گذاری بیشتری ایجاد می کند و پول بیشتری را در دست مصرف کنندگان قرار می دهد و در نتیجه هزینه ها را تحریک می کند. کسب و کارها با سفارش مواد اولیه بیشتر و افزایش تولید پاسخ می دهند. افزایش فعالیت های تجاری تقاضا برای نیروی کار را افزایش می دهد. اگر عرضه پول کاهش یابد یا نرخ رشد آن کاهش یابد، ممکن است برعکس اتفاق بیفتد. بانک ها کمتر وام می دهند، کسب و کارها پروژه های جدید را به تعویق می اندازند، و تقاضای مصرف کنندگان برای وام مسکن و وام خودرو کاهش می یابد.

تغییر در عرضه پول، برای مدت طولانی به عنوان یک عامل کلیدی در هدایت عملکرد اقتصادی و چرخه های تجاری در نظر گرفته شده است. مکاتب فکری اقتصاد کلان که به شدت بر نقش عرضه پول تمرکز دارند عبارتند از: نظریه کمیت پول ، پول گرایی ، و نظریه چرخه تجاری اتریش توسط ایروینگ فیشر. از لحاظ تاریخی، اندازه گیری عرضه پول نشان داده است که بین عرضه پول و تورم و بین عرضه پول و سطح قیمت رابطه وجود دارد .

با این حال، از سال 2000، این روابط کمتر قابل پیش بینی شده است و قابلیت اطمینان آنها را به عنوان راهنمای سیاست پولی کاهش می دهد. اگرچه معیارهای عرضه پول هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، اما از جمله تعدادی از اقدامات اقتصادی هستند که اقتصاددانان و فدرال رزرو جمع آوری، پیگیری و بررسی می کنند.

عرضه پول و چرخه تجاری

داده های عرضه پول به صورت ماهانه منتشر می شود و یکی از متغیرهای مهم کلان اقتصادی است که توسط اقتصاددانان و سرمایه گذاران به طور یکسان پیگیری می شود. از متغیرها می توان برای تعیین زمان چرخه تجاری و انتظارات آتی استفاده کرد. آنها اغلب در هم تنیده هستند و بنابراین برای نتیجه گیری باید با هم درک شوند.

دارایی ها و ویژگی های مختلف در مراحل مختلف چرخه تجاری عملکرد بهتری دارند. با درک اینکه در چرخه تجاری فعلی در کجا هستیم، سرمایه گذاران می توانند به طور استراتژیک پرتفوی خود را تغییر دهند تا بازده خود را به حداکثر برسانند.

عرضه پول و سیاست پولی

سیاست پولی ابزاری است که توسط بانک مرکزی برای حفظ ثبات و رشد اقتصادی اجرا می شود. یکی از بزرگترین چالش هایی که سیاست پولی به دنبال مقابله با آن است، تورم است. زمانی که هزینه (تقاضا) به طور غیرعادی بالا باشد و عرضه ثابت بماند، به طور مصنوعی قیمت تعادلی را بالا می برد.

تورم بیش از حد می تواند فاجعه باشد، زیرا وقتی قیمت کالاها افزایش می یابد اما دستمزدها افزایش نمی یابد، قدرت خرید مصرف کنندگان را از بین می برد و می تواند به سرعت منجر به کاهش هزینه های کلی و رکود اقتصادی شود. از سوی دیگر، تورم کافی منجر به یک اقتصاد راکد می شود، یا حتی بدتر، کاهش تورم چرخه ای از بیکاری و ورشکستگی بالا را ایجاد می کند.

سیاست پولی به دنبال کنترل تورم از طریق دستکاری اهداف عرضه پول و نرخ بهره است که در ادامه به بررسی اولی خواهیم پرداخت. وقتی عرضه پول بالا باشد، هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مصرف‌کننده را افزایش می‌دهد که به نوبه خود اقتصاد را تحریک می‌کند. برعکس، زمانی که عرضه پول کم باشد، مخارج مصرف‌کننده و سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد و در بلندمدت می‌تواند منجر به یک اقتصاد رو به زوال شود.

بانک مرکزی برای تأثیرگذاری بر عرضه پول از دو روش استفاده می کند:

1. خرید یا فروش اوراق بهادار بازار پول (M2) از بازار آزاد
2. تسهیل یا تشدید الزامات ذخیره

ذخایر الزامی وجوه مورد نیازی است که بانک ها باید همیشه در اختیار داشته باشند تا نیازهای غیرعادی بالای برداشت مشتری را برآورده کنند. بانک مرکزی با تأثیرگذاری بر ذخایر الزامی، مستقیماً بر پول در گردش (M0) تأثیر می گذارد.

نتیجه

عرضه پول ممکن است یکی از ملموس ترین و قابل درک ترین موضوعات در اقتصاد باشد. این شمارش هر بیت نقدی است که در کل اقتصاد ایالات متحده شناور است. هر دلار و هر سکه، تا پول خردی که مردم در جیب خود دارند. تجزیه و تحلیل عدد سخت تر است. اقتصاددانان می خواهند بدانند که این پول دقیقاً کجاست و چگونه استفاده می شود. آیا احتکار می شود یا هدر می رود؟ سرمایه گذاری شده یا صرف نیازهای روزمره؟

فدرال رزرو عرضه پول را از نظر اقدام بالقوه در نظر می گیرد. آیا برای تشویق مخارج آزادتر، سرمایه گذاری و ایجاد شغل باید پول بیشتری به اقتصاد وارد کند؟ یا باید عقب نشینی کند و جریان پول را از طریق سیستم کند کند تا از تورم جلوگیری کند؟ فدرال رزرو اعداد خود را در مورد عرضه پول در چهارمین سه‌شنبه هر ماه، معمولاً در ساعت 1 بعد از ظهر به وقت شرقی منتشر می‌کند.

سوالات متداول