دولت رئیسی باید چه برنامه اقتصادی را پیش رو بگیرد؟

دولت ابراهیم رئیسی در فضایی زمام امور اقتصادی کشور را به دست گرفت که چالش‌های متعددی پیش‌روی اقتصاد ایران قرار داشت؛ چالش‌هایی که نه‌تنها میراث دولت پیشین، بلکه محصول سیاست‌ها و ساختار اقتصادی چند دهه گذشته است. اقتصاد ایران با مشکلاتی نظیر تورم بالا، بیکاری گسترده، رکود تولید، بحران منابع آب، کسری بودجه مزمن، تحریم‌های بین‌المللی و نابرابری درآمدی دست‌به‌گریبان است.

در این مقاله، تلاش می‌شود علاوه بر بررسی این چالش‌ها، راهکارهای پیشنهادی برای مواجهه با آن‌ها ارائه شود.

تورم اصل مشکلات دولت رئیسی

تورم یکی از اصلی‌ترین معضلاتی است که اقتصاد ایران را سال‌هاست درگیر کرده است. نرخ تورم بالا، نه‌تنها قدرت خرید مردم را کاهش می‌دهد، بلکه اثرات منفی بر سرمایه‌گذاری و تولید دارد.

عوامل اصلی تورم در ایران

• افزایش پایه پولی: چاپ پول بدون پشتوانه و رشد نقدینگی بدون متناسب‌سازی با تولید.
• کسری بودجه دولت: وابستگی دولت به منابع بانک مرکزی برای تأمین مالی خود.
• کاهش ارزش پول ملی: که بر اثر نوسانات ارزی و تحریم‌ها شدت گرفته است.
• تحریم‌های بین‌المللی: محدودیت‌های اقتصادی که موجب کاهش درآمدهای ارزی و فشار بر اقتصاد شده است.

راهکارهای دولت رئیسی برای مهار تورم

1. تراز کردن بودجه دولت: کاهش وابستگی به استقراض از بانک مرکزی و ایجاد منابع درآمدی پایدار، از جمله مالیات‌ستانی مؤثر.
2. حذف سیاست قیمت‌گذاری دستوری: آزادسازی قیمت‌ها و واگذاری کنترل بازار به نیروهای عرضه و تقاضا.
3. ثبات در سیاست‌های ارزی: تک‌نرخی کردن ارز و جلوگیری از نوسانات شدید ارزی.

بیکاری: بلای خانمان سوز جوانی، خانواده و کشور دولت رئیسی

بیکاری یکی دیگر از بحران‌های اقتصادی است که دولت رئیسی با آن روبه‌روست. برآوردها نشان می‌دهد که میلیون‌ها نفر از جمعیت فعال ایران بیکار هستند، که این موضوع پیامدهای منفی اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای به دنبال دارد.

راهکارهای دولت برای ایجاد اشتغال

1. احیای برجام و رفع تحریم‌ها: بازگشت به توافق هسته‌ای و تعامل با جامعه بین‌المللی می‌تواند منجر به بازگشت سرمایه‌گذاری‌های خارجی و ایجاد فرصت‌های شغلی شود.
2. تسهیل فضای کسب‌وکار: کاهش بوروکراسی و مقررات زائد که کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را تقویت می‌کند.
3. سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیربنایی: ایجاد زیرساخت‌های جدید در حوزه‌هایی مانند حمل‌ونقل، انرژی و مسکن، که موجب اشتغال‌زایی گسترده می‌شود.

این همه رویداد خوب تنها با برجام!

همچنین دولت می تواند از طریق بهبود فضای کسب و کار و حذف مقررات دست و پا گیر موجب شود که کسب و کار های کوچک رونق گیرند و راه برای سرمایه گذاری های بزرگ بازتر شود که خود این مورد هم تعداد زیادی شغل ایجاد می کند.

 آخرین گزینه دولت برای ایجاد اشتغال سرمایه گذاری یا تعریف پروژه های ملی است و در اولویت آخر قرار دارد اما مشکل بیکاری را تا حد خوبی حل می کند. با این اقدامات، دولت رئیسی می تواند در عمر ۴ ساله ی خود تا ۳ میلیون شغل ایجاد کند که عملا ۳ میلیون شغل خود ۳۰ هزار شغل در کنار خود دارد.

دولت با خشکسالی چکار می کند؟ دولت رئیسی

تنها راهی که خیال دولت و مردم را از بابت آب آشامیدنی برای همیشه راحت می کند شیرین کردن آب دریا برای مصرف همه مردم ایران است.

اگر آب خوردن و مصرف شهرها از محل آب بی نهایت دریا تامین شود حجم قابل توجهی از منابع آبی فلات ایران ازاد می شود و صرف رونق کشاورزی و صنعت می شود و کلی شغل جدید ایجاد می کند و با رشد کشاورزی و صنعت واردات کمتر شده و صادرات بیشتر می شود و در نتیجه پول ملی تقویت شده و تورم کاهش می یابد اگر چه شیرین کردن آب دریا برای همه مردم فلات ایران پروژه ای است که همت بیش از یک دوره دولت را می طلبد.

حذف قیمت گذاری دستوری دولت رئیسی

بهترین کاری که رئیسی می تواند انجام دهد این است که روی قیمت گذاری اعمال نفود نکند و اجازه دهد که قیمت ها و بازار تعیین کننده باشند . دلار را تک نرخی کند و بگذارد بازار آزاد تعیین کننده باشد. قیمت گذاری دستوری منابع کشور را دود می کند که شاید در مطالبی دیگر به آن بپردازیم.

افزایش حقوق کارگران به هزاردلار در ماه

۴ سال فرصت خوبی است که پایه حقوق کارگران را بشود بالاتر از ۲۰ میلیون تومان در ماه کرد. همانطور که دیدیم ایجاد شغل جدید خود موجب ایجاد شغل های تازه ی بیشتری می شود و همین امر در حداقل حقوق هم هست.

هر چقدر قدرت خرید کارگران بیشتر باشد رونق بیشتر می شود چرا که کارگران توان خرید پس انداز و سرمایه گذاری بیشتری پیدا می کنند و در نهایت با گردش مالی بیشتر شغل بیشتر ایجاد می شود. برخی فکر می کنند که افزایش حقوق کارگران باعث تورم می شود ولی برای مثال بزرگترین صنعت کشور پس از نفت خودرو سازی است.

بیشتر هزینه یک خودرو پول قطعات آن است و شاید سهم دستمزد در آن از ۲۰ درصد هم کمتر باشد. اگر یک خودرو را ۱۰۰ میلیون در نظر بگیریم که ۲۰ میلیون آن هزینه دستمزد است اگر این ۲۰ میلیون را دو برابر کنیم (یعنی ۱۰۰ درصد افزایش) قیمت خودروی ما ۱۲۰ میلیون می شود (یعنی ۲۰ درصد افزایش). در حالی که توان اقتصادی کارگر دوبرابر شده و خود شمار زیادی شغل جدید ایجاد می کند.

تبدیل شدن به قدرت پولی دنیا

ایران با ایجاد تنها ۳ رمزارز می تواند تبدیل به قطب تبادل مالی غرب آسیا شود و در آینده ابرقدرت نقل و انتقال مالی دنیا باشد. این حرف ها عجیب و دور از واقعیت نیست و کاملا شدنی است.

اگر صد سال پیش می گفتیم ایران ابرقدرت نظامی غرب آسیا می شود حتما به چشم یک انسان سبک عقل به ما نگاه می کردند اما هم اکنون ما ابرقدرت نظامی برتر منطقه هستیم و حالا هم می گویم اگر از حالا دست به کار شویم در این صنعت نو بنیاد می توانیم گوی سبقت را از دیگران برباییم. صحبت در این مورد نیاز به توجه متمرکز تری دارد.

چرا از رشد اقتصادی نگفتیم؟ دولت رئیسی

همانطوری که برای حل تورم دیدیم که کارهای دیگری می تواند موجب حل مشکل تورم شود انجام اقدامات گفته شده در این مطلب خود به خود باعث رشد اقتصادی می شود.

احیای برجام، ایجاد اشتغال، ایجاد رونق با افزایش پایه حقوق، انضباط مالی و رونق فضای کسب  کار و در نهایت بهبود نظام نقل و انتقالات مالی، خود به خود باعث رشد اقتصادی می شوند پس بهتر است دولت به جای تلاش در جهت ایجاد رشد به صورت مستقیم، با اقدامات گفته شده کاری کند که خود به خود رشد اقتصادی ایجاد شود.

آنچه گفتیم چقدر شدنی است؟ دولت رئیسی

واقعیت این است که همه آنچه گفتیم کاملا شدنی است اما باید یادمان باشد که دولت در ایران در یک هزارتوی دست و پاگیر قرار دارد و برای اجرای چند طرح ساده باید از هفت خوان بوروکراسی رد شود.

پس برای روی داد آنچه گفتیم کمی بیشتر از یک دولت نیاز داریم و باید کل حاکمیت عزم حل مشکلات کند اما رئیس دولت با قدرت چانه زنی می تواند توان اقتصادی کشور را با اجرای این راه کارها بالا ببرد

خلاصه بگویم گاو نر می خواهد و مرد کهن

رئیس دولت، همت بلندی می خواهد و روحیه خستگی ناپذیر. البته یکدسی حاکمیت یاور دولت است که این کار را برای رئیسی و هیئت وزیران راحت تر هم می کند.

امیدواریم آنچه که خیر و طلاح کشور است هر چه زودتر رخ دهد.