بودجه بندی سرمایه ای : IRR یا NPV کدام بهتر است؟
آیا باید از IRR یا NPV در بودجهبندی سرمایهای استفاده کرد؟
در بودجهبندی سرمایهای، روشهای مختلفی برای ارزیابی پروژهها وجود دارد و نرخ بازده داخلی ( IRR ) و ارزش خالص فعلی ( NPV ) از رایجترین آنها هستند.
با این حال، هر رویکرد دارای مزایا و معایب متمایز خود است. در اینجا، تفاوتهای بین این دو و موقعیتهایی را که یک روش بر دیگری ارجحیت دارد، مورد بحث قرار میدهیم.
به طور خلاصه:
- هر دو IRR و NPV برای تعیین اینکه چه پروژه هایی را بپذیرید و چه سودآوری را یک شرکت می تواند انتظار داشته باشد مفید هستند.
- نرخ بازده داخلی با تجزیه و تحلیل جریان نقدی و گزارش درصد بازده مورد انتظار، نتیجه یک پروژه را تخمین می زند.
- در حالی که محاسبه و درک نرخ بازده داخلی ساده است، اما برای تجزیه و تحلیل پروژه هایی با دوره های متعدد خروج نقدی یا نرخ های تنزیل متعدد مفید نیست.
- ارزش فعلی خالص نتیجه یک پروژه را با جمع کردن تمام جریان های نقدی تنزیل شده با هم برای گزارش یک مبلغ مثبت یا منفی دلاری تخمین می زند.
- اگرچه روش ارزش فعلی خالص انعطافپذیرتر است، اما هنگام تلاش برای مقایسه پروژههای با اندازههای مختلف یا تجزیه و تحلیل جدول زمانی بازگشت پروژه مفید نیست.
IRR چیست؟
نرخ بازده داخلی (IRR) به درصدی اشاره دارد که در آن جریانهای نقدی آینده یک پروژه با هزینه اولیه آن برابر میشود. به عبارتی، IRR نشان میدهد که نرخ بازدهای که از پروژه دریافت میکنید چقدر است.
- مزیت IRR: استفاده از آن به مدیران کمک میکند که نرخ بازده پروژه را با نرخ بازده سایر پروژهها مقایسه کنند و ببینند آیا ارزش سرمایهگذاری دارد یا نه.
- محدودیت IRR: IRR همیشه بهترین نتیجه را ارائه نمیدهد، مخصوصاً زمانی که پروژهها جریان نقدی غیر معمول یا پیچیده داشته باشند. همچنین، اگر دو پروژه نرخ IRR مشابه داشته باشند، نمیتوان تنها بر اساس این معیار تصمیمگیری کرد.
NPV چیست؟
ارزش خالص فعلی (NPV) روشی است که در آن ارزش جریانهای نقدی آتی پروژه با نرخ بهره مشخص به ارزش فعلی تبدیل میشود. در نهایت، NPV نشان میدهد که آیا یک پروژه در کل سودآور است یا خیر.
- مزیت NPV: این روش دقیقتر از IRR است زیرا جریانهای نقدی را به ارزش امروز تبدیل میکند و به طور مستقیم سود یا ضرر پروژه را نشان میدهد.
- محدودیت NPV: اگرچه NPV دقیق است، اما ممکن است فهم آن برای همه آسان نباشد و نیاز به محاسبات پیچیدهتری دارد.
کدام بهتر است؟
به طور کلی، NPV به دلیل دقت بیشتر و تواناییاش در نشان دادن سود واقعی پروژهها بهتر است. IRR اگرچه مفید است، اما در مقایسه با NPV محدودیتهایی دارد و در برخی مواقع ممکن است نتایج گمراهکننده ارائه دهد.
نتیجهگیری: اگر بخواهید بهترین تصمیم را بگیرید و سودآوری پروژهها را دقیقتر محاسبه کنید، استفاده از NPV توصیه میشود.
آیا IRR یا NPV برای بودجهبندی سرمایهای بهتر است؟
در بودجهبندی سرمایهای، هر دو روش IRR (نرخ بازده داخلی) و NPV (ارزش خالص فعلی) کاربردهای متفاوتی دارند. بسته به شرایط، هر یک از این دو میتواند مناسبتر باشد.
- IRR در مقایسه پروژههای مختلف یا زمانی که تعیین نرخ تنزیل دشوار است، کارآمد است.
- NPV برای پروژههایی که جریانهای نقدی پیچیده و متفاوت در طول زمان دارند یا نیاز به استفاده از نرخهای تنزیل مختلف دارند، بهتر عمل میکند.
چگونه IRR محاسبه میشود؟
IRR با تنظیم نرخ تنزیل تا جایی که NPV به صفر برسد، محاسبه میشود. به عبارت دیگر، IRR نرخ تنزیلی است که جریانهای نقدی آینده و هزینههای اولیه را به تساوی میرساند. محاسبه IRR به صورت دستی زمانبر است و معمولاً از نرمافزارهای مالی برای این کار استفاده میشود.
چگونه NPV محاسبه میشود؟
NPV با محاسبه ارزش فعلی تمامی جریانهای نقدی پروژه، از جمله هزینههای اولیه، به دست میآید. ابتدا نرخ تنزیلی که بهعنوان نرخ بازده مورد انتظار برای پروژه انتخاب شده را تعیین میکنید. سپس، جریانهای نقدی هر دوره را به ارزش فعلی تبدیل کرده و در نهایت همه این ارزشها را با هم جمع میکنید تا ارزش خالص فعلی محاسبه شود.
نتیجه
هر دو IRR و NPV میتوانند به شما در ارزیابی سودآوری و ارزش افزوده یک پروژه کمک کنند:
- IRR بهصورت درصدی بیان میشود و برای مقایسه نرخ بازده پروژهها مفید است، اما ممکن است نرخهای تنزیل مختلف را بهدرستی در نظر نگیرد.
- NPV بهصورت یک رقم پولی بیان میشود و نشان میدهد پروژه چقدر به شرکت سود میرساند، ولی نیاز به برآورد دقیق نرخ تنزیل دارد و ممکن است در مقایسه اندازه پروژهها دچار محدودیت شود.
در نهایت، بسته به شرایط و نیازهای شما، هر دو روش میتوانند مفید باشند، اما معمولاً NPV به دلیل دقت بالاتر و در نظر گرفتن نرخهای تنزیل پیچیده، انتخاب بهتری برای پروژههای پیچیده است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.