سوآپ نرخ بهره Interest Rate Swap

سوآپ نرخ بهره یک توافق قراردادی بین دو طرف برای مبادله پرداخت های بهره است. متداول‌ترین نوع ترتیبات سوآپ نرخ بهره، قراردادی است که در آن طرف A موافقت می‌کند که بر اساس نرخ بهره ثابت به طرف B پرداخت کند و طرف B موافقت می‌کند که بر اساس نرخ بهره شناور به طرف A پرداخت کند. تقریباً در همه موارد، نرخ شناور به یک نرخ مرجع گره خورده است.

سوآپ نرخ بهره مبادله یک مجموعه از جریان های نقدی با مجموعه ای دیگر است. از آنجایی که آنها خارج از بورس (OTC) معامله می کنند، قراردادها بین دو یا چند طرف مطابق با مشخصات مورد نظر آنها است و می تواند به روش های مختلف سفارشی شود. اگر شرکتی بتواند به راحتی با یک نوع نرخ بهره وام بگیرد، اما نوع دیگری را ترجیح می دهد، معمولاً از سوآپ استفاده می شود.

به طور خلاصه:

انواع سوآپ نرخ بهره

سه نوع مختلف سوآپ نرخ بهره وجود دارد: ثابت به شناور، شناور به ثابت و شناور به شناور.

ثابت به شناور

به عنوان مثال، شرکتی به نام TSI را در نظر بگیرید که می تواند اوراق قرضه ای را با نرخ بهره ثابت بسیار جذاب برای سرمایه گذاران خود منتشر کند. مدیریت شرکت احساس می کند که می تواند جریان نقدی بهتری را از نرخ شناور بدست آورد. در این حالت، TSI می تواند با یک بانک طرف قرارداد مبادله ای انجام دهد که در آن شرکت یک نرخ ثابت دریافت می کند و یک نرخ شناور می پردازد.

سوآپ به گونه‌ای طراحی شده است که با سررسید و جریان نقدی اوراق قرضه با نرخ ثابت مطابقت داشته باشد و دو جریان پرداخت با نرخ ثابت خالص شوند. TSI و بانک شاخص نرخ شناور ترجیحی را انتخاب می کنند که معمولاً LIBOR برای سررسید یک، سه یا شش ماهه است. سپس TSI LIBOR به علاوه یا منهای اسپردی را دریافت می کند که هم شرایط نرخ بهره در بازار و هم رتبه اعتباری آن را منعکس می کند.

شناور به ثابت

شرکتی که به وام با نرخ ثابت دسترسی ندارد، ممکن است با نرخ شناور وام بگیرد و برای دستیابی به نرخ ثابت وارد یک سوآپ شود. تاریخ‌های بازنشانی، بازنشانی و پرداخت وام با نرخ شناور در سوآپ منعکس شده و خالص می‌شوند. بخش با نرخ ثابت سوآپ به نرخ استقراض شرکت تبدیل می شود.

شناور به شناور

شرکت‌ها گاهی برای تغییر نوع یا مدت شاخص نرخ شناور که پرداخت می‌کنند، مبادله می‌کنند. این به عنوان مبادله پایه شناخته می شود. برای مثال، یک شرکت می تواند از LIBOR سه ماهه به LIBOR شش ماهه مبادله کند یا به این دلیل که نرخ جذاب تر است یا با سایر جریان های پرداخت مطابقت دارد. یک شرکت همچنین می‌تواند به شاخص دیگری مانند نرخ وجوه فدرال، اوراق تجاری یا نرخ قبوض خزانه‌داری تغییر وضعیت دهد.

مزایا

• آنها را می توان در هر زمان در طول قرارداد اجرا کرد.
• می توان از آنها برای پوشش دادن تعهدات با نرخ شناور دیگر استفاده کرد.
• اگر سوآپ با نرخ های کمتر از نرخ های سوآپ از پیش تعیین شده انجام شده باشد، وام گیرنده می تواند به دنبال غرامت باشد.

معایب

• صندوق های تامینی و سایر سرمایه گذاران از سوآپ نرخ بهره برای سفته بازی استفاده می کنند. آنها ممکن است ریسک را در بازارها افزایش دهند زیرا از  حساب های اهرمی استفاده می کنند  که فقط به یک پیش پرداخت کوچک نیاز دارند.
• آنها ریسک قرارداد خود را با مشتقه دیگری جبران می کنند. این به آنها امکان می دهد ریسک بیشتری را بپذیرند زیرا در صورت مخالفت بازار با آنها نگران پول کافی برای پرداخت مشتقه نیستند.
• اگر آن‌ها برنده شوند، پول نقد می‌کنند. اما اگر شکست بخورند، می‌توانند عملکرد کلی بازار را با نیاز به تعداد زیادی معاملات در آن واحد بر هم بزنند.