بودجه ریزی بر مبنای صفر چیست؟
بودجه بندی مبتنی بر صفر Zero-Based Budgeting
بودجه ریزی بر مبنای صفر (Zero-Based Budgeting یا ZBB) یک روش مدیریتی برای تهیه و تنظیم بودجه است که بر خلاف روشهای سنتی، به جای استفاده از بودجه سال گذشته به عنوان مبنا، هر سال از ابتدا شروع میشود.
این بدان معناست که هر بخش یا دپارتمان سازمان باید هر سال از صفر شروع کند و همه فعالیتها و هزینههای خود را از نو توجیه کند، به جای اینکه فقط به بودجه سال قبل اضافه شود. در واقع، ZBB سازمان را مجبور میکند که تمامی هزینهها را مجدداً بررسی کند و تنها به فعالیتهایی که برای سازمان ضروری هستند، بودجه اختصاص دهد.
به طور خلاصه:
- بودجه ریزی بر مبنای صفر تکنیکی است که توسط شرکت ها استفاده می شود، اما این نوع بودجه بندی می تواند توسط افراد و خانواده ها استفاده شود.
- بودجه ها حول نیازهای پولی برای هر دوره آینده، مانند یک ماه، ایجاد می شوند.
- بودجه بندی سنتی و بودجه ریزی مبتنی بر صفر دو روشی هستند که برای پیگیری هزینه ها استفاده می شوند.
- بودجه ریزی مبتنی بر صفر به مدیران کمک می کند تا با هزینه های کمتر در یک شرکت مقابله کنند.
تاریخچه بودجه ریزی بر مبنای صفر (ZBB)
روش بودجهبندی بر مبنای صفر (ZBB) برای اولین بار در سال 1970 در آمریکا معرفی شد. این رویکرد به کنگره ملی پیشنهاد شد و سه سال بعد، در سال 1973، ایالت جورجیا (Georgia) اولین جایی بود که از این روش استفاده کرد.
بعد از اینکه این روش در ابتدا بیشتر در حوزه دولتی مورد استفاده قرار میگرفت، کمکم به سازمانهای خصوصی و شرکتهای بزرگ هم راه پیدا کرد. شرکتهای بزرگ و سازمانهای خصوصی از این روش برای مدیریت بهتر بودجههای خود بهره گرفتند. دلیل استقبال گسترده از ZBB این بود که این روش به سازمانها کمک میکرد تا بودجههای خود را دقیقتر و موثرتر تنظیم کنند.
.
بودجه ریزی بر مبنای صفر چگونه کار می کند؟
در روش بودجهبندی مبتنی بر صفر، هزینههای غیرضروری که یک کسبوکار دارد شناسایی میشوند. این تکنیک معمولاً همراه با روشهای دیگر هزینهیابی استفاده میشود.
در دهه 1960، پیتر پیهر که در شرکت تگزاس اینسترومنتز (Texas Instruments) کار میکرد، بودجهبندی مبتنی بر صفر را پیشنهاد کرد. او این مفهوم را در سال 1970 در “هاروارد بیزینس ریویو” معرفی کرد و در سال 1977 این روش را به طور رسمی منتشر کرد.
مراحل فرآیند بودجه ریزی مبتنی بر صفر به شرح زیر است:
- بودجهبندی را با شروع از صفر آغاز کنید.
- هدف بودجه را تعیین کنید.
- فعالیتهای تجاری را تجزیه و تحلیل کنید.
- بررسی کنید کدام هزینهها میتوانند کاهش یابند.
- فعالیتهایی را که نیاز به کاهش هزینه دارند، اولویتبندی کنید.
- بودجه نهایی را تنظیم کنید.
- گزارش آماده کنید و نقشها و مسئولیتها را به افراد مرتبط ابلاغ کنید.
ویژگی های بودجه ریزی مبتنی بر صفر
ویژگی های برجسته بودجه ریزی مبتنی بر صفر که آن را از دیگری متمایز می کند.
- هر دوره بودجه از صفر شروع میشود.
- تمامی بخشهای شرکت با هم تصمیمگیری میکنند.
- تمرکز این روش بر کاهش هزینهها است.
- بودجه با گذشت زمان قابل تغییر و اصلاح است.
بودجهریزی بر مبنای صفر در چه شرایطی کاربرد دارد؟
بودجهریزی بر مبنای صفر بهویژه برای سازمانهایی که نیاز به کنترل دقیق هزینهها دارند یا در شرایطی قرار دارند که نیاز به بازبینی کامل فعالیتها دارند، مناسب است. بهعنوان مثال:
- سازمانهای نوپا: ZBB برای سازمانهای جدید که باید از ابتدا تمامی فعالیتها و هزینههای خود را برنامهریزی کنند، مناسب است.
- سازمانهای در حال بحران: اگر سازمانی با مشکلات مالی روبرو است و باید هزینههای خود را به دقت مدیریت کند، ZBB میتواند به شناسایی و حذف هزینههای غیرضروری کمک کند.
- شرکتهای بزرگ با هزینههای ثابت زیاد: شرکتهایی که هزینههای ثابت و بالایی دارند، میتوانند با استفاده از ZBB هزینههای غیرضروری را کاهش دهند و کارایی خود را افزایش دهند.
مزایای بودجه ریزی بر مبنای صفر
- شناسایی هزینههای غیرضروری: ZBB به سازمانها این امکان را میدهد که به طور دقیق بررسی کنند کدام هزینهها ضروری نیستند و میتوانند حذف شوند. این روش بهویژه در شناسایی هزینههای زائد و ناکارآمد مؤثر است.
- افزایش کارایی منابع: یکی از اهداف اصلی ZBB، افزایش کارایی و بهرهوری در استفاده از منابع سازمان است. با توجیه هر هزینه و اولویتبندی فعالیتها، منابع به بهترین شکل ممکن تخصیص داده میشوند.
- هماهنگی بهتر با استراتژی سازمان: ZBB به سازمانها کمک میکند تا بودجه خود را با استراتژیهای کلان هماهنگ کنند. به دلیل اینکه هر هزینه باید از نو توجیه شود، مدیریت میتواند فعالیتها را به سمت اهداف کلان سازمان هدایت کند.
- انعطافپذیری بیشتر: این روش به سازمانها اجازه میدهد که به تغییرات محیطی و نیازهای جدید به سرعت واکنش نشان دهند، چرا که بودجه بر اساس اولویتهای فعلی تنظیم میشود و نه بودجههای گذشته.
- افزایش شفافیت: ZBB شفافیت بیشتری در فرآیند بودجهریزی به وجود میآورد، زیرا هر دپارتمان باید تمامی هزینههای خود را توجیه کند. این شفافیت به مدیریت کمک میکند که بر چگونگی استفاده از منابع سازمانی نظارت بیشتری داشته باشد.
معایب بودجه ریزی بر مبنای صفر
- پیچیدگی و زمانبر بودن: بودجهریزی بر مبنای صفر فرآیند پیچیده و زمانبری است، زیرا هر سال باید تمامی هزینهها از ابتدا بررسی و توجیه شوند. این مسئله نیاز به منابع انسانی و زمانی زیادی دارد که ممکن است برای برخی سازمانها چالشبرانگیز باشد.
- مقاومت در برابر تغییر: برخی از کارکنان و مدیران ممکن است در برابر اجرای ZBB مقاومت نشان دهند، زیرا این روش نیازمند بازبینی دقیق و حذف برخی هزینهها یا فعالیتهایی است که به آنها عادت کردهاند.
- تمرکز بیش از حد بر کاهش هزینهها: در حالی که ZBB به شناسایی هزینههای غیرضروری کمک میکند، برخی سازمانها ممکن است بیش از حد بر کاهش هزینهها تمرکز کنند و در نتیجه به کیفیت خدمات یا تولیدات آسیب وارد شود.
- نیاز به دادههای دقیق: برای اجرای موفقیتآمیز ZBB، سازمانها نیاز به دادههای دقیق و شفاف از تمامی هزینهها و فعالیتهای خود دارند. بدون دسترسی به این دادهها، اجرای ZBB دشوار میشود.
مثال بودجه ریزی مبتنی بر صفر
فرض کنید یک شرکت تولید کیف (RP Corp) دارد. این شرکت میخواهد بودجه خود را بهبود دهد. مدیر شرکت تصمیم میگیرد:
برای بهبود بودجه، مدیر راهبردهای زیر را در نظر گرفت:
- تعداد کارکنان برای یک دستگاه باید کاهش یابد تا 300 دلار صرفهجویی شود.
- بخشی از کارخانه که استفاده نمیشود، به یک تولیدکننده زیپ اجاره داده شود و 400 دلار صرفهجویی شود.
- تبلیغات بنری با تبلیغات در شبکههای اجتماعی جایگزین شود تا 40 دلار صرفهجویی شود.
- بسیاری از مدارک بهصورت الکترونیکی نگهداری شوند تا 12 دلار در هزینههای نوشتافزار صرفهجویی شود.
اکنون با استفاده از اطلاعات داده شده، بودجه صفر پایه RP Corp را برای دسامبر 2021 تهیه کنید.
راه حل :
اصول و فرآیند بودجهریزی بر مبنای صفر
بودجهریزی بر مبنای صفر به چند مرحله اصلی تقسیم میشود که به سازمانها کمک میکند تا بودجههای دقیقتر و بهینهتری تهیه کنند:
- شروع از صفر: در این روش، بودجهها بهجای اینکه بر اساس هزینههای سال قبل تنظیم شوند، از صفر شروع میشوند. یعنی تمامی هزینهها باید از نو توجیه شوند.
- توجیه تمامی هزینهها: در بودجهریزی بر مبنای صفر، هر هزینهای باید توجیه شده و دلیلی برای وجود آن ارائه شود. به عبارت دیگر، هر دپارتمان باید ثابت کند که هر بخش از بودجهای که درخواست میکند، برای عملکرد و اهداف سازمان ضروری است.
- تعیین اولویتها: در این روش، سازمانها باید فعالیتها و هزینههای خود را اولویتبندی کنند. یعنی به فعالیتهایی که مهمتر و ضروریتر هستند، در مقایسه با فعالیتهای کماهمیتتر بودجه بیشتری تخصیص مییابد.
- برنامهریزی مداوم: ZBB نیازمند برنامهریزی و بازبینی مداوم است. سازمانها باید هر سال تمامی هزینهها را از نو بررسی کنند تا بتوانند منابع خود را به بهینهترین شکل ممکن مدیریت کنند.
- تمرکز بر کارایی و اثربخشی: بودجهریزی بر مبنای صفر، سازمانها را تشویق میکند تا به دنبال افزایش کارایی و اثربخشی باشند. این روش به کاهش هزینههای غیرضروری کمک میکند و باعث میشود که سازمانها منابع خود را بر روی فعالیتهای مهمتر متمرکز کنند.
سودآوری بودجهبندی بر مبنای صفر (ZBB)
تصور کنید یک واحد در یک شرکت وجود دارد که فعالیت آن چندان اهمیت ندارد و تأثیر زیادی در موفقیت شرکت ندارد. با این حال، هر ساله این واحد به اندازه سایر واحدها بودجه میگیرد، حتی اگر عملکرد آن سودآور نباشد. نتیجه این کار این است که بودجه به فعالیتهای غیرضروری اختصاص مییابد، و در نهایت ممکن است شرکت دچار ضرر شود.
این مشکل وقتی بزرگتر میشود که واحدهای مهمتر شرکت که نقش کلیدی در تولید یا بهرهوری دارند، به دلیل نبود بودجه مناسب نمیتوانند بهخوبی عمل کنند. بنابراین، سازمان بهخاطر این توزیع نامتعادل بودجه، پیشرفت قابلتوجهی نخواهد داشت.
اما روش بودجهبندی بر مبنای صفر (ZBB) این مشکل را حل میکند. ZBB بهجای اینکه بودجه را بهصورت ثابت به همه واحدها تخصیص دهد، تمامی واحدها را بر اساس اهمیت و تأثیرگذاریشان ارزیابی میکند. در نتیجه، بودجه به واحدهایی اختصاص مییابد که بیشترین ارزش و سود را برای سازمان به همراه دارند، و واحدهای کماهمیتتر بودجه کمتری دریافت میکنند یا حتی بودجه آنها حذف میشود. این باعث میشود که سازمان بتواند منابع خود را بهینهتر مدیریت کند و سودآوری بیشتری داشته باشد.
بودجه ریزی مبتنی بر صفر در مقابل بودجه بندی سنتی
همه شرکتها از بودجه برای کنترل هزینهها و افزایش سود استفاده میکنند. بودجهبندی سنتی معمولاً با استفاده از بودجه سال قبل انجام میشود و درصدی افزایش یا کاهش برای رسیدن به اهداف جدید در نظر گرفته میشود، که معمولاً بین 1 تا 10 درصد است.
اما در برخی مواقع، شرایط شرکت و بازار به قدری تغییر میکند که استفاده از بودجه سال قبل منطقی نیست. در این موارد، کل بودجه باید از نو تهیه شود. در روش بودجهبندی مبتنی بر صفر، شرکت همه هزینهها و بخشهای کسبوکار را از ابتدا و با دقت بررسی میکند، در حالی که بودجهبندی سنتی فقط تغییرات و هزینههای جدید را در نظر میگیرد.
نتیجه گیری
بودجهریزی بر مبنای صفر یک روش جامع و کارآمد برای مدیریت بودجه است که به سازمانها کمک میکند تا منابع خود را بهینهتر مدیریت کنند. این روش با توجیه تمامی هزینهها و حذف هزینههای غیرضروری، سازمانها را قادر میسازد تا به اهداف خود با کمترین هدررفت منابع دست یابند. با این حال، اجرای این روش نیازمند برنامهریزی دقیق، دادههای کامل و تعهد مدیران است.
سوالات متداول
چگونه بودجهبندی مبتنی بر صفر را انجام دهیم؟
برای شروع، کسی که بودجه را تنظیم میکند باید هدف اصلی بودجهبندی را مشخص کند. سپس، یک بودجه کاملاً جدید از صفر تهیه میشود. در مرحله بعد، مدیران هزینههای ثابت و متغیر را بررسی میکنند تا بفهمند کدام هزینهها قابل کاهش یا صرفهجویی هستند. در نهایت، گزارشی از بودجه تهیه و به افراد مرتبط ارسال میشود.
چرا بودجهبندی مبتنی بر صفر بهترین روش است؟
بودجهبندی مبتنی بر صفر (ZBB) از روشهای دیگر واقعیتر است، چون درآمدها را به صورت لحظهای به هزینههای مختلف اختصاص میدهد و از دادههای قدیمی استفاده نمیکند. در حالی که روشهای دیگر به اطلاعات گذشته تکیه میکنند، ZBB به دلیل نگاه به شرایط فعلی و دقیق، کارآمدترین روش است.
چه تفاوتی بین بودجهبندی مبتنی بر صفر و بودجهبندی سنتی وجود دارد؟
در بودجهبندی مبتنی بر صفر، بودجه کاملاً از صفر و بدون در نظر گرفتن بودجه سال قبل تنظیم میشود. اما در بودجهبندی سنتی، اطلاعات و بودجه سال گذشته به عنوان مبنا استفاده میشود و سپس تغییرات جزئی مثل افزایش یا کاهش درصدی روی آن اعمال میشود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.