رشد برون زا چیست؟
نظریه رشد برون زا Exogenous Growth Theory
نظریه رشد برون زا نظریه‌ای از اقتصاد نئوکلاسیک است که ادعا می‌کند عوامل بیرونی برونزا در تعیین موفقیت یک اقتصاد، صنعت یا تجارت فردی مهم‌تر از عوامل درون‌زا هستند. مفهوم اصلی تئوری رشد برون زا این است که عوامل تعیین کننده رشد تا حد زیادی خارج از کنترل فرد هستند. در بیشتر موارد، نمی توان آنها را هدایت کرد، فقط به آنها واکنش نشان داد.
نیروهای برون زا و درون زا می توانند بر سودآوری و دوام یک شرکت تأثیر بگذارند. اقتصاددانان نئوکلاسیک و کینزی در مورد اینکه کدام نیروها در تعیین رشد اقتصادی بیشترین اهمیت را دارند، اختلاف نظر دارند.نظریه ای از اقتصاد نئوکلاسیک که بر این باور است که عوامل خارجی و عمدتاً کلان اقتصادی عاملی هستند که نرخ رشد اقتصادی را هدایت می کنند.
ویژگی کلیدی نیروهای برون زا این واقعیت است که تا حد زیادی نمی توان آنها را توسط کسانی که افسار تولید کالاها و خدمات را در دست دارند کنترل کرد. با این وجود، آگاهی از چنین نیروهایی بسیار مهم است تا بتوان آگاهانه استراتژی هایی را برای مقابله با اثرات بالقوه نیروهای برون زا ایجاد و توسعه داد.
تئوری رشد برون زا بیان می کند که رشد اقتصادی به دلیل تأثیرات خارج از اقتصاد به وجود می آید. فرض اساسی این است که رونق اقتصادی در درجه اول توسط عوامل خارجی مستقل و در مقابل عوامل داخلی و وابسته به یکدیگر تعیین می شود. از یک مفهوم گسترده اقتصادی، مفهوم رشد برون زا از مدل رشد نئوکلاسیک بیرون آمد. عوامل مدل رشد برونزا در تولید، کاهش بازده سرمایه، نرخ پس‌انداز و متغیرهای تکنولوژیک برای تعیین رشد اقتصادی.
به طور خلاصه:
- رشد برون زا یک اصل کلیدی تئوری اقتصادی نئوکلاسیک، بیان می کند که رشد اقتصادی توسط پیشرفت تکنولوژیکی مستقل از نیروهای اقتصادی تقویت می شود.
- عوامل مدل رشد برونزا در تولید، کاهش بازده سرمایه، نرخ پس‌انداز و متغیرهای تکنولوژیک برای تعیین رشد اقتصادی.
- هر دو مدل رشد برون زا و درون زا بر نقش پیشرفت تکنولوژیک در دستیابی به رشد اقتصادی پایدار تاکید دارند.
- مدل رشد درون زا با مدل رشد برون زا تفاوت دارد زیرا نشان می دهد که نیروهای درون سیستم اقتصادی منجر به ایجاد جو برای پیشرفت فناوری می شوند.
رشد برون زا
رشد درون زا
در مقابل، نظریه رشد درون زا تأکید بسیار بیشتری بر عواملی دارد که وضعیت عرضه و تقاضا را در یک کشور، صنعت یا بازار تجاری خاص تعیین می کنند. مدل‌های رشد درون زا عوامل اقتصادی کلیدی را که مختص یک کسب‌وکار یا صنعت هستند، در نظر می‌گیرند.
به عنوان مثال، مشاغل مرتبط با سفر، مانند استراحتگاه های اسکی و خطوط کروز، در معرض عوامل فصلی هستند که می تواند به طور قابل توجهی بر درآمد و سود تأثیر بگذارد. سایر نیروهای درون زا شامل میزان رقابتی بودن یک صنعت و پیشرفت های فناوری است که مختص یک صنعت است یا توسط یک شرکت خاص یا تعداد محدودی از شرکت ها نگهداری می شود.
طبق نظریه رشد درون زا پیشرفت های تکنولوژیکی باید تنها با توجه به تاثیر احتمالی آنها در یک صنعت در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، صرف نظر از اینکه فناوری به طور کلی به سرعت در حال پیشرفت است، اگر نوآوری های تکنولوژیکی قابل توجهی در خدمات مراقبت های بهداشتی وجود داشته باشد، شرکت های صنعت مراقبت های بهداشتی احتمالاً از نظر رشد از شرکت های سایر بخش های بازار بهتر عمل خواهند کرد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.