اعتبار مالیاتی قدیمی خریدار خانه با نام دیگری نیز شناخته می‌شود: «اعتبار مالیاتی برای اولین بار برای خریداران مسکن». این اعتبار (اکنون از بین رفته است) علاوه بر کسانی که برای اولین بار خانه خریدند، به ساکنان قدیمی همان خانه اصلی تعلق گرفت. اعتبار خریدار خانه قدیمی (یا اولین خریدار خانه) یک اعتبار مالیات بر درآمد فدرال بود که در اختیار خریداران مسکنی بود که در پنج سال از هشت سال گذشته قبل از خرید خانه بعدی خود مالک و در همان محل اقامت اصلی خود زندگی می کردند.

به منظور واجد شرایط بودن برای اعتبار، اکثر خریداران خانه باید قبل از 30 آوریل 2010 یک قرارداد فروش الزام آور برای خانه امضا می کردند و قبل از 30 ژوئن 2010 خرید را تعطیل می کردند.

درک اعتبار مالیاتی خریدار خانه طولانی مدت

اعتبار مالیاتی طولانی مدت برای خرید مسکن توسط دولت در کنار سایر اعتبارات مشابه برای خرید مسکن از جمله اعتبار مالیاتی برای اولین بار برای ورود خریداران جدید به بازار مسکن تصویب شد.1دولت امیدوار بود این اعتبارات باعث افزایش تقاضا و تثبیت کاهش قیمت مسکن شود. طبق اکثر حساب‌ها، اعتبارات در افزایش فروش خانه و قیمت‌های متوسط ​​موفق بودند. منتقدان این اعتبار معتقدند که این یارانه به طور مصنوعی قیمت مسکن را افزایش داد و تنها به عنوان پشتوانه موقتی برای کاهش قیمت ها عمل کرد.

اعتبار مالیاتی برای اولین بار برای خرید خانه یک اعتبار مالیاتی قابل استرداد بود که در اختیار آمریکایی‌هایی بود که اولین خانه خود را خریداری می‌کردند. این اعتبار در اصل برای خرید خانه هایی که توسط خریداران واجد شرایط برای اولین بار بین 9 آوریل 2008 و 1 ژوئیه 2009 انجام می شد، اعمال می شد. و تا پایان ژوئن 2010 به آنها فرصت داد تا معامله را انجام دهند.

اعتبار مالیاتی اولیه اعتباری معادل 10 درصد از قیمت خرید خانه تا 7500 دلار را اجرا می کرد که باید طی 15 سال در اقساط مساوی بازپرداخت می شد.5با این حال، نسخه توسعه یافته اعتبار حداکثر را به 8000 دلار افزایش داد و شرط بازپرداخت را به طور کلی حذف کرد، تا زمانی که خریدار حداقل سه سال در خانه بماند.

از آغاز 7 نوامبر 2009، ساکنان قدیمی که خانه های خود را داشتند نیز واجد شرایط دریافت این اعتبار شدند. حداکثر اعتبار برای این گروه 6500 دلار بود که به استثنای برخی موارد، نیازی به بازپرداخت آن نبود. صاحبان خانه های قدیمی که پس از 6 نوامبر 2009 یا در اوایل سال 2010 یک خانه جایگزین خریداری کرده اند، ممکن است واجد شرایط دریافت اعتبار تا سقف 6500 دلار طبق قوانین بوده باشند.

ملاحظات خاص

طبق یک قانون خاص، صاحبان خانه های قدیمی که پس از 6 نوامبر 2009 یا در اوایل سال 2010 یک خانه جایگزین خریداری کرده اند، ممکن است واجد شرایط باشند. برای واجد شرایط بودن به عنوان یک اقامت طولانی مدت، مودیان مالیاتی باید حداقل پنج سال متوالی در طول یک دوره هشت ساله مشخص، مالک و از همان خانه ای به عنوان محل سکونت اصلی خود استفاده کرده باشند.

اگر دو نفر با هم خانه می خریدند اما ازدواج نکرده بودند، اعتبار مالیاتی فقط برای یک نفر محاسبه می شد. برای مثال، هر دو نفر نمی توانند اعتباری معادل 6500 دلار برای مجموع 13000 دلار دریافت کنند. اعتبار خرید خانه همچنان فقط 6500 دلار خواهد بود. با این حال، قرار بود اعتبار بین همه خریداران تقسیم شود. بعلاوه، تسویه‌کننده بودن ملک دیگر مانع از آن نمی‌شود که یک فرد در زمانی که می‌توانست خانه خود را بخرد، از اعتبار مالیاتی بهره مند شود.

اگرچه اعتبار مالیاتی خریدار خانه قدیمی منقضی شده است، برنامه های فدرال دیگری نیز وجود دارد که خریداران خانه می توانند از اعتبار بهره مند شوند. دولت بایدن همچنین لایحه اعتبار مالیاتی جدیدی را برای خریدارانی که برای اولین بار خانه خریداری می کنند تا 10 درصد قیمت خرید خانه با سقف 15000 دلار معرفی کرده است.