آلفرد مارشال کیست؟
آلفرد مارشال Alfred Marshall
آلفرد مارشال (Alfred Marshall) (26 ژوئیه ۱۸۴۲ – ۱۳ ژوئیه ۱۹۲۴) یکی از تأثیرگذارترین اقتصاددانان زمان خود بود. او رهبری مکتب اقتصاد نئوکلاسیک بریتانیا را بر عهده داشت و مسئول ظهور دانشگاه کمبریج به عنوان مرکز تحقیقات اقتصادی در اوایل قرن بیستم بود. از طریق کار او، به کار بردن اصول ریاضی در مسائل اقتصادی، اقتصاد به عنوان یک رشته علمی تثبیت شد.
مارشال تلاش کرد رویکرد کلاسیک را که در آن ارزش بر اساس هزینه تولید تعیین میشد، با ایده مطلوبیت حاشیهای که هم توسط سلف بریتانیایی وی ویلیام استنلی جوونز و هم توسط مکتب اتریشی توسعه یافته بود، گرد هم آورد. در قاره اروپا، ماهیت انقلابی بینش خود را کم اهمیت جلوه می دهند.
او استدلال کرد که عوامل عرضه و تقاضا (به ترتیب هزینه تولید و مطلوبیت) هر دو قیمت را تعیین میکنند، که نشان میدهد اهمیت نسبی آنها عمدتاً عاملی از دوره زمانی (بلندمدت یا کوتاهمدت) مورد بررسی است. اگرچه نظرات مارشال هرگز توسط همه اقتصاددانان به طور کامل پذیرفته نشد، ایده های او در پیشبرد درک روابط اقتصادی، که برای توسعه موفقیت آمیز و حفظ یک جامعه باثبات و مرفه که به نفع همه اعضای آن است، اساسی است، تأثیرگذار بود.
.
زندگی آلفرد مارشال
تحصیل
مارشال در Clapham بزرگ شد و در مدرسه Merchant Taylors و کالج سنت جان، کمبریج تحصیل کرد ، جایی که او در ریاضیات استعداد خود را نشان داد و در سال ۱۸۶۵ در آزمون ریاضی کمبریج به رتبه دوم رانگلر دست یافت.
]Alfred Marshall یک بحران روانی را تجربه کرد که باعث شد فیزیک را کنار بگذارد و به فلسفه روی آورد. او با متافیزیک، به ویژه «بنیان فلسفی دانش، به ویژه در رابطه با الهیات» شروع کرد. متافیزیک مارشال را به سمت اخلاق سوق داد، بهویژه نسخهای سیدگویکی از فایدهگرایی. اخلاق نیز به نوبه خود او را به سمت اقتصاد سوق داد، زیرا اقتصاد نقش اساسی در فراهم کردن مقدمات بهبود طبقه کارگر داشت.
او میدید که وظیفه اقتصاد بهبود شرایط مادی است، اما مارشال معتقد بود چنین بهبودی فقط در ارتباط با نیروهای اجتماعی و سیاسی رخ میدهد. علاقه او به گرجستان ، لیبرالیسم، سوسیالیسم، اتحادیه های کارگری، آموزش زنان، فقر و پیشرفت نشان دهنده تأثیر فلسفه اجتماعی اولیه او بر فعالیت ها و نوشته های بعدی اوست.
شغل
Alfred Marshall در سال ۱۸۶۵ به عضویت در کالج سنت جان در کمبریج انتخاب شد و در سال ۱۸۶۸ مدرس علوم اخلاقی شد. او استاد اقتصاد سیاسی مری پیلی در کمبریج بود و هر دو در سال ۱۸۷۷ ازدواج کردند و مارشال را مجبور به ترک سمت خود کرد. یکی از اعضای کالج سنت جان، کمبریج، برای رعایت قوانین تجرد در دانشگاه. او اولین مدیر کالج دانشگاهی بریستول شد که بعدها به دانشگاه بریستول تبدیل شد و دوباره در مورد اقتصاد سیاسی و اقتصاد سخنرانی کرد.
در سال ۱۸۸۵ او استاد اقتصاد سیاسی در کمبریج شد و تا زمان بازنشستگی خود در سال ۱۹۰۸ در آنجا ماند. در طول سال ها او با بسیاری از متفکران بریتانیایی از جمله هنری سیدگویک، دبلیو و جان مینارد کینز . مارشال مدرسه کمبریج را تأسیس کرد که توجه ویژه ای به افزایش بازده، نظریه شرکت و اقتصاد رفاه داشت. پس از بازنشستگی، رهبری او به آرتور سیسیل پیگو و جان مینارد کینز رسید.
آثار آلفرد مارشال
Alfred Marshall اقتصاددان انگلیسی در دانشگاه کمبریج، بسیاری از مفاهیم اقتصادی نئوکلاسیک را تطبیق داد و بسیاری از اصطلاحات و نمودارهای مدرنی را که امروزه توسط اقتصاددانان استفاده می شود، معرفی کرد. تدریس او سودمندی حاشیه ای، کشش تقاضا، هزینه های تولید و مازاد مصرف کننده را پوشش می دهد.
- ۱۸۷۹ – اقتصاد صنعت (با مری پیلی مارشال)
- ۱۸۷۹ – نظریه خالص تجارت خارجی: نظریه خالص ارزش های داخلی
- ۱۸۹۰ – اصول اقتصاد
- ۱۹۱۹ – صنعت و تجارت
- ۱۹۲۳ – پول، اعتبار و تجارت
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.