براکت های مالیاتی فدرال توسط سرویس درآمد داخلی (IRS) نظارت می شود و نرخ مالیات افراد، شرکت ها و تراست ها را تعیین می کند. این براکت ها در طول زمان، اغلب در نتیجه فلسفه های سیاسی متفاوت در مورد اثرات مالیات بر اقتصاد کلی کشور تنظیم می شوند.

درک براکت های مالیاتی فدرال

براکت های مالیاتی فدرال عموماً تصاعدی هستند ، به این معنی که هر چه درآمد شما بیشتر باشد، نرخ مالیات شما نیز بالاتر است. با این حال، این لزوماً به معنای پرداخت بیشتر به دلار مالیاتی نیست، زیرا تعداد زیادی کسر و اعتبار می تواند در برابر مالیاتی که مدیون شما است اعمال شود.

هنگامی که براکت های مالیاتی فدرال در سال 1913 ایجاد شد، هدف این بود که مالیات عادلانه ای از شهروندان ایالات متحده گرفته شود، تا حد زیادی کمک به تأمین مالی جنگ ها. با این حال، با گذشت چندین دهه، گروه‌های ذینفع ویژه برای کسر بیشتر و بیشتر لابی کردند تا اینکه در سال 2019، 91 شرکت، از جمله 60 شرکت فورچون 500، هیچ مالیاتی در سال 2018 پرداخت نکردند.

این نتیجه آخرین قانون مالیاتی کشور، قانون کاهش مالیات و مشاغل (TCJA) بود که رئیس جمهور وقت دونالد ترامپ، با حمایت مجلس نمایندگان و سنا جمهوری خواه، در دسامبر 2017 آن را امضا کرد.TCJA به طور دائم نرخ مالیات شرکت ها را کاهش داد در حالی که فقط به طور موقت نرخ های فردی را کاهش داد.این به دلیل نگرانی در مورد میزان بدهی اضافی این کاهش مالیات جدید به بدهی بزرگ ایالات متحده بود. برآوردها در زمان تصویب این قانون، افزایش این بدهی ها را تا 1.9 تریلیون دلار در دهه آینده نشان می دهد.

در واقع، بدهی‌ها از سال 2018 تا 2020 هر سال نزدیک به 1 تریلیون دلار افزایش یافت و با ظهور همه‌گیری کووید-19 در مارس 2020 و هزینه‌های لازم برای مهار آن و اثرات منفی اقتصادی آن، کسری بودجه فدرال در حال افزایش است. از جنگ جهانی دوم دیده نشده است.

افراد پردرآمد بیشترین کاهش مالیات را تجربه کردند ، در حالی که حقوق بگیران کم، که مالیات آنها نیز کاهش یافته بود، احتمالاً می توانند زمانی که – و اگر – تغییرات مالیاتی فردی طبق برنامه ریزی شده در سال 2025 منقضی شود، بیشتر پرداخت کنند. با توجه به عدم محبوبیت افزایش مالیات- همانطور که با تمدید کاهش مالیات بوش در سال 2001 در سال 2010 مشهود است، که مقررات غروب آفتاب را تحت تأثیر قرار داد – نرخ‌های انفرادی TCJA نیز ممکن است در پایان سال 2025 ادامه یابد.

تاریخچه براکت های مالیاتی فدرال

اصلاحیه شانزدهم در سال 1913 تصویب شد و براکت مالیاتی فدرال متولد شد.در سال 1913، بالاترین گروه مالیاتی 1٪ برای درآمدهای بالای 3000 دلار بود، با 6٪ اضافه هزینه برای درآمدهای بالای 500،000 دلار.

با این حال، طولی نکشید که نرخ به طور چشمگیری افزایش یافت. در سال 1918، همانطور که هزینه های جنگ جهانی اول آشکار شد، بالاترین نرخ مالیات به 77٪ رسید. نرخ ها دوباره در طول رونق دهه 1920 کاهش یافت، اما در طول رکود بزرگ افزایش یافت.این نمونه‌ای از کارهایی بود که در زمان‌های سخت نباید انجام داد و به طور مکرر در طول بحث‌های برنامه امداد دارایی مشکل دار (TARP) در آغاز رکود بزرگ سال 2008 ذکر شد.

در پایان جنگ جهانی دوم، بالاترین گروه مالیاتی به 94 درصد رسید. این نرخ در سال های بعد بالا باقی ماند و به طور متوسط ​​حدود 70٪ بود. از زمان دولت ریگان در دهه 1980، نرخ ها کاهش یافته است و از سال 2021، هفت گروه مالیاتی فدرال وجود دارد: 10٪، 12٪، 22٪، 24٪، 32٪، 35٪ و 37٪.

احتمالاً تصادفی نیست که بدهی ایالات متحده در دوران مدرن افزایش یافته است، زیرا این کشور درگیر جنگ های متعددی شده است و در عین حال به جای افزایش نرخ مالیات، همانطور که در جنگ های قبلی انجام می شد، آنها را کاهش داده است.