بودجه بندی از بالا به پایین چیست؟
بودجه بندی بالا به پایین Top-Down Budgeting
بودجه بندی از بالا به پایین به یک روش بودجه ریزی اشاره دارد که در آن مدیریت ارشد بودجه سطح بالایی را برای شرکت تهیه می کند. مدیریت ارشد شرکت بودجه را بر اساس اهداف آن تهیه می کند و سپس آن را برای اجرا در اختیار مدیران بخش قرار می دهد.
گاهی اوقات ممکن است مدیران قبل از تهیه بودجه پیشنهاداتی را برای بودجه ارائه دهند. اینکه آیا سهم آنها در فرآیند بودجه بندی مورد استفاده قرار می گیرد یا خیر، در اختیار مدیریت است. پس از ایجاد بودجه، مدیریت تخصیص های خاصی را به بخش های مختلف اختصاص می دهد که سپس باید بودجه های خود را بر اساس تخصیص بودجه و اهداف خود ایجاد کنند.
در طول بودجه بندی از بالا به پایین، مدیریت شرکت تجارب گذشته و شرایط فعلی بازار را در نظر می گیرد. آنها از بودجه و صورت های مالی سال قبل به عنوان معیاری برای تخصیص تخصیص به بخش ها و عملکردها استفاده می کنند. مدیریت ارشد ممکن است ورودیهایی را از مدیران سطوح پایینتر دریافت کند، که به شناسایی نگرانیهای کارکنان عادی که وظیفه اجرای بودجه را بر عهده دارند، کمک میکند. آنها همچنین تأثیرات داخلی و خارجی مانند شرایط اقتصادی حاکم، تغییر در قوانین مالیاتی، فشار حاشیه، افزایش/کاهش هزینههای حقوق، سطوح سودآوری همتایان خود و غیره را در نظر میگیرند.
فرآیند بودجه بندی از بالا به پایین
فرآیند بودجه ریزی از بالا به پایین با جلسه مدیریت ارشد برای رسیدن به اهداف سال شروع می شود. آنها در مورد اهداف سطح بالا برای شرکت از نظر فروش، هزینه ها و سود بحث می کنند و تعیین می کنند. هنگام تنظیم این ارقام، مدیریت سهم هر بخش در درآمدهای سال قبل را در نظر می گیرد. معمولاً مدیران بخش و کارکنان سطوح پایین در جلسات شرکت نمی کنند اما ممکن است پیشنهاداتی را برای بررسی ارائه دهند. هنگامی که مدیریت آماده سازی اهداف را به پایان رساند، اهداف به بخش مالی منتقل می شود.
تخصیص بودجه به ادارات
بخش مالی وظیفه دارد به بخش ها تخصیص دهد. این بخش ممکن است از ارقام سال قبل برای تقسیم تخصیص ها استفاده کند. به عنوان مثال، اگر بخش بازاریابی 10٪ از هزینه های کلی را در طول سال گذشته متحمل شده باشد، بخش مالی ممکن است 10٪ از کل برآورد هزینه ها را برای سال آینده اختصاص دهد.
این تخصیص ممکن است بسته به آنچه که مدیران بخش به مدیریت ارشد ارائه می کنند، بیشتر یا کمتر باشد. به عنوان مثال، اگر شرکت قصد دارد محصول جدیدی را به بازار عرضه کند، بخش مالی ممکن است تخصیص بودجه برای بخش بازاریابی را افزایش دهد تا هزینه های تبلیغاتی محصول جدید را پوشش دهد.
بودجه در سطح دپارتمان
هنگامی که بخش مالی تخصیصی را به بخش های مختلف اختصاص می دهد، مدیران بخش ها اهداف را در نظر می گیرند و بودجه خود را تهیه می کنند. در حالت ایدهآل، کار مدیر بخش، برآورد درآمد و هزینه و تدوین بودجهای است که نشان میدهد بخش چگونه بودجه تخصیص یافته را برای تولید درآمدهای مورد نظر خرج میکند.
بودجه در سطح دپارتمان باید شامل مشخصات مخارج مورد انتظار، به عنوان مثال، خرید رایانه و تجهیزات اداری، و حقوق، و همچنین تعداد پیشبینیشده محصولاتی باشد که دپارتمان قصد دارد برای ایجاد درآمد بفروشد.
هماهنگ سازی بودجه های ادارات
سپس هر بخش در سازمان موظف است بودجه خود را برای هماهنگی به بخش مالی ارائه کند. بخش مالی، بودجههای بخش را بررسی میکند تا مطمئن شود که با اهداف کلی شرکت همسو هستند. اگر بخشهایی با بودجه ناکافی یا مازاد وجود داشته باشند، بخش مالی ممکن است بودجهها را برای بازنگری ارسال کند و تخصیصها ممکن است به سمت بالا یا پایین تنظیم شود.
پس از تکمیل و نهایی شدن بودجههای بخش، آنها برای پیگیری هزینههای ماهانه در سیستم مالی بارگذاری میشوند. مدیریت منابع را بر اساس اهداف تعیین شده توسط بودجه مستقر می کند. ادارات گزارش های ماهانه یا دوره ای دریافت می کنند تا میزان هزینه های انجام شده از بودجه تخصیص یافته و همچنین عواید ایجاد شده در برابر اهداف بخش را نشان دهد.
مزایای بودجه بندی از بالا به پایین
- بودجه دارای یک رویکرد کلی عملکردی شرکتی است زیرا مدیریت ارشد به رشد کلی سازمان توجه دارد. این به مدیریت اجازه میدهد تا منابع را به بخشها تخصیص دهد تا رشد شرکت را پیش ببرد، که از مهمترین بخشها شروع میشود.
- بودجه بندی از بالا به پایین باعث صرفه جویی در زمان برای مدیریت پایین می شود. به جای صرف زمان برای ایجاد بودجه از صفر، به مدیران سطوح پایین تر بودجه ای از قبل تدوین شده برای اجرا داده می شود. این باعث صرفه جویی در زمان و منابعی می شود که مدیران باید برای تدوین بودجه استفاده می کردند.
- بودجه بندی از بالا به پایین به جای اینکه به بخش ها اجازه دهد بودجه های خود را توسعه دهند و بعداً آنها را ترکیب کنند، در یک زمان یک بودجه ایجاد می کند. در نتیجه، فرآیند بودجه ریزی کمتر خسته کننده خواهد بود، زیرا مدیریت ارشد بودجه واحدی را تدوین می کند که بخش ها از آن پیروی می کنند. بخش ها فقط مجاز به ایجاد بودجه خود بر اساس اهداف تعیین شده توسط بودجه اصلی از مدیریت عالی هستند. این باعث می شود که فرآیند بودجه سریعتر از بودجه بندی پایین به بالا باشد.
معایب بودجه بندی از بالا به پایین
- از آنجایی که مدیرانی که ملزم به اجرای بودجه هستند، مالک فرآیند بودجهسازی نیستند، سطح انگیزه کاهش مییابد. مدیران در تهیه بودجه شرکت نمی کنند و بنابراین ممکن است انگیزه ای برای تضمین موفقیت آن نداشته باشند.
- مدیران ارشد درگیر عملیات روزمره واحدهای جداگانه نیستند، بنابراین ممکن است انتظارات واقع بینانه ای از هزینه های مربوط به هر بخش نداشته باشند. بنابراین، مدیران سطوح پایین ممکن است اجرای بودجه را با مشکل مواجه کنند زیرا از نحوه رسیدن مدیریت ارشد به اهداف تعیین شده بی اطلاع هستند. همچنین، بودجه ممکن است نادرست باشد، زیرا اهداف درآمدها و هزینه ها ممکن است بیش از حد یا کمتر از مقدار واقعی باشد.
بودجه بندی از پایین به بالا
بر خلاف بودجه بندی از بالا به پایین، بودجه بندی از پایین به بالا از سطح دپارتمان شروع می شود و به سمت مدیریت عالی حرکت می کند. روسای/مدیران بخش ها بودجه خود را بر اساس اطلاعات موجود و تجربیات گذشته تهیه و برای تصویب به مدیریت ارشد ارائه می کنند. آنها فشار حاشیه و شرایط بازار را در نظر می گیرند تا بودجه را واقعی تر و قابل دسترس تر کنند. بودجه ارائه شده به مدیریت ارشد شامل توضیحی در مورد هر یک از موارد ذکر شده در بودجه است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.