بازار فارکس

بازار فارکس (Foreign Exchange Market) به عنوان بزرگ‌ترین بازار مالی جهان، به دلیل حجم معاملات بالا و ماهیت غیرمتمرکز خود، نیازمند نظارت و تنظیمات قانونی است تا از شفافیت، امنیت و حفاظت از سرمایه‌گذاران اطمینان حاصل شود.

رگوله‌ها یا نهادهای نظارتی در بازار فارکس، سازمان‌هایی هستند که بر فعالیت کارگزاران (بروکرها)، شرکت‌های مالی و معامله‌گران نظارت می‌کنند تا از رعایت استانداردهای مالی، اخلاقی و قانونی اطمینان حاصل کنند. در این مطلب، به صورت جامع و کامل به بررسی انواع رگوله‌های فارکس، نقش آن‌ها، اهمیت انتخاب بروکر رگوله‌شده، و معرفی نهادهای نظارتی معتبر در سطح جهان پرداخته می‌شود.

💹 جهت آموزش جامع فارکس و شروع مسیر سودآوری، همین حالا اینجا کلیک کنید! 🚀

مفهوم رگوله در فارکس

رگوله در فارکس به معنای داشتن مجوز رسمی و تحت نظارت بودن یک کارگزار (Broker) یا مؤسسه مالی توسط نهادهای نظارتی معتبر است. این نهادها با هدف حفظ امنیت سرمایه مشتریان، جلوگیری از پولشویی، شفافیت مالی و رعایت اصول عدالت در معاملات ایجاد شده‌اند.

زمانی که یک بروکر تحت نظارت یک رگولاتور معتبر فعالیت می‌کند، ملزم به رعایت مجموعه‌ای از قوانین و استانداردهاست؛ از جمله تفکیک سرمایه مشتریان از دارایی شرکت، گزارش‌های مالی منظم، رعایت الزامات ضدپولشویی، حفظ امنیت اطلاعات و پاسخگویی در برابر نهاد ناظر.

در مقابل، بروکرهایی که بدون رگوله معتبر فعالیت می‌کنند، نه‌تنها نظارتی بر عملکردشان وجود ندارد بلکه در صورت تخلف یا ورشکستگی، هیچ نهاد قانونی پاسخگو نخواهد بود.

اهمیت رگوله در بازار فارکس

قبل از بررسی انواع رگوله‌ها، لازم است درک کنیم که چرا رگوله در فارکس اهمیت دارد. بازار فارکس به دلیل ماهیت جهانی و غیرمتمرکز خود، مستعد سوءاستفاده، کلاهبرداری و فعالیت‌های غیرقانونی است. نهادهای نظارتی با وضع قوانین و نظارت بر فعالیت کارگزاران، به دنبال دستیابی به اهداف زیر هستند:

• حفاظت از سرمایه مشتریان: اطمینان از امنیت وجوه مشتریان در حساب‌های تفکیک‌شده (Segregated Accounts) و جلوگیری از سوءاستفاده مالی.
• شفافیت در معاملات: تضمین اجرای عادلانه معاملات و جلوگیری از دستکاری قیمت‌ها.
• رعایت استانداردهای مالی: الزام کارگزاران به داشتن سرمایه کافی، ارائه گزارش‌های مالی شفاف و رعایت قوانین ضدپول‌شویی (AML) و شناخت مشتری (KYC).
• حل اختلافات: ارائه مکانیزم‌هایی برای رسیدگی به شکایات مشتریان و حل اختلافات بین معامله‌گران و کارگزاران.
• جلوگیری از کلاهبرداری: شناسایی و جلوگیری از فعالیت کارگزاران غیرقانونی یا تقلبی.

انتخاب یک بروکر رگوله‌شده به معامله‌گران اطمینان می‌دهد که در محیطی امن و تحت نظارت فعالیت می‌کنند و در صورت بروز مشکل، امکان پیگیری قانونی وجود دارد.

وظیفه و نقش رگولاتورها در بروکرهای فارکس

رگولاتورها (نهادهای نظارتی) سازمان‌هایی هستند که بر عملکرد بروکرهای فارکس نظارت می‌کنند تا از سلامت مالی، شفافیت عملکرد و امنیت سرمایه مشتریان اطمینان حاصل شود. این نهادها با بررسی دقیق فعالیت کارگزاران، مانع از تخلفات مالی و سوءاستفاده از سرمایه کاربران می‌شوند.

به طور خلاصه، کار اصلی رگوله‌ها تضمین امنیت سرمایه مشتریان و اطمینان از عملکرد شفاف بروکرهاست.
بروکرهایی که تحت نظارت یک رگولاتور معتبر فعالیت می‌کنند، موظف‌اند قوانین مشخصی را رعایت کنند؛ از جمله تفکیک وجوه مشتریان از سرمایه شرکت، ارائه گزارش‌های مالی دقیق، و پایبندی به مقررات ضدپول‌شویی.

در نتیجه، چنین بروکرهایی سطح امنیت و اعتماد بسیار بالاتری نسبت به بروکرهای بدون رگوله دارند.

نقش حمایتی رگولاتورها در صورت بروز مشکل

رگولاتورها علاوه بر نقش نظارتی، نقش حمایتی و جبرانی نیز دارند.
در صورتی که یک بروکر رگوله‌شده دچار ورشکستگی، تخلف مالی یا کلاهبرداری شود، نهاد ناظر مسئول بررسی موضوع و جبران خسارت مشتریان خواهد بود.
به بیان ساده، رگولاتور شبیه یک بیمه عمل می‌کند و در قبال تأیید عملکرد یک بروکر، تا حد مشخصی مسئولیت مالی در برابر مشتریان آن دارد.

بنابراین اگر بروکری که تحت نظارت یک نهاد معتبر فعالیت می‌کند دچار مشکل شود، مشتریان می‌توانند از طریق همان نهاد نظارتی، پیگیر دریافت خسارت خود باشند.

انواع رگوله‌های فارکس

نهادهای نظارتی فارکس در کشورهای مختلف فعالیت می‌کنند و هر کدام قوانین و استانداردهای خاص خود را دارند. این نهادها معمولاً به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: نهادهای نظارتی معتبر و سخت‌گیر و نهادهای نظارتی با قوانین آسان‌تر (آفشور). در ادامه، به معرفی مهم‌ترین نهادهای نظارتی در هر دسته و ویژگی‌های آن‌ها می‌پردازیم.

1. نهادهای نظارتی معتبر و سخت‌گیر

این نهادها معمولاً در کشورهای توسعه‌یافته با اقتصادهای قوی و سیستم‌های مالی پیشرفته فعالیت می‌کنند. قوانین آن‌ها سخت‌گیرانه است و بروکرهای تحت نظارت آن‌ها ملزم به رعایت استانداردهای بالایی هستند. برخی از مهم‌ترین نهادهای نظارتی معتبر عبارتند از:

الف) کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) و انجمن ملی قراردادهای آتی (NFA)

• کشور: ایالات متحده
• ویژگی‌ها:
  • SEC و NFA دو نهاد اصلی نظارتی در ایالات متحده هستند که بر بازارهای مالی، از جمله فارکس، نظارت دارند. NFA به طور خاص بر معاملات فارکس تمرکز دارد.
  • بروکرهای تحت نظارت این نهادها باید سرمایه قابل‌توجهی داشته باشند (معمولاً حداقل 20 میلیون دلار) و حساب‌های مشتریان را در بانک‌های معتبر نگه‌داری کنند.
  • قوانین سخت‌گیرانه‌ای در مورد لوریج (اهرم) وجود دارد؛ به عنوان مثال، حداکثر لوریج مجاز در ایالات متحده برای جفت‌ارزهای اصلی 1:50 و برای جفت‌ارزهای فرعی 1:20 است.
  • الزام به ارائه گزارش‌های مالی منظم و شفاف.
  • نظارت شدید بر تبلیغات و بازاریابی بروکرها برای جلوگیری از ادعاهای گمراه‌کننده.
• مزایا: امنیت بسیار بالا، حفاظت قوی از سرمایه مشتریان، امکان پیگیری قانونی در صورت بروز مشکل.
• معایب: محدودیت‌های زیاد در لوریج و شرایط معاملاتی، که ممکن است برای معامله‌گران حرفه‌ای محدودکننده باشد.
• بروکرهای نمونه: OANDA، Interactive Brokers.

ب) سازمان رفتار مالی (FCA)

• کشور: بریتانیا
• ویژگی‌ها:
  • FCA یکی از معتبرترین نهادهای نظارتی در جهان است که بر فعالیت کارگزاران فارکس در بریتانیا نظارت دارد.
  • بروکرهای تحت نظارت FCA ملزم به نگه‌داری وجوه مشتریان در حساب‌های تفکیک‌شده و ارائه بیمه جبران خسارت مالی (FSCS) هستند که تا سقف 85,000 پوند در صورت ورشکستگی بروکر، به مشتریان جبران خسارت می‌دهد.
  • الزام به رعایت قوانین سخت‌گیرانه در زمینه شفافیت، مدیریت ریسک و حفاظت از مشتریان.
  • نظارت بر تبلیغات و اطمینان از ارائه اطلاعات دقیق به مشتریان.
• مزایا: استانداردهای بالا، امکان جبران خسارت، نظارت قوی بر فعالیت‌های بروکر.
• معایب: هزینه‌های بالا برای بروکرها که ممکن است به مشتریان منتقل شود، محدودیت‌های لوریج در منطقه اتحادیه اروپا (حداکثر 1:30 برای جفت‌ارزهای اصلی).
• بروکرهای نمونه: IG Group، CMC Markets.

ج) کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا (ASIC)

• کشور: استرالیا
• ویژگی‌ها:
  • ASIC بر فعالیت کارگزاران فارکس در استرالیا نظارت دارد و به دلیل استانداردهای سخت‌گیرانه‌اش شناخته می‌شود.
  • بروکرها باید سرمایه کافی داشته باشند و وجوه مشتریان را در حساب‌های تفکیک‌شده نگه‌داری کنند.
  • الزام به رعایت قوانین ضدپول‌شویی و ارائه گزارش‌های مالی منظم.
  • در سال‌های اخیر، ASIC محدودیت‌هایی در لوریج (حداکثر 1:30) و تبلیغات اعمال کرده است.
• مزایا: نظارت قوی، امنیت بالا، سیستم قضایی قابل اعتماد در استرالیا.
• معایب: محدودیت‌های لوریج و شرایط سخت برای بروکرهای کوچک.
• بروکرهای نمونه: Pepperstone، IC Markets.

د) سازمان نظارت بر بازارهای مالی سوئیس (FINMA)

• کشور: سوئیس
• ویژگی‌ها:
  • FINMA یکی از سخت‌گیرانه‌ترین نهادهای نظارتی در جهان است که بر بانک‌ها و کارگزاران فارکس در سوئیس نظارت دارد.
  • بروکرها باید استانداردهای بانکی سوئیس را رعایت کنند، که شامل داشتن سرمایه قابل‌توجه و حساب‌های تفکیک‌شده است.
  • نظارت دقیق بر فعالیت‌های بروکرها برای جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده مالی.
• مزایا: اعتبار بسیار بالا، امنیت مالی قوی، نظارت دقیق.
• معایب: تعداد محدود بروکرهای تحت نظارت FINMA، هزینه‌های بالا.
• بروکرهای نمونه: Swissquote, Dukascopy.

ه) کمیسیون خدمات مالی ژاپن (FSA)

• کشور: ژاپن
• ویژگی‌ها:
  • FSA بر بازارهای مالی ژاپن، از جمله فارکس، نظارت دارد و به دلیل قوانین سخت‌گیرانه‌اش شناخته می‌شود.
  • محدودیت‌های لوریج (حداکثر 1:25 برای معاملات فارکس) و الزام به شفافیت کامل در معاملات.
  • بروکرها باید سرمایه قابل‌توجهی داشته باشند و گزارش‌های منظمی ارائه دهند.
• مزایا: امنیت بالا، نظارت قوی، سیستم قضایی قابل اعتماد.
• معایب: محدودیت‌های لوریج و پیچیدگی فرآیند دریافت مجوز.
• بروکرهای نمونه: Rakuten Securities.

2. نهادهای نظارتی آفشور

نهادهای نظارتی آفشور معمولاً در کشورهایی با قوانین مالی ساده‌تر و مالیات پایین‌تر فعالیت می‌کنند. این نهادها به بروکرها اجازه می‌دهند با هزینه کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتری فعالیت کنند، اما سطح نظارت و حفاظت از مشتریان در آن‌ها معمولاً پایین‌تر از نهادهای معتبر است. برخی از نهادهای نظارتی آفشور عبارتند از:

الف) کمیسیون خدمات مالی جزایر ویرجین بریتانیا (BVI FSC)

• کشور: جزایر ویرجین بریتانیا
• ویژگی‌ها:
  • قوانین ساده‌تر و هزینه‌های پایین‌تر برای دریافت مجوز.
  • عدم الزام به نگه‌داری وجوه مشتریان در حساب‌های تفکیک‌شده در برخی موارد.
  • نظارت کمتر نسبت به نهادهای معتبر.
• مزایا: انعطاف‌پذیری برای بروکرها، لوریج بالا (تا 1:1000 در برخی موارد).
• معایب: حفاظت محدود از مشتریان، اعتبار پایین‌تر، ریسک بالاتر کلاهبرداری.
• بروکرهای نمونه: برخی بروکرهای کوچک‌تر که در این منطقه ثبت شده‌اند.

ب) سازمان خدمات مالی سیشل (FSA Seychelles)

• کشور: سیشل
• ویژگی‌ها:
  • یکی از محبوب‌ترین مناطق آفشور برای ثبت بروکرهای فارکس.
  • هزینه‌های پایین برای دریافت مجوز و الزامات ساده‌تر.
  • عدم وجود بیمه جبران خسارت برای مشتریان.
• مزایا: لوریج بالا، انعطاف‌پذیری در شرایط معاملاتی.
• معایب: نظارت ضعیف، ریسک بالا برای مشتریان.
• بروکرهای نمونه: بسیاری از بروکرهای بین‌المللی با مجوز سیشل فعالیت می‌کنند.

ج) کمیسیون خدمات مالی موریس (FSC Mauritius)

• کشور: موریس
• ویژگی‌ها:
  • قوانین نسبتاً ساده و هزینه‌های پایین.
  • الزام به رعایت برخی استانداردهای مالی، اما نه به اندازه نهادهای معتبر.
  • مناسب برای بروکرهایی که به دنبال بازارهای بین‌المللی هستند.
• مزایا: هزینه‌های پایین، انعطاف‌پذیری در ارائه خدمات.
• معایب: حفاظت محدود از مشتریان، اعتبار پایین‌تر.
• بروکرهای نمونه: برخی بروکرهای بین‌المللی با مجوز موریس.

د) سازمان تنظیم مقررات قبرس (CySEC)

• کشور: قبرس
• ویژگی‌ها:
  • CySEC در منطقه اتحادیه اروپا فعالیت می‌کند، اما به دلیل قوانین ساده‌تر نسبت به FCA یا ASIC، گاهی به عنوان یک نهاد نیمه‌آفشور در نظر گرفته می‌شود.
  • بروکرها باید وجوه مشتریان را در حساب‌های تفکیک‌شده نگه‌داری کنند و بیمه جبران خسارت (ICF) تا سقف 20,000 یورو ارائه می‌دهند.
  • نظارت نسبتاً قوی، اما نه به اندازه FCA یا ASIC.
• مزایا: تعادل بین نظارت و انعطاف‌پذیری، امکان فعالیت در کل اتحادیه اروپا.
• معایب: برخی نگرانی‌ها در مورد نظارت ضعیف‌تر در گذشته.
• بروکرهای نمونه: Exness, XM.

💹 جهت آموزش جامع فارکس و شروع مسیر سودآوری، همین حالا اینجا کلیک کنید! 🚀

دسته‌بندی کلی نهادهای رگولاتوری فارکس بر اساس قدرت نظارتی

مقایسه مهم‌ترین رگولاتوری‌های رایج در بازار فارکس

تحلیل منطقه‌ای اعتبار رگولاتوری‌ها

رگولاتوری‌های مهم و سطح عالی (Tier 1)

رگولاتوری‌های متوسط و ضعیف (Tier 3 و Offshore)

چگونه رگوله یک بروکر را بررسی کنیم؟

برای اطمینان از اینکه یک بروکر واقعاً تحت نظارت یک نهاد معتبر است، باید مراحل زیر را طی کنید:

1. بررسی وب‌سایت بروکر: بروکرهای معتبر معمولاً اطلاعات رگوله خود (مانند شماره مجوز) را در وب‌سایتشان منتشر می‌کنند.
2. تأیید از وب‌سایت نهاد نظارتی: به وب‌سایت نهاد نظارتی مراجعه کنید و نام بروکر یا شماره مجوز را جستجو کنید.
3. بررسی شرایط رگوله: مطمئن شوید که بروکر تحت نظارت رگوله‌ای است که خدمات آن در کشور شما قابل اجرا باشد.
4. مشاوره با معامله‌گران حرفه‌ای: از نظرات و تجربیات سایر معامله‌گران در مورد بروکر استفاده کنید.
5. اجتناب از بروکرهای بدون رگوله: بروکرهایی که هیچ اطلاعاتی در مورد رگوله ارائه نمی‌دهند، معمولاً غیرقابل اعتماد هستند.

آیا رگولاتورهای معتبر به مشتریان ایرانی خدمات می‌دهند؟

اکثر رگولاتورهای بزرگ و معتبر جهانی، مانند FCA، ASIC و NFA، به دلیل تحریم‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی، به‌طور مستقیم به کاربران ایرانی خدمات ارائه نمی‌دهند.
با این حال، بسیاری از بروکرهای معتبر بین‌المللی که تحت نظارت این نهادها هستند، به‌صورت غیرمستقیم یا از طریق شعب آفشور خود، به معامله‌گران ایرانی خدمات می‌دهند.

در چنین شرایطی، هرچند خود نهاد رگولاتور از مشتریان ایرانی پشتیبانی مستقیم نمی‌کند، اما وجود مجوز معتبر در کارنامه بروکر، نشانه‌ای از شفافیت مالی، نظم در گزارش‌دهی، و پایبندی به اصول حرفه‌ای است؛ موضوعی که می‌تواند برای معامله‌گران ایرانی نیز نوعی اطمینان خاطر ایجاد کند.

از سوی دیگر، برخی از نهادهای آفشور که سطح نظارت پایین‌تری دارند، به ایرانیان خدمات می‌دهند، اما اعتبار آن‌ها به مراتب کمتر از رگوله‌های سطح بالا است.
در مجموع، بروکرهایی که دارای مجوز از نهادهای معتبر بین‌المللی هستند—even اگر رگوله مستقیماً شامل ایرانیان نشود—از اعتماد و اعتبار بالاتری برخوردارند.

چگونه امنیت بروکرها مشخص می‌شود؟

امنیت یک بروکر تنها با بررسی مجوز رگولاتوری مشخص نمی‌شود، بلکه باید سابقه فعالیت، تجربه کاربران و نحوه عملکرد آن در طول زمان نیز در نظر گرفته شود.
معمولاً بروکرهایی که سال‌ها بدون تخلف فعالیت کرده‌اند و سابقه‌ای شفاف دارند، از نظر امنیتی در سطح بالاتری قرار می‌گیرند.

در کنار این موارد، پایبندی به قوانین مالی، تفکیک وجوه مشتریان، شفافیت در ارائه گزارش‌ها و پشتیبانی مناسب از کاربران، از دیگر معیارهای مهم برای سنجش امنیت یک بروکر هستند.

💹 جهت آموزش جامع فارکس و شروع مسیر سودآوری، همین حالا اینجا کلیک کنید! 🚀

نکات مهم در انتخاب بروکر رگوله‌شده

• نیازهای معاملاتی خود را در نظر بگیرید: اگر به لوریج بالا نیاز دارید، ممکن است بروکرهای آفشور برای شما مناسب‌تر باشند، اما باید ریسک‌های آن را بپذیرید.
• اعتبار رگوله را بررسی کنید: رگوله‌های معتبر مانند FCA، ASIC و NFA معمولاً انتخاب امن‌تری هستند.
• توجه به محدودیت‌های منطقه‌ای: برخی رگوله‌ها (مانند CySEC) فقط در مناطق خاصی (مثل اتحادیه اروپا) معتبر هستند.
• بررسی بیمه جبران خسارت: رگوله‌هایی مانند FCA و CySEC بیمه‌ای برای جبران خسارت مشتریان در صورت ورشکستگی بروکر ارائه می‌دهند.
• بررسی سوابق بروکر: حتی بروکرهای رگوله‌شده ممکن است تخلفاتی داشته باشند. سوابق بروکر را در انجمن‌های معامله‌گری و وب‌سایت‌های نظارتی بررسی کنید.

تفاوت‌های کلیدی بین رگوله‌های معتبر و آفشور

• سطح نظارت: رگوله‌های معتبر نظارت سخت‌گیرانه‌تری دارند و بروکرها را ملزم به رعایت استانداردهای مالی و اخلاقی بالا می‌کنند. رگوله‌های آفشور معمولاً نظارت کمتری دارند.
• حفاظت از مشتریان: رگوله‌های معتبر مانند FCA و ASIC بیمه جبران خسارت ارائه می‌دهند، در حالی که رگوله‌های آفشور معمولاً چنین امکاناتی ندارند.
• لوریج: رگوله‌های معتبر محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای در مورد لوریج اعمال می‌کنند (مانند 1:30 یا 1:50)، اما رگوله‌های آفشور لوریج‌های بسیار بالا (تا 1:1000) ارائه می‌دهند.
• هزینه‌ها: بروکرهای تحت نظارت رگوله‌های معتبر معمولاً هزینه‌های بالاتری (مانند اسپرد یا کمیسیون) دارند، زیرا باید استانداردهای بالاتری را رعایت کنند.
• اعتبار: رگوله‌های معتبر اعتبار بیشتری در بین معامله‌گران و سرمایه‌گذاران دارند و انتخاب یک بروکر با چنین رگوله‌ای معمولاً اعتماد بیشتری ایجاد می‌کند.

نتیجه‌گیری

رگوله بودن بروکر یکی از مهم‌ترین معیارهای انتخاب در بازار فارکس است. داشتن مجوز از نهادهای معتبر جهانی مانند FCA، ASIC یا CySEC نشان‌دهنده تعهد بروکر به شفافیت و امنیت مالی است.
در مقابل، بروکرهای بدون رگوله یا دارای مجوزهای آفشور ممکن است با وجود شرایط معاملاتی جذاب‌تر، ریسک‌های بسیار بالاتری برای معامله‌گران ایجاد کنند.

در نهایت، هیچ بروکری—even رگوله‌ترین آن‌ها—کاملاً بدون ریسک نیست، اما انتخاب بروکری با نظارت معتبر می‌تواند تا حد زیادی امنیت سرمایه و آرامش ذهنی معامله‌گر را تضمین کند.

سوالات متداول

۱. رگوله در بازار فارکس به چه معناست؟

رگوله به معنای داشتن مجوز رسمی و تحت نظارت بودن یک کارگزار (بروکر) یا مؤسسه مالی توسط نهادهای نظارتی معتبر است. هدف از رگوله، تضمین امنیت سرمایه مشتریان، جلوگیری از کلاهبرداری، حفظ شفافیت و رعایت قوانین مالی است.

۲. چرا انتخاب بروکر رگوله‌شده اهمیت دارد؟

انتخاب بروکر رگوله‌شده باعث می‌شود سرمایه معامله‌گر در حساب‌های امن و تفکیک‌شده نگهداری شود، امکان پیگیری قانونی در صورت بروز مشکل وجود داشته باشد و معاملات در محیطی شفاف و منصفانه انجام شود. در مقابل، بروکرهای بدون رگوله ریسک کلاهبرداری و از بین رفتن سرمایه را افزایش می‌دهند.

۳. نهادهای نظارتی معتبر در بازار فارکس کدام‌اند؟

معتبرترین نهادهای نظارتی دنیا شامل FCA (بریتانیا)، ASIC (استرالیا)، NFA و CFTC (ایالات متحده)، FINMA (سوئیس)، و FSA (ژاپن) هستند. این سازمان‌ها از سخت‌گیرترین نهادهای مالی جهان به شمار می‌آیند و بالاترین سطح حفاظت از مشتریان را فراهم می‌کنند.

۴. رگوله‌های آفشور (Offshore) چه تفاوتی با رگوله‌های معتبر دارند؟

رگوله‌های آفشور معمولاً در کشورهایی با قوانین مالی آسان‌تر و مالیات پایین‌تر فعالیت می‌کنند. نظارت آن‌ها ضعیف‌تر است و سطح حفاظت از مشتریان پایین‌تری دارند. در مقابل، رگوله‌های معتبر نظارت شدید، بیمه جبران خسارت و الزامات مالی سخت‌گیرانه‌تری دارند.

۵. چگونه می‌توان رگوله بودن یک بروکر را بررسی کرد؟

برای بررسی رگوله یک بروکر باید:

1. اطلاعات مجوز و شماره ثبت آن را در وب‌سایت رسمی بروکر مشاهده کنید.
2. سپس شماره مجوز را در سایت رسمی نهاد نظارتی (مانند FCA یا ASIC) جستجو کنید تا از صحت آن اطمینان یابید.
3. همچنین نظرات معامله‌گران و سوابق بروکر را در منابع معتبر بررسی کنید.

۶. تفاوت اصلی میان رگوله‌های معتبر مانند FCA و رگوله‌های آفشور مانند سیشل چیست؟

تفاوت اصلی در سطح نظارت و میزان حفاظت از مشتریان است. FCA بروکرها را ملزم به تفکیک سرمایه، گزارش مالی شفاف و بیمه جبران خسارت می‌کند، در حالی که رگوله‌های آفشور مانند FSA سیشل چنین الزامات سخت‌گیرانه‌ای ندارند و ریسک بیشتری برای معامله‌گران دارند.

۷. آیا بروکرهای آفشور همیشه نامعتبر هستند؟

خیر. بسیاری از بروکرهای معتبر بین‌المللی دارای مجوزهای آفشور نیز هستند تا بتوانند به مشتریان در کشورهای مختلف خدمات ارائه دهند. اما این مجوزها معمولاً اعتبار پایین‌تری نسبت به رگوله‌های سطح بالا دارند و معامله‌گران باید با درک ریسک، از آن‌ها استفاده کنند.

۸. محدودیت لوریج در بروکرهای رگوله‌شده چقدر است؟

در بروکرهای تحت رگولاتورهای معتبر مانند FCA، ASIC و NFA معمولاً لوریج بین ۱:۳۰ تا ۱:۵۰ برای جفت‌ارزهای اصلی محدود شده است. اما در بروکرهای آفشور ممکن است لوریج تا ۱:۱۰۰۰ یا حتی بیشتر نیز ارائه شود که ریسک بالاتری دارد.

۹. آیا رگوله بودن بروکر به معنای تضمین سودآوری در معاملات است؟

خیر. رگوله تنها به معنای امنیت سرمایه و شفافیت فعالیت‌های بروکر است، نه تضمین سود یا زیان معامله‌گر. عملکرد و نتیجه معاملات کاملاً به دانش، استراتژی و مدیریت ریسک معامله‌گر بستگی دارد.

۱۰. اگر بروکر رگوله‌شده ورشکست شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

در صورت ورشکستگی یک بروکر تحت نظارت نهاد معتبر (مانند FCA یا CySEC)، مشتریان معمولاً از بیمه جبران خسارت بهره‌مند می‌شوند. به‌عنوان مثال، در انگلستان صندوق FSCS تا سقف ۸۵ هزار پوند خسارت هر مشتری را جبران می‌کند. اما در بروکرهای آفشور معمولاً چنین پوششی وجود ندارد.