مالیات ثابت چیست؟

در بسیاری از کشورها، دولت‌ها تصمیم گرفته‌اند که از ساکنان و مشاغل مالیات ثابت بگیرند. به عبارت دیگر، همه به یک نرخ پرداخت می کنند. طرفداران مالیات ثابت می گویند که استفاده از این سیستم مزایای متعددی دارد.

بسیاری از کشورهایی که به مالیات ثابت روی آورده اند زمانی در اتحاد جماهیر شوروی بودند. و این کشورها در بیشتر دهه گذشته شاهد رشد سریع اقتصاد خود بوده اند. در سال 2004، 10 کشور اروپای شرقی از مالیات ثابت استفاده کردند : اوکراین 13 درصد از ساکنانش، گرجستان مالیات 12 درصدی را اعمال کرد، و رومانی 16 درصد از شهروندان خود مالیات گرفت. و لیتوانی 33 درصد از ساکنانش مالیات گرفت.1و بسیاری از این کشورها که مالیات ثابتی را وضع کردند، شاهد رشد چشمگیر اقتصاد خود بودند.

به عنوان مثال:

استونی، لیتوانی و لتونی پیش از اجرای مالیات های ثابت 26 درصد، 33 درصد و 26 درصد از ناکارآمدی و رکود اقتصادی رنج می بردند – و رشد بی سابقه ای را پس از اصلاحات مالیاتی تجربه کردند، بیش از دو برابر آنچه در مالیات مشاهده شد. اقتصادهای بالغ و صنعتی جهان استونی هر سال میانگین رشد 9 درصدی را تجربه می کند (تعدیل تورم). لیتوانی به عنوان سریعترین اقتصاد در حال رشد در بالتیک ظاهر شد. و لتونی نرخ رشد متوسطی در حدود 4 درصد در سال را از زمان مالیات ثابت تجربه کردند و تورم آن که در سال 1995 25 درصد بود، در یک سال تقریباً 8 درصد به کمتر از 4 درصد کاهش یافت.

به گفته طرفداران، دلیل کارکرد مالیات ثابت این است که این سیستم فوق العاده ساده است. در بسیاری از موارد، این فقط افراد نیستند که از مزایای یک کد مالیاتی قابل فهم برخوردار نیستند . برخی از کشورها به عنوان انگیزه ای برای جذب شرکت ها و سایر کارفرمایان، مالیات های ثابتی را به مشاغل اعطا می کنند. علاوه بر این، یک حس ذاتی انصاف در مالیات ثابت وجود دارد، زیرا همه مردم درصد یکسانی از درآمد خود را پرداخت می کنند. این امر همچنین قوانین مالیاتی را همانطور که نوشته شده است، سیاست زدایی می کند، زیرا قانون گذاران نمی توانند اولویت ها یا مجازات هایی را برای شرکت ها و صنایعی که آنها به آنها نگاه مثبت یا منفی دارند، قائل شوند.

اثبات کار

حامیان مالیات ثابت اغلب از کشور استونی به عنوان دلیلی بر مزایای این سیستم یاد می کنند. استونی که بین روسیه و دریای بالتیک قرار دارد، کشور کوچکی است که کمتر از دو میلیون ساکن دارد، تقریباً به اندازه دالاس، تگزاس. در سال 1994، تنها سه سال پس از جدایی خود از اتحاد جماهیر شوروی، سیاستگذاران استونیایی تصمیم گرفتند به مالیات ثابت 26 درصدی برسند، اولین بار در جهان که از سیستم تدریجی فاصله گرفت. این رقم از آن زمان به بعد به 20 درصد کاهش یافته است.

از زمان وضع مالیات ثابت، استونی از گمنامی خارج شده و به عضویت اتحادیه اروپا درآمده است . و همچنین به دلیل نرخ رشد اقتصادی باورنکردنی خود نام مستعار “ببر بالتیک” را به خود اختصاص داده است . از سال 2000 تا 2008، اقتصاد استونی به طور متوسط ​​سالانه 7 درصد رشد داشته است.5اگرچه از رکود بزرگ جهانی آسیب دیده بود، اما تا سال 2017 به 4.9 درصد بازگشت.6در سال 2011، نرخ بیکاری آن بیش از 13.5 درصد بود.

در سال 2020، تنها 6.9 درصد از جمعیت آن بیکار بودند. استونی همچنین به دلیل فناوری پیشرفته بودن شهرت زیادی به دست آورده است. بیش از 89 درصد از جمعیت آن از اینترنت استفاده می کنند که بسیار بالاتر از میانگین جهانی است.

کشورهای دیگر از استونی پیروی کردند و همچنین سیاست های مالیاتی ثابت را اتخاذ کردند. دو همسایه بالتیک استونی، لیتوانی و لتونی، اولین بار در کشتی حضور داشتند. بعد روسیه قرار گرفت، بزرگترین اقتصادی که این اقدام را اتخاذ کرده است. همچنین صربستان، اوکراین، اسلواکی، گرجستان، رومانی، قرقیزستان، مقدونیه شمالی، موریس و مغولستان نیز به دنبال این اقدام بودند.

بنابراین، چرا به یک مالیات ثابت نمی رویم؟

اولاً، در حالی که شکی وجود ندارد که بسیاری از کشورهایی که مالیات ثابت را پذیرفته‌اند، اقتصادهای پررونقی داشته‌اند، هیچ مدرک واقعی وجود ندارد که نشان دهد مالیات ثابت دلیل رشد این کشورها است. به هر حال، بسیاری از این مکان ها کشورهای کمونیستی پشت پرده آهنین بودند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، آنها توانستند اقتصاد خود را به روی سرمایه گذاری باز کنند و تجارت با کشورهای توسعه یافته در غرب را آسان تر کنند.

علاوه بر این، مالیات ثابت ممکن است آنقدر که تصور می شود منصفانه نباشد. یک سیستم مالیاتی تدریجی امکان مواردی مانند توزیع مجدد ثروت را فراهم می کند، که بسیاری استدلال کرده اند که این مزیت عمده برای جامعه است. و یک مالیات ثابت همچنین می تواند بار اضافی برای خانواده های طبقه متوسط ​​ایجاد کند. اگر کسی که سالانه یک میلیون درآمد دارد مجبور شود 18 درصد از درآمد خود را مالیات بپردازد، باز هم 820000 دلار در سال به دست آورده است، رقمی که هنوز هم قدرت خرید بالایی دارد.

اما فردی که سالانه 50000 دلار درآمد دارد 41000 دلار در سال باقی می ماند. این تفاوت می تواند بر تصمیمات مالی تأثیر بگذارد، مانند خرید یک خودروی جدید در مقابل یک خودروی دست دوم، چه پیش پرداختی برای خانه یا پرداخت هزینه برای یک مدرسه دولتی یا کالج خصوصی، برای افرادی که به سطح متوسط ​​درآمد ملی نزدیک تر هستند، بسیار دشوار است.

علاوه بر این وقتی گروهی از کشورهای نزدیک به یکدیگر مالیات ثابتی را وضع می کنند، مسابقه ای به سمت پایین ایجاد می کند. برای رقابت، کشورها باید به کاهش نرخ مالیات خود ادامه دهند، مشکلی که می تواند منجر به بی ثباتی مالی شود.

در نهایت، در پی رکود اقتصادی سال 2008 ، بسیاری از کشورهایی که مالیات ثابت را اتخاذ کردند، به شدت آسیب دیدند. به عنوان مثال، لتونی را در نظر بگیرید، یکی از اولین کشورهایی که مالیات ثابت را پذیرفته است. اقتصاد بیش از حد گرم آن دچار فشار نقدینگی تقریباً کاملی شد که باعث شد تولید ناخالص داخلی آن بین سال‌های 2008 تا 2010 تقریباً 25 درصد کاهش یابد و بیکاری به نزدیک به 21 درصد جمعیت برسد. برای پرداخت حقوق کارکنان بخش دولتی مجبور شد از صندوق بین المللی پول کمک مالی بگیرد.

این کشور بهبود یافت اما تصمیم گرفت مالیات ثابت بر درآمد شخصی را در سال 2017 کنار بگذارد.9اکنون یک سیستم مترقی دارد که با افزایش درآمد مالیات دهندگان، نرخ ها از 20٪ به 31٪ افزایش می یابد.

همسایگان بالتیک لتونی، لیتوانی و استونی نیز در طول رکود بزرگ جهانی با مشکلات مشابهی مواجه شدند. برخی می گویند همه اینها نشانه آن است که این کشورها به دلیل سیاست های مالیاتی خود نتوانستند دلارهای مالیاتی کافی را جمع آوری کنند. با این حال، برخی دیگر می‌گویند که این کشورها به صادرات متکی هستند، صادراتی که به دلیل رکود اقتصادی‌های بزرگ به شدت آسیب دید.

نتیجه

بنابراین، آیا روزی کل جهان مالیات ثابتی خواهد داشت؟ بعید به نظر می رسد، به خصوص در بزرگ ترین اقتصادهای جهان که دارای کد مالیاتی طولانی مدتی هستند که ممکن است بسیاری مایل به تغییر آن نباشند. اما این احتمال وجود دارد که، با وجود مشکلات اخیر، بسیاری از کشورهای کوچکتر و در حال رشد از مزایای دریافت مالیات یکسان برای همه برخوردار باشند.